Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
Ik ben een man en woon in Aalst (België) en mijn beroep is Gepensioneerde.
Ik ben geboren op 30/10/1949 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen.
De wandelende Pajot
Belevenissen van een actieve wandelaar
30-12-2018
2018-12-30 Hechtel-Eksel
Club: W.S.V. DE ANJERTRIPPERS VZW (2038)
40e Sylvestertocht
Plaats: Hechtel-Eksel (Hechtel)
Afstand: 20,2 Km
Weer: Eerst licht bewolkt en daarna zwaar bewokt en enige druppels regen (8°C -10°C)
Deelnemers: 1957
Pajotten: 1
♥♥♥♥♥
Het tegenovergestelde van de wandeling van gisteren. Het was een volledige natuurwandeling door de Limburgse bossen. Het enige minpuntje was dat door het grote succes (veel wandelaars) er in de rustpost weinig zitplaats was en dat er om 13u30 al geen eten meer was. De wandeling zelf was voldoende afwisselend, we stapten voornamelijk door dennenbossen maar ook door zandduinen en door smalle boswegjes. We mochten ook een stukje door het Militair Domein stappen. Naya ben ik echter niet tegen gekomen.
Club: WANDELCLUB AL KONTENT GROOT EVERGEM VZW (3304)
Meetjesland... maak het mee - Eindejaarstocht
Plaats: Sleidinge
Afstand: 11,8 Km
Weer: Zwaar bewolkt - nevelig (9°C)
Deelnemers: 1826
Pajotten: 5
♥♥♥
Vandaag wat calorieën gaan verbranden in Sleidinge. Ik heb vandaag nog eens ondervonden dat het begrip "mooie wandeling" niet voor iedereen hetzelfde is. Sommige wandelaars waren heel enthousiast over het parcours maar ik vond dat helemaal niet zo geweldig. Er waren nogal wat straten bij waar het gevaarlijk wandelen was. Geen voetpad en vrij veel verkeer. Eenmaal uit de dorpskern wandelden we wel door de velden rondom Sleidinge en Evergem.
Vandaag de derde wandeling in het kader van de Vierkunststedentrofee gewandeld. In tegenstelling met de twee vorige wandelingen was het hier geen echte stadswandeling. We stapten direct de Schelde over en in Leupegem was onze eerste rustpost. Na die rustpost doken we de Vlaamse Ardennen in. Tussen Leupegem en Etikshove wandelden we helemaal door de natuur met mooie zichten op de Vlaamse heuvels. In de verte zagen we de Koppenberg liggen maar die beklimmen was er nu niet bij. De terugweg ging langs de Ladeuze watermolen en door één van de mooiste stukjes van de Vlaamse Ardennen met zichten op de al verlichte stad. Via leupegem kwamen we dan terug in Oudenaarde. Er was een druppelstop in het park en op het einde stapten we over de versierde Grote Markt en stadhuis.
Na wat door de straten van Opwijk te hebben gestapt kwamen we aan de druppelstop. Traditioneel in een schuur konden we onze glühwein (of orangeade) degusteren. Dan was het nog even stappen tot de rustpost. Na de rust stapten we door de velden naar Nijverseel. Het was mooi wandelen door de natuur en ook heel wat onverhard. Bij de terugkeer in de rustpost was het daar zeer druk. Voor het laatste stuk gingen we naar Droeshout. Hier natuurlijk veel gekende wegjes. Misschien kwam het door het mooie wandelweer maar ik vond het best een aangename wandeling.
Wandeling dicht bij Leuven maar toch bijna helemaal in het groen. We stapten eerst door een wirwar van fiets- en wandelpaden door een strook naar het Missiehuis van Scheut. Het gebouw ligt boven op een heuvel en van daar boven hadden we al een mooi zicht op de omgeving. Daarna daalden we langs de rand van een bos af naar Beneden-Lo waar de rustpost was. Na de rust was het wel wat meer langs de straten stappen en het begon dan ook wat te miezeren. Er kwam dan wel eer lange beklimming en direct erna de afdaling. In Kessel-Lo stapten we tenslotte nog door het Park Michotte. Een klein maar ook weer heuvelachtig parkje.
Vandaag zijn we met onze wandelclub met de autobus naar Brugge gereden.
Het was warm (voor de tijd van het jaar) en mooi wandelweer. De startplaats was niet heel ver van die van mijn wandeling einde november. Hier lag wel meer de nadruk op de stad en minder de natuur. Natuurlijk waren er wel vele stukjes gelijklopend. Ik vond wel dat er in november meer een kerstsfeer was dan nu. Het was toen wel heel wat kouder. We stapten nu ook weer langs vele van de bekende plekjes van Brugge. De rustpost was in het Sint-Leocollege. Na de rust stapten we dan door het centrum en voorbij het Belfort. Het meest romantische stukje was langs het Minnewater, welk er in het donker op zijn mooist bijlag. Na het drinken van een Brugse Zot waren we na een uurtje rijden terug in Affligem. Het was weer een mooie uitstap.
Ik ben vanuit Oombergen vertrokken. Geen parkeerproblemen en dichter bij huis. Na 1 Km mochten we al het drankje nuttigen naar waar deze wandeltocht genoemd is. Daarna stapten we door de velden naar Elene. Zon en wolken speelden verstoppertje en dat gaf wel mooie zichten op de omgeving. Voor we in de rustplaats kwamen stapten we nog voorbij het kasteel van Leeuwergem. Na de rustplaats was het vrij klassiek naar het "Hof ten Wassenhove" en daarna door de kouters naar Hillegem. Ik was vrij laat en het was heel rustig in de velden en bosjes tussen Hillegem en Oombergen.
Tegenwoordig zijn er geen wandelingen meer zonder problemen met het openbaar vervoer! Nu was er autobus die niet reed. Wachten tot de volgend duurde 40 minuten. Aan de bushalte was het koud maar eenmaal dat we aan (t stappen waren kwamen we al snel op temperatuur. In de velden was het op sommige plaatsen wel erg drassig. Na de velden volgden we de Maalbeek tot voorbij Grimbergen. Aan de ingang van het Lintbos hielden we onze druppelstop. We volgden dan een eind het Zeekanaal en in de wijk Verbrande brug nuttigden we ons middageten. Het grootste stuk van de wandeling was dan al gedaan. Het laatste stuk bracht ons via de vallei van de Tangebeek terug in Strombeek-Bever waar de wandeling begonnen was. Er staat bij de foto's ook een reeks bij van Martine, waarvoor dank.
Wandeling naar Okegem en terug. Ik wilde eens kijken hoe de Marktrotters het parcours rond Pamel invulden. Na wat door Ninove te stappen kwamen we op het parcours met de bunkers. Het was nu er slijkerig. In Pamel stapten we door veldwegeltjes naar de Dender en “de Dikke van Pamel". De rustpost was in een zaaltje achter de kerk. De terugweg was wel eentoniger. Een lang stuk langs de spoorlijn en ook veel door de wijken van Ninove stappen. Er waren ook wel mooie natuurstukjes bij en we stapten ook nog langs enkele monumenten van Ninove.
Bruxelles, ma Belle - 26e Randonnée pédestre au coeurs de Bruxelles
Plaats: Schaarbeek
Afstand: 13 Km
Weer: Zonnig, koude wind(0°C)
Deelnemers:
Pajotten:
♥♥♥♥
We zijn vertrokken van aan het station van Schaarbeek. Na 2 Km waren we in de vertrekzaal. We hebben het parcours gevolgd tot aan het Noord-station. Heb samen met Viviane en Marcel gewandeld en sommige foto's zijn van hen. Dank om ze hier te mogen plaatsen. We stapten eerst door het Josaphatpark. Via de Ambiorix Square en het Marie-Louise plein kwamen we in de Europese wijk. Wegens een betoging was hier het parcours verlegd. We konden wel de paleizen van de EG in de skyline zien. Daarna kwamen dan de traditionele bezienswaardigheden zijnde de Sint-Michiels en Sint-Goedele kathedraal, de versierde Beurs-omgeving, de grote markt met stadhuis, Manneken-pis en natuurlijk de kerstmarkt. Het was behoorlijk druk en we moesten goed zoeken om nog een vrij plaatsje in een café te vinden.
Vertrek vanuit het Jeugdhuis De Spiraal. Wandeling in lussen. Als ik vertrok stond er al een lange rij aan te schuiven voor de gratis wafel of supplement. Ik heb eerst de langste lus gewandeld en die ging richting taalgrens. Zoals ik bij de Padstappers gewend ben waren er ook nu weer enkele pittige beklimmingen en vele smalle boswegeltjes. De terugweg ging langs Overboelare en langs de oever van de Dender. De tweede lus liet me nog eens kennismaken met enkele interessante plaatsen van Geraardsbergen. Ik stapte voorbij Manneke Pis, de Grote Markt, de Sint-Bartholomeuskerk, de Muur van Geraardsbergen met de Oudenbergkapel en de Sint-Adriaansabdij. Regelmatig kreeg ik dan ook nog mooie zichten op de stad en omgeving.
Verkenning laatste GR van het jaar. Na twee keer uitgesteld te zijn zal het er eindelijk van komen. Het centrum van Strombeek-Bever is helemaal opgebroken. Het echte begin is aan de zwemkom. Het is een wandeling door het groen rondom Grimbergen met de Maalbeek en Tangebeek als leidraad. We volgen hiervoor gedeeltelijk de GR 12 en de Groene Gordel. Alles samengevoegd met vele paadjes.
We wandelden eerst langs de wijken rond Zingem en dan gingen we langs de straten en door de landerijen naar de rustpost in Ouwegem. In de open velden konden we een volledige regenboog te zien. Daarna kregen we dan wel een flinke regenbui. De terugweg ging langs de wijk Voorde maar ook bijna uitsluitend straten. Van medewandelaars heb ik wel vernomen dat de andere afstanden meer onverhard gekregen hebben.
Weer: Eerst zwaar bewolkt en winderig, daarna regen. ( 10°C)
Deelnemers: 4135
Pajotten: 11
♥♥♥♥
Traditionele wandeling door Gent in feeststemming. We zijn aan het station vertrokken en als echte wandelaars hebben we via het citadelpark na 2 Km het parcours vervoegd. We stapten langs de vele waterlopen naar het centrum en daar langs de kerstmarkt met zijn kraampjes en reuzenrad naar de echte vertrekzaal in de wijk Rabot. Na de rust (vertrek) begon het te regenen en de terugweg verliep in mineur. Gelukkig werden we in de rustpost nog wat opgevrolijkt door een leutig dames duo.
Wandeling ter nagedachtenis van het beroemde paard Brillant waarvan er een standbeeld op het pleintje aan de kerk staat. De wandeling ging langs enkele pareltjes van het Pajottenland. Een mooi golvend parcours met zichten op de omgeving. We stapten over de Zavelberg en langs het Steenhoutbos naar de rustpost in Liefertinge. De terugweg ging door landelijke baantjes en paadjes en we wandelden op het einde voorbij het kasteel van domein Steenhault.
Weer: Zwaar bewolkt op het einde wat miezerige regen (8°C)
Deelnemers: 1059
Pajotten: 1
♥♥♥♥
Het vertrek was zoals steeds in de prachtige zaal van de C-mine in Winterslag. We stapten eerst door de nieuwe realisaties rond de oude mijn-site. We waren dan al snel in de eerste rustpost in de zaal "Paro". Na de rust kregen we het gezelschap van een grote groep mountainbikers. We stapten kris kras door de bossen van dennen en berken. De tweede rustpost was in het Bezoekerscentrum Hengelhoef. Een knus klein vakwerk huisje doet er dienst als rustplaats voor de wandelaars. Het laatste stuk ging langs de rand van de terril en bracht ons via een smal paadje terug in de vertrekpost.
Weer: ‘s Morgens miezerig, in de namiddag droog (4°C -6°C)
Deelnemers: 20
Pajotten: 4
De dagstapper door het land van de Stille Waters begon in de regen. Over de Schelde en de omliggende natuur hing een wat drukkende sfeer maar gelukkig waren we met een enthousiaste bende op weg. We wandelden een dagstapper met stukken van GR 5a noord en vele stukken van de Stille Waters wandeling. De overzetten (en wij) waren keurig op tijd en alles verliep volgens plan. Er werd wel flink doorgestapt en we waren wat vroeger in de rustpost in Bornem. Daar was er voor de liefhebbers een tas lekkere snert (erwtensoep met spek). Na de rust was het nog even door de Bornemse heide stappen en we waren al terug in Sint-Amands. Een groot deel van de wandelaars zijn dan nog wat gaan napraten in het enige cafeetje dat open was aan de Scheldekaai.
Bij de fotolink staan ook een serie foto's van Martine waarvoor dank.
Klassieke wandeling door Heverleebos. We begonnen de wandeling langs het kerkhof van de oud-strijders en dan langs het Arboretum Heverleebos. Heel de heenweg ging door het bos en na wat zoeken vonden we de rustpost in Blanden. De terugweg was helaas minder mooi want nu stapten we grotendeels door de wijken. De bepijling was op sommige stukken ondermaats. Ik drink nu wel zelf geen koffie maar 1€80 voor een tas koffie vind ik toch overdreven.
In de namiddag bij onze burenclub in Wolvertem gaan wandelen. Eerst moesten we de A12 over en dan kwamen we in het natuurgebied van de Birrebeekvallei. Daarna stapten we door de velden maar ook heel veel door de huizenwijken naar de rustpost. De terugweg was wel grotendeels natuur. We stapten door het Velaartbos (stukje van de Birrebeekvallei) en uitgebreid door het Neerom domein. We kregen er nog gratis een kilometer bij.
27e Bruges by Night - 1e luik van de vierkunststedentrofee
Plaats: Brugge
Afstand: 12,6 Km
Weer: Nevelig, op het einde wat gemiezer. (4°C)
Deelnemers: 1411
Pajotten: 1
♥♥♥♥
Op de terugweg van Bredene nog even gestopt in Brugge voor de avondwandeling. De kerstverlichting was al aangestoken en met het nevelige weer was er al een beetje een kerststemming. De wandeling zelf was klassiek en ging langs de mooiste stukjes van Brugge.
Afwisselende wandeling langs de grens van de polders en de bebouwing. We stapten eerst door één van de campings van Bredene, daarna wandelden we naar het oude centrum van het dorp en daar was de rustpost. Na de rust stapten we een stuk door de polders maar dan wel door smalle wegjes. De tweede rustpost was niet ver van de Oostendse Spuikom. Daar zijn we dan een stukje naast gestapt en dan terug naar de rustpost in het centrum van Bredene. Het laatste stuk liet ons dan kennismaken met de duinen van Bredene. Een mooi heuvelachtig stukje natuur.
Eén van de klassiekers! Wandeling door de rand van het Kravaalbos en tot Droeshout. Heb de twee grote lussen gewandeld en dat bracht me naar de twee uiteinden. Met het goed weer was het prettig wandelen en ook de lus naar Droeshout had voldoende groen. De afstanden waren wel wat minder dan beloofd en de splitsingen waren niet altijd duidelijk.
In Sint-Maria-Oudenhove was het minder druk en ik ben vandaar vertrokken. De wandeling bestond uit drie stukken van ongeveer 7 Km. We stapten afwisselend door straten en langs prachtige stukken Vlaamse Ardennen. Vanuit de vertrekzaal, maar ook vanuit de rustpost (in Erwetegem) was het telkens eerst een paar kilometer stappen langs de straten vooraleer we in de natuur kwamen. Het was ook best een pittig parcours met vele korte maar vrij steile beklimmingen.
Het vertrek was dan uiteindelijk in het centrum van Ruisbroek. We stapten eerst tot bijna aan de dijk van het kanaal Brussel - Rupel en volgden die dijk een stuk. Daarna wandelden we door de bossen naar Hof ter Zielbeek en doorkruisten we daarna het mooie park er rond. Via de Lourdesgrot bereiketen we dan de rustpost. Ik heb daar de lus gewandeld. Die ging door de bossen van Het Moer en dan een stuk langs de spoorweg. De terugweg ging langs de dijk van de Zielbeek. Spijtig dat het langs de straat was. Voor de terugweg naar de vertrekzaal heb ik de kortste weg genomen. Het was al bijna donker en de ondergaande zon zorgde voor mooie herfstkleuren.
Deze morgen ben ik eens naar het verre Limburg gereden. De wandeling ging van Meeuwen naar Wijshagen en terug. Rond Wijshagen stapten we een groot stuk door mooie stukjes bos en open plaatsen. Er stonden veel schuilhutten om wild te observeren. Helaas heb ik er niet veel (geen) gezien. We stapten door het Levensbos en langs de Archeologische Site De Rieten. Er bevinden zich graven van mensen die er 2400 jaar geleden leefden.
