Ik ben José Millecam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joske.
Ik ben een man en woon in Dendermonde (België) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 01/11/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen / Reizen.
Dag
17 - Aldeanueva del Camino La Calzada de Béjar 22km
Zoals
gewoonlijk om 7h de weg op en alles blijft even groen als voorheen. De kleine
klim naar Puerto de Béjar valt best mee en links van mij zie ik in de verte
de vrachtwagens op de snelweg naar boven kruipen. Net voor de col nog het
dorpje Baños de Montemayor door. Op de col ligt de grens tussen twee
landstreken, nu verlaat ik Extremadura en komt Castilla y Léon aan de buurt,
provincie Salamanca. Uiteindelijk bereik ik La Calzada de Béjar waar mijn taxi
mij opwacht. Ik zit nog maar 5 minuten in de auto en men zet de hemelsluizen
wijd open! Ik heb weer geluk gehad en zo zit de poncho nog steeds in de rugzak. Morgen
rustdag!
Deze
morgen als ik ontwaakte was het lichtjes aan het regenen, toen ik de bar
verliet na het ontbijt was het droog. Buiten wat gedruppel bleef het droog en
kon ik gelukkig mijn poncho in de rugzak laten. Ik trek verder door het groene
landschap, soms twijfel ik of dit wel degelijk Spanje is, het lijkt meer op
Oostenrijk, vooral omdat de koeien hier ook vrij rondlopen met een bel om de
hals! Ja, het is nog lente, ik denk als men hier terug komt na de zomer, het
hier alles anders uitziet, dor en bruin i.p.v.groen! Onderweg een plaats het
vernoemen zeer waard is: Caparra een Romeinse nederzetting dat men is aan het
opgraven met de mooie Triomfboog. De Albergue Municipal hier in Aldeanueva is
het tot nu toe de minste die ik gehad heb, maar die is dan ook gratis. Het is
nu 18h en we zijn er nog maar met twee! De tweede is ook een Belg, afkomstig
van Limburg maar woont in Antwerpen. Nu ga ik wat rusten, want het was een vrij
lange dag, maar alles loopt vlot. Carpe
Diem
Na
het ontbijt in de bar zijn we terug vertrokken voor een prachtige wandeling
richting Galisteo. Een prachtig stadje volledig ommuurt zoals Avilla en
Carcasonne, wel iets kleiner. Maar alvorens we het bereiken stappen we door
groene weiden en velden waar het graan op sommige plaatsen al geoogst is! Dit
is allemaal mogelijk door een ingenieus kanalensysteem waarmee de velden en
weiden bevloeien worden. We waren op een bepaald ogenblik totaal mislopen, wat
blijkt, er is een grondeigenaar die het niet zo heeft voor de pelgrims en die
heeft alle pijlen verwijderd, maar we worden goed geholpen door een landbouwer.
Die heeft het ons alles uitvoerig verteld! Dus werd het een tocht van ongeveer
35 km. De laatste 11 km tussen Galisteo en Carcaboso ging over de verharde weg,
minder aangenaam, dus vlug vergeten. Het is nu 20h en we gaan vlug wat eten
want morgen wordt het terug een lange dag.
We
zetten onze tocht verder en laten het stuwmeer achter ons. Na 12 km laten we
het dorp Cañaveral die op de zuidflank van een heuvel is opgebouwd links van
ons liggen. Na een kleine col de los castaños is het terug een ander
landschap, meer heuvelachtig en veel groener. Grimaldo is de halte plek voor
vandaag, er is een kleine Albergue met 12 bedden, dus die is al vlug volzet!
Straks ga ik in de bar net naast de Albergue een menu del dia eten en wat
rusten want de volgende dagen mogen er best wezen, 30 en 40 km!
Eerst
Christiaan gaan opzoeken in de Albergue, was nog aan het eten. Hij vertelde me
onmiddellijk dat er gisterenavond 10 pelgrims zijn aangekomen vanuit Cacéres
met taxis waaronder de twee Brazilianen. Ik voel me soms wat onwennig met mijn
assistentie (vrouwtje) nooit veraf, maar wat ik wel kan zeggen, 1km overslaan
zal ik nooit doen, je bedriegt er alleen maar jezelf mee. Wat de wandeling betreft,
rustig in de uitgestrekte vlakte, waar vooral schapen rondlopen binnen de
kleine omheiningmuurtjes. Iets na 11h bereiken we de nieuwe Albergue, gebouwd
in 2008, eenvoudig maar zeer functioneel opgetrokken uit beton, prachtig
gelegen aan het stuwmeer Alcàntara. Verder is hier niets, of toch één
boerderij tussen enkele bomen. In de late namiddag kregen we onweer, maar een
half uur later schijnt de zon opnieuw in alle glorie. Carpe
Diem
Deze morgen terug vertrokken en vlug haal ik Christiaan in. We lopen terug samen en proberen de stad Cacéres zo vlug mogelijk te doorkruisen wat niet altijd evident is. Toch nemen we even de tijd voor een koffie. Na een 3 tal km op een zeer drukke weg gelopen te hebben, kunnen we die terug verlaten en hebben nu de oneindige kale vlakte voor ons voor de komende dagen, zonder bomen, dus geen schaduw, dat beloofd! In Casar bevindt de Albergue zich midden in het dorp, recht tegenover het gemeentehuis en is gratis.
