Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
Ik ben een man en woon in Aalst (België) en mijn beroep is Gepensioneerde.
Ik ben geboren op 30/10/1949 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen.
De wandelende Pajot
Belevenissen van een actieve wandelaar
13-04-2013
2013-04-13 Affligem (verkenning 1)
Verkenning Sinksentocht (1) Club: De PAJOTTEN HEKELGEM (038) Plaats: Affligem Afstand: 13,2 Km Tijd: 3H00 Deelnemers: 12 Weer: Licht bewolkt en zonnig (12°C)
De eerste verkenning van onze Sinksentocht. Vandaag het parcours van de 12 (13,2) Km verkent. Het was eens goed weer en het was goed wandelen door 'ons' Pajottenland. Vabaan de Bellekouter ging het naar Essene en vandaar naar Asbeek waar de (en onze) rustpost is. De terugweg ging wat meer in Zuidelijke richting door het centrum van Essene. Het was al een mooi stukje en we zijn benieuwd wat Willy nog in petto heeft.
11e Linietochten Club: WANDELCLUB DE SMOKKELAARS STEKENE (149) Plaats: Stekene Afstand: 12 Km (12,8) Tijd: 2H20 Deelnemers: 628 Pajotten: 1 Weer: Droog en zwaar bewolkt (10°C) Parcours: 5 Bepijling: 4 Zaal: 4 Cola: 120 Z. Bier: 200
Eens een wandeling in een wat onbekende streek. Was wat laat toegekomen en daarom het maar bij de 12 Km gelaten. Het was echt een natuurwandeling en ben alleen voor de rustpunten uit het bos gekomen. Weer spijtig dat de natuur niet in een lentestemming was want ik had wel graag de kikkers horen kwaken langs de vele stukjes langs het water. Hopelijk wordt dat iets voor volgend weekend.
De wandeling bestond uit 3 lussen. De eerste lus ging een stuk langs de Leirekensroute en dan tot in Lebbeke. De rustpost was in de dorpsschool van Baardegem (niet de vertrekzaal). De tweede lus ging tot in Nijversele en terug langs de boomgaarden. De derde lus ging dan in de richting Meldert. Al bij al een afwisselende wandeling met wat straat en wat natuur. S'morgens had het geregend en daarom wat minder wandelaars geweest.
Korte wandeling rond Essene. Wegens de wandeling morgen in Baardegem waren er weinig deelnemers. Er hingen ook donkere regenwolken. Het was toch goed wandelen door de velden van Essene en omstreken. Het gedeelte langs Asbeek was wel het mooist.
De wandeling van Roger. Samenkomst was aan de kerk van Woubrechtegem, deelgemeente van Herzele. De lus van de voormiddag ging naar Sint-Antelinks en door het Duivenbos.Boven op de kouters hadden we een mooi zicht op de omgeving. In het Duivenbos was het lekker warm en er waren ook enkele steile heuveltjes te beklimmen. Tegen de middag stond de soep klaar in het plaatselijke café. Met wat hulp van onze dames-wandelaarsters geraakte die ook nog verdeelt.Na de middag hebben we nog een lus naar Aaigem gemaakt. Hier ook wijdse zichten met het kerkje van Heldergem als leidraad.
In de namiddag zijn we dan nog een wandeling in Wolvertem gaan doen. Het Parcours was zeer traditioneel voor Wolvertem. Langs Oppem, waar een eerste rust was, ging het langs de achterzijde van de Nationale Plantentuin naar de zwemkom van Meise. Vandaar via wat villawijken en door het veld naar Sint-Brixius-Rode. Dan nog even de A12 over en we waren terug in de sporthal.
Samen met Roger naar Nieuwrode gereden. We zijn vroeg vertrokken en bij het vertrek was het nog vrij rustig in de vertrekzaal. Het was mooi wandelweer en we mochten direct de bossen en heuvels in. De rustpost was in Sint-Pieters-Rode. Vandaar ging het langs talrijke hollewegen naar de Gempemolen. Hier was geen rustpost en we moesten langs de bossen en velden terug naar Sint-Pieters-Rode. In de rustpost konden we niet meer binnen en we zijn direct door naar de vertrekzaal gewandeld. We kwamen wel voorbij het wat vervallen kasteel van Horst. Mede door het mooie weer was het een prachtige natuurwandeling.
