|
jammer dat ik niet dom ben
of idioot
en geen pijn leed
als een minimalisering
me neermaaide, me subtiel dood schoot
jammer dat ik niet dom ben of niet in het bezit van gevoel
ik gaf er niet om
dat je onverschillig bent of koel
jammer dat ik niet dood ben
het helpt me niet eens
het bedrijven van Zenn
als je me voor de zoveelste keer vergeet
of negeert hoe ik llijd en leed
jammer dat ik nog besef
dat vriendschap bestaat
het is daarom dat mijn vrienden me doodzwijgen
dat is hoe het in deze drukke en gewichtige tijden gaat
ik besta niet meer voor jou of voor jou... voor amper nog een menselijk wezen
en wie... gaat er me nu de les lezen?
Niet die enkele vrienden
die me niet aan zich binden
en me nog het gevoel geven
te leven.
De rest is dood
aan nog meer dood-heid heb ik heus
geen nood.
©Marie-Gabrielle2012
|