Wandeling door de omgeving van Waasmunster met vertrek naast de pittoreske kerktoren van Sombeke. De wandeling bestond uit verschillende lussen. Ik heb de B en de C gewandeld. De B was de langste en ik ben daar mee begonnen (8,2 Km). De wandeling ging naar het gehucht Heide en het was voornamelijk door straten en villawijken stappen. Tegen de E17 was er wel een stukje bos. De C lus ging eveneens naar het gehucht Heide maar nu stapten we bijna altijd langs bos- en veldwegen en we doorkruisten het parcours van de B lus. De villawijken werden vermeden en het was mooi wandelen door de afwisselende landschappen.
De laatste 2de maandagtocht van het jaar. We moesten helaas met vertraging en in de regen vertrekken. Het was windstil en echt heel hard regenen deed het niet maar de paraplu moest gedurende de voormiddag niet dicht gedaan worden. Jean-Pierre had in zijn vroegere woonplaats een mooi parcours uitgezocht en ondanks de regen hebben we er zeker kunnen van genieten. Eerst stapten we door het Prullenbos en langs de vijver, daarna ging het richting Laarne en in de verte konden we het kasteel even zien. We stapten dan verder voorbij de paardenmelkerij van Laarne. Terugkeren deden we door vele bos- en veldwegen. We passeerden ook de GR paal - een kruising van de GR 128 (Aalst -Kemmel) en (GR 122 (Hulst -Doornik). Onze boterhammen hebben we opgegeten in het café Klein Ledeberg in Ten Ede. Het is een typisch dorpscafé met heel veel foto's en kits langs de muren. Het was er wel gezellig warm. Na de middag was het droog en af en toe kwam de zon zelfs eens piepen. We stapten dan een kleine lus tot aan de Schelde.
De wandeling ging nu naar De Drie Goten. Het is wandelen door het schorrengebied langs de Schelde en de Durme. We wandelden eerst langs de Mirabrug en verder langs de Durme en de velden naar de rustpost in de kantine van de plaatselijke voetbalploeg. Van hieruit werd dan de lange lus naar De Drie Goten, de Bunst en de dijken van het Sigmaplan gemaakt. Het was een afwisselend parcours met bosjes, de dijk van Schelde (even) en Durme en ook wat stukken straat. De terugweg voerde ons door Hamme maar dat was het minst mooie gedeelte. In de zaal kregen we dan nog een pannenkoek.
Wandeling in de regen. Voor het eerst sinds lang een hele wandeling door de regen gestapt. Het parcours was afwisselend en het eerste gedeelte was veel verhard. Waar er een veldbaantje was werd dat wel steeds gebruikt en we mochten ook door vele smalle wegeltjes stappen. De rustpost was in het mij bekende Oombergen. Na de rust stapten we een stukje door de vallei van de Cotthembeek. Een mooi stukje natuur en nog goed begaanbaar. Als we de expresweg overgestapt waren kwamen we in een slijkerige omgeving terecht. We passeerden daarna nog de Balegemse kalksteen en de Guillotinemolen.
GR- Knooppunten- en verbindingswegen. Busreis naar Sint-Amands. Naar de Scheldekaai - standbeeld Emile Verhaeren. Overzet naar Moerzeke. Mooi zicht op Mariakerke en Schelde in de nevel. Wandelen op de dijk en beneden langs De Stille Waters. Genieten van de rust. Overzetten van Drie Goten (Hamme) naar Weert (Bornem). Wandelen langs de Schelde over smalle paadjes. Langs de lanen van de Oude Schelde. Rust in Bornem. Door de heide van Bornem. Vele paddenstoelen. Naar vertrekpunt in Sint-Amands. Biertje aan de kaai.
De wandeling bestond uit drie stukken. Het eerste gedeelte van de vertrekzaal naar de rustpost in Grimbergen ging langs de straten naar het Prinsenbos en het MOT (Museum voor de Oudere Technieken). Dat laatste gedeelte was wel mooi. De rustpost was in een zaaltje van het Fennikshof, naast Volkssterrenwacht Mira. Het tweede gedeelte was een lus langs de Abdijkerk van Grimbergen, de Maalbeek, boerenhoven (gedeelte van het MOT)en watermolens. Het laatste gedeelte ging ook nog langs de Maalbeek en daarna langs de rand van een bos naar de wijk Potaarde. Via een voetgangerstunnel bereikten we dan de vertrekzaal.
In de namiddag ben ik in Berlare gaan wandelen samen met Viviane en Marcel. De rustpost was in Uitbergen. We stapten eerst langs de vele restaurantjes een stukje rond het Donkmeer en gingen dan langs Maydonck door de bossen naar Uitbergen. Tijdens de terugweg wandelden we een stuk door het recreatie domein Nieuwdonk, langs de lege Eendenkooi en langs het wildste stukje van het Donkmeer.
Na Zottegem eens in Gentbrugge een Halloween (spoken) tocht gaan wandelen. Hier geen pompoenen maar spoken en speciale effecten. Op het parcours stonden op een viertal plaatsen toneeltjes met "schrikwekkende" figuren. Heb samen met Etien gewandeld maar het was nog niet donker en sommige toneeltjes kwamen niet goed tot hun recht. De wandeling zelf ging door het Rattendalepark en daarna door de "Gentbrugse meersen". Een stukje natuur dat elk jaar mooier en wilder wordt. De rustpost was zoals vorige jaren in de buurt van het centrum van Gentbrugge. De terugweg was kort en langs de bosjes tegen de E17 bereikten we al snel de vertrekzaal.
In de namiddag ben ik eens in Genval gaan wandelen Het was al laat als ik vertrokken ben en het was donker als ik aankwam. In het vertrekzaaltje was het behoorlijk druk en ik ben maar direct vertrokken. Het eerste stuk bracht ons via smalle paadjes, pittige hellingen en veel natuur in de rustpost te Bourgeois (Rixensart). De lus ging grotendeels door de villawijken maar er waren ook vele steegjes en stukjes bos. Het laatste stuk was ook bosrijk maar helaas was het toen al behoorlijk donker.
Weer: Zwaar bewolkt, op einde wat motregen. (13°C)
Deelnemers: 3940
Pajotten: 18
♥♥♥
Traditionele Halloweentocht van Egmont Zottegem. Voor de ingang van de feestzaal Bevegemse Vijvers lag al een mooi "pompoentapijt". In de zaal bracht het podium met een kunstwerkje van pompoenen en versierde heksen ons direct in de Halloween-stemming. De wandeling ging door de straten van Zottegem naar de rustpost in Strijpen. Die zaal was wat minder versiert maar de Halloweensfeer was er wel. Van Strijpen naar de tweede rustpost in het PTI kregen we wat onverharde wegen en de pompoenen langs de weg waren nu verlicht. Op de koer van het PTI stond een tractor gemaakt van pompoenen. Het laatste tukje parcours bracht ons in het versierde park van de Bevegemse Vijvers. Rond de vijver en op het kasteel (restaurant) was er een licht- en lasershow. Er werd traditiegetrouw ook een drankje uitgedeeld. Dat was trouwens niet de enige traktatie want we hadden ook al een wafel en een doosje fruitsap gekregen.
GR 512, GR Groene Gordel, GR Dijleland + improvisatie
Plaats: Tervuren
Afstand: 22,5 Km
Weer: eerst miezerig, daarna zonnig (14°C - 18°C)
Deelnemers: 22
Pajotten: 4
We hebben de herkansing van onze herfst-GR met een half uur vertraging kunnen aanvangen. Na een stukje stappen langs de brede Tervurenlaan doken we het bos in en zijn er alleen om te rusten (drinken) even uitgekomen. In Tervuren was er nog wat motregen maar terwijl we door het bos stapten verdwenen de wolken en zagen we de zonnestralen door het bladerdek verschijnen. De rust was in "De Bosuil" maar daar was men op onze komst blijkbaar niet voorbereid. Op de terugweg konden we nog genieten van de mooie en grote coniferen in het Arboretum van Tervuren. De terugreis verliep vlekkeloos.
In de namiddag in Aaigem gaan wandelen. Het was er moeilijk vertrekken! Ik heb eerst mijn gratis pannenkoek verorbert en wat met andere wandelaars gekeuveld. De heenweg naar de rustpost volgde de vallei van de Ter Erpenbeek. We wandelden veelal door kleine bosjes en langs weilanden. De rustpost was in Mere en daar wandelden we voorbij het standbeeld van hun bekendste inwoner: Lucien Van Impe. De terugweg ging meer langs landerijen en weiden. Op het einde stapten we nog een rond het dorp. Ik wilde nog een lus in Aaigem stappen maar na 1 km waren de pijlen verdwenen.
Bij het vertrek was het nog behoorlijk koud en er hing een lichte nevel over de velden. Via dreven en holle wegen stegen we langzaam tot het plateau en vandaar hadden we dan mooie zichten op de landerijen en dorpjes in de buurt. De rustpost was in Meerbeek. Na de rust was het nog bosrijker. We stapten door een groot speelbos en daarna naast de radars van het vliegveld van Zaventem. In Bertem wandelden we dan nog eens rond de kerk en voorbij de pastorie. Het was een bijna volmaakte herfstwandeling.
Na lange tijd ben ik nog eens in Ronse gaan wandelen. Eerst wat door de straten wandelen en dan kwamen de eerste hellingen. Door de velden en langs de oude treinbedding stapten we dan naar de rustpost in Ellezelle. De lus daar bracht ons dichtbij het Muziekbos. We stapten dan langs de taalgrens door de Pays des Collines. Met dit weer was het mooi wandelen door dit heuvelachtige landschap met zichten op de wijde omgeving. Voor de terugweg was de oude treinbedding de leidraad waar we af en toe van afweken om door de open velden te stappen.
Verkenning GR Tervuren (GR 512, GR Groene Gordel, GR Dijleland + improvisatie)
Plaats: Tervuren
Afstand: 22,4 Km
Weer: Zomers (23°C)
Parcours in omgekeerde richting gestapt en wat aangepast. Mooie herfstkleuren, veel zwammen maar weinig paddenstoelen. Reis bijna verlopen als planning.
In de namiddag dan eens in Vlezenbeek gaan wandelen. We stapten eerst langs een golvend parcours voorbij het Grote Wachtbekken naar het centrum van Sint-Pieters-Leeuw. Dan gingen we een stuk door het Park Coloma en langs het gelijknamige kasteel. Hierna volgden we dan de Zuunbeek en passeerden het Sleesbroekwachtbekken. De rustpost was in de wijk Zuun. De terugweg ging langs veld- en boswegjes terug naar de parochiezaal in Vlezenbeek.
Na de stemverplichting gaan wandelen in Sterrebeek. We vertrokken langs het oude tramspoor van Brussel naar Vossem. Daarna stapten we door de uitgestrekte velden naar het bosgebied tegen de E 40. Het was een heuvelachtig parcours en we mochten door enkele mooie holle wegen stappen. De rustpost was in Moorsel. De terugweg naar Sterrebeek was helaas minder mooi. We volgden het brede fietspad van Moorsel naar Sterrebeek. Dat pad ging door de velden en eindigde aan de hypodroom. Vandaar stapten we door het park naar de vertrekzaal.
De Baamistocht met zomerse temperaturen. De bomen in het Kravaalbos hadden wel al een herfstkleur maar er was geen herfstsfeer.
We stapten eerst richting Asbeek en Essene en keerden zo terug naar de vertrekzaal. Het was dus een bekent parcours! Het tweede gedeelte liet ons kennismaken met het Kravaalbos en zo kwamen we in de rustplaats in Meldert. Daar moesten de 20 Km-stappers nog een lus naar Baardegem stappen. Ik had me daar vergist en heb die lus van 6 km achteraf gaan wandelen. Het was een lus door de Faluintjes aan de rand van het Kravaalbos en de omliggende weiden en velden. De terugweg van Meldert naar Asse-ter-Heide ging langs de wijk Doment en door de velden naar de vertrekplaats.
Vandaag hebben we de heen en terug naar de rustpost in Sint-Katherina-Lombeek verkend. Het parcours is nog wat aangepast. Eenmaal uit de dorpskern van Liedekerke stappen we bijna uitsluitend door het groen. In het Liedekerkebos waren de herfstkleuren al duidelijk aanwezig en die zullen er nog wel twee weken blijven.
Wandeling van Roger, Marie-Jeanne en Etien. Zoals elk jaar was er weer veel volk maar met 60 wandelaars werden nu wel alle records gebroken.
We weten dat de wandelingen van dit team altijd natuurwandelingen zijn en dat hebben we vandaag ook gekregen. We vertrokken met Roger richting Wetteren en passeerden verscheidene natuurgebieden. De Boskapel en het lange knuppelpad waren enkele van de hoogtepunten. Onze boterhammetjes konden we verorberen in café Eendracht. Ondanks het groot aantal wandelaars werden we vlot bedient.
Na de middag was het de beurt aan Marie-Jeanne om ons te begeleiden. We stapten nu in Zuidelijke richting door de Vallei van de Serskampse Bossen. Hier ook weer veel veld en bos.
Netjes op tijd waren we terug in Serskamp. Bedankt Roger, Marie-Jeanne en Etien voor de mooie wandeling.
We vertrokken via de oude spoorwegbedding Aarschot-Herentals-Turnhout. We stapten daarna door "de Blakers" en "Gijmelhoek". Een afwisselend landschap van velden, wijken en dennenbosjes en een holle weg. De rustpost was in Gijmel-Langdorp. De terugweg ging langs de natuurgebieden "Blakers" en "Langdonken". Via de wijk "Roteinde" en een ommetje langs de vijver bereikten we terug de startplaats.
Half Ternat is nog opgebroken en het was eerst wat door het zand ploeteren voor we aan de vertrekplaats geraakten. We stapten eerst door de wijken van Ternat en daarna via een rustige straat naar de spoorweg. Die volgden we dan een eind en via een omweg door een bosje kwamen we in de rustpost in CC De Ploter in Sint-Katherina-Lombeek. De 15 Km-stappers moesten hier een lus stappen. Die lus bracht ons in de wijk Sint Jozef en ging grotendeels langs het parcours van onze Herfsttocht van verleden jaar. Toch ook wel veel door de wijken. De terugweg ging door een afwisselend parcours langs de wijk Steenvoort terug naar de startzaal.
19e Deliriumtocht - 17e 50 Km door het Land van Rode
Plaats: Melle
Afstand: 16,3 Km
Weer: Sluierwolken (13°C - 16°C)
Deelnemers: 2238
Pajotten: 16
♥♥♥♥
In de namiddag in Melle gaan wandelen. We stapten eerst door de kouters en het kasteeldomein naar Kwatrecht. Dan keerden we terug naar Gontrode en konden de 15 Km-stappers kennismaken met het Aelmoeseneiebos. Een bos met een pas aangeplant arboretum. Eenmaal uit het bos was het nog even stappen tot de rustpost in het ILVO. De terugweg ging door de proefvelden en een stukje bos terug naar Melle. Hier moesten we natuurlijk eerst nog een bezoekje aan de brouwerij Huyghe en een glaasje Delirium Tremens degusteren. Daarna was het nog 700 meter naar de vertrekzaal. De 50 Km-stappers waren daar al uitbundig aan het vieren.
De Duivenboswandeling van Sint-Antelinks is een klassieker. Dit jaar was de wandeling wel anders georganiseerd. Niet de traditionele lussen vanuit Sint-Antelinks. Er was een rustpost in Aspelare en vandaar konden er nog lussen gewandeld worden. Ik heb voor de 16 Km (17,6) gekozen en die mochten in Aspelare één lus wandelen. We stapten eerst door de velden en bosjes naar de rustpost in Aspelare. De lus daar bracht ons tot bij het schilderachtige kerkje van Nederhasselt en daarna door de velden terug in Aspelare. Tijdens de terugweg voelden we dat de Vlaamse Ardennen nabij waren want we kregen enkele stevige kuitenbijters te verwerken. De Keienberg was wel de zwaarste. Op het einde stapten we dan nog rond het Duivenbos. Nog altijd een mooi stukje natuur.
De laatste dinsdagavondwandeling van het jaar en Patrick werd samen met Arlette speciaal bedankt voor hun inzet. We wandelden eerst tot aan de Eksterenberg en keerden daarna terug tot aan de Bellekouter. Daar maakten we in het donker nog een ommetje tot aan de Zwarteberg.
