Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
Ik ben een man en woon in Aalst (België) en mijn beroep is Gepensioneerde.
Ik ben geboren op 30/10/1949 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen.
De wandelende Pajot
Belevenissen van een actieve wandelaar
02-08-2018
2018-08-02 GR Voeren (Verkenning)
Verkenning GR Voeren
Plaats: 's Gravenvoeren
Afstand: 20 km
Weer: Zonnig ( 27°C - 32°C)
Deelnemers: 3
Ik ben samen met Magda en Prosper de GR van de Voerstreek gaan verkennen.
Wat is wandelen door de Voerstreek:
Wandelen door één van de mooiste stukjes Vlaanderen.
Wandelen langs klare heldere beekjes.
Wandelen door een heuvelachtig, golvend landschap.
Wandelen langs ontelbare kapelletjes.
Wandelen voorbij dassenburchten.
Wandelen door holle wegen.
Wandelen langs oude boerderijen.
Wandelen door en langs fruitbomen, hoog- en laagstammig.
Genieten met vrienden van een fris drankje in het lommerd.
Wandeling door de natuur tussen Liedekerke en Roosdaal. Het vertrek was aan de zwemkom van Liedekerke. We stapten eerst langs de vallei van de Palitsebeek en keerden dan over een plankenpad richting Kattem en dan verder naar Ledeberg. Vandaar ging het naar de vijver in Bouchout. We vervolgden de wandeling langs het natuurgebied van de Pamelse Meersen en via Impegem stapten we terug naar de zwemkom.
38e Everbeekse Wandeltochten - Het Laatste Nieuws Wandeldag
Plaats: Everbeek-Beneden
Afstand: 12,4 Km
Weer: Zwaar bewolkt (25°C)
Deelnemers:
Pajotten:
♥♥♥♥
Het was al 14 uur als ik in Everbeek kon vertrekken. Aan de barbecue was het al druk en er heerste een gezellige drukte op de weide achter de vertrekzaal. We waren als snel in de natuur en konden kennismaken met het heuvelachtige parcours van de Vlaamse Ardennen. Eenmaal de eerste beklimming achter de rug werden we vergast op een glaasje koele melk (de karnemelk was op). We bleven daarna een tijdje op het plateau wandelen en hadden mooie zichten op de omgeving. De rustpost was in de schuur van een boerderij niet ver van de taalgrens. Na de rust wandelden we voornamelijk langs veldwegen en we stapten voorbij de beeldengroep aan de Pijkskapel. Het was een mooie wandeling door een stilaan uitgedroogde natuur.
Vertrek vanuit CC De Biekorf. We stapten eerst naar Heizijde en langs kleine wegjes naar de eerste rustpost in het sportcentrum. Na de rust stapten we door een eerste wachtbekken en langs het arboretum met vele wilgensoorten. Na de tweede rustpost stapten we dan door een tweede wachtbekken en door het centrum van Lebbeke.
Het vertrek was in Wintham. Van aan de vertrekzaal stapten we langs de dijk van het Zeekanaal Brussel - Rupel naar het sluizencomplex. De rustpost was in de tentoonstellingsruimte van de Zeesluis (ZWOC). Helaas was die tentoonstelling niet te bezichtigen wegens werken. Van in de rustpost hadden we een mooi zicht op de reusachtige sluis op het Zeekanaal en de waterlopen er rond. Na de rust wandelden we rond het "Noordelijk eiland". Het is een natuurgebied tussen de Rupel en het Zeekanaal met wilde paarden en vele watervogels. Spijtig dat het grootste gedeelte verharde weg was. Ik ben niet meer naar de rustpost in het ZWOC geweest maar direct over het sluizencomplex naar de dijk van de Schelde gestapt. Eerst stapten we boven op de dijk en hier hadden we een mooi zicht op Rupelmonde. Daarna beneden langs de dijk en door de bossen langs de Schelde. Zo kwamen we in de rustpost in Hingene. Het laatst gedeelte bracht ons van de dorpskern van Hingene langs velden en bosjes naar de dorpskern van Wintham en de vertrekzaal.
Het vertrek was aan de kerk van Burst. Er was weer weinig belangstelling. We wandelden eerst door de steegjes van Burst en dan langs de spoorweg naar Borsbeke. Na het dorp kregen we een beklimming naar de Ravenskouter en boven hadden we dan een mooi zicht op de omgeving. Er waren heel wat heteluchtballonnen te zien. Daarna daalden we langzaam af naar het vertrekpunt.
Vandaag dus de gevreesde wandeling naar Wallonië gestapt. We waren nog niet de Samber of Maas over dus we waren nog niet in de Ardennen. Blijkbaar hadden er zich toch velen laten afschrikken door het weer en het parcours. 's Morgens was het zwaar bewolkt en was het aangenaam wandelweer. Op de middag is dan de zon gekomen en dan was het natuurlijk direct wat warmer. We hebben wat meer rustpauzes ingelast en iedereen kon vlot mee. Er was geen café onderweg dus hebben we onze boterhammen maar langs de straat opgegeten. Het was er rustig dus daar kon dat nog. Het parcours zelf was afwisselend met op het einde wel het lang stuk Ravel. In Mariembourg konden we dan onze dorst lessen in een cafeetje op het marktplein. We waren allen op het geplande tijdstip weer in Aalst. Het was in die warmte best wel vermoeiend maar de meeste wandelaars waren toch tevreden van de wandeltocht.
