Unieke foto van de Rijkswachtkazerne in aanbouw. Er was toen nog maar weinig bebouwing en veel weiland. Vooraan ligt het Parc St Georges aan de Doorniksewijk. Het gedeelte van de kazerne dat er reeds staat betreft de bebouwing aan de Filieps van den Elzaslaan en het hoekgedeelte van de Zwevegemsestraat. . Het verhoogde gedeelte van het gebouw (links) is nog niet in aanbouw.

©   Archief Luc André Vandenbogaerde.

Cyriel Danneels, gekend figuur bij de Rijkswacht Kortrijk, was er "baangendarm" , kantinier en lid van het trasmissiecentrum. Ging blijkbaar eveneens graag langs de foor en het schietkraam.

Met dank aan Danneels Anita.

Technische wedersamenstelling van een schietpartij in een woning.
Vlnr :
Procureur des Konings - Ivan Degryse- Wapensdeskundige Jacques Pletinckx - Ronny Courtens.

Regelmatig werden door de Rijkswacht en BOB grote drugsvangsten gedaan. Hier op foto Rik Verhaeghe - Eddy Recour - Jean Paul Demeestere - Frank Debrock met de inbeslagname van een telmachine voor bankbiljetten, een grote som geld, meerdere kilo's verdovende middelen, diverse wapens waaronder een revolver .357 magnum en een tweeloop cal 12 met afgezaagde lopen en bijhorende munitie.

(Met dank aan Eddy)

Langs de E17, net naast de afrit "Kortrijk-Oost" ligt de ruïne van “Kasteel Surmont “ en is vanaf Kapel ter Bede toegankelijk via een laan met platanen.  Nadat een eerste lusthof door een brand was vernield, gaf Leonard  Surmont in 1774 opdracht tot de bouw van dit buitengoed en zou het generaties lang bewoond worden door vooraanstaande en adellijke families. De tweede wereldoorlog leidde de neergang van het buitengoed in. Eerst plunderden Belgische soldaten het kasteel. Erna namen Duitse eenheden het domein in. Na de oorlog, in de periode 1946-1950, werd het kasteel gebruikt als kazerne voor de mobiele brigade van de Gendarmerie van Gent. Sindsdien bleef het kasteel verlaten. In de periode rond 1947 en later was het Ondercommissaris Bolsius welke het poorthuis van het kasteel bewoonde. Heden rest er enkel een ruïne.

Op de foto’s :

De voorkant van het kasteel ten tijde van Dumolin met de twee dochters van boer Vanooteghem, een boerderij naast het kasteel.

Onderste foto, de achterzijde van het kasteel. 

Voor verdere info aangaande het kasteel Surmont, zie : http://users.telenet.be/kasteel-surmont/

Tijdens het verblijf van de Gentse Rijkswachters (mobiele brigade) in “Kasteel Surmont”, stonden hun vrachtwagens gestald in de garage van transportondernemer Vandenbogaerde aan de Oudenaardsesteenweg 347 te Kortrijk, op “Soetens Molen”. Dagelijks waren er twee tot drie mecaniciens-bestuurders aanwezig in die garage. Tijdens de winter zaten ze gans de dag bij de “stove” die met “afgewrochte” olie werkte, een uitvinding van vader Vandenbogaerde. Tijdens de zomer werden de vrachtwagens regelmatig gewassen en onderhouden. Er waren 3 Chevrolets en 1 Austin. De maandagmorgen lagen de Gendarms gewoonlijk uit te rusten onder hun wagens. Pol Vandenbogaerde nu zelf in de zeventig bakte regelmatig frietjes voor de Rijkswachters en de douaniers die er ook regelmatig over de vloer kwamen. Er zijn nog twee namen gekend van die Rijkswachters. ‘Albert” een grote man die later werd ingelijfd in Oudenaarde en een zekere “Buytaert” die chef werd bij de “Zwaantjes”. Toen ze reeds vertrokken waren uit de garage en uit Kasteel Surmont (na 1950) kwam Chef Buytaert nog regelmatig met zijn “Harley”  langs om een goedendag te zeggen en een “dreupel” drinken.

Op de foto’s :

De ingang van de garage op Soetens Molen in 1948.

De werkplaats met kachel “stove” op afgewerkte olie.

De voertuigen van de Gendarms met achteraan een Chevrolet met schietopening in het dak. Op de foto de kinderen Luc Vandenbogaerde en zijn zus Aurore.

Voor de uitleg met dank aan Vandenbogaerde Pol.

Bernard Lebrun (Gerechtelijk directeur) en Jacky Dubois (Commissaris)
Jacky overleed op 08 februari 2010.

Een van de minder bekenden, doch betrokkene was Brigadecommandant van Kortrijk, tijdens de zomer van 1961. Maurits Vermeire.