Heb bij Eddy en Guy de 50 Km gestapt. Om 11 uur vertrokken en tegen de donker waren we terug. De eerste lus ging door de straten, bospaden en veldwegen van Erembodegem en Affligem. De tweede lus ging richting Meldert en het Kravaalbos. Zoals gewoonlijk bij een Euraudax wandeling werd er flink doorgestapt en hadden we geen kou.
Korte wandeling in Burst gemaakt. De wandeling ging van Burst naar Aaigem en terug. Eenmaal de huizen van Burst voorbij ging het door de velden tot in Aaigem. Met een bocht ging het dan terug door de velden naar Burst.
Mijn tweede natuurwandeling vandaag. Hier was het wel een klassieke wandeling met enkele nieuwe paadjes. De eerste lus ging langs de Broekse vaart. We wandelden ook voorbij vele plassen welke ontstaan zijn door het ontginnen van turf. De tweede lus ging naar de Hoge Berg. Dit zou een resterende Schelde-duin zijn. De laatste lus ging naar het Blankaartsveld en ging ook voor de helft door het veld. Het laatste stuk ging door het Berlare Broek. Een afwisselende wandeling met veel natuur. Puiten ben ik echter niet tegengekomen.
Eén van mijn eerste wandelingen was in Mariakerke en heb daar niet zo'n goede herinnering aan. Wilde hier toch nog eens komen wandelen en deze keer was het een prachtwandeling. Het was zonnig en ook wat warmer dan de laatste dagen. De wandeling ging grotendeels door de natuurgebieden van Mariakerke en een stukje langs de watersportbaan in Gent. Langs en door het natuurreservaat Bourgoyen-Ossemeersen was het zalig wandelen. Veel watervogels en rustige paden. Binnen een maand als het wat groen word (hopelijk) moet het nog mooier zijn.
Weer: Droog en nog even zon, wel koude wind. (4°C)
Er was al wat meer volk! Vertrek van aan taverne 't Stationnetje. Korte wandeling rond Baardegem richting Moorsel. Half straat, half veld- en boswegen. Deze keer waren we voor de donker terug. Het waren rustige wegjes en we hebben menig konijntje en ree opgeschrikt.
Mijn tweede wandeling vandaag en nog genoeg tijd om de 20 Km te doen. De wandeling bestond uit drie delen. Eerst met een bocht van Kemmel naar Dranouter. Dan een lus in de omgeving van Dranouter met een uitloper tot even in Frankrijk. Daarna over de Kemmelberg terug naar Kemmel. Dat laatste stuk was zeker het mooist. Vele zichten op de omgeving en een stevige beklimming (en afdaling)! De lus in Dranouter ging voornamelijk door uitgestrekte velden. Door de gure NO wind was het op sommige stukken behoorlijk koud.
Was in deze streek nog niet gaan wandelen. Zoals op vele plaatsen neemt men het zekere voor het onzekere en waren er nogal veel straten te lopen. Toch waren er ook mooie stukjes natuur bij. Het domein rond het kasteel van Wippelgem was best wel mooi en ook rond het domein Heffink was het goed wandelen. Waar het langs de straten ging was het ook wel rustig (weinig auto's). De keuze van de rustposten vond ik niet zo goed, allé de verhoudingen in afstand toch niet. Eerst 3,3 Km, dan 4,6 en tenslotte nog een lang stuk van meer dan 8 Km!
Nu eens naar Zingem maar niet voor de Sloebertocht. De zon scheen en uit de wind was het best warm. Het eerste stukje van Zingem naar Asper was veel door de natuur. Natuurgebieden, de knuppelbruggen,de Schelde-oever en velden wisselden elkaar af. De lus in Asper was minder mooi. Veel door straten, een stukje Schelde en wat veldwegen. Het laatste gedeelte, van Asper terug naar Zingem, ging direct naar Zingem maar daar moesten de 21 Km wandelaars nog een lus van 6 Km wandelen. Het was weer een stuk tussen de huizen en op het einde een stuk door een mooie laan. Eens wat anders dan de heuvels bij de Sloebertocht.