In de voormiddag heb ik een korte wandeling in Oordegem gedaan. Met de wegenwerken in de buurt was het wel even zoeken. Het eerste stuk was ook voor de rolstoelgebruikers en het was veel verhard. Op een paar stukken hadden we wel de keuze tussen natuur en verhard. We stapten langs veldwegen naar de rustpost in Papegem. De terugweg ging langs de boom- en bloemen plantages. Hier voornamelijk brede kiezelwegen.
In de namiddag in Huldenberg gaan wandelen. Ik had gehoopt om wat in de schaduw van de bossen te wandelen maar dat is toch wat tegengevallen. Het was ditmaal veel door de open velden stappen! Ik heb eerst een lus van 6,3 Km gewandeld en daar was er wel nog veel bos en mooie holle wegen. Het tweede gedeelte bracht me langs twee rustposten in Loonbeek. Eerst was het klimmen tot op het plateau en dan was het "genieten" van de volle zon. Na de rustpost in Loonbeek was het eerst nog wat stijgen en dalen en dan volgden we het paadje naast de Ijse. Hier was er lommerd en dat samen met het klaterende beekje maakte het hier aangenaam wandelen.
In de smalle straatjes van Oppem was het erg druk. De wandeling bestond uit drie lussen. De A was voor rolstoelgebruikers en dus voornamelijk verhard. Ik ben begonnen met de lus C (9,6 KM) Die lus ging naar het natuurgebied "Beverbos". Vooraleer we daar waren mochten we door de veldwegen rondom Meise stappen en hadden we zicht op de rand van Brussel en het Atomium. Met het warme weer was het wel zalig wandelen in het vrij dichte Beverbos. De terugweg ging langs de Plantentuin van Meise. De lus B (7,5 Km)ging naar Hamme. Hier stapten we door het heuvelachtig landschap en grotendeels door de velden. Op het einde heb ik ook nog lus A (5 Km) gewandeld. Het was een wandeling langs de straten naar Wolvertem en Meise.
Tweede verkenning van onze Abdijtocht met vertrek aan de Abdij van Affligem. Het was wat minder warm en er waren wat meer deelnemers. We deden vandaag de verkenning van de 12 Km (14). De wandeling gaat door de groene zones rondom de Abdij. De heenweg gaat langs de hopvelden, de Kruiskapel en de windmolen. De terugweg volgde het deels nieuwe stuk van het Roofridderspad.
Wandeling met vertrek aan de kerk van Hofstade. De wandeling ging in de richting van Lede. We stapten langs de velden en door een paar donkere bossen. Het eindpunt was de Vrijdagmarkt in lede, de terugweg ging parallel met de heenweg en bracht ons terug in Hofstade. Vandaag was er geen voetbal en het was wat minder warm. Nu waren er ook wat meer wandelaars.
De 2de maandagtocht van Rudolf en Ronny vertrok aan de Botermelkstraat in Aalst. Gezien het warme weer werd de mogelijkheid gegeven om na de middagrust een korter parcours te volgen. We stapten eerst door het nieuwe aangelegde natuurgebied "het Rozekensbos". Rudolf leidde ons dan door vele onbekende wegjes naar de rustpost in Herdersem. Het was nu eens geen café maar een wijnproeverij. Een koel (Affligems)wijntje smaakte ook en het was best gezellig in het serretje. Na de rust werd de groep gehalveerd. Ronny ging met een deel direct naar de vertrekplaats en de rest ging met Rudolf mee. We stapten naar Wieze en daar hebben we een op een terrasje nog wat genoten van de warme zomernamiddag. De terugweg ging door Herdersem en door de velden terug naar Aalst.
Ik wilde de 18 Km stappen maar de 12 Km zou een natuurwandeling zijn. Daarom maar de 12 Km gestapt. We hebben door de natuur gestapt maar tot aan de rustpost heb ik niet veel anders dan straten onder mijn schoenen gekregen. De rustpost was in een moderne boerderij. De koeien werden er "automatisch" gemolken en de boer liet ons een kijkje nemen in zijn stallen. Na de rust stapten we door het enige stukje onverhard. Het was een privé domein met een landweg rond het domein. Op het einde heb ik nog een afslag gemist en zat ik op hetzelfde parcours als het vertrek (gaf weinig verschil want het waren ook straten).
Het was redelijk als ik in Tollembeek vertrok. Op de 15 Km (17,2) heb ik niemand tegen gekomen. Ik dat hier eens wat aarde onder mijn schoenen te krijgen! Tot aan de rustpost (7,5 Km) heb 100 m onverhard gekregen. Gelukkig was het tweede gedeelte beter. Ik Galmaarden stapten we langs de watermolen en daarna volgden we de vallei van de Mark. Op het einde stapten we dan naast de beek en door de weiden. Zo kon het weekend toch nog in schoonheid afgesloten worden.
♥♥♥ Ik ben vandaag eens in het verre Henegouwen gaan wandelen. In die uithoek van het land was het lang geleden dat ik nog gewandeld heb. Voor bos- of veldwegen moet je hier blijkbaar niet zijn. De wandeling kon zonder problemen met stadsschoenen gedaan worden. Ik had voor de 20 Km gekozen. We stapten eerst door het dorp naar de jachthaven en daarna langs het Ancien Canal Blaton-Péronnes naar de rustpost aan een visvijver. Die rustpost zouden we nog twee keer aandoen. Van aan die rustpost ging het dan terug naar de startzaal en dan konden we aan de grote lus beginnen. Die voerde ons door de velden terug naar de rustpost aan de visvijver. Het volgende gedeelte was een lange wandeling langs het brede kanaal Nimy-Péronnes. Onderweg was er dan nog een rustpost aan de kantine van een kajakclub. De terugweg ging dan door de velden en na nog een bezoek aan de visvijver waren we terug in de vertrekzaal
De wandeling bestond uit drie lussