Met de caravan door Bourgondië en verblijf in de Finistère
19-06-2016
schelpen zoeken
Onze vrienden uit Vlaanderen zijn erg bezig met schelpen. Na verregaande inzet en studie in de kennis van duizenden soorten schelpen wordt een hele verzameling aangelegd, waarbij de Latijnse benaming de determinatie bepaalt. Aan het strand van Les Abers vinden onze vrienden een hele reeks zeldzame soorten, reden genoeg dus om hier te verblijven.
Vandaag is het een dagje zonder foto’s. Vier goede vrienden uit Vlaanderen zijn vandaag toegekomen op onze camping Les Abers. Ze zullen een weekje hier blijven. We hebben een plan klaar om hen een prachtige week in de Abers en de Finistère te bezorgen. Samen willen we heel wat beleven. Vanaf morgen volgt het verslag uiteraard met beelden.
Het blijft me verbazen hoe stipt de Duitsers zijn. Afspraak om te komen eten om 18 uur betekent dat het bezoek stipt om 18 uur present is. Iemand komt langs met de mededeling dat hij tien minuten komt babbelen. Na exact tien minuten verdwijnt hij. Ein Termin ist ein Termin: afspraak is afspraak en daar hoor je je strikt aan te houden. Zo is het leven georganiseerd. Bea houdt van het peuzelen aan een krab, ik niet. Rob houdt van het peuzelen aan een krab, Corry niet. Dan doen we maar aan partnerruil. Bea en Rob eten fruits de mer en ik ben met Corry uit eten geweest. Enkel kaarslicht ontbrak op dat vroege moment in de vooravond. Hier zie nog wat foto’s van mensen hier op de camping vóór en tijdens de receptie met de gasten, met gelegenheidskoor. En Hubert, de campingeigenaar, glundert.
Vanavond kregen we Frau und Herr Müller aus Bayern op bezoek. Op het menu stonden zeeschelpjes, die Elisabeth en Bea gisteren gevist hadden. Diarmuid en Bea probeerden vandaag een grote vis te vangen. En Diarmuid had er een geapporteerd, grapje natuurlijk. Zo te zien, geloof ik dat Bea zich beter in de zee voelt dan op het land.
Onzin, pure onzin! Via het internet vind je via Meteofrance het weerbericht. Vandaag werd regen voorspeld. Het werd een dag met volle zon en 25 graden! En reeds vele dagen krijgen we verrassingen. Dat komt omdat een lokaal weerbericht eigenlijk niet bestaat. Het weer wordt gemeten in Brest en Landivisiau, vele kilometers hier vandaan. Het is dan best mogelijk dat het in binnenland regent, maar hier houdt de zon stand. Maar eigenlijk interesseert het weer mij geen fluit. Als het niet regent, dan kan je nooit droog worden en als de zon schijnt, dan fluiten we een lied zoals de vogels. T-shirtje aan, korte broek, rugzak en fototoestel en dan leg ik mijn kilometertjes af met militaire pas van Aber Benoit naar Aber Wrac’h. Ik passeer het bejaardentehuis "NotreDame des Anges" en bestel alvast een kamertje met zeezicht voor binnen een twintigtal jaren. Je kan niet vroeg genoeg je toekomst voorbereiden.
Momenteel is het ideaal voor kitesurfers en plankzeilers. Een stevig windje, een felle zon en je waant je op de Bahamas. Vandaag heb ik wat foto’s genomen in HDR, high dynamic range. Ik neem mijn statief en maak vijf foto’s, één correct belicht, twee onderbelicht en twee overbelicht. De camera mag geen millimeter bewegen. Dan zorgt de software voor een samengeperst beeld met hoog dynamisch bereik. De drie laatste foto’s zijn HDR-opnamen.
Omdat het koor Luci Care gisteren in st. Pabu zo geweldig was, plaats ik nog een foto van de dirigent en de soliste. Samen hadden zij een stuk uit de “bruiloft van Figaro” op meesterlijke wijze gezongen. Beide stemmen galmden door de kerk. Verder is het hier een rustige dag. En dan is een stemmig beeld van de kerk van Ploudalmézeau op zijn plaats.
