Herr und Frau Schäfer vertrekken ook naar hun Heimat, naar Hameln. Raar mannetje, die Schäfer. Hij wil niet dag zijn vrouw samen met hem wandelt en ze hebben elk een hondje. Het koppel is elk 80 jaar oud en hij wil niet dat zijn vrouw met vreemde mannen praat, dus ook met mij niet. Herr Schäfer was afdelingsdirecteur van een supermarkt in Duitsland. Ik noem hem de rattenvanger van Hameln. Er lopen hier rare snuiters rond. Daarom plaats ik hier een foto van madam Flodder. Enkel de sigaar ontbreekt nog. Gisteren hebben we een prachtig concert bijgewoond. Het koor “Les côtes des légendes” van 65 zangers en pianist zongen bekende nummers uit het klassieke en het populaire genre, ook Bretoens. Prachtig, want ze mochten drie extra stukken opvoeren. En, zoals je ziet, hebben we het kot voor ons alleen. Sector G is momenteel zo goed al leeg. Lang zal het niet duren, want binnen enkele dagen breekt de storm los en zijn alle percelen bezet door gezinnen met kinderen. Ik praat met iedereen hier op de camping, met Fransen, Duitsers en Britten. Elisabeth is een (oud)lerares Duits in Bayern. Met haar heb ik een afspraak dat zij mij telkens corrigeert van zodra ik een taalfout maak, Ihr, Ihnen, datief, genitief, … als we binnenkort mails sturen, gaat ze met de gezonde gestrengheid van een lerares mijn taalfouten in het rood aanduiden. Wat een luxe!




|