Mooi op tijd kwamen we aan in Nieuwpoort. De zon scheen en het was ideaal wandelweer. Langs de Brugsevaart hebben we de jarigen gevierd. Als we de vaart verlieten stapten we door de polders naar Middelkerke. Via de Duinenweg bereiketen we dan het parkje en ook onze rustpost in café "Sluzenoare". Na het eten stapten we door de duinen naar Raversijde en verder naar Mariakerke waar we het graf van Baron James Ensor een bezoek brachten. Daarna kwamen we op het strand terecht. We volgden de kust tot in Oostende en aan het standbeeld van Leopold I gingen we Oostende binnen. Via het Maria Hendrika Park bereikten we dan het station.
Martine heeft nog wat foto's doorgestuurd, waarvoor dank, en ik heb ze bij het album gevoegd.
Als ik vertrok was het al flink aan het regenen en tegen dat ik in de rustplaats was stond het water al in mijn schoenen. De 12 Km was een klassiek parcours langs de Brabantse kouters naar de rustpost in Brussegem. Dat eerste stuk was veel beton. De terugweg ging richting Mollem en hier waren er wat meer aarde(slijk)wegen. We stapten ook langs het boswegje naast de Molenbeek.
De wandeling was niet van 't Hoeksken en dat was aan de organisatie wel te merken. Het startgeld was 1,5€ maar we kregen ook heel wat bevoorrading en gadgets waren er ook te bekomen. We vertrokken vanuit een tent aan de kerk. Ik heb ook gemerkt dat blijkbaar vele wandelaars graag over het asfalt stappen. Zij kwamen hier goed aan hun trekken want de eerste 10 km was het bijna uitsluitend straat. We stapten langs het fietspad naar Hamme-Zogge. We konden nog eens van het lawaai van de jaarlijks motorcross in Hamme-Zogge genieten en dan waren we in de eerste rustpost. Voor de tweede rustpost stapten we eerst naar het centrum van Zogge en dan naar de rustpost aan de Oude Durme. Dan stapten we langs een aardeweg een stukje langs de Durme en dan terug naar het centrum van Hamme.
Wandeling rondom Leeuwergem. Het was mooi weer en in de vertrekplaats zat het koertje vol genietende wandelaars. Eerst wandelden we langs de spoorweg en door de kouters op de rand van Hillegem. Daarna stapten we een s tukje door het domein Breivelde. De rustpost was in het kleine zaaltje in Grotenberge. De terugweg ging langs de velden rond Elene en natuurlijk langs het kasteel van Leeuwergem. Van het kasteel tot de vertrekzaal wandelden we door het bos.
Het dorp van Herdersem was opgebroken en we zijn dan maar even voor de korpskern vertrokken. We zijn eerst door de velden naar Wieze gestapt. Dan ging het richting Moorsel door een mooi stukje natuur met wel hier en daar een hindernis. Langs de wijk Kruisabbeel gingen we dan door de velden en langs het voetbalveld terug naar Herdersem.
Vandaag de GR van volgende maandag gaan verkennen. De aanduiding was heel duidelijk en de rustplaats in Middelkerke lag ook al bijna vast. Het was dus genieten langs een zonnige kuststreek. Vanaan het standbeeld van Albert I stappen we een heel eind langs de vaart en dan gaan we door de polders naar Middelkerke. We stappen langs het Duinenpad naar Het centrum van Middelkerke en onze rustpost is in een cafeetje aan de rand van het dorp. Na de middag vervolgen we onze weg door de duinen tot in Raversijde en dan gaan we langs de dijk of het strand naar Oostende. Met het goede weer heb ik dat natuurlijk langs het strand en door het zeewater gedaan. Dan nog even door de parken van oostende en we zijn aan het station van Oostende.
De tweede natuurwandeling is dan bij onze buren in Haaltert. Vertrek is in het Centrum De Kouter. We stappen eerst door allerlei smalle wegeltjes naar Welle waar de rustpost is. Daarna gaat het door vrij brede veldwegen naar Denderhoutem. Het laatste gedeelte is dan de gekende mengeling van veld- en boswegjes. Kevin had het weer allemaal goed aan elkaar gebreid.
Nieuwe startplaats en we vertrokken direct in het Heverleebos. Van de 12 Km stapten we zeker 11 Km in het bos. Met het mooie weer was het dus zalig om hier te wandelen. Het is een afwisselend bos met eiken en beuken als voornaamste boomsoort. De rustpost was in de wijk Zoetwater. Op deze afstand konden we de Zoete Waters echter niet zien.
Vandaag vertrokken aan de kerk van Gijzegem. Na een ommetje wegens een afgezette wandelweg kwamen we in Hofstade. Hier moesten we dan weer door een doolhof van maisvelden maar we kwamen uiteindelijk toch op het rechte pad. Door de velden stapten we terug naar Gijzegem.
Vandaag was het dan mijn beurt om de wandeling te leiden. Op het kerkplein in Hekelgem was het erg druk maar iedereen was om 9 uur klaar om te vertrekken. We hebben met een grote omtrek rondom Hekelgem gewandeld, een groot gedeelte over de rand van het Pajottenland en gedeeltelijk door de Faluintjes. De rustpost was bij Ingrid en Davy in Meldert en het was gezellig op het koertje achter het café. In de namiddag volgden we dan voor een groot stuk het Roofridderpad. Het was een natuurwandeling en ik heb de indruk dat iedereen er wel van genoten zal hebben.
Ik ben vandaag nog eens in Scherpenheuvel gaan wandelen. Ik ben er al eens volledig verkeerd gelopen maar nu was er met de bepijling geen probleem. Vanuit de mooi versierde vertrekzaal "Cultuurcentrum Den Egger" stapten we door het centrum naar de basiliek. Eenmaal die voorbij begon de natuurwandeling. We stapten door velden en hier en daar was er ook nog een "holle weg" die we mochten doorstappen. Wat wel opviel waren de door een schimmel besmette maiskolven. Ik heb het even opgezocht en het zou builenbrand zijn. Rond de Maagdentoren in Zichem was er een groot Middeleeuws feest met heel veel volk. Nadat we de Demer een paar keer overstapt waren bereikten we de rustpost.
Na de rust stapten we nog een eind langs de Demer. Langs veldwegen en een wijngaard bereikten we dan terug het centrum van Scherpenheuvel.
Eens een wandeling zonder dat ik een auto of openbaar vervoer nodig heb! Ik mocht eerst langs de fietsentunnel en langs het nieuwe crematorium stappen. Daarna dook ik de natuur in. Langs soms smalle paadjes kwam ik in de rustpost in Nieuwerkerken. Het was er al vrij druk. Het tweede gedeelte bracht me van Nieuwerkerken naar Erembodegem. Tot aan "De Haring" in Aalst was het wel langs de straten stappen maar dan mocht ik al een eerste keer kennismaken met het Osbroek. Ik was er niet alleen want de paden moesten gedeeld worden met talrijke joggers. Na de rust in Erembodegem ging het parcours langs Kapel Termuren en daarna door het "wilde" gedeelte van het Osbroek. Ik stapte langs de sportvelden en daarna langs stukjes straat naar het kerkhof van Aalst. Langs een smal weggetje bereikte ik dan het Kasteel van Regelsbrugge en School de Horizon.
Ik heb vandaag nog eens een GPS wandeling gedaan. Veel succes hebben die niet want ik was de eerste (om 13 uur) die om het parcours vroeg. Men beloofde dat het een natuurwandeling was met een apart parcours. Het was een beetje natuur en een beetje apart parcours. Daarna heb ik de A lus proberen te wandelen maar na 2 Km was ik al terug in de vertrekzaal. Blijkbaar was er wat met de pijlen op de Scheldebrug gebeurt. Dan maar de B lus gewandeld! Die bracht me naar de het mooie natuurgebied van de Kalkense Meersen. Het natuurrijkste stukje van de wandeling.
Het volgende bericht en de bijhorende foto's zijn van Martine, waarvoor dank.
Dinsdagavondwandeling Haaltert
Plaats: Haaltert
Afstand 6,3 Km
Weer: Bewolkt maar warm (23°C)
Deelnemers: 14
Pajotten: 5
Het aangename rustige weer had vanavond toch wel wat meerdere deelnemers naar Haaltert gestuurd. We zijn op de gemeente gebleven en Patrick leidde ons door vele baantjes, wegels en paden die Haaltert rijk is. Het was deze keer een minder lange wandeling, maar iedereen was tevreden over de rustige, nazomerse avondwandeling.
Dinsdagavondwandeling Aalst Het volgende bericht en de bijhorende foto's zijn van Martine, waarvoor dank.
Plaats Immerzeeldreef Aalst
Afstand: 10,5 Km
Weer: Mooi wandelweer (21°C - 16°C)
Deelnemers: 13
Pajotten: 5
Vandaag vertrokken we aan het Parochiaal Centrum Rerum te Aalst. Via de "oude brug" stapten we richting Erembodegem voorbij de "Kluizenkapel"en zo verder richting Hekelgem. Het was terug een mooie natuurwandeling met veel afwisseling van landschap en rustige paden. Via Ten Bos voorbij de "St-Amanduskerk" keerden we met nog een extra lusje terug naar onze startplaats.
De perfecte wandeling. 90% Was onverhard, perfecte bepijling, vriendelijke helpers. We vertrokken langs de oevers van de Molenbeek en stapten door het Weisettersbos. Daarna volgden we een eind de Weisetterbeek en langs de bossen van de "Kampelaar" kwamen we in de rustpost. Na de rust konden we kennismaken met het centrum van de gemeente en stapten we daarna door het Rotbos. Daarna ging het via het landelijke gehucht "Kampelaar" terug naar de rustpost. De terugweg naar de vertrekzaal ging door vele trage wegen en smalle wegjes.
In de buurt van Galmaarden waren er vandaag heel wat activiteiten en het was moeilijk om in het centrum te geraken. Het marktplein stond vol met oude legervoertuigen. Centraal in de wandeling staat de Mark. Rond Viane zijn we het kortst bij het water en daar is het parcours op zijn mooist. Rond Galmaarden moesten we veel door de straten stappen.
Vandaag inspanning en ontspanning met elkaar verenigt. Natuurlijk met het zwaarste begonnen: De wandeling. We stapten eerst langs de straat naar Boekhoute. Daar werden we nog eens aan de gruwelen van de eerste wereldoorlog herinnerd. Vanaf daar kregen we een onverhard parcours en mochten we over de dijken en door de velden naar de rustpost stappen. Die rustpost was in de schuur van een boerderij. Na de rust wandelden we door het natuurgebied de Braekman. De terugweg ging weer langs de dijken en het bracht ons snel in het centrum van Philippine. Op het marktplein was het druk en ik werd er door een zeemeermin verleid. De wandelaars konden tegen een vermindert tarief van een overheerlijke portie mosselen op Philippiense wijze genieten.
Ben al vaak in Steenhuize-Wijnhuize voorbijgereden maar er nog niet vertrokken voor een wandeling. Vanuit de St. Katharina Zaal in Steenhuize stapten we al gauw door het pas aangelegde natuurgebied Schauwbroek. Daarna stapten we rond het dorp en door het golvend landschap naar de rustpost in Sint-Lievens-Esse. Het pittoreske kerkje, de moderne watertoren en de Brouwerij Van Den Bossche zijn referentiepunten voor dit dorpje. Ik heb hier nog een lus gewandeld en die ging rond het dorp. Ik denk niet dat we langs de beloofde trambedding gewandeld hebben maar wel langs een (aarde)weg bijna parallel ermee. De terugweg was eerst straat maar daarna mochten we door een privédomein wandelen. Via een lange laan kwamen we terug in Steenhuize.
Vanavond vertrek in het centrum van Nieuwerkerken. We wandelden eerst door de velden, door de mais naar Haaltert. Dan ging het even door de straten om dan via Terjoden terug te keren naar Nieuwerkerken. Tenslotte maakten wie hier nog een lus langs de Hoeskouter.
Langs de stukjes groen van de wijk Trot en de rand van het Dokkenebos stapten we naar de rustpost in Nijverseel. Langs de boomgaarden gingen we dan naar Baardegem. Via een nieuw fiets en wandelpad kwamen we dan terug in Nijverseel. De terugweg naar Opwijk was een combinatie van straten en stukjes veldweg.
Vertrek is in de Feestzaal van Boutersem. We stappen eerst wat door de straten van Boutersem en dan duiken we de velden in. Soms langs smalle wegen of veldwegen maar vaak ook langs straten. Ik Kerkom zijn er werken en daarom moet er daar een ommetje gemaakt worden (langs de straat). De rustpost is in de Boerenzaal van Kerkom. Na de rust gaat het eerst nog een stuk langs de straat maar dan gaan we weer het veld in stappen we door een holle weg. De 12 Km was veel straten, misschien dat de grotere afstanden wat meer natuur te bieden hadden.
Ik ben in de namiddag in Kapelle-op-den-Bos gaan wandelen. Ik wilde de 16 Km stappen maar heb uiteindelijk alleen de tweede lus van 10 Km gedaan. We waren als snel uit de dorpskern en stapten dan door de velden richting Nieuwenrode. Voor Niewenrode draaiden we dan terug naar het gehucht Ramsdonk waar de rustpost in een café was. Na de rust stapten we door een mooi stukje natuur met een vijver een dreef met zilverberken. Via de grens met Tisselt kwamen we dan terug de vertrekzaal.
Vertrek was aan de Sint Annazaal in Aalst. We gingen eerst eens kijken hoever de werkzaamheden rond de nieuwe tunnel en het crematorium opgeschoten waren. Daarna stapten we door de kouters naar Erpe. Vandaar stapten we richting Lede en daarna langs vele weiden terug naar Aalst. We werden door de vele schapen in de weiden luidruchtig begroet.
Weer: Zwaar bewolkt af en toe wat regen (17°C - 20°C)
Deelnemers: 20
Pajotten: 4
Het vertrek was aan de kerk van Zandbergen. We begonnen al direct met een stevige klim. Eenmaal boven draaiden we de velden in en bleven op "de hoogvlakte" verder wandelen. We stapten voorbij de Lambertuskapel en hadden van daarboven een mooi zicht op Ninove en omgeving. Helemaal door de natuur stapten we verder naar onze rustpost in Denderwindeke. In café "Oude statie" konden we onze dorst lessen en wat uitrusten. De terugweg was wat minder zwaar. Van op de velden hadden we een mooi zicht op de windmolen Ter Zeven Wegen. Via Nieuwenhoven bereikten we terug onze vertrekplaats. Het was een prachtige natuurwandeling.
Ik heb hier voor de GPS wandeling gekozen. Een wandeling van 10 Km naar de rustpost en de mogelijkheid om daar nog een extra lus te wandelen van 6 Km. Eerst stapten we onder de spoorweg door en kwamen dan in de volkstuintjes en via het park stapten we naar de oever van de Schelde. Die volgden we dan tot aan het einde van het industriepark. In een loods was de rustpost. De lus ging verder langs de Scheldedijk naar Melden. Voor Melden ben ik wat afgeweken van het parcours en ben naast de Oude Schelde gaan wandelen. De terugweg ging via Leupegem en het Natuureducatief Centrum 't Sprei. Hier was dan wat onverhard! Daarna stapten we terug over de Schelde en langs de Sint-Walburgakerk bereikten we het recreatiedomein De Donk. Daarna stapten we langs de achterkant van het station terug naar vertrekzaal.
De vertrekplaats was klassiek in de donkere Markthal. De wandeling ging dit jaar richting Hoeilaart. Nadat we het pleintje hadden overgestoken kregen we al dadelijk een forse beklimming. Boven hadden we een mooi zicht op Overijse-centrum. Daarna stapte we op het plateau door de velden naar de rustpost op de grens met Hoeilaart. Hier en daar stonden er nog wat serres met druiven maar het was geen "glazen dorp" meer. Na de rust mochten we een lus van 6 Km stappen door een mooi stukje bos. Spijtig dat het naast de E411 lag. Holle wegen, bosjes en een natuurgebied losten elkaar af. De terugweg bracht ons bij de Ijse en die volgden we tot aan de vertrekzaal.
Ik ben vandaag eens in het uiteinde van het land gaan wandelen. Het vertrek was in Kesselt een gehucht van Veldwezelt. Ik dacht dat het een natuurrijke wandeling zou zijn maar de eerste 4 Km was niets dan straten. Ik heb zelf dan maar een alternatief parcoursgezocht en ben naar Lanaken gewandeld. De rust heb ik daar genomen bij een ex-collega die daar een ijssalon heeft. Op de heenweg ben ik langs kleine wegjes gestapt maar voor de terugweg heb ik het Albertkanaal maar gevolgd. Gelukkig was het niet te warm en was het aangenaam wandelen.
Met dit zwoele weer waren er weer niet veel deelnemers. Patrick maakte er een korte maar natuurrijke wandeling van door het Kravaalbos. Het was een bekend parcours maar met dit uitzonderlijke weer was het toch een speciale ervaring.
We stapten eerst door Puurs-dorp en dan langs de spoorweg naar Kalfort. Vandaar ging het door de velden en een stuk bos naar de rustpost in Liezele. De rustpost is traditioneel in een tent en we kregen hier ook ons gratis biertje" La Chouffe". Hij was goed koel en met het warme weer smaakte dat wel. Er was nog veel ambiance in de tent en ik vreesde dat niet iedereen aan de aankomst zou geraken. De terugweg ging bijna uitsluitend door de velden en het was puffen tot aan de zaal.
Club: KON. HARMONIE ST. AMELBERGA ZANDHOVEN VZW (1372)
40e Kastelentochten
Plaats: Zandhoven
Afstand: 11,3 Km
Weer: Zonnig (23°C - 27°C)
Deelnemers: 836
Pajotten: 1
♥♥♥♥
We waren nog maar pas vertrokken of we mochten al door het eerste kasteeldomein stappen. Het kasteel zelf zat verstopt tussen de bomen maar we konden wel van de lommerrijke lanen er rond genieten. Daarna stapten we door de dennenbossen naar het volgende kasteel en zo naar de rustpost in Massenhoven. De terugweg begonnen we met de drukke Liersesteenweg over te steken. We wandelden weer in de schaduw door de lange dreven en halverwege stapten we door het Boutersemhof. In de buurt stond ook nog een feesttent.
We stapten eerst door de velden richting Viane. Daarna over de Mark en door te weiden waar de koeien in de rivier een bad aan het nemen waren. In Viane was ook de eerste rustpost. Het tweede gedeelte bracht ons eerst door de velden en wat bosjes naar Sint-Paulus en dan kon de beklimming naar boven op de Bosberg beginnen. Afdalen deden we langs het Moerbekebos en natuurlijk het Raspaillebos. De tweede rustpost was in het natuurcentrum De Helix. Het laatste gedeelte ging nog door het Raspaillebos en dan via Atembeke terug naar de startzaal.
Wandeling door de natuur tussen Liedekerke en Roosdaal. Het vertrek was aan de zwemkom van Liedekerke. We stapten eerst langs de vallei van de Palitsebeek en keerden dan over een plankenpad richting Kattem en dan verder naar Ledeberg. Vandaar ging het naar de vijver in Bouchout. We vervolgden de wandeling langs het natuurgebied van de Pamelse Meersen en via Impegem stapten we terug naar de zwemkom.
38e Everbeekse Wandeltochten - Het Laatste Nieuws Wandeldag
Plaats: Everbeek-Beneden
Afstand: 12,4 Km
Weer: Zwaar bewolkt (25°C)
Deelnemers:
Pajotten:
♥♥♥♥
Het was al 14 uur als ik in Everbeek kon vertrekken. Aan de barbecue was het al druk en er heerste een gezellige drukte op de weide achter de vertrekzaal. We waren als snel in de natuur en konden kennismaken met het heuvelachtige parcours van de Vlaamse Ardennen. Eenmaal de eerste beklimming achter de rug werden we vergast op een glaasje koele melk (de karnemelk was op). We bleven daarna een tijdje op het plateau wandelen en hadden mooie zichten op de omgeving. De rustpost was in de schuur van een boerderij niet ver van de taalgrens. Na de rust wandelden we voornamelijk langs veldwegen en we stapten voorbij de beeldengroep aan de Pijkskapel. Het was een mooie wandeling door een stilaan uitgedroogde natuur.
Vertrek vanuit CC De Biekorf. We stapten eerst naar Heizijde en langs kleine wegjes naar de eerste rustpost in het sportcentrum. Na de rust stapten we door een eerste wachtbekken en langs het arboretum met vele wilgensoorten. Na de tweede rustpost stapten we dan door een tweede wachtbekken en door het centrum van Lebbeke.
Het vertrek was in Wintham. Van aan de vertrekzaal stapten we langs de dijk van het Zeekanaal Brussel - Rupel naar het sluizencomplex. De rustpost was in de tentoonstellingsruimte van de Zeesluis (ZWOC). Helaas was die tentoonstelling niet te bezichtigen wegens werken. Van in de rustpost hadden we een mooi zicht op de reusachtige sluis op het Zeekanaal en de waterlopen er rond. Na de rust wandelden we rond het "Noordelijk eiland". Het is een natuurgebied tussen de Rupel en het Zeekanaal met wilde paarden en vele watervogels. Spijtig dat het grootste gedeelte verharde weg was. Ik ben niet meer naar de rustpost in het ZWOC geweest maar direct over het sluizencomplex naar de dijk van de Schelde gestapt. Eerst stapten we boven op de dijk en hier hadden we een mooi zicht op Rupelmonde. Daarna beneden langs de dijk en door de bossen langs de Schelde. Zo kwamen we in de rustpost in Hingene. Het laatst gedeelte bracht ons van de dorpskern van Hingene langs velden en bosjes naar de dorpskern van Wintham en de vertrekzaal.
Het vertrek was aan de kerk van Burst. Er was weer weinig belangstelling. We wandelden eerst door de steegjes van Burst en dan langs de spoorweg naar Borsbeke. Na het dorp kregen we een beklimming naar de Ravenskouter en boven hadden we dan een mooi zicht op de omgeving. Er waren heel wat heteluchtballonnen te zien. Daarna daalden we langzaam af naar het vertrekpunt.
Vandaag dus de gevreesde wandeling naar Wallonië gestapt. We waren nog niet de Samber of Maas over dus we waren nog niet in de Ardennen. Blijkbaar hadden er zich toch velen laten afschrikken door het weer en het parcours. 's Morgens was het zwaar bewolkt en was het aangenaam wandelweer. Op de middag is dan de zon gekomen en dan was het natuurlijk direct wat warmer. We hebben wat meer rustpauzes ingelast en iedereen kon vlot mee. Er was geen café onderweg dus hebben we onze boterhammen maar langs de straat opgegeten. Het was er rustig dus daar kon dat nog. Het parcours zelf was afwisselend met op het einde wel het lang stuk Ravel. In Mariembourg konden we dan onze dorst lessen in een cafeetje op het marktplein. We waren allen op het geplande tijdstip weer in Aalst. Het was in die warmte best wel vermoeiend maar de meeste wandelaars waren toch tevreden van de wandeltocht.
In de voormiddag heb ik een korte wandeling in Oordegem gedaan. Met de wegenwerken in de buurt was het wel even zoeken. Het eerste stuk was ook voor de rolstoelgebruikers en het was veel verhard. Op een paar stukken hadden we wel de keuze tussen natuur en verhard. We stapten langs veldwegen naar de rustpost in Papegem. De terugweg ging langs de boom- en bloemen plantages. Hier voornamelijk brede kiezelwegen.
In de namiddag in Huldenberg gaan wandelen. Ik had gehoopt om wat in de schaduw van de bossen te wandelen maar dat is toch wat tegengevallen. Het was ditmaal veel door de open velden stappen! Ik heb eerst een lus van 6,3 Km gewandeld en daar was er wel nog veel bos en mooie holle wegen. Het tweede gedeelte bracht me langs twee rustposten in Loonbeek. Eerst was het klimmen tot op het plateau en dan was het "genieten" van de volle zon. Na de rustpost in Loonbeek was het eerst nog wat stijgen en dalen en dan volgden we het paadje naast de Ijse. Hier was er lommerd en dat samen met het klaterende beekje maakte het hier aangenaam wandelen.
In de smalle straatjes van Oppem was het erg druk. De wandeling bestond uit drie lussen. De A was voor rolstoelgebruikers en dus voornamelijk verhard. Ik ben begonnen met de lus C (9,6 KM) Die lus ging naar het natuurgebied "Beverbos". Vooraleer we daar waren mochten we door de veldwegen rondom Meise stappen en hadden we zicht op de rand van Brussel en het Atomium. Met het warme weer was het wel zalig wandelen in het vrij dichte Beverbos. De terugweg ging langs de Plantentuin van Meise. De lus B (7,5 Km)ging naar Hamme. Hier stapten we door het heuvelachtig landschap en grotendeels door de velden. Op het einde heb ik ook nog lus A (5 Km) gewandeld. Het was een wandeling langs de straten naar Wolvertem en Meise.
Tweede verkenning van onze Abdijtocht met vertrek aan de Abdij van Affligem. Het was wat minder warm en er waren wat meer deelnemers. We deden vandaag de verkenning van de 12 Km (14). De wandeling gaat door de groene zones rondom de Abdij. De heenweg gaat langs de hopvelden, de Kruiskapel en de windmolen. De terugweg volgde het deels nieuwe stuk van het Roofridderspad.
Wandeling met vertrek aan de kerk van Hofstade. De wandeling ging in de richting van Lede. We stapten langs de velden en door een paar donkere bossen. Het eindpunt was de Vrijdagmarkt in lede, de terugweg ging parallel met de heenweg en bracht ons terug in Hofstade. Vandaag was er geen voetbal en het was wat minder warm. Nu waren er ook wat meer wandelaars.
De 2de maandagtocht van Rudolf en Ronny vertrok aan de Botermelkstraat in Aalst. Gezien het warme weer werd de mogelijkheid gegeven om na de middagrust een korter parcours te volgen. We stapten eerst door het nieuwe aangelegde natuurgebied "het Rozekensbos". Rudolf leidde ons dan door vele onbekende wegjes naar de rustpost in Herdersem. Het was nu eens geen café maar een wijnproeverij. Een koel (Affligems)wijntje smaakte ook en het was best gezellig in het serretje. Na de rust werd de groep gehalveerd. Ronny ging met een deel direct naar de vertrekplaats en de rest ging met Rudolf mee. We stapten naar Wieze en daar hebben we een op een terrasje nog wat genoten van de warme zomernamiddag. De terugweg ging door Herdersem en door de velden terug naar Aalst.
Ik wilde de 18 Km stappen maar de 12 Km zou een natuurwandeling zijn. Daarom maar de 12 Km gestapt. We hebben door de natuur gestapt maar tot aan de rustpost heb ik niet veel anders dan straten onder mijn schoenen gekregen. De rustpost was in een moderne boerderij. De koeien werden er "automatisch" gemolken en de boer liet ons een kijkje nemen in zijn stallen. Na de rust stapten we door het enige stukje onverhard. Het was een privé domein met een landweg rond het domein. Op het einde heb ik nog een afslag gemist en zat ik op hetzelfde parcours als het vertrek (gaf weinig verschil want het waren ook straten).
Het was redelijk als ik in Tollembeek vertrok. Op de 15 Km (17,2) heb ik niemand tegen gekomen. Ik dat hier eens wat aarde onder mijn schoenen te krijgen! Tot aan de rustpost (7,5 Km) heb 100 m onverhard gekregen. Gelukkig was het tweede gedeelte beter. Ik Galmaarden stapten we langs de watermolen en daarna volgden we de vallei van de Mark. Op het einde stapten we dan naast de beek en door de weiden. Zo kon het weekend toch nog in schoonheid afgesloten worden.
♥♥♥ Ik ben vandaag eens in het verre Henegouwen gaan wandelen. In die uithoek van het land was het lang geleden dat ik nog gewandeld heb. Voor bos- of veldwegen moet je hier blijkbaar niet zijn. De wandeling kon zonder problemen met stadsschoenen gedaan worden. Ik had voor de 20 Km gekozen. We stapten eerst door het dorp naar de jachthaven en daarna langs het Ancien Canal Blaton-Péronnes naar de rustpost aan een visvijver. Die rustpost zouden we nog twee keer aandoen. Van aan die rustpost ging het dan terug naar de startzaal en dan konden we aan de grote lus beginnen. Die voerde ons door de velden terug naar de rustpost aan de visvijver. Het volgende gedeelte was een lange wandeling langs het brede kanaal Nimy-Péronnes. Onderweg was er dan nog een rustpost aan de kantine van een kajakclub. De terugweg ging dan door de velden en na nog een bezoek aan de visvijver waren we terug in de vertrekzaal
De wandeling bestond uit drie lussen. De eerste ging door de velden naar Lebeke en we keerden terug langs de bosrijke vallei van de Vogelzangbeek. Ik heb dan eerst lus C gewandeld en die ging tot aan de rand van Ninove. Hier ook weer een aaneenschakeling van smalle veldwegen en bospaadjes. Lus B heb ik het laatst gewandeld. Het was ook al laat en als ik toekwam was het al ruim na zes uur. We volgden hier een stuk de Wilde Beek en de wilde natuur er rond. Het was weer een mooie natuurwandeling en ook de sfeer in de zaal was perfect.
Een wandeling rondom Wieze gemaakt. Met de belangrijke voetbalwedstrijd op TV was het heel rustig tijdens de wandeling maar waren we ook met niet veel volk om te stappen. We kregen wel veel belangstelling van de dieren van een halve boerderij. Er was een loslopende bok die nogal veel belangstelling in ons had, er was een kudde paarden, een koe met haar kalfje en een stier. En daar tussen op een smal paadje mochten wij wandelen. Gelukkig hadden we een koelbloedige begeleider! De wandeling ging door de velden en bosjes van Wieze en Denderbelle. We stapten ook even over de Denderdijk en langs de chocoladefabriek van Wieze.
In de namiddag naar onze buurclub gaan wandelen. In de vertrekzaal "Bij Ingrid" was het behoorlijk druk. Op het parcours zelf was het rustiger. De wegen waren natuurlijk gekende straten en wegjes. Langs de wijk Doment wandelden we naar de Abdij waar de eerste rustpost was. Op het terras was het genieten van een fris briesje en wat vloeibaar lekkers. Van de Abdij ging het door de hopvelden en het glooiende landschap van het Pajottenland naar Baardegem voor de tweede rustpost. Het laatste stukje ging langs de rand van het Kravaalbos terug naar Meldert.
Deze morgen ben ik eens aan de andere zijde van Vlaams-Brabant gaan wandelen. We stapten eerst door het stadscentrum (ja Zoutleeuw is een stad), langs het stadhuis en de Sint-Leonarduskerk. Erg groot is dat centrum niet en dus waren we al snel in de velden. We stapten eerst over de Kleine Gete en daarna langs de vallei van de Grote Gete. Onderweg kwamen we een paar mooi onderhouden kapelletjes tegen. De rustpost was in Budingen. Bij de terugweg stond het Provinciedomein Het Vinne centraal. We stapten eerst langs de plas en daarna door het domein. Vanuit de kijkhutten had men een mooi zicht op de watervlakte en de talrijke watervogels.
Ik ben vandaag samen met nog 2 Pajotten eens in Diksmuide gaan wandelen. Het vertrek was Aan de IJzer en niet ver van het IJzermonument. De wandeling vertrok ook langs dat monument. Daarna volgden we een oude spoorwegbedding tot in Kaaskerke. Dan stapten we door de polders naar Oostkerke waar de rustpost was. De terugweg ging langs de steenweg naar de IJzeren en naar de Dodengang. Helaas ging de wandeling nu niet door de loopgraven. We volgden dan de IJzer tot aan de vertrekplaats. Hier hebben we de stadswandeling er nog bijgenomen. We stapten natuurlijk langs het vernieuwde stadscentrum en het nieuw aangelegde marktplein, maar ook langs het stadsparkje en de oude Vismarkt. Buiten het lang stuk straat was het best een aangename wandeling.
Vandaag onze eerste verkenning van onze Abdijtocht van 18 augustus gedaan.
Het vertrek was aan de Abdij van Affligem. We hebben vandaag de lus van 6 Km voor de mindervaliden en de lus van de 18 Km verkend. We stapten eerst door De Matein en via kleine wegeltjes naar de rustpost in De Patro van Hekelgem. Van hieruit verkenden we dan eerst de lus van de 18 Km-stappers. Langs de grens met Erembodegem stapten we richting Teralfene en keerden dan langs Tenbos terug naar Hekelgem. We stapten door smalle bos- en veldwegen, voorbij de Boekhoutmolen en hadden mooie zichten op het centrum van Hekelgem en omgeving. Voor de terugweg namen we terug het parcours voor de mindervaliden en dat bracht ons langs rustige straten terug aan de Abdij.
