Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
Ik ben een man en woon in Aalst (België) en mijn beroep is Gepensioneerde.
Ik ben geboren op 30/10/1949 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen.
De wandelende Pajot
Belevenissen van een actieve wandelaar
21-05-2018
2018-05-21 Sint-Lievens-Houtem
Club: WSV LAND VAN RHODE VZW (3196)
31e Lentetocht
Plaats: Sint-Lievens-Houtem
Afstand: 14,0 Km
Weer: Licht bewolkt (23°C)
Deelnemers: 1947
Pajotten: 15
♥♥♥♥
Wandeling van Sint-Lievens-Houtem naar Oombergen en terug. We begonnen klassiek naast het voetbalveld en dan stapten we grotendeels door de velden naar de rustpost in Oombergen. De terugweg ging door Cothem en ik denk dat we al de boswegeltjes aangedaan hebben. Het was een echte natuurwandeling en met het zomers weer was de Lentetocht door de bossen deugddoend.
Wandeling door het Brugse Ommeland. Van aan de vertrekzaal stapten we eerst wat door de wijken en kwamen dan in het groenere gedeelte. We staten door het natuurgebied Gemene Weidebeek en door een kinderboerderij. In de rustpost kon ik een Brugse Zot degusteren. De terugweg ging door brede dreven omringd door kleurrijke rododendrons.
We maakten een wandeling rondom Moorsel. Vertrek aan de Sporthal en vandaar langs de dreef naar het Waterkasteel. Dan ging het door de Faluintjes naar de wijk Waver en naar de Koebrug. Op het einde maakten we nog een ommetje langs de Kaalberg.
Vandaag mochten we de buurt van Vlierzele verkennen en dit onder de leiding van Hugo en Rudy. Aan de vertrekplaats café "De put" was het ijzig koud en iedereen was tevreden als we konden beginnen stappen. We stapten eerst naar Zonnegem, daar maakten we een lus langs de Smoorbeek en dan gingen we door de velden tot Letterhoutem. Daarna draaiden we terug naar het centrum van Vlierzele en door vele bosjes naar de rustplaats in Café "De put". Na de middag trokken we naar de overzijde van de autostrade richting Oordegem en dan door de velden terug naar de vertrekplaats.
Vandaag was het terug herfst. Vrij koel en miezerige regen. Er was een uitgebreide keuze in afstanden en soorten parcours. Ik heb voor de 17 Km gekozen. Die afstand kon ook gekozen worden voor rolstoelen. We stapten eerst langs Fort 6 en dan de A12 over naar het centrum van Wilrijk. Daar was de eerste rustpost maar daar was alles al opgekuist. Dus ben voor de rest maar doorgestapt. Na het centrum van Wilrijk kwamen we in vele parken en parkjes welke de gemeente rijk is. Terug over de A12 was het even een industrieterrein doorlopen. Daarna maakten we een rondje van een ander Fort en tenslotte kwamen we in het Schoonselhof terecht. Een beetje een tegenstrijdig gevoel, je kan het zien als een groot park (want groot is het) maar het is toch ook een eeuwige rustplaats voor zovele Antwerpenaars.
We vertrokken langs de Kasteelgracht en kwamen dan al snel aan de Menenpoort. Alles stond er al klaar voor de Kattenstoet welke morgen doorgaat. Door het centrum van Ieper gingen we niet, we volgden al snel de Bellewaerdebeek en die bracht ons in de natuur en ook langs de eerste oorlogskerkhoven. De oorlog van14-18 was zowat de leidraad van de wandeling. We stapten langs Bellewaerde en Zillebeke. Via de vijver van Zillebeke kwamen we dan terug in Ieper terecht. Voor 1,50 Euro werden we onderweg goed bediend en in de vertrekzaal was er nog ambiance.
We stapten eerst door de velden en langs een nieuw fietspad naar Erwetegem waar er een eerste rustpost was. Van hieruit ging het dan verder door de velden en ook heel wat straten naar de rustpost in Sint -Maria-Oudenhove. De terugweg gin via Erwetegem recht naar de vertrekzaal.
Het was een wandeling met enkele mooie stukjes natuur en mooie landschappen maar spijtig ook lange stukken straat.
Wandeling door het Liedekerkebos, langs Sint-Katharina-Lombeek en langs het station van Essene-Lombeek. Het grootste gedeelte wandelden we door het bos. Het was een mooie natuurwandeling.
Ik ben pas om 12 uur toegekomen en mocht dus op het warmste deel van de dag stappen.
Ik ben vertrokken langs het natuurgebied De Westhoek. Een Duinengebied tot tegen de Franse grens. Van aan de grens begon de eigenlijke dagstapper. Er is keuze van strand of duinen om naar Bray-Dunes te gaan. Omdat ik tamelijk laat was heb ik gedeeltelijk voor het strand gekozen. In Bray-Dunes zijn er genoeg drank- en eetgelegenheden. Ik ben dan nog wat voorbij het dorp gewandeld en dan de terugweg langs de duinen genomen. Het pad van de dagstapper was hier op veel plaatsen bijna verdwenen.
Het was een lentewandeling bij zomerse temperaturen. We stapten eerst naar het centrum van Herzele en langs de marktplaats. Daarna was het zalig wandelen door een dreef tot in Ressegem. Vervolgens ging het door de velden naar de rustpost in Woubrechtegem. De terugweg ging voornamelijk langs landelijke wegen voor een groot deel onverhard.
Voor de tweede keer vertrokken we vanuit het feestelijke Ede. We stapten eerst voorbij het voetbalveld richting Groendal. Daarna draaiden we langs de Keiberg richting Kerksken waar de rustpost was. De terugweg was in het begin erg bosrijk maar rond Haaltert waren er dan veel straten. Het laatste stukje was door de velden weer naar Ede.
We wandelden eerst door de straten naar de Dender en volgden die geruime tijd. Pas na de brug van de Aalsterse steenweg kwamen we op de "aarde" terug. Daarna konden we van we van de groene landschappen ten volle genieten. Het was wel nog wat stappen tot de rustpost in de Boonwijk. De terugweg was heel wat afwisselender en we stapten nu langs de Oude Dender en langs het Denderpad door het centrum van Dendermonde.
GR Boshyasintenwandeling GR 12 - Groene Gordel + verbindingswegen
GR Vrienden van Aalst
Plaats: Dworp
Afstand: 20,1 km
Weer: Zwaar bewolkt, op een paar druppels na droog (10- 12°C)
Deelnemers: 24
Pajotten: 8
Men had veel regen voorspeld maar het is een droge dag gebleven met een ideaal wandelweer. Samenkomst was aan het oud gemeentehuis van Dworp. Op het afgesproken tijdstip konden we vertrekken en dat vertrek was direct al pittig. We volgden een stukje de GR 12 (Amsterdam - Parijs) en kwamen zo op een hoogvlakte met zicht op Halle en omgeving. Daarna daalden we terug af en nu hadden we een mooi zicht op Dworp. Daarna stapten we over de ring naar Buizingen waar de rustpost in café De Kluis was. Na het eten (en drinken) stapten we door het golvende landschap richting Hallerbos. De boshyacynten hadden door het warme weer van vorige week wel al hun beste tijd gehad. Het dikke bladerdek liet niet zo heel veel licht meer door. Al bij al was het toch aangenaam wandelen door de brede lanen in het bos. Eenmaal uit het bos zagen we in de verte al Dworp liggen en op het vooropgestelde tijdstip bereikten we ons einddoel.
Onze tweede wandeling was in Brakel. Hier was de organisatie duidelijk beter en waren er moderne Wc’s. Na wat door de straten van Brakel en het vernieuwde marktplein gestapt te hebben kwamen we bij de Toepkapel al direct midden de natuur. De kapel is mooi gerestaureerd en van boven op de heuvel hadden we een mooi zicht op de Vlaamse Ardennen en de taalgrens. We stapten dan terug richting Nederbrakel en kwamen aan het Mijnwerkerspad, overblijfsel van de spoorlijn Zottegem-brakel. Op het einde van het pad stapten we dan voorbij de Verrebeekmolen. Vandaar ging het dan naar de rustpost in Opbrakel. Na de rustpost is het recreatiepark Rijdtmeersen met de grote vijver het voornaamste aantrekpunt. Spijtig dat de paden gebetonneerd werden.
In de tent aan de aankomst kon er dan nog gedanst worden (hebben we niet gedaan) op de tonen van een vrij groot muziekensemble.
We zijn met de Pajotten met de autobus naar Brasschaat gereden. Na wat perikelen zijn we in de startzaal geraakt. We stapten eerst nog even door het Peerdsbos en dan staken we de Bredabaan over en kwamen we in de villawijken terecht. We eindigden die doortocht bij het centrum van Brasschaat en stapten dan terug het Peerdsbos in. Hier was dan de rustpost. Het tweede deel was het mooist met wandelen door de dreven en langs beekjes. Spijtig van de regen maar het was hier wel genieten.
Dinsdagavondwandeling met vertrek aan de Abdij van Affligem
Plaats: Affligem-Abdij
Afstand: 7,4 Km
Weer: Zwaar bewolkt (14°C)
Deelnemers: 26
Pajotten: 7
Vandaag was er veel belangstelling! We vertrokken aan de Abdij en doken al direct het bosje in. We kwamen er terug uit aan de hopvelden. Daarna volgden we de Steense Meersbeek en dwarsten we de Aalsterse dreef. We stapten dan richting Moorsel en een stuk door de Faluintjes. Op het einde maakten we nog een ommetje langs Nievel en het was al bijna donkers als we terug aan de Abdij waren.
Ik heb de verkenning maar in de namiddag kunnen doen. Het was zomers warm en gelukkig waren er enkele verfrissingspunten. Sommige waren de donderdag gesloten maar zijn wel 's maandags open. Het is een pittige wandeling met vooral in het begin een paar stevige beklimmingen. Het wandelen door het golvend landschap, door rustige wegeltjes maakt wel veel goed. In het Hallerbos is het wel veel drukker en ik vermoed dat het op 30 april nog drukker zal zijn. Na het Hallerbos hebben we wel nog enkele kilometers te wandelen om tot rust te komen.
We stapten vandaag richting Lebeke en voornamelijk door de kouters. Geen spectaculaire wandeling maar het deed eens goed om de oude bekende van de dinsdagavondwandelingen weer te treffen.
Ik heb nog eens de GPS wandeling gewandeld. We gingen ditmaal richting Bekkerzeel. Ik volgde meestal het parcours van de 10 km maar hier en daar was er een afwijking hiervan. We stapten eerst even door de natuur richting Ternat en daarna stapten we naar de rustpost in Walfergem. Helaas was er ook dit jaar weer in fout in het GPS-parcours. Men stuurde de wandelaar in een doodlopend moerasgebied aan een pompstation. De terugweg ging door de velden richting Kobbegem en zo naar de vertrekzaal.
Volgens mij een bijna perfecte wandeling. Afwisselend parcours, vriendelijke bediening en ook nog eens mooi wandelweer. We stapten eerst door het Bertembos en kregen al de eerste hollewegen en heuveltjes te verwerken. We gingen dan naar de rustpost in Veltem Beisem. Na de rustpost doken we dan echt de wilde natuur in langs de Molenbeekvallei. Omgevallen bomen maar ook veel bosanemonen. Een stukje groen zoals we meer zouden moeten krijgen.
Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
