Bij mijn aankomst donderdagnamiddag op Zaventem wachtte mij een grote verrassing, ik werd er opgewacht door de familie en enkele zeer goeie vrienden.
Hierbij wil ik iedere bezoeker en schrijven van onze BLOG bedanken voor de vele aanmoedigingen ! Vooral een heel grote merci aan mijn vrouwtje die me de mogelijkheid gaf om deze tocht te maken. Dank ook aan de ganse familie en vrienden die meeleefden. Ook een bedankje aan Danny die mij de kans gaf om dit te doen.
Was dat stom ongeluk iets voor Leon niet gebeurd, wie weet waren we dan samen gebleven
Ik raad wel iedereen aan om tijdens deze wandeling de tijd te nemen en er vooral van te genieten en loop je eigen tempo, op de Camino loop je nooit alleen. Bij de vraag of je als een ander mens terug komt, ik denk het niet daarvoor is de tijd te kort. Dat je tijdens het wandelen veel nadenkt is zeker, over vriendschap, familie en gebeurtenissen en dat wij als Belgen het toch niet zo slecht hebben, vooral als je ziet hoe de Spanjaarden daar leven.
Het aantal vrouwen dat alleen onderweg zijn is enorm, ze moeten mij niet meer zeggen over het zwakke geslacht, want deze dames verbaasden mij elke dag. Ook veel personen tegen gekomen waarvan ik onder de indruk geraakt, Xavier de kalme spanjaard ,Luigi de man met de bruine onderbroek, den Hollander die mijn kleren vol plaste, Pedro die al 24 jaar hetzelfde eet met zijn gasten en altijd zegt pi-pi, po-po, mijn Duitse vriendinnen uit het Zwarte Woud en als laatste Mats die eigenaardige maar ondoorgrondelijke Deen en vooral Truus niet te vergeten.
Hierbij sluit ik af en raad iedereen aan om deze tocht helemaal of in stukken eens te doen, met rugzakvervoer is het te doen.
Nieuwe Pelgrim Herman
PS : Misschien volgend jaar eens een tocht doen van Le Puy naar St-Jean-Pied-De-Port , het is ongeveer dezelfde afstand en het zou ook zeer mooi zijn.
Gisterenavond nog een gezellige avond doorgebracht en lekker gegeten. Den Hollander komt uit Amsterdam en had wel geld bij.
Vanmorgen bij het opstaan voelde het raar, moest geen zugzak meer inpakken en daarna gaan stappen. ik kan in alle rust ontbijten en genieten van het heerlijke buffet. Mats en den Hollander gingen naar Finisterre punt nul om daar enkele kledingstukken te verbranden, het schijnt een gewoonte te zijn.
Ik ben ondertussen naar de kathedraal geweest om daar de pelgrimmis bij te wonen. De mis begint om 12u maar al om 11u was het al vechten voor een goed plaatsje om het wierrookvat te zien vliegen, dit gebeurt door 8 personen. En wist je dat het gebruik van het wierrookvat was om de stinkende geur van de pelgrims niet te rieken na hun barre tocht. Ik was zeer onder de indruk met 6 priesters en een zuster die formidabel kan zingen. Er waren ook zeer ontroerende momenten met een nokvolle kathedraal met meer mensen die rechtstonden dan neerzaten. Na de mis enkele aandenkens gaan kopen en dan wat gaan rusten.
Vanavond nemen we het laatste avondmaal en morgen neem ik samen met den Hollander de taxi die ons om 7u naar de luchthaven zal brengen. Morgen bij mijn thuiskomst zal ik eens lekker Belgisch eten. Ik zal morgenavond nog een laatste woordje op de blog schrijven.
PS: Het was vandaag sinds lang een dag zonder regen met een aangename temperatuur van 24°.
Gisterenavond onze plannen nog gewijzigd. De eigenaar van deze B&B heeft er ook nog eentje in Compostela, de keuze was rap gemaakt. Ik moet toch morgen naar de mis zodus blijf ik 2 nachten in Compostela om donderdagochtend het vliegtuig naar huis te nemen.
Consternatie alom 's morgens, Mats was niet op het afgesproken uur op het ontbijt, hij was verdwenen. Deze morgen vertrokken met goed weer zodat ik na 2 dagen mijn fototoestel nog eens kon gebruiken. Het parcour van vandaag viel al bij al goed mee, tegen wat wij de laatste 2 dagen al hadden meegemaakt. Ze zeggen Rome of is het Napels zien en dan sterven. Ik heb Compostela gezien maar ben niet van plan dat te doen. K ben wel blij dat het voorbij is, enkele dagen rust en dan zal het wel weer gaan. Er komen namelijk belangrijke zaken op ons af: de eerste communie van Axel en de plechtige communie van Alexandra.
Na mijn diploma te gaan halen liep ik Mats weer tegen het lijf. Hij wou de laatste kilometers alleen met zichzelf zijn. Hij was reeds om 6u al vertrokken en is al naar de mis geweest. Hij raadt mij aan om morgen vroeg aanwezig te zijn in de kerk, want in de zijgangen is niet veel te zien. We hebben deze avond afgesproken met een Hollander van het eerste uur om er eens flink tegenaan te gaan. Ik hoop dat de Hollander geld bijheeft.