Zoals elk jaar is de wandeling van Asse-Ter-Heide naar het Kartelobos één van de mooiste wandelingen van het seizoen. Dat was dit jaar zeker het geval. De ondergaande zon liet ons bij wijlen door een sprookjeslandschap wandelen. We wandelden langs de rand van het Kravaalbos naar het Kartelobos. Daar kregen we even een verkoeling in het dichte bos. Op de rand van het bos zagen we dan in de verte het Atomium blinken. De terugweg ging via Krokegem en door de bosjes en velden van Asse.
Club: CSC-LIERDE VZW / CLUB VOOR SPORT EN CULTUUR (3294)
30e Zomertocht
Plaats: Sint-Maria-Lierde
Afstand: 7,3 Km
Weer: Zonnig (28°C)
Deelnemers: 1134
Pajotten: 35
♥♥♥
Wandeling naar Sint-Maria-Oudenhove. De rustpost was in de kantine van de voetbalploeg. Op de terugweg mochten we bij een plaatselijke boer van een lekkere karnemelk proeven.
Door omstandigheden vandaag twee korte wandelingen gemaakt. In de voormiddag naar Wolvertem. Wandeling van het schooltje van Wolvertem via het administratief centrum naar het zaaltje van de zwemkom in Meise. De terugweg ging door de velden.
Marche Européenne du Souvenir et de l’Amitié (MESA)
Plaats: Saint-Hubert
Afstand: 28,9 Km
Weer: Licht bewolkt (15°C - 24°C)
Deelnemers: 8018
Pajotten: 1
♥♥♥♥
Weeral de laatste wandeling van de vierdaagse. Het vertrek was aan de imposante basiliek van Saint-Hubert die vrij te bezoeken was. De wandeling ging door het kerkhof en daarna waren we al snel in de bossen. We wandelden door de bossen van het Militaire vliegveld en voorbij de radars. Het is een heel groot gebied en we stapten erdoor tot aan de rustpost. Die was aan de ingang van het vliegveld bestemd voor zweefvliegen. Na de rust stapten we nog een heel stuk door de dennenbossen en daarna door het dierenpark van Saint-Hubert. Daar was er nog een korte maar steile beklimming.
De MESA 2018 zat er daarmee op. In Saint -Hubert waren er plechtigheden en marcheerden de militaire pelotons nog door de straten. Het waren mooie wandeldagen maar ik vond ze wat minder zwaar dan vorige jaren.
Marche Européenne du Souvenir et de l’Amitié (MESA)
Plaats : Bastogne
Afstand: 31 Km
Weer: Zonnig, in de namiddag bewolkt (19°C - 23°C)
Deelnemers:
Pajotten:
♥♥♥
Vertrek van aan de mémorial de Mardasson. Het begin was klassiek langs de ravel. Daarna was het wandelen door de velden en weiden rond Bastogne. We liepen vaak op de hoge kammen van de heuvels en hadden zo een mooi zicht op de omgeving. Af en toe was er ook een stukje bos waar we mochten doorstappen. De rustpost was in een voetbalkantine rond Mageret. Op het einde was er weer de ravel die ons vlak naar Bastogne bracht.
Weer: Zonnig in de namiddag licht bewolkt (18°C - 25°C)
Deelnemers:
Pajotten:
♥♥♥♥
Vandaag dus vertrokken vanuit Martelange. Samen met Dirk gewandeld. Het was een aangename wandeling met zeker in de voormiddag heel veel bossen. De rustpost was in Radelange. Het was hier ook weer een rustig plaatsje waar we even mochten uitrusten, wat eten en onze dorst lessen. De namiddag bracht ons nog wat meer natuur maar nu wat opener. Wat meer open vlakten maar nu dreef er nu en dan een wolk voorbij zodat het toch niet overdreven warm werd.
Marche Européenne du Souvenir et de l’Amitié (MESA)
Plaats: Arlon
Afstand: 28,9 km
Weer: Zonnig (17°C - 24°C)
Deelnemers:
Pajotten:
♥♥♥♥
Eerste wandeling van de wandel vierdaagse. Vandaag was het vertrek in Arlon. Van Houffalize was het wel even rijden om in Arlon te geraken. Aan het vertrek was het al heel druk maar ik was op voorhand ingeschreven en kon meteen vertrekken.
Ik heb de indruk dat er dit jaar meer wandelaars waren want het was op sommige plaatsen drummen. Eenmaal in de bossen was het zalig wandelen. Het was klimmen en dalen maar boven op de top werden we verwend met een koel windje. Bonnet, het dorp waar de rustpost was, was voor de gelegenheid helemaal afgesloten. De kraampjes stonden rond de kerk..
Het laatste stuk was best nog zwaar, maar we zagen de silhouetten van Arlon snel kortbij komen. Ze kwamen wel heel snel dichterbij want de totale afstand was 28,9 Km in plaats van 32 Km.
Het volgende bericht en de bijhorende foto's zijn van Martine, waarvoor dank.
Het vertrek van de wandeling was op de parking van het gemeentehuis te Hekelgem.
We stapten via veldbaantjes, bosjes en doorsteekjes, puur natuur! richting Essene. Bij een temperatuur van 23° was het zachte briesje meer dan welkom, temeer omdat er toch regelmatig een stukje bergop aan te pas kwam. Via de Blakmeers gingen we terug naar onze startplaats.Iedereen was tevreden en voldaan van deze mooie zomeravondwandeling.
Ik wilde de 14 Km stappen, maar plots stond ik in de rustpost aan het veer. Ik heb dan maar een alternatief parcours gevolgd. Naar de rustpost in Wichelen ben ik niet meer geweest. Spijtig dat ik het gedeelte van het Sigmaplan rond Wichelen niet heb kunnen bewandelen maar door het mislopen was het te laat geworden. Gelukkig waren er nog de Kalkense Meersen. Iedere keer dat ik er door stap word het er wilder. Het is stilaan een echt natuurgebied. Ook de veerpont is altijd een speciale belevenis. De veerman zal vandaag wel zijn werk gehad hebben! Na de rustpost stapten we door het centrum van Wichelen naar de oevers van de Schelde en die volgden we tot het einde van het dorp. Via enkele plaatselijke boomkwekerijen bereikten we dan de vertrekzaal.
De wandeling wordt genoemd naar de watertoren van Oostburg welke als een eenhoorn in het landschap opduikt. We wandelen eerst door het natuurgebied langs het "Groote Gat" - één van de vele kreken. Daarna stapten we door de velden en een ander natuurgebied naar de rustpost in de bar van een camping. We vervolgden dan de wandeling langs de Passageule-Linie, een overblijfsel van de Spaanse Linies. We volgden die Linie (nu een langgerekte kreek) tot in Waterlandkerkje waar de tweede rustpost was. Het laatste gedeelte bracht ons langs de oever van het "Groote Gat" en het centrum van Oostburg terug in de startzaal.
Voor de laatste keer nog eens naar de Vivat-wandeling in de kazerne van Duisburg geweest. Volgend jaar zou ze niet meer georganiseerd worden. Als ik vertrok was de jumping al bezig en kon ik de speciale sfeer opsnuiven.
Ik had gekozen om twee lussen door de bossen te wandelen. De eerst ging langs de vijvers naar Tervuren. We passeerden het Koninklijk Museum voor Midden-Afrika, het vernieuwde centrum van Tervuren en gingen dan door de bossen terug naar de kazerne.
De tweede lus voerde ons door het Domeinbos Zoniënwoud en door het prachtige Kapucijnenbos. Verschillende soorten bomen losten mekaar af maar het indrukwekkendste waren toch de lange lanen met hoge beukenbomen.
Zoals we hier gewoon zijn was het weer een pracht van een natuurwandeling.
Verkenning GR 12 van Philippeville naar Mariembourg
Plaats: Philippeville
Afstand: 19,9 Km
Weer: Licht bewolkt (16°C)
Met de trein tot Philippeville gereden en daar het stukje van GR 12 van Philippeville naar Mariembourg gaan verkennen. Het was een afwisselend parcours met stukken verhard en onverhard. Het enige café op het parcours was nu ook definitief gesloten, dus picknicken was de boodschap. Het parcours is golvend en er zijn een paar force beklimmingen bij maar echt zwaar is het niet. Het is veel door de velden en bossen wandelen, soms langs de straat maar ook door kiezel- of boswegen. De treinverbindingen verliepen heel vlot en op 2:30 uur was ik van Mariembourg terug in Aalst.
Het vertrek was aan het containerpark in Roosdaal-Pamel. We stapten eerst langs de bunkers van de tweede wereldoorlog en daarna langs het verwaarloosde kerkhof van Pamel en langs de Dender. We passeerden nog even de "Dikke van Pamel" en dan stapten we door een licht golvend Pajottenland naar de kerk van Pamel en naar ons vertrekpunt.
De reis naar Arendonk is vlot verlopen. OP het geplande tijdstip konden we aan de wandeling beginnen. We volgden grotendeels het oude Sniederspad tot in Bladel. In Arendonk stapten we eerst voorbij het standbeeld van Rik van Steenbergen en daarna doken we de natuur in. Stappen langs kabbelende beekjes en langs met bloemen omzoomde boswegen. Op Nederlands grondgebied heb ik het GR-pad wat verlaten en voor de smallere wegjes gekozen. Onze boterhammen hebben we opgegeten aan een rustige visvijver. Daarna was het nog even stappen en we waren in Bladel. Daar was de caféstop maar er was niet heel veel keuze in drank. In Bladel komt De Lijn niet dus hebben we nog door een stukje natuur naar Reusel gewandeld. Er waren wel een paar hindernissen maar uiteindelijk zijn we allemaal goed aangekomen.
We stapten direct de goede richting naar Merchtem uit. We volgden een stukje de Puttenbeek en kwamen zo in Mollem. De rustpost was in de voetbalkantine van FC Cristalboys. Na de rust stapten we door het Hei- en Paardenbos en door nog meer stukjes mooie natuur. Verder ging het door de velden naar de rustpost in Droeshout. Het laatste stukje was een klassiek stukje parcours tussen Droeshout en de vertrekzaal.
Ik ben vandaag eens in de Ardennen gaan wandelen. Rosée ligt in de buurt van Philippeville en het is een streek waar ik nog maar weinig gewandeld heb. Ik heb het parcours van de 21 Km gevolgd. We maakten eerst een rondje door het dorp en dan stapten we door de velden naar de rustpost in Flavion. Het was een eerste kennismaking met het golvende landschap en de uitgestrekte akkers. De bloemen aan de kant van de wegen maakten het wandelen wel erg aangenaam. Na de rustpost was het heel rustig want de kleinere afstanden kwamen hier niet. We stapten door eindeloze graanvelden en weiden. Er moest ook geklommen worden en boven hadden we dan een mooi zicht op de omgeving. De tweede rustpost was naast een boerderij. Een paar tafels en wat stoelen en dat was het. De terugweg naar de rustpost in Flavion ging eerst door het bos maar daarna een stuk over de straat. Het laatste stuk was dan weer heel afwisselend met veel boswegjes. De afstanden waren totaal onbetrouwbaar. Soms veel langer maar op het einde veel korter.
Vertrek aan de Sporthal in Lede. Er zijn enkele druppels gevallen maar voor de rest is het droog gebleven. We stapten via het natuurgebied Geelstervallei van Lede naar Impe. Daarna gingen we langs belden en smalle boswegen naar Erondegem. Het was een echte natuurwandeling en de afwezigen hadden weer eens ongelijk.
Met vertrek aan de afgebrande kerk van Galmaarden vertrokken we met Elie voor een wandeling rond Galmaarden. We volgden Ringmuswandeling Rood. Eenmaal buiten de dorpskern stapten we voorbij de Gemelingenmolen - een watermolen op de Mark. We stapten daarna door het natuurreservaat Markvallei en kwamen dan aan de Sint-Pauluskapel. Dan kwam het zwaardere gedeelte met de beklimming van de Noremansberg en Bosberg. Boven waren we dan aan onze rustplaats. We waren daar op het hoogste punt van de streek en hadden een mooi zicht op de omgeving. De terugweg was gemakkelijker en we daalden langzaam terug naar de markt van Galmaarden. In een plaatselijk café hebben we dan nog wat nagepraat.
Na het verlaten van de startzaal en het dwarsen van de parkeerplaats stapten we door een smal wegje omzoomt met struiken tussen het industrie gebied en de woonblokken in. We zijn dan even de autostrade overgestoken en terug aan de overzijde kwamen we in de rustplaats van Bekkerzeel. Van hier wandelden we via een grote bocht rondom het industrieterrein. We moesten er gelukkig nu eens niet door. We mochten wel van de natuur van Walfergem, en Kobbegem genieten. De laatste rustpost was traditioneel in de oude hoeve in Kobbegem. Via Relegem en de oude kazerne stapten we terug naar de vertrekzaal. Het was een mooie natuurwandeling.
De wandeling bestond uit twee gedeelten. Eerst een wandeling door het centrum van Sint-Gillis -Waas waar we konden kennismaken met de plaatselijke voetbalgekte. De straten hingen vol Belgische vlaggen. We stapten ook door het parkje in het centrum van de gemeente en dan terug naar de vertrekzaal.
Het tweede gedeelte bracht ons naar het mooie Stropersbos. Eerst moesten we echter over de expresweg geraken! Juist over de expresweg was een rustpost. Van hieruit wandelden we een lus door het Stropersbos. Een bos met vele, grote en fel groene varens en ook enkele plassen.
De terugweg was helaas minder prettig. Een druk fietspad en enkele kilometers naast de expresweg stappen was niet prettig.
De club vierden hun 45 jaar bestaan en we kregen een balpen, regenvestje van CM en een proevertje “Den Ouden advokaat”.
Eerst even rond Branst gestapt en dan gingen we in de bosjes rond de Oude Schelde. Aan één van de dode armen was de eerste rustpost. Vandaar ging het verder langs de overblijfselen van de Oude Schelde naar de rustpost in een tent in het centrum van Weert. We begonnen daarna aan het bovenste gedeelte van "de acht". Een lus met nu ook een stukje "nieuwe" Schelde. De terugweg deed me een beetje denken aan het parcours van de Dodentocht, gelukkig konden we op het einde nog kiezen voor verhard of natuur.
GR van Arendonk naar Bladel (NL) GR 565 - Variant Sniederspad
Afstand: 25 Km
Weer: Zonnig (22°C - 27°C)
Na ongeveer 3 uur openbaar vervoer stond ik aan de kerk van Arendonk. De Gr vertrekt even verder en tot aan de Nederlands grens kon de GR-aanduiding gevolgd worden. Eerst nog even door het dorp stappen en voorbij het standbeeld van Rik Van Steenbergen. Daarna was het genieten van de kempense bossen. Heel rustige streek met mooie natuur. Eenmaal over de Turnhoutsevaart zijn we in Nederland. We volgen nog altijd de GR maar hier zijn de paden dikwijls heel breed en vaak kaarsrecht. Ik heb hier dikwijls alternatieve routes gevolgd die niet zo eentonig zijn. Eten heb ik in Bladel gedaan. Het was er markt en erg druk. Ik heb wel een minder druk cafe gevonden waar we onze boterham kunnen opeten en/of onze dorst lessen. In Bladel komt De Lijn niet, dus we moeten nog een zestal kilometer stappen om in Reusel te geraken. Ik heb hier ook een alternatieve weg gevonden, wat langer dan langs de rijksweg maar wel door de natuur.
Vertrek aan de kerk van Kerksken. We stapten direct de steenweg over en stapten door de velden naar Landelede. Daar volgden we een stukje de vallei van de Molenbeek en stapten we door de bossen naar de wijk Boukent en Landries. Het laatste gedeelte ging door de velden terug naar Kerksken. Het was een mooie natuurwandeling.
In de voormiddag ben ik eens in Elversele gaan wandelen. In tegenstelling met de vorige keren dat ik hier gewandeld heb was het nu een 100% natuurwandeling. Niet eindeloos door de villawijken stappen en ook niet kilometers de Durme volgen.
Van Elversele stapten we door talrijke steegjes naar Sombeke waar de eerste rustpost was. Daarna ging het door de beemden naar Waasmunster. Hier mochten we vooraleer de rust te bereiken nog door het kasteeldomein Ortegat wandelen.
Na de rust wandelden we eerst door het kasteelpark Blauwendael en daarna stapten we een stukje langs de Durme. Het was laagtij en ze stond bijna leeg. Daarna konden we met de nieuwe potplders kennismaken en kwamen we zo terug in Sombeke. Het laatste gedeelte bracht ons langs de velden terug naar Elversele.