Nog een laatste avondwandeling in het donker. Zijn vertrokken aan de Zeebergbrug in Aalst. Langs het OLV Ziekenhuis richting Herdersem gestapt. Patrick heeft de wandeling zoveel mogelijk op een "safe" parcours gehouden. Hopelijk vanaf volgende week wat meer belangstelling.
Weer: Droog maar koud. Vrij harde oostenwind (2°C)
Vandaag met de GR vrienden van Aalst eens naar de provincie Henegouwen gaan wandelen. Het was (weer) koud maar gelukkig droog. We waren ook allemaal goed "ingepakt" om ons te beschermen tegen de gure oostenwind. Het eerste stuk van de wandeling volgen we de GR 129. Er mocht al gauw wat geklommen worden en dat verwarmde ons snel. Na wat heuveltjes kwamen we in la Buissière waar we lunchten. Het was wel nog vroeg maar op het verder stuk van de wandeling zouden we geen café meer tegenkomen. In de namiddag wandelden we verder door de vallei van de Samber maar af en toe mochten we de heuvels erlangs ook eens beklimmen. Dat stijgen en dalen , samen met de koude maakte wel dat het een zware wandeling was.
Lentewandeling in de winter. Wilde eigenlijk ook nog eens naar Antwerpen linkeroever gaan wandelen maar gezien het slechte weer ben ik maar in Buggenhout gebleven. Dus hier maar de 32 (30,8) Km gedaan. Gelukkig was Danny van de Kadees er ook en we hebben samen het hele parcours afgewandeld. In de sneeuw was het best aangenaam wandelen. Het was wel koud en de wind maakt het extra koel. van Buggenhout wandelden we naar Baasrode en Sint-Amands waar de eerste rustpost was in een kinderboerderij. Er hoorde een gezellig cafeetje bij en eigenlijk had ik wel goesting om hier te blijven. Dat ging niet en dus verder naar Lippelo waar we tweemaal in een plaatselijk café een rustpost hadden. We wandelden grotendeels langs het Lippelobos. Daarna ging het dan naar Opdorp. In tegenstelling met vorige jaren was het hier maar een trieste bedoening. Geen bloemen op het plein en de ambiance was hier op hetzelfde punt als de temperatuur. Na de rustpost in Opdorp ging het na een kort stukje tot een rustpost in Buggenhout en daarna nog een stukje tot in de vertrekzaal. De wandelclub heeft zeker z'n best gedaan om het aangenaam te maken maar de weergoden hebben er anders over beslist.
Laatste stuk van de verkenning van onze Lentetocht. Ditmaal waren het de 21 en de 14 Km. Zoals wel vaker waren dit de mooiste stukken. Jonny had nog wat onbekende stukken in petto en ondanks het koude weer was het toch prettig wandelen. Het stuk langs de bunkers gaf veel mooie zichten en ook langs de Dender was het goed stappen. Nu maar hopen dat het volgende week wat beter weer is.
Ben pas om 14 uur aan de wandeling begonnen en ik was weer één van de laatste vertrekkers. Het was een 100% natuurwandeling en daar hoort in deze tijden ook modder bij. Op sommige plaatsen heel veel! De wandeling ging van Michelbeke naar Elst en vandaar door de velden naar de rustpost in café "Den Hengst". De stempelaar was hier al weg. Van Elst ging het dan via een boog ook weer door de velden naar de rustplaats in een sportzaal in Michelbeke. Het laatste stuk was dan de Berendries! Eerst de beklimming tot boven en dan via Sint-Maria-Oudenhove door een paar natuurgebieden terug naar Michelbeke. Het mooiste stuk maar dus ook het modderigste. In de vertrekzaal was het meeste al opgeruimd maar ik kreeg toch nog mijn boterham met paté welke gratis aan de wandelaars werd aangeboden.