Na het ontbijt in de bar tegenover de refuge met ons vieren vertrokken om 7h30. Terug een mooie wandeling, ditmaal voor een groot gedeelte over de oude Romeinse weg, met verschillende herinneringen uit die tijd, zoals de oude mijlpalen en mooie bruggen. In Valdesalor neem ik afscheid van de Spaanse vrienden Valentin en Louwis, want zij lopen nog morgen tot Cacéres en keren dan terug naar huis. Zij overnachten hier tesamen met Christiaan in de sportzaal op matten, anders is er niets voorhanden. Mijn taxi haalt me hier op om een 12km verder in Cacéres op de camping te overnachten. Hier heb ik ook even de tijd om mijn blog bij te werken. Het werd weer zeer warm vandaag meer dan 30°. Morgen trek ik verder, maar overnacht ik terug op de camping! Wat een Luxe.
Na het ontbijt uit eigen voorraad, met ons vieren vertrokken iets voor 7h. Na 2km steken we de N630 over en nemen een koffie in het nabije benzinestation. Het is terug een prachtige wandeling in de volle natuur. Het pad slingert zich door de vele weiden met de gekende groene eiken, hier en daar grazen koeien. Om 11h30 bereiken we al ons einddoel voor vandaag, het is een heel groot gebouw waar een congregatie van priesters werkzaam zijn en er de opvang doen van licht mentaal gehandicapten en armen. We kregen er een bed op een zeer grote dortoir. Hier valt het tevens op dat men met een grote groep pelgrims onderweg zijn (35p). De bijdrage is vrij en men kreeg er voor in de plaats de overnachting en het avondmaal, om 19h was er een eucharistieviering en om 19h30 gingen we met zijn allen aan tafel. In de namiddag zijn we eerst gaan eten in het dorpje in een barrestaurant, menu del dia voorgerecht, hoofdschotel, wijn dessert en koffie en betalen er 10,50. Voor. Van 16h tot 18h siësta en dan het dagelijks verslag schrijven wat jullie nu aan het lezen zijn.
Na het ontbijt in de Albergue om 7h vertrokken met Christiaan, Louis en Vanlentin, twee Spanjaarden. Het wordt terug zeer warm, vorige week was het altijd tussen 20 en 22°, maar nu voorspelt men constant boven de 30°. Na 16 km, dus halfweg moeten we Merida, de stad met de Romeinse overblijfselen zoals de mooie brug en het aquaduct doorkruisen. We bereiken Aljucèn rond 15h waar de kleine Albergue Municipal al volzet was. Wij vinden een mooie overnachtingplaats in een Casa Rual. Voor de rest het dagelijks ritueel: douche, was, siësta, gaan eten en rond 22h in bed.
Dag 08 - Villafranca de los Barros Torremejia28km
Mijn Taxi brengt me 120 km terug zuidwaarts naar Villafranca waar ik vorige zaterdag was aangekomen. Om 8h15 vertrek ik opnieuw aan de kerk voor een 28km lange, vlakke onverharde wandeling tussen de wijnvelden (druiven), zover het oog reiken kan, niets anders dan druivenstokken. Onderweg kom ik voorbij een eenmansbedrijf, het is iemand die van oude druivenstokken houtskool maakt. In Torremejie vind ik al vlug de Albergue Municipal Palacia de las Lastras, terug een prachtige overnachtingplaats. Er zijn verschillende kamers met 6 stapelbedden, ik krijg een kamer met 2 enkele bedden wc en douche, waarom weet ik niet precies, een 4 sterrenhotel. Ik ontmoet er terug Christiaan uit Toulon en we spreken af deze avond tesamen te gaan eten.
We verplaatsen onze caravan 180 km noordwaarts naar Cacéres. In de namiddag werk ik mijn blog bij van de eerste 7 stapdagen, en gaan we in het restaurant lekker eten, het is trouwens Moederdag!
Deze morgen al om 7h vertrokken voor opnieuw een tocht over overwegend onverharde wegen. Na 4 km in het dorpje met de lange naam Los Santos de Maimona begon het te druppelen maar de regen bleef toch gelukkig uit. Onderweg schoven de velden met olijven en druiven als een lappendeken voorbij, alles goed onderhouden. Ronde 11h bereikte ik Villafranca waar vrouwtje Jaklien me met de auto oppikte, want morgen is het een rustdag.