In de namiddag dan bij onze buren gaan wandelen. De echte wandeling begon pas als we de Ninoofsesteenweg overgestoken waren. Eerst gingen we door de velden en daarna kwamen we in het mooie Vijfdorpenbos. Het pad bleef stijgen en boven hadden we een mooi zicht op de streek. Daarna stapten we langs het nieuwe communicatiecentrum in Kesterheide. Vandaar ging het dan door de velden naar de eerste rustpost in Kester Van Kester bleven we nog een stuk op de "hoogvlakte" en via Leerbeek kwamen we in Gooik terecht. Ik heb daar ergens een pijl gemist en heb een stukje een alternatief parcours gevolgd. De tweede rustpost was in de spiegeltent welke even buiten het centrum van Gooik opgesteld stond. Het was al tamelijk laat en men was al aan 't opruimen. Het laatste stukje ging door een afwisselend parcours naar de vertrekzaal in Strijland.
Weer: Zwaar bewolkt, af en toe wat motregen. (17°C)
Deelnemers: 1424
Pajotten: 5
♥♥♥♥
Nog maar pas vertrokken stapten we voorbij de Tissenhovenmolen. We moesten hiervoor wel al een eerste beklimming doen. Van daar boven hadden we een mooi zicht op de omgeving. Het parcours ging dan verder omhoog en omlaag naar de rustpost in St.-Maria-Horebeke. Hier mochten we dan een lus wandelen door de onverharde Vlaamse Ardennen. We krijgen hier ook mooie zichten op het gerestaureerde kerkje van St.-Kornelius-Horebeke. Na een tweede keer de rustpost gepasseerd te hebben gaan we terug naar ons vertrekpunt in Mater.
We stapten eerst langs de gerestaureerde Pastorie in het centrum van Nieuwenrode. Daarna ging het door de velden (maar vaak op straat) naar de rustpost in Eversem. We stappen wel eerst nog door de mooie natuurgebieden van de Birrebeek en het Velaerbos.
De terugweg begon met het Koesterburenbos en daarna stapten we langs een lange veldweg en zeldzame eikendreef terug een stukje langs het Velaerbos. Dan nog een rondje van het dorp en we waren in de vertrekzaal.
Vandaag zijn we vertrokken aan de kerk van Essene. De wandeling ging van Essene naar Asbeek en terug. Een deel ging langs het parcours van onze Sinksentocht. We stapten door het licht golvend Pajottenland.
Weer: Zonnig, op de middag wat nevelig (20°C - 26°C)
Deelnemers: 25
Pajotten: 4
Met de trein redelijk vlot naar De Panne kunnen rijden. Het was wel een stuk stappen eer we op het eigenlijke parcours kwamen. Daar was het eerst nog wat moeilijk stappen over de rails van de oude spoorweglijn naar Bray-Dunes. Daarna kwamen we dan in de duinen terecht en kregen we een eerste kennismaking met het Franse zand. Dune du Perroquet en de Dune de Calvaire kregen we dan te verwerken. Boven stond dan een groot kruis en daar was onze rustpost. Na de rust gingen we naar het strand. Een deel ging dan over het strand naar Bray-Dunes, de anderen trotseerden nog de "wandelende duinen". Het wandelpad verdween hier al eens.
Onze middagrust namen we dan in Bray-Dunes. Er waren nu veel minder cafés en restaurants open dan tijdens mijn verkenning maar iedereen heeft toch zijn gading gevonden.
De terugweg hebben zijn we langs het strand begonnen. Aan de grens zijn we dan door het natuurreservaat De Westhoek gestapt. Dat was nog even puffen. Eenmaal uit het bos zagen we in de verte al Plopsaland en het station van De Panne liggen. We waren volgens de planning juist op tijd en de trein naar huis stond op ons te wachten.
Het eerste gedeelte ging langs de straten naar Gaasbeek en verder naar Oudenaken waar de rustpost naast de kerk was. Het waren wel veel straten maar we stapten wel door één van de mooiste stukjes Pajottenland. Tijdens de terugweg mochten we gelukkig door de smalle wegjes stappen. We passeerden het kasteel van Gaasbeek en ook langs het kerkje van dit typisch stukje Pajottenland. Er waren hier wel een paar pittige beklimmingen! Het laatste stuk bracht ons door de velden terug naar de vertrekpost.
Ik heb eerst van de barbecue geproefd en bij het warme weer smaakt hij goed. We stapten eerst langs Steenberg en in de bosjes was het lekker koel. Daarna ging het naar Bambrugge en langs de overzijde van de Provinciebaan naar de rustpost aan de kerk van Burst. De terugweg viel mij wat tegen want het was bijna uitsluitend door de velden. Het supplement voor de 13 Km stappers was langs de autostrade en terug door het veld naar de vertrekplaats.
Wegens tijdsgebrek maar de korte afstand gewandeld. We wandelden eerst door het dorp en de velden naar de rustpost in Markegem. De terugweg was wat groener en we stapten langs het provinciedomein Baliekouter.
Weer: Eerst wat regen daarna goed wandelweer (18°C)
We wandelden van het Administratief centrum langs de vijver naar Bambrugge. Van hieruit gingen we door de velden naar Borsbeke en Vlekkem. De terugweg ging langs de Molenbeek en het was daar mooi wandelen. Op het einde gingen we nog door het oerwoud van de Steenberg. Het was een mooie natuurwandeling en spijtig van de geringe belangstelling. Het onweer bij het vertrek zal daar wel voor iets tussen gezeten hebben.
Wandeling van Sint-Lievens-Houtem naar Oombergen en terug. We begonnen klassiek naast het voetbalveld en dan stapten we grotendeels door de velden naar de rustpost in Oombergen. De terugweg ging door Cothem en ik denk dat we al de boswegeltjes aangedaan hebben. Het was een echte natuurwandeling en met het zomers weer was de Lentetocht door de bossen deugddoend.
Wandeling door het Brugse Ommeland. Van aan de vertrekzaal stapten we eerst wat door de wijken en kwamen dan in het groenere gedeelte. We staten door het natuurgebied Gemene Weidebeek en door een kinderboerderij. In de rustpost kon ik een Brugse Zot degusteren. De terugweg ging door brede dreven omringd door kleurrijke rododendrons.
We maakten een wandeling rondom Moorsel. Vertrek aan de Sporthal en vandaar langs de dreef naar het Waterkasteel. Dan ging het door de Faluintjes naar de wijk Waver en naar de Koebrug. Op het einde maakten we nog een ommetje langs de Kaalberg.
Vandaag mochten we de buurt van Vlierzele verkennen en dit onder de leiding van Hugo en Rudy. Aan de vertrekplaats café "De put" was het ijzig koud en iedereen was tevreden als we konden beginnen stappen. We stapten eerst naar Zonnegem, daar maakten we een lus langs de Smoorbeek en dan gingen we door de velden tot Letterhoutem. Daarna draaiden we terug naar het centrum van Vlierzele en door vele bosjes naar de rustplaats in Café "De put". Na de middag trokken we naar de overzijde van de autostrade richting Oordegem en dan door de velden terug naar de vertrekplaats.
Vandaag was het terug herfst. Vrij koel en miezerige regen. Er was een uitgebreide keuze in afstanden en soorten parcours. Ik heb voor de 17 Km gekozen. Die afstand kon ook gekozen worden voor rolstoelen. We stapten eerst langs Fort 6 en dan de A12 over naar het centrum van Wilrijk. Daar was de eerste rustpost maar daar was alles al opgekuist. Dus ben voor de rest maar doorgestapt. Na het centrum van Wilrijk kwamen we in vele parken en parkjes welke de gemeente rijk is. Terug over de A12 was het even een industrieterrein doorlopen. Daarna maakten we een rondje van een ander Fort en tenslotte kwamen we in het Schoonselhof terecht. Een beetje een tegenstrijdig gevoel, je kan het zien als een groot park (want groot is het) maar het is toch ook een eeuwige rustplaats voor zovele Antwerpenaars.
We vertrokken langs de Kasteelgracht en kwamen dan al snel aan de Menenpoort. Alles stond er al klaar voor de Kattenstoet welke morgen doorgaat. Door het centrum van Ieper gingen we niet, we volgden al snel de Bellewaerdebeek en die bracht ons in de natuur en ook langs de eerste oorlogskerkhoven. De oorlog van14-18 was zowat de leidraad van de wandeling. We stapten langs Bellewaerde en Zillebeke. Via de vijver van Zillebeke kwamen we dan terug in Ieper terecht. Voor 1,50 Euro werden we onderweg goed bediend en in de vertrekzaal was er nog ambiance.
We stapten eerst door de velden en langs een nieuw fietspad naar Erwetegem waar er een eerste rustpost was. Van hieruit ging het dan verder door de velden en ook heel wat straten naar de rustpost in Sint -Maria-Oudenhove. De terugweg gin via Erwetegem recht naar de vertrekzaal.
Het was een wandeling met enkele mooie stukjes natuur en mooie landschappen maar spijtig ook lange stukken straat.
Wandeling door het Liedekerkebos, langs Sint-Katharina-Lombeek en langs het station van Essene-Lombeek. Het grootste gedeelte wandelden we door het bos. Het was een mooie natuurwandeling.
Ik ben pas om 12 uur toegekomen en mocht dus op het warmste deel van de dag stappen.
Ik ben vertrokken langs het natuurgebied De Westhoek. Een Duinengebied tot tegen de Franse grens. Van aan de grens begon de eigenlijke dagstapper. Er is keuze van strand of duinen om naar Bray-Dunes te gaan. Omdat ik tamelijk laat was heb ik gedeeltelijk voor het strand gekozen. In Bray-Dunes zijn er genoeg drank- en eetgelegenheden. Ik ben dan nog wat voorbij het dorp gewandeld en dan de terugweg langs de duinen genomen. Het pad van de dagstapper was hier op veel plaatsen bijna verdwenen.
Het was een lentewandeling bij zomerse temperaturen. We stapten eerst naar het centrum van Herzele en langs de marktplaats. Daarna was het zalig wandelen door een dreef tot in Ressegem. Vervolgens ging het door de velden naar de rustpost in Woubrechtegem. De terugweg ging voornamelijk langs landelijke wegen voor een groot deel onverhard.
Voor de tweede keer vertrokken we vanuit het feestelijke Ede. We stapten eerst voorbij het voetbalveld richting Groendal. Daarna draaiden we langs de Keiberg richting Kerksken waar de rustpost was. De terugweg was in het begin erg bosrijk maar rond Haaltert waren er dan veel straten. Het laatste stukje was door de velden weer naar Ede.
We wandelden eerst door de straten naar de Dender en volgden die geruime tijd. Pas na de brug van de Aalsterse steenweg kwamen we op de "aarde" terug. Daarna konden we van we van de groene landschappen ten volle genieten. Het was wel nog wat stappen tot de rustpost in de Boonwijk. De terugweg was heel wat afwisselender en we stapten nu langs de Oude Dender en langs het Denderpad door het centrum van Dendermonde.
GR Boshyasintenwandeling GR 12 - Groene Gordel + verbindingswegen
GR Vrienden van Aalst
Plaats: Dworp
Afstand: 20,1 km
Weer: Zwaar bewolkt, op een paar druppels na droog (10- 12°C)
Deelnemers: 24
Pajotten: 8
Men had veel regen voorspeld maar het is een droge dag gebleven met een ideaal wandelweer. Samenkomst was aan het oud gemeentehuis van Dworp. Op het afgesproken tijdstip konden we vertrekken en dat vertrek was direct al pittig. We volgden een stukje de GR 12 (Amsterdam - Parijs) en kwamen zo op een hoogvlakte met zicht op Halle en omgeving. Daarna daalden we terug af en nu hadden we een mooi zicht op Dworp. Daarna stapten we over de ring naar Buizingen waar de rustpost in café De Kluis was. Na het eten (en drinken) stapten we door het golvende landschap richting Hallerbos. De boshyacynten hadden door het warme weer van vorige week wel al hun beste tijd gehad. Het dikke bladerdek liet niet zo heel veel licht meer door. Al bij al was het toch aangenaam wandelen door de brede lanen in het bos. Eenmaal uit het bos zagen we in de verte al Dworp liggen en op het vooropgestelde tijdstip bereikten we ons einddoel.
Onze tweede wandeling was in Brakel. Hier was de organisatie duidelijk beter en waren er moderne Wc’s. Na wat door de straten van Brakel en het vernieuwde marktplein gestapt te hebben kwamen we bij de Toepkapel al direct midden de natuur. De kapel is mooi gerestaureerd en van boven op de heuvel hadden we een mooi zicht op de Vlaamse Ardennen en de taalgrens. We stapten dan terug richting Nederbrakel en kwamen aan het Mijnwerkerspad, overblijfsel van de spoorlijn Zottegem-brakel. Op het einde van het pad stapten we dan voorbij de Verrebeekmolen. Vandaar ging het dan naar de rustpost in Opbrakel. Na de rustpost is het recreatiepark Rijdtmeersen met de grote vijver het voornaamste aantrekpunt. Spijtig dat de paden gebetonneerd werden.
In de tent aan de aankomst kon er dan nog gedanst worden (hebben we niet gedaan) op de tonen van een vrij groot muziekensemble.
We zijn met de Pajotten met de autobus naar Brasschaat gereden. Na wat perikelen zijn we in de startzaal geraakt. We stapten eerst nog even door het Peerdsbos en dan staken we de Bredabaan over en kwamen we in de villawijken terecht. We eindigden die doortocht bij het centrum van Brasschaat en stapten dan terug het Peerdsbos in. Hier was dan de rustpost. Het tweede deel was het mooist met wandelen door de dreven en langs beekjes. Spijtig van de regen maar het was hier wel genieten.
Dinsdagavondwandeling met vertrek aan de Abdij van Affligem
Plaats: Affligem-Abdij
Afstand: 7,4 Km
Weer: Zwaar bewolkt (14°C)
Deelnemers: 26
Pajotten: 7
Vandaag was er veel belangstelling! We vertrokken aan de Abdij en doken al direct het bosje in. We kwamen er terug uit aan de hopvelden. Daarna volgden we de Steense Meersbeek en dwarsten we de Aalsterse dreef. We stapten dan richting Moorsel en een stuk door de Faluintjes. Op het einde maakten we nog een ommetje langs Nievel en het was al bijna donkers als we terug aan de Abdij waren.
Ik heb de verkenning maar in de namiddag kunnen doen. Het was zomers warm en gelukkig waren er enkele verfrissingspunten. Sommige waren de donderdag gesloten maar zijn wel 's maandags open. Het is een pittige wandeling met vooral in het begin een paar stevige beklimmingen. Het wandelen door het golvend landschap, door rustige wegeltjes maakt wel veel goed. In het Hallerbos is het wel veel drukker en ik vermoed dat het op 30 april nog drukker zal zijn. Na het Hallerbos hebben we wel nog enkele kilometers te wandelen om tot rust te komen.
We stapten vandaag richting Lebeke en voornamelijk door de kouters. Geen spectaculaire wandeling maar het deed eens goed om de oude bekende van de dinsdagavondwandelingen weer te treffen.
Ik heb nog eens de GPS wandeling gewandeld. We gingen ditmaal richting Bekkerzeel. Ik volgde meestal het parcours van de 10 km maar hier en daar was er een afwijking hiervan. We stapten eerst even door de natuur richting Ternat en daarna stapten we naar de rustpost in Walfergem. Helaas was er ook dit jaar weer in fout in het GPS-parcours. Men stuurde de wandelaar in een doodlopend moerasgebied aan een pompstation. De terugweg ging door de velden richting Kobbegem en zo naar de vertrekzaal.
Volgens mij een bijna perfecte wandeling. Afwisselend parcours, vriendelijke bediening en ook nog eens mooi wandelweer. We stapten eerst door het Bertembos en kregen al de eerste hollewegen en heuveltjes te verwerken. We gingen dan naar de rustpost in Veltem Beisem. Na de rustpost doken we dan echt de wilde natuur in langs de Molenbeekvallei. Omgevallen bomen maar ook veel bosanemonen. Een stukje groen zoals we meer zouden moeten krijgen.
Het vertrek was even uit het centrum van Ardooie. Het eerste gedeelte liet ons kennismaken met de mooi verharde wegen van de streek en liet ons langs de groenten verwerkende bedrijven van de streek stappen. Na de eerste rustpost kwam het natuurgedeelte met het domein 't Veld als hoogtepunt. Het is een mooi stukje bos te midden van de uitgestrekte velden. De tweede rustpost was al in Ardooie. Het laatste gedeelte liet ons kennismaken met het centrum van Ardooie en we mochten over een knuppelpad terug naar de vertrekzaal wandelen.