(Met dank aan Laurens Himpens.)

Bureeldienst in de brigade Anzegem. Bemerk de Olympia typemachine. Onder de machine lag een rubberen mat teneinde het geluid te dempen tijdens het typen (om de collega's niet wakker te maken). Naast de machine een asbak van Anglo-Pils (Was er toen nog geen Stella ?). Aan de muur het bakje voor formulieren - kantschriften of wat dan ook. Verder de alomtegenwoordige almanak en de gebiedskaart. Aan de muur een gezellig bloemetjesbehang er geplaatst door het "kazernement" van  Kortrijk.

Op de foto :
Eddy Recour
- Lid Brigade Anzegem.
- BOB Kortrijk sectie Verdovende middelen.
- Gerechtelijk Federale Politie sectie Verdovende middelen.

(Met dank aan Eddy)

Twee oudgedienden, Marcel Callewaert en Willy Vanderplancke na vele jaren eens terug samen in de kantien van de Rijkswacht.

Regelmatig brachten schoolklassen een bezoek aan de Rijkswachtkazerne, waarbij het toppunt voor de kleintjes de Rijkswachtcombi betrof met zijn zwaailichten en bitonal. Voor de Rijkswachter waren de juffrouwen interessant.
Op foto Jan Desimpelaere met schoolklas.

Met dank aan Jan.

Met de opening van het prestigieuze winkelcentrum "K in Kortrijk " kregen de invalswegen een nieuw wegdek. De Rijkswachtkazerne kreeg een nieuw jasje vanaf riolering tot wegdek, signalisatie en lichten.



En de oude gendarms stonden er bij en keken er naar...



Met dank aan Christian Toumpsin voor de laatste kaart.

In al de jaren dat de Rijkswachtkantine bestond werd er nogal wat afgekaart, voornamelijk Manillen...

vlnr :

Sedert meerdere jaren bestaat er een verbroedering via de IPA (International Police Association) tussen de Rijkswacht & Politie van Kortrijk en de Politiediensten van Neunkirchen in Duitsland. Hierbij de Kortrijkse diensten tijdens de jaren 80 op het 25 jarig bestaan van de landsgroep Saarland in Duitsland.

Vlnr :

Philippe Guillemyn - Martin Christiaens - Hendrik Vantomme - Reginald Herpoel - Ronny Courtens - Burgemeester Neunkirchen - Willy Vandeplancke - Clarc Gryson - Marc Ameye - Roger Decock - Norbert Bouchart - Laurent Ampe.

Het cellencomplex van de doorgangsgevangenis van de Rijkswacht Kortrijk, bestond uit twee delen, de oude cellen achteraan de kazerne (drie cellen) en de nieuwe cellen vooraan de kazerne (eveneens drie cellen) . Deze werden gebruikt als “doorgangsgevangenis” voor korte verblijven (12 tot 24 uur). In de cellen werden personen opgesloten wegens dronkenschap, agressie of verdachten van diverse misdrijven. Tevens personen die vanuit de echte gevangenissen dienden te verschijnen voor de rechtbank of tijdens onderzoeken dienden verhoord te worden door de politiediensten. Tot begin jaren tachtig bestonden de cellen enkel uit een ijzeren ingangsdeur, betonnen muren en een ijzeren Rijkswachtbed met matras en enkele dekens. Er was geen verwarming en geen afzonderlijke toiletten. Om de paar uur werden de verblijvenden gecontroleerd door de Rijkswachters met dienst. Indien ze iets nodig hadden moesten ze maar luid genoeg roepen om gehoord te worden. In de jaren 80 kwam er afzonderlijke verwarming en een toilet per cel. Verder een interfoon welke verbinding gaf met het transmissiecentrum. Verdachten konden door de Rijkswacht tot twaalf uur opgesloten worden, zonder voorafgaand kontact met het parket. Achteraf diende dit enkel vermeld in het proces-verbaal of met een verwittiging aan de Procureur des Konings. Beide gevangenissen zijn nog bestaande, maar niet meer in gebruik. Iedere onderliggende brigade van het district Kortrijk, bezat enkele cellen.

De bovenste foto betreffen de “Oude cellen”. Bemerk links in de muur, de ring om paarden aan vast te maken en rechts het openluchtttoilet. Aan de dakgoot zijn ijzers bevestigd, waaraan  prikkeldraad gespannen is. Voor het vensters zijn tralies ingemetseld.

Onderste foto, de “nieuwe cellen”, met voorbehouden parking voor de cellen, bedoeld voor de celwagens die van de echte gevangenissen kwamen.

