Ik ben José Millecam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joske.
Ik ben een man en woon in Dendermonde (België) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 01/11/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen / Reizen.
Eerst
Christiaan gaan opzoeken in de Albergue, was nog aan het eten. Hij vertelde me
onmiddellijk dat er gisterenavond 10 pelgrims zijn aangekomen vanuit Cacéres
met taxis waaronder de twee Brazilianen. Ik voel me soms wat onwennig met mijn
assistentie (vrouwtje) nooit veraf, maar wat ik wel kan zeggen, 1km overslaan
zal ik nooit doen, je bedriegt er alleen maar jezelf mee. Wat de wandeling betreft,
rustig in de uitgestrekte vlakte, waar vooral schapen rondlopen binnen de
kleine omheiningmuurtjes. Iets na 11h bereiken we de nieuwe Albergue, gebouwd
in 2008, eenvoudig maar zeer functioneel opgetrokken uit beton, prachtig
gelegen aan het stuwmeer Alcàntara. Verder is hier niets, of toch één
boerderij tussen enkele bomen. In de late namiddag kregen we onweer, maar een
half uur later schijnt de zon opnieuw in alle glorie. Carpe
Diem
We
zetten onze tocht verder en laten het stuwmeer achter ons. Na 12 km laten we
het dorp Cañaveral die op de zuidflank van een heuvel is opgebouwd links van
ons liggen. Na een kleine col de los castaños is het terug een ander
landschap, meer heuvelachtig en veel groener. Grimaldo is de halte plek voor
vandaag, er is een kleine Albergue met 12 bedden, dus die is al vlug volzet!
Straks ga ik in de bar net naast de Albergue een menu del dia eten en wat
rusten want de volgende dagen mogen er best wezen, 30 en 40 km!
Na
het ontbijt in de bar zijn we terug vertrokken voor een prachtige wandeling
richting Galisteo. Een prachtig stadje volledig ommuurt zoals Avilla en
Carcasonne, wel iets kleiner. Maar alvorens we het bereiken stappen we door
groene weiden en velden waar het graan op sommige plaatsen al geoogst is! Dit
is allemaal mogelijk door een ingenieus kanalensysteem waarmee de velden en
weiden bevloeien worden. We waren op een bepaald ogenblik totaal mislopen, wat
blijkt, er is een grondeigenaar die het niet zo heeft voor de pelgrims en die
heeft alle pijlen verwijderd, maar we worden goed geholpen door een landbouwer.
Die heeft het ons alles uitvoerig verteld! Dus werd het een tocht van ongeveer
35 km. De laatste 11 km tussen Galisteo en Carcaboso ging over de verharde weg,
minder aangenaam, dus vlug vergeten. Het is nu 20h en we gaan vlug wat eten
want morgen wordt het terug een lange dag.
Deze
morgen als ik ontwaakte was het lichtjes aan het regenen, toen ik de bar
verliet na het ontbijt was het droog. Buiten wat gedruppel bleef het droog en
kon ik gelukkig mijn poncho in de rugzak laten. Ik trek verder door het groene
landschap, soms twijfel ik of dit wel degelijk Spanje is, het lijkt meer op
Oostenrijk, vooral omdat de koeien hier ook vrij rondlopen met een bel om de
hals! Ja, het is nog lente, ik denk als men hier terug komt na de zomer, het
hier alles anders uitziet, dor en bruin i.p.v.groen! Onderweg een plaats het
vernoemen zeer waard is: Caparra een Romeinse nederzetting dat men is aan het
opgraven met de mooie Triomfboog. De Albergue Municipal hier in Aldeanueva is
het tot nu toe de minste die ik gehad heb, maar die is dan ook gratis. Het is
nu 18h en we zijn er nog maar met twee! De tweede is ook een Belg, afkomstig
van Limburg maar woont in Antwerpen. Nu ga ik wat rusten, want het was een vrij
lange dag, maar alles loopt vlot. Carpe
Diem
Dag
17 - Aldeanueva del Camino La Calzada de Béjar 22km
Zoals
gewoonlijk om 7h de weg op en alles blijft even groen als voorheen. De kleine
klim naar Puerto de Béjar valt best mee en links van mij zie ik in de verte
de vrachtwagens op de snelweg naar boven kruipen. Net voor de col nog het
dorpje Baños de Montemayor door. Op de col ligt de grens tussen twee
landstreken, nu verlaat ik Extremadura en komt Castilla y Léon aan de buurt,
provincie Salamanca. Uiteindelijk bereik ik La Calzada de Béjar waar mijn taxi
mij opwacht. Ik zit nog maar 5 minuten in de auto en men zet de hemelsluizen
wijd open! Ik heb weer geluk gehad en zo zit de poncho nog steeds in de rugzak. Morgen
rustdag!
Dag
18 - La Calzada de Béjar Fuenterroble De Salvatierra 20 km
Het
is rond 7 h als het vrouwtje mij afzet aan de Albergue in La Calzada, de
fransman Christiaan en de twee Brazilianen Laerte en Paulo staan net klaar om
te vertrekken. Het wordt terug een mooie tocht en we doorkruisen de dorpjes
Valverde en Valdelacca. Enkele kilometers voor we Fuenterroble bereiken, dalen
we af en hebben de vlakte van de Meseta de Salamanca voor ons, prachtig. Rond
14 h na de douche en de was gaan we samen eten in de plaatselijke bar, dan de
siësta op bed in de mooie Albergue van Padre Don Blaz.
Dag
19 Fuenterroble de Salvatierra San Pedro de Rozados 28km
Vandaag
loop ik alleen en laat de anderen onmiddellijk achter mij, heb zin om eens
flink door te stappen! Op het pad zijn er geen voorzieningen enkel halfweg de
klim naar Pico de la Dueña (1100m) van waar men een prachtig zicht heeft over
de Meseta, even omzien, achter ons de besneeuwde bergtoppen. Om 12h15 bereik
ik San Pedro en twijfel om door te lopen tot Salamanca, uiteindelijk beslis ik
hier toch te overnachten, heb een beetje schrik, niet van de afstand (52km)
maar vooral van de warmte! Ik neem er rustig de tijd voor het dagelijks
ritueel: douche, was, siësta enz. Gisterenavond vertelde Christiaan me dat ze
op mijn rustdag met verschillende de bus hadden genomen omwille van het slechte
weer, zo zie je maar elk op zijn manier! Morgen zal ik vroeg vertrekken om in
de voormiddag tijdig Salamanca te bereiken want dan ga ik slapen in mijn eigen
mobiel bed! Carpe
Diem!
Zoals
gisteren vermeld, deze morgen vroeg vertrokken, 6h15. Het is ongelooflijk hoe
groen het landschap blijft, maar ja zoals al gezegd het is nog lente. Enkele
kilometers voor Salamanca haal ik terug Christiaan, Paulo en Laerte terug in,
gisteren waren zij 4 km verder door gelopen naar de volgende Albergue. We
hebben er een prachtig zicht op de stad. Veel tijd besteed ik niet om het oude
centrum te bezoeken, we hadden dit al uitgebreid gedaan in 2009. Ik doorkruis
de stad en heb de andere kant afspraak met het vrouwtje want de camping bevindt
zich 7 km verderop. Morgen zet ik mijn tocht verder en overmorgen verplaatsen
we onze sleurhut naar Zamora.
Ik ben José Millecam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joske.