Na het ontbijt in de Albergue zoals gewoonlijk om 7h30' vertrokken. Het werd een verlengstuk van gisteren, terug rustige onverharde wegen door het golvend landschap, een prachtige groene vallei met veel bloemen en een riviertje waar de schoenen en de sokken terug uitgingen, het was net iets te breed en te diep om erover te springen! De slapende dorpjes Calzadilla en Puebla de Sancho Perez lagen ook nog op mijn pad. Bij het naderen van Zafra kwam ik de eerste druivenvelden tegen, en net voor ik het stadje introk leidde het pad mij over een oud rangeerstation met hopen oude treinrails. Na wat zoeken vind ik de Albergue Municipal, die terug is ondergebracht in een voormalig klooster net als gisteren betaal ik 10,00 voor mijn bed.
Deze morgen terug om 7h30' vertrokken voor een nieuwe prachtige wandeling. Het groene golvend bebost landschap met de alom tegenwoordige eikenbomen waar de schapen, geiten, varkens en de koeien grazen, wordt geruild voor het kale golvend landschap van de Extreadura. Deze avond overnacht ik in de Albergue Municilap, ondergebracht in de gebouwen van een voormalig klooster. Ik betaal er 10,00 voor het bed en 2,00 voor het ontbijt. Het was net een driesterren hotel, een oase van stilte en rust.
Na het ontbijt in de bar om 7h30 vertrokken. Voor een lange mooie natuurwandeling. Vanuit Andalusië ben ik nu Extramadura ingelopen. De tocht ging over mooie landwegen, tussen de dehesas, even onderbroken door het dorp El Real de la Jara met de oude kasteel ruines. Een ontmoeting met de varkens, die de gekende Pata Negra leveren stond ook op het menu. In Monisterio is de albergue Municipal nog steeds gesloten en zijn er enkele hotels voorhanden om te overnachten. Voor mij geen probleem, want mijn bed is al opgemaakt in de caravan op de camping en het vrouwtje zal wel iets lekkers klaargemaakt hebben.
Deze morgen was de bar tegenover de albergue nog gesloten, maar op het marktpleintje was er al een open. Na de koffie zijn we, Christiaan en ik vertrokken rond 7h30'. De eerste 15km op de grote weg, gelukkige niet veel verkeer, een stuk om vlug te vergeten. De volgende 14km in één woord prachtig. Het pad loopt door een natuurgebied van de Sierra Norte. Rond 14h bereiken we Almadén, na een verkwikkende douche gaan we eerst eten in het dorp. In de avond is er een processie door kinderen in het dorp. Op tijd naar bed, want morgen wordt het een lange tocht, 39km. Albergue Municipal 59 bedden, 5,00 menu in de bar 8,00.
Deze nacht heeft het hevig geregend! De bar onder de albergue zou normaal om 7h00 open gaan maar om 7h45' was nog alles dicht. Het dorp uit en een 2km langs de weg gelopen, nabij een klein industrieterrein de weg verlaten, maar nog eerst een "café solo" gedronken in de bar op het rondpunt. Het wordt een 14km lange tocht op een onverhard pad in de prachtige natuur. De laatste 4km was terug minder mooi, op of net naast de grote weg tot in Castilblanco. De albergue bevindt zich bij het binnenkomen van het dorp en we komen er met vijf als eerste aan. De sleutel moet afgehaald worden in het nabijgelegen benzinestation. In de namiddag een menu peregrino gaan eten samen met Christiaan afkomstig uit Toulon. Terug 5.00 voor de overnachting het menu 10.00.
Om 9 uur stap ik over de Puente de Isabily na een kort bezoek aan de kathedraal waar ik mijn eerste Braziliaanse medepelgrim ontmoet. De stad Sevilla ben ik al vlug uit, maar volg een stuk weg om vlug te vergeten, sociale woonwijken, industrieterreinen, winkelcentra eens Dit duurt zo tot in Santiponce of 10 km stappen. In het dorp gaat zowaar een processie uit voor een of ander heilige. Na een bezoek aan de Romeinse ruïnes Italica volgt een zeer mooi stuk door de groene velden. 5 km voor ik Guillena bereik moet men door een rivier (geen brug) en door de vele regen van de laatste weken is die redelijk hoog gestegen. Gelukkig was ik er alleen want de onderbroek en broek gingen uit wilde ik mijn kleren droog houden wat ook lukte. Wat later kwam er een Italiaans koppel, nog een Nederlander Vader en Zoon, zij waren het zelfde lot beschoren. Ik stap verder met de Italiaanse mensen en vinden in Guillena al vlug de Albergue Municipal die in geen enkele gids vermeld staat. De Hospitaliere is een Française. Ik betaal 5.00 voor de overnachting. Is nieuw sinds 2009!
Ik ben José Millecam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joske.