In gans de geschiedenis van de Kortrijkse Rijkswacht, is nooit een gevangene ontsnapt uit de cellen zelf, dat velen er een les aan leren !!!

Vlnr :
Rechtstaand :
Wilfried Sintobin - Dirk Claeys - Georges Demeulemeester - André Vandamme - Paul Tanghe - Gaston Simoens - Eddy Recour - Jean Vanwassehove - Roger Decock - Etienne Deconinck -  ? Fourneau - Reginald Herpoel - ? - Arsène Neyrinck (+) - ? Dewanckele - Roger Desmet.

Zittend :
Arsène Loeys (+) - Dirk Denijs (+) -  Ferdinand Noyez - Bernard Lebrun (Districtscommandant)  -  ? Top (Gepenioneerde Rijkswachter, was toen bijna 100 jaar oud) (+)  - Commandant Vermael (+) - Cyrille Danneels (+) - ? Plaisier (+).

Met dank aan Wilfried.

Nationale Gendarmerie.

Dit gebouw staat op de plaats waar vanaf 1726 de herberg "Prinse Eugene van Savoien" stond. Deze herberg werd in 1831 aangekocht om er een Rijkswachtkazerne te bouwen. De Rijkswacht , die tot dan toe in het afgewezen Kapucijnenklooster verbleef, vestigde zich op 31.12.1833 in de nieuwbouw. In 1879 bedroegen de Kortrijkse effektieven één marechal de logis, één brigadier, acht gendarmen te paard, één brigadier en vier gendarmen te voet. sedert 1931 is daar de akademie voor teken en schulderkunst gevestigd. Tijdens WO1 werd het gebouw gebruikt als Feldgendarmerie en gevangenis.Na de oorlog was het een gevangenis voor politieke gevangenen. Op 12.01.1945 nam de akademie op nieuw haar intrek. Na de brand van het gerechtshof zetelde de rechtbank er ook enkele jaren. (Bron : Duizend Kortrijkse straten E. VAN HOONACKER - 1986)

Bemerk op de foto de dichtgemetselde ramen en de tralies. Momenteel is het gebouw nog steeds bestaande, de gevel is nog steeds gelijkend. Gevel is opgetrokken in Empirestijl.

Bijkomende info juni 2014 met dank aan "Kortrijk Bezet 14-18"

"In dit kamp verbleven hoofdzakelijk Vlaamse krijgsgevangenen. De Duitsers probeerden hun sympathie te winnen. Soms mochten zij zelfs in de stad gaan dansen!"

Dat vertelde de Duitse tolk Julius Barsdorf, in januari 1918 aan het werk in de Nationale Gendarmerie aan de Houtmarkt, momenteel de Stedelijke Academie. Het feit dat sommige Vlamingen hun medewerking verleenden aan de Duitser bezetters zette veel kwaad bloed. Van hun kant uitten de Vlaamse overlopers een aanklacht tegen de bittere taaldiscriminatie in het Belgisch leger.

Waarom waren er vertalers-tolken nodig in de Gendarmerie? Het gebouw was uitgerust met een Duits afluistersysteem, verstopt achter de plinten. De krijgsgevangenen waren zich daar niet van bewust. Gevoelige militaire informatie die ze onder elkaar uitwisselden werd afgeluisterd, vertaald en doorgespeeld naar de top van het Duitse Vierde Leger.

Dit gebouw werd opgetrokken in 1831-1833 als kazerne voor de nationale Rijkswacht, toen marechaussée genoemd. Tijdens de Eerste Wereldoorlog eisten de Duitse bezetters het pand op als onderkomen voor krijgsgevangenen. Zowel Fransen, Belgen als Engelsen verbleven hier tijdelijk, in een doorgangskamp. De Duitsers wisten aan de gevangen militairen, wanneer ze onder elkaar praatten, informatie te ontfutselen.

Dat gebeurde door een vernuftig afluistersysteem, uitgevonden door een zekere Arendt. Zowel achter de plinten in de mess, waar officieren onder elkaar keuvelden, als in sommige slaapkamers zaten microfoons verborgen. In een aparte ruimte bevonden zich Duitse vertalers om alle inlichtingen op te vangen.

Bovendien opereerden hier meertalige contactpersonen in Duitse dienst, om van de krijgsgevangenen persoonlijke geheimen los te krijgen, in een gemoedelijke sfeer. Zij konden “beloningen” uitdelen, zoals een week verlof bij familie, erg in trek bij de Vlamingen, die een voorkeursbehandeling genoten. Overigens was dit systeem van verraders of moutons ook in andere Duitse gevangenissen ingeburgerd. Spion Evarist De Geyter kreeg er in de gevangenis meermaals mee te maken.

©  Foto Dumodo -   Met dank aan archief Luc. A. Vandenbogaerde