Het was een traditionele wandeling in de groenten streek van West-Vlaanderen met ook nog een beetje natuur. Iedereen kreeg twee pannenkoeken en ik had dan nog geluk dat ik een zak diepgevroren groenten gewonnen heb.
Wandeling van Rudy en zijn helper met vertrek- en rustplaats in het centrum van Mere.
De wandeling ging eerst langs het Blauwbos, langs de visvijver en langs het café Cabaré. We keerden dan terug en via een ommetje kwamen we in de rustplaats café 't Hoeksken in Mere.
Zoals bij vorige 2de maandagtocht haakten er na de middag een deel wandelaars af. We stapten dan naar de andere zijde van de autostrade naar Ottergem en via het domein Steenberg kwamen we terug in Mere.
We wandelden eerst rond het domein en hadden van bovenuit mooi zichten op de evenementen en bouwsels beneden. Daarna trokken we door de nieuwe bosjes en overblijfsels van de steenbakkerijen naar de rustpost in Terhagen. De 15 Km stappers mochten hier nog een lus stappen door de bosjes van de omgeving. De terugweg ging langs de Rupel en door het groen van de Rupelstreek terug naar Boom.
De tweede natuurwandeling vandaag. Zele is niet mijn favoriete bestemming maar vandaag hebben ze me toch verrast. Eenmaal uit de dorpskern was het een volledig onverhard parcours. In Zele stapten we door de kouters en in Berlare stapten we door de bosjes. De (eerste) rustpost was in Berlare niet ver van de Bareldonkkapel. De terugweg ging ook eerst langs de wilde bosjes en daarna rond Zele werd het terug landelijker. Er was nog een tweede rustpost in een schooltje in de wijk meerskant.
Het laatste stuk was weer door de straten van Zele stappen. Bij aankomst was het koertje aan de aankomst nog goed gevuld met nagenietende wandelaars.
Het was vandaag de eerste echte lentewandeling van het jaar.
Na wat straten rond Burst stapten we de natuur in en konden we genieten van de velden en bosjes van Bambrugge, Vlekkem, Ottergem en Erondegem. Zeker de lus rond de rustplaats in Vlekkem was een wandeling door de velden en natuur.
De wandeling van De Kadees in Baardegem is klassiek een natuurwandeling. Ik heb de drie lussen gewandeld: Naar het Kravaalbos, de Faluintjes en naar de Leirekensroute. Er was hier en daar wat slijk maar het viel allemaal wel mee. Op het einde was er nog wat dreigend onweer maar ik was gelukkig op tijd terug. De richting waar we naar toe gingen was hetzelfde als vorig jaar maar er was op al de parcours wel enige variatie.
De interesse van de dinsdagavondwandelaars was weer miniem. Er was weer regen voorspeld en die hebben we ook gekregen maar niet in grote hoeveelheden. We vertrokken droog maar na een paar kilometers begon het te druppelen. Het parcours ging nu bijna volledig door de velden rondom Denderhoutem. We stapten richting Outer en Lebeke. Door de weersomstandigheden is het parcours ingekort maar op het einde kregen we nog een romantisch ommetje rond de kerk van Denderhoutem van Patrick cadeau.
Klassieke wandeling rond de vijver en door de tunnel naar Hingene. In Hingene dan heel wat "Dodentocht parcours" en even door het domein van het Kasteel d'Ursel. De terugweg naar Bornem was op het grondgebied van Hingene wel grotendeels door de natuur. In Bornem werd het centrum gemeden maar stapten we wel door de straten. Ik heb hier dan maar even van het parcours afgeweken en Bornem centrum bezocht.
Weer: Zwaar bewolkt af en toe wat lichte regen (11°C)
Deelnemers: 2158
Pajotten: 1
♥♥♥♥
Ik ben vandaag nog eens in West-Vlaanderen gaan wandelen. De laatste wandelingen in die provincie hebben me wel bevallen en nu in Oostkamp was dat niet anders. Het was een echte natuurwandeling met een minimum aan verharde wegen. We stapten van het ene kasteeldomein in het andere en natuurlijk door vele lanen en dreven. Veel van die domeinen zijn privaat bezit en normaal niet toegankelijk. De rustposten waren mooi verdeeld, vrij klein maar iedereen vond er wel een stoel. Het vertrek was niet ver van de E40 en er was een ruime parking. Dat is ook wel aangenaam.
Tegenhanger van Parel van het Pajottenland. Langs de andere zijde van Brussel - maar ook nog in Vlaams-Brabant - heeft men ook een mooi golvend landschap. Het was zwaar bewolkt en soms waren er dreigende regenwolken maar het bleef droog. We vertrokken met een ommetje rond het dorp. Dan kregen we al een eerste holleweg en hadden van boven een mooi zicht op de dorpskern van Nieuwrode. Daarna stapten we via de St- Jobsweg naar de brug onder de E314 en naar de rustpost in de Parochiezaal in Gelderode. De terugweg naar Nieuwrode ging voornamelijk door de velden en voor we terug in de vertrekzaal waren kregen we nog mooie zichten op het centrum van Nieuwrode.
De 16 KM-stappers mochten dan nog een lus van 4 Km stappen naar het domein van het kasteel van Horst. Het was nog een lus vol natuur met nog een steile holleweg en de bossen van het kasteeldomein van Horst.
Met de regen was het voor de dinsdagavondwandelingen een start in mineur.
We vertrokken aan de Zeebergbrug en wandelden een stukje langs de sportvelden en door het Osbroekpark. Via de Haring, kwamen we in Nieuwerkerken en langs Sint-Job en een voor mij bekende buurt kwamen we dan in het centrum van Aalst. Het was dan al donker en Patrick heeft maar de kortte afstand terug naar de startplaats gekozen. Veel foto's heb ik ook niet genomen.
Het had de laatste dagen gelukkig niet veel geregend en dus durfde ik het verkende parcours toch te bewandelen met de groep. Het was ook nog wat zonniger en na een paar kilometer waren we al aan de inrijlaan van Het Leen. We zijn zoals bij de verkenning ook door het mooie arboretum van Eeklo gestapt. Er stonden nu ook al heel wat struiken in bloei. De cafetaria aan de ingang van het domein was dicht en zo hebben we onze eerste rustpauze en druppelstop maar op een rustig plekje in Het Leen gehouden. De wegen in het domein waren nu wat beter begaanbaar dan tijdens de verkenning maar het was toch nog wel opletten. Even buiten het domein was het drassigste gedeelte maar we zijn het zonder veel moeilijkheden kunnen passeren. Na het bos en wat velden kwamen we dan aan “De Lieve”. Die volgden we enige kilometer en dan stapten we over een kronkelende weg naar “ons café in Waarschoot. Voor sommigen zal het wel lang geduurd hebben voor we in dat café geraakten. Van het café naar Eeklo was het nog anderhalf uur stappen door de velden en de straten van Eeklo. Onze trein van kwart na vijf was juist vertrokken als we toekwamen. Dus nog een klein uurtje wachten. Helaas was er geen café in de buurt van het station maar er was nog wel wat over van de druppelstop!
De Vossenlentetocht is een traditionele lentewandeling. We vertrokken ditmaal richting Buggenhoutbos en daar stapten we helemaal door. Daarna wandelden we door de velden naar Malderen waar de eerste rustpost was. Die was al gesloten dus maar verder gestapt naar Opdorp. Op "Den Dries" stonden nog niet alle narcissen in bloei. Dit jaar was het thema "slakken" . Die stonden er dan ook ik alle kleuren en afmetingen. De terugweg was door de velden, de straten en het centrum van Buggenhout.
Vanuit de startplaats stapten we direct de velden in tot aan de kruisingen van het kanaal Gent-Oostende, het kanaal van Schipdonk en het Afleidingskanaal van de Leie. In Merendree bij het clubhuis van de plaatselijke schuttersvereniging was de rustpost. De terugweg ging door landelijk gebied en langs enkele bosjes naast de kanalen. De club vierde hun 40 jarig bestaan en we kregen alle dranken aan 1€00.
Ik ben vandaag toch nog maar eens in het verre West-Vlaanderen gaan wandelen. Zoals verwacht was het een wandeling door de rustige straten rondom Moorslede. Eerst stapten we door het centrum, langs de kerk en het gemeentehuis. Daarna gingen we naar de velden waar de boeren bezig waren met het rooien van de prei. Er waren ook heel wat bloemenserres en op het einde van de wandeling kreeg elke wandelaar een potje met viooltjes.
De rustpost was in een tot kantine omgevormde serre. Ze was mooi versierd en het bracht de paassfeer al tot ons.
Onder het toeziend oog van Julius Cesar mochten we aan onze wandeling rond Velzeke beginnen. We passeerden eerst de kerk van Velzeke en dan gingen we via de Blarenhoek over de Molenbeek naar Zottegem. We passeerde de beschilderde bibliotheek en door de velden stapten we dan naar de rustpost in Strijpen. De lus ging hier naar Sint-Goriks-Oudenhove maar we deden dat niet direct maar via een ommetje langs het Mijnwerkerspad. Afwisselend verhard en veldwegen met mooie zichten op de Vlaamse Ardennen. De terugweg van Strijpen naar Velzeke was klassiek door de velden en dan een stuk van het parcours van de Vlaamse wielerkoersen.
Nog eens een gratis wandeling van De Pajotten. Het was droog maar er waaide wel een ijzige Noordoosten wind. Gelukkig was het nu eens een voor Wolvertem ongewoon mooie wandeling naar Brussegem.
We mochten door het domein van het kasteel Wolvendaal wandelen en voor de rest was het ook bijna uitsluitend door de natuur dat we stapten.
De terugweg ging langs de hoogte van de watertoren en de antennes van Brussegem en dan door de velden terug naar Oppem en Wolvertem. Zo wil ik nog wel in Wolvertem komen wandelen.
Het sneeuwde 's morgens lichtjes en er lag een licht sneeuwtapijt over het Pajottenland als ik startte. Ik heb de B en de C lus gestapt.
Met de C lus stapten we enkele keren over of onder de gewestwegen en spoorwegen. We keerden dan via Sint-Gertrudes-Pede terug naar Schepdaal
De lus B ging meer door het "echte" Pajottenland. We stapten nu door Pede en keerden terug via Sint-Martens-Lennik. Het was erg heuvelachtig en op de "woeste hoogten" waaide er en snerpende Noordoosten wind.
Na wat uitstellen ben ik eindelijk de GR kunnen gaan verkennen.
Het was vrij mooi weer en om te stappen toch wel ideaal.
Van aan het station is het nog even langs de spoorweg wandelen maar dan gaan we de natuur in. Het eerst deel is wel het mooist. Ik hoop dat het met de GR van de 26e even mooi weer is want door het arboretum van Eeklo stappen is een belevenis op zich. Het behoort niet tot de dagstapper maar er door stappen doet je in de lente wanen. Bloeiende struiken en rustige wegen.
Daarna komen we dan in het Leen. Eerst mooie wegjes langs vennen en door wilde bossen. Daarna komen we in een wat meer echt wild bos. De oude bomen worden er momenteel geruimd en het is er wat moeilijk wandelen. IK ben daar wel een kudde reeën tegen gekomen.
Buiten het Leen komen we in een heel moerassig terrein. Daarna gaan we door de polders en daarna een heeel stuk lang de Lieve. Met nog wat kronkels komen we dan in Waarschoot. Hier heb ik dan nog een café gevonden. Het laatste stuk gaat dan weer door de velden terug naar Eeklo.
Weer: Eerst licht bewolkt, daarna zwaar bewolkt en regenbuien/ 10°C - 7°C)
Deelnemers: +- 35
Pajotten: 4
De eerste wandeling in deze organisatie. Jean en Aline zijn zeker al een hele tijd met de deze tocht bezig geweest.
We stapten eerst de Dender over via het sas. Langs de oevers van de Dender kregen we direct al een uniek zicht op een groep reigers. We stapten dan door de polders naar Mespelare. De tocht ging verder richting Schelde en na een rustpauze keerden we terug richting Denderbelle.
Helaas moet er daar iets fout gegaan zijn want het duurde wel lang eer we terug in Denderbelle geraakten. Voor de meesten was het geen probleem maar begrijpelijk was het voor minder ervaren wandelaars wel een probleem. Na bijna 17 Km bereiketen we dan terug Denderbelle.
De rustpost in café "Den Tongenslijper" was zoals het moest zijn en we hebben er van een verse soep (of/en koude soep met schuim) genoten.
Na de rust werd er nog een verkorte wandeling richting Lebbeke gemaakt. Het is even beginnen regenen en het enthousiasme was wel wat minder.
Met de regen ben ik wat later vertrokken. Om 10 uur was het in Pellenberg al droog. We vetrokken door de velden maar in de buurt van Linden stappen we door enkele holle wegen. De rustpost is in het centrum van Linden. De terugweg gaat door het mooie Gasthuisbos maar op sommige plaatsen is het wel glibberig door de regen van vorige nacht. Het was een mooie afwisselende wandeling door een parcours dat wat aan het Pajottenland deed denken.
Na de middag dan naar het echte Pajottenland getrokken. De zon was gaan schijnen en het was een prachtig lenteweer. Was wat laat toegekomen en daarom maar voor de 10 (11,3) km gekozen. De wandeling ging van Herne naar Kokiane (Coquiane) en terug. Eerst mochten we voor de "woeste" Marke stappen en voorbij de kerk van Herne. Daarna ging het langs de straat naar Kokiane. Net voor de rustpost mochten we dan door een drassig gebied naar boven klauteren. De terugweg verliep evenwijdig met de heentocht. We hadden nu wel de keuze tussen verhard en natuur. Die natuur was dan wel een weg door het omgeploegde veld. Ik heb nogal over de weg gewandeld maar nu was het (zeker op het einde) een slijkerige bedoening. Het is daar rond Herne wel een prachtige natuur met mooie zichten maar er zijn weinig echte veld en boswegen. Waarschijnlijk waren de grotere afstanden wel beter.
De wandeling vertrok niet ver van het station van Brugge. We stapten eerst een stuk langs de reien naar Sint-Pieters en naar de eerste rustpost. Na de rust trokken we via het kanaal van Gent naar Oostende de polders in. De tweede rustpost was in Meetkerke, nog bekent van de 2 daags van Blankenberge. De terugweg verliep parallel met de heenweg. Eerst terug door de polders en dan langs het kanaal. De derde rustpost was in het clubhuis van de Koninklijke Roeivereniging Brugge. Van de zaal op de eerste verdieping hadden we een mooi zicht op het kanaal. Het laatste gedeelte was langs de drukke straten terug naar de startplaats stappen.
Weer: Zwaar bewolkt en af en toe een regenbui. (8°C - 5°C)
We hebben vandaag de twee grote lussen in Ledeberg en pamel verkend. We zijn begonnen met die vanuit Ledeberg. De afstand is 6,3 Km. We stappen door een afwisselend parcours naar Strijtem en terug. Dit parcours kan als afzonderlijke wandeling gebruikt worden vanuit de vertrekpost.
Er kan ook een lus vanuit Pamel gewandeld worden. Het is wel een lange maar er bestaat ook een verkorting op. De lange hebben we verkend en die bedraagt 8,9 Km. De verkorting is 6,6 Km. De lus brengt ons eerst door de kouters van Pamel met zicht op de dorpskern van pamel en daarna komen we in het gebied van de Walputbeek, een mooi stukje natuur. Vervolgens gaan we door het gebied van de bunkers van WO II. De verkorting brengt je hier wel dichter bij. We gaan dan verder naar de Dender en volgen het Jaagpad tot bij de Dikke van Pamel. Langs de Turfput en de St-Jozefkapel stapten we dan terug naar Pamel.
Het was maar nipt dat ik nog in Neigem geraakte en heb daar toch nog de 14 (13) Km kunnen stappen. Neigembos stond centraal en bij het begin en het einde mochten we er door stappen. Bij het vertrek was het maar langs de rand en via de wijken Drie-Egypten en Woestijn kwamen we in "ons" Pajottenland. De wegen rond Onze-Lieve-Vrouw-Lombeek zijn behoorlijk heuvelachtig en ik voelde er me er al direct helemaal thuis. Helaas begon het dan te regenen. Kapitein Zeppos zijn molen heb ik maar onder mijn paraplu mogen aanschouwen. Met die regen was het in Berchembos ook nog eens erg glibberig. Op het einde stapten we dan geheel door het Neigembos en zelfs met de regen was het een plezier om er door te wandelen. Ik was nog net op tijd in de vertrekzaal om nog even mijn dorst te lessen.
