|
Je wil er niet aan denken
aan geen van alle klachten
omdat je anders 't gevoel krijgt
niets meer dan ellende te mogen verwachten
dus stuur je je donkere gedachten
of sluit je ze op
en flink die dop erop
Wat moet je nu
wat zal je uit gaan richten?
je wou dat één of andere lamp
het duistere in je wezen
kon komen verlichten
de zin ontbreekt
alsof een woestijngrote zinloosheid
ieder idee op voorhand in kleine splintertjes breekt
Je toekomst lijkt al zo lang nergens meer op
alleen angstaanjagend, je bereikte daarin de hoogste top
de diepste put daarvan de bodem
verwond door te veel schorem
je wil dat vergeten
maar ze houden niet op, nog steeds word je opengereten
wat lopen ze rond
de bloedhonden zwart, bruin of blond
en vreten je op met huid en haar
maar nog zijn ze niet helemaal met je klaar
je eigenheid moet eraan
dan pas voelen ze zich als tirannen tevreden
hun vieze buik rond, o zo voldaan.
©Marie-Gabrielle
|
liefs van bo