In tegenstelling met de wandeling van vorig jaar (nationale wandeldag) ging de wandeling nu de andere kant uit. We stapten naar deelgemeente Gijmel. Eenmaal door de dorpskern weg was het wel hetzelfde parcours als vorig jaar, dennenbossen en veel natuur. Na de rustpost in Gijmel was het echt genieten, heel rustig en bijna geheel door de bossen. De tweede rustpost was in Langdorp. Na die rustpost mochten we de oever van de Demer volgen tot in Aarschot. De 15 Km-stappers mochten dan nog even door het centrum van Aarschot stappen.
Weer: Eerst zonnig, daarna zwaar bewolkt (7°C - 2°C)
Deelnemers: 680
Pajotten: 9?
♥♥♥♥
Eerste wandeling sinds lange tijd met zon en zonder schrale wind. Ik wilde eigenlijk de 14 Km stappen, maar die afstand bestond niet, de 16 wel maar dat zou dan 16,7 Km zijn. In werkelijkheid was het 18,3 Km. We zijn dus goed gediend voor ons geld! We wandelden eerst door de kouters rond Borsbeke en daarna door het altijd mooie Cotthem. Via de bosjes bereikten we de rustpost in Sint-Lievens-Houtem. Hier moest dan een lus gewandeld worden. Die ging richting Bavegem langs overwegend veldwegen. Na de tweede rust in Sint-Lievens-Houtem mochten we de nieuw ingerichte markt bezichtigen. Alles wat moderner maar ik denk wat minder parkings. We stapten dan verder naar Letterhoutem en de terugweg naar Borsbeke was behoorlijk heuvelachtig. Hier bijna uitsluitend velden.
Er waren heel wat zieken maar al bij al waren er toch heel wat enthousiastelingen die de wandeling door het Rivierenland wilden meemaken. Stilstaan hebben we zoveel mogelijk vermeden en eenmaal in beweging en in de beschutting van de bosjes viel het allemaal wel mee. Vertrekken deden we langs Het Broek - Arkerbos, daar waren we beschut van de schrale wind. Langs de waterbaan van Hazewinkel was dat wat minder maar gelukkig hadden we de wind in de rug. Na het open water kwamen we in de domeinen De Biezenweiden en het wilde Provinciaal Groendomein Broek Denayer. In dat laatste hielden we onze druppelstop in de Observatiehut de Visarend. De dames (en enkele mannen) van de groep zongen voor de jarigen in koor het verjaardagslied. Vervolgens kwamen we aan de oevers van de Rupel en volgden die dan een stuk tot in de rustpost in Heindonk. In het zaaltje was het lekker warm en we konden er helemaal terug op krachten komen. Na de rust wandelden we tot aan het Zennegat, een samenloop van rivieren en de vaart Leuven - Dijle. We volgden daarna de Zenne tot bijna in Heffen en maakten daar een ommetje langs een bijna verdwenen wandelpad maar door een mooi stukje natuur. Nadat we Heffen doorwandeld hadden kwamen we weer in het Arkerbos en bereiketen we zo terug ons vertrekpunt.
In de namiddag ben ik ook nog in onze provincie (Vlaams-Brabant) gaan wandelen. De wandeling ging door de straten en kouters van Kapelle-op-den-Bos en Niewenrode.
Antwerpen Wandelt - 35e Trappistentocht - 10 miles van Zoersel
Plaats: Zoersel (Sint-Antonius)
Afstand: 16,5 Km (10 miles)
Weer: Zonnig (-1°C - 1°C) Schrale Oostenwind
Deelnemers: 4513
Pajotten: 1
♥♥♥♥
Vandaag dus eens in de Antwerpse Kempen gaan wandelen. Minstens één keer per jaar moet ik toch in de streek waar mijn lievelingsbier gebrouwen wordt gaan wandelen. De 10 miles van Zoersel gingen rond de abdij van Westmalle, een ideale afstand. Het duurde wel even voor we uit de bebouwde kom waren maar eenmaal dat gebeurt was zagen we al direct de abdij voor ons liggen. De klokken luidden voor de zondagmis maar daar ben ik toch maar niet naartoe geweest. Het eerste gedeelte van de wandeling ging voornamelijk door brede lanen. Rond de abdij en door het achterliggend domein. We stapten door het Molenbos en zo naar de rustpost. Na de rust mochten we de dennenbossen doorkruisen. Nu waren het meer smalle paden maar af en toe nog een brede laan. In de vertrekzaal was het nog steeds erg druk, maar tijd voor een Westmalle was er nog!
Ik ben vandaag eens de andere kant van de Schelde gaan bewandelen. Vorige week Baasrode nu schuins er tegenover Moerzeke. Wat opvalt dat het hier allemaal niet zo nieuw is. Oude wegen, oude knotwilgen en meer menselijke activiteiten. We vertrokken in Kastel, dicht bij de Schelde en na enkele honderden meter zaten we al op de dijk. We volgden die en stuk en daarna gingen we naar de dorpskern van Moerzeke en voorbij het Kasteel van Moerzeke. Na de rust maakte ik de lus van 6 km en dat bracht me terug bij de Schelde en de beemden errond. Ik zag ook een stuk van "het glazendorp" maar ik vond dat toch maar miniem. Als ik terug aan de rustpost kwam was die al gesloten en de terugweg naar de vertrekzaal ging nu langs de polders. Het laatste stuk ging langs een nieuwe dijk welke blijkbaar ook bij het Sigma-plan hoort.
Met het mooie weer was het in Munkzwalm een overrompeling. De organisatie heeft nog altijd kinderziekten en de wandelaars moesten vaak geduld hebben. Ook de afstanden mochten wat nauwkeuriger gegeven worden. Het parcours van de 12 Km was geheel door de natuur. We volgden eerst geruime tijd de Zwalm en kwamen voorbij enkele watermolens of hetgeen er nog van over bleef. Daarna verlieten we de vallei van Zwalm en kwamen op het enige stukje onverharde weg. We stapten door de dorpen Sint-Maria-Latem, Paulatem en de rustpost was in Beerlegem. Speciaal voor die rustpost was dat ze in de kerk van Beerlegem was. Een kerk met preekstoel, biechtstoel en altaar. Toch maar een eigenaardige sfeer! De terugweg ging door de velden en zo kort mogelijk terug naar de vertrekzaal.
Wandeling van Baasrode naar Vlassenbroek en terug. Dit jaar stapten we eerst voor de kerk, het gemeentehuis en langs het veer over de Schelde. Daarna ging het richting Vlassenbroek. Met het Sigma-plan is alles wat groter geworden maar met weinig variatie in het landschap. Het dorpje is rond deze periode nog rustig. De terugweg ging grotendeels langs de Scheldedijk.
Dit jaar was de Krokustocht een echte lentewandeling. Ik heb ze al vele keren gewandeld maar met dit weer en dit parcours was het toch wel de mooiste. Vertrekken deden we langs de oevers van de Durme en daarna gingen we door het Molsbroek. Het was er rustig, geen meeuwen maar toch al enige eendenkoppels. Aan de oever van het Molsbroek moest ik toch even de "Breimaschien" induiken. Tot dan toe was het een traditioneel parcours maar nu gingen we van het Molsbroek het natuurreservaat De Buylaers in. Ook een waterrijk gebied en de broedplaats van ooievaars. En die ooievaar(s) was al toegekomen. Hij(zij) zat al fier op zijn nest. Van De Buylaers kwamen we dan al direct in het stedelijk Bospark. Hier was het niet zo wild en stapten we langs de vijver en de het dierenpark. Even verder was ook de rustpost. Het laatste stuk bracht ons naar het centrum van Lokeren. We stapten nog een stuk door het Bospark en dan langs de Durme naar het station en het parkje rond de kunstacademie. Via de hoofdkerk kwamen we dan terug aan de vertrekzaal.
Alhoewel zwaar verkouden ben ik toch maar naar Wieze gaan wandelen. Het is één van de traditionele wandelingen waar ik toch naar toe wil.
Als ik vertrok was het mooi wandelweer en langs het parcours waren er indrukwekkende wolkenpartijen te bewonderen maar het bleef gelukkig droog. We stapten eerst richting Lebbeke waar we de geur van chocolade konden opsnuiven en daarna draaiden we via de wijken Rooien en Bontegem terug naar Wieze en naar de rustpost in een gerenoveerde voetbalkantine. Het tweede gedeelte bracht ons met een ommetje in de tweede rustpost te Herdersem. Het laatste stuk bracht ons direct van Herdersem terug in Wieze.
Het was een mooie natuurwandeling met enkele nieuwe paadjes en doorsteekjes. Ik heb er in ieder geval van genoten.
Er was eens geen regen voorspeld, dus mooi om de verkenning van de GR van de maand februari te doen. Rivierenland is voor de GR-wandelaars weinig gekend. Er lopen niet veel GR paden door (bij deze wandeling geen) maar het is een parcours GR waardig. De wandeling is een combinatie van wandelknooppunten en eigen aanpassingen. Tijdens de tocht is er altijd water in de buurt. Er zijn talrijke vijvers en in het gebied lopen Dijle, Rupel en Zenne samen. Hier en daar was er wel wat slijk maar meestal waren het goed begaanbare wegen. Het is nog een echt wild natuurgebied met vele oude bomen. Het is ook een streek waar de otters en bevers opnieuw te zien zijn. Gegeten heb ik in het volkscafé "De Zwaan" in Heindonk.
Vandaag dan eindelijk de nieuwjaarswandeling gedaan. We waren met een uitzonderlijk groot aantal wandelaars en ook de Pajotten waren goed vertegenwoordigd. Na de koffie en cake in de Looyerij konden we vertrekken. We stapten eerst een stukje door het park van Aalst en dan langs de Dender en Leirekensroute naar de zwemkom. Hier was dan de druppelstop om de jarigen van de maand te vieren. Na de stop stapten we door de velden naar Moorsel en verder naar het Chalet De Goudkarper in Meldert waar we onze nieuwjaarslunch gebruikten. Na de lunch gingen we langs de kortste weg terug naar Aalst.
Het was vandaag wandelen bij een lentetemperatuur en het bleef gelukkig droog. We weten wat we bij de Manneken-pistochten in Geraardsbergen mogen verwachten en we hebben dat ook gekregen. Veel natuur, pittige beklimmingen en natuurlijk veel slijk.
Ik ben vertrokken voor de 22 Km maar omdat het wat te laat zou worden ben ik op het laatst overgeschakeld op een ander afstand.
Het eerste gedeelte ging langs de Baronie van Boelare, het kasteel en domein en daarna gingen we heen en weer in de Boelaremeersen - een woest stukje natuur. De rustpost was in Schendelbeke. Na de rust was het domein van de Gavers het centrale punt. We wandelden er helemaal rond en dan door het slijk naar Onkerzele. Door de velden kwamen we terug in Geraardsbergen en de rustpost was in de Abdij. Het laatst stuk bracht ons in het centrum van Geraardsbergen en voorbij het standbeeld naar waar de tocht genoemd is. We waren wel niet ver meer van de aankomst maar het zwaarste stuk moest dan nog komen. We stapten niet naar de Oudeberg maar naar de Hoge Buizemont. Een zeer steile beklimming in de bosjes. Daarna daalden we af naar de Dender en naar de zwemkom waar we ons druppelke kregen. Daarna was het rustig uitwandelen naar de vertrekzaal.
Wat vroeger in het jaar dan gewoonlijk gaan wandelen in Elst. Het is een nieuwe club en dat was bij het vertrek al duidelijk te merken. Gelukkig was de wandeling ongeveer zoals we gewend zijn. Er konden drie lussen gewandeld worden en ik heb de twee lussen met onverharde stukken gewandeld.
De eerst lus ging richting Brakel en we mochten al direct wat heuvels beklimmen en we werden ook vergast op een slijkerig pad naar de top van een heuvel. Daarna stapten we langs de moderne watertoren van Brakel en door de velden terug naar de rustpost.
De tweede lus ging naar Zegelsem. Hier wat minder veldweg maar natuurlijk moesten we de Leberg op. De terugweg ging dan door de velden. Met de wind was het in de kouters erg koud.
Ik ben benieuwd wat de club Dwars door Brakel als wandeling gaat geven. Het vertrek is dan wel in Michelbeke.
Vandaag nog eens in West-Vlaanderen gaan wandelen. Bij het vertrek kregen we een wafel en na 600 m stappen kregen we koffie(tje) in de Braets Molen. Daarna stapten we door de sportvelden en kleine bosjes. We stapten voorbij het Gruuthusekasteel en dan door de Warandeputten Moerbrugge. Een zeer moerassig gebied maar gelukkig mochten we over plankjes stappen. In Moerbrugge was de rustpost.
Terugkeren deden we langs het kanaal Gent Brugge en wandelden zo langs de vallei van de Zuidleie. Daarna stapten we door het park van het Gruuthuskasteel. Tenslotte dwarsten we nog het Beukenpark nabij het centrum van Oostkamp.
Het was een afwisselende wandeling met veel natuur.
Vertrek vanuit Sportcentrum Schotte. Langs het park naar Aalst, dan de Dender over, langs de karnavalmagazijnen naar de zwemkom. Dan door de velden naar Moorsel en de rustpost in Chalet De Goudkarper.
Terugweg zo kort mogelijk (7,3 Km) langs Erembodegemdorp.
In de namiddag ben ik in Hofstade nog gaan wandelen. Hier was het wel een andere wandeling dan voorgaande jaren. Het vertrek was nu aan de kerk van Hofstade. Het zaaltje zat om halfdrie nog goed vol maar op het parcours zelf liep ik bijna alleen.
We stapten de steenweg (N41) over en gingen voorbij de waterzuiveringsinstallatie naar de dijk van de Dender. Die volgden we even tot in Gijzegem. De 12 Km-stappers mochten dan nog een ommetje rond het centrum stappen en dan waren we aan de rustpost. Hier was er heel wat minder volk!
De terugweg ging langs het voetbalveld van Gijzegem en dan door de velden naar Hofstade. Op het einde begon het dan nog wat te druppelen. Het was toch nog een afwisselend wandeling.
Traditioneel nog eens in Diksmuide gaan stappen. Het was wat nevelig maar toch goed weer om te stappen. Spijtig genoeg was het parcours ook nogal traditioneel want er was maar weinig verschil met vorig jaar.
Aan de rand van de bebouwde kom van Diksmuide was de eerste rustpost en even verder was er de bedeling van gratis soep. Na de soep stapten we door de velden en langs toch een beetje heuvelachtig parcours naar de rustpost in Esen. We wandelden langs de brouwerij van de Dolle Brouwers (café was gesloten) en dan door de polders terug naar Diksmuide. Op het grondgebied van Diksmuide kregen we dan nog een glühwein.
Nog maar mijn eerste wandeling in Vlaanderen voor 2018. Het was nu eens wat zonnig en er waren dan ook heel veel wandelaars voor een tochtje door de rand van de Vlaamse Ardennen. In de vertrekzaal was het al heel druk maar op het parcours was het toch in de namiddag al wat rustiger. Het eerste stukje was veel straat, maar vanaf we aan de Schelde kwamen was het wat meer natuur. We stapten door Gavere en langs het park naar onze rustplaats in Dikkkelvenne. Na de rust ging het rond het kasteeldomein Baudries en dan door de velden naar Vurste. Het was een afwisselend wandeling maar de afstanden klopten langs geen kanten!
Ik ben dit weekend eens naar Parijs de Rallye Paris Tour Eifel gaan wandelen. Het vertrek was in het stadsdeel Ivry-sur-Seine, 1 km van ons hotel. Wegens de terreurdreiging was er geen bevoorrading onderweg maar we kregen wel een flesje water en wat koekjes bij het vertrek. Dorst of honger moest je op de wandeling zeker niet lijden want er waren ontelbare cafés en restaurantjes waar we voorbij wandelden. Het parcours werd aangeduid met pijlen op de grond. Het was opletten maar ik ben niet verdwaald geraakt. Zo door de stad wandelen is wel ideaal om de sfeer op te snuiven. Alle bezienswaardigheden opnoemen is onbegonnen werk daarom vermeld ik maar de voornaamste waar we voorbij gewandeld hebben. Natuurlijk de Eifeltoren, de Arc de Triomhe, het Louvre museum, de kathedraal van Notre-Dame, het stadhuis, het Pantheon, Tour St-Jacques en vele andere. Wat mij het meest bijgebleven is de verlichte Eifeltoren, wandelen langs (de bijna overstroomde) Seine en de volledige lengte van de Champs-Elyséés waar we doorstapten.
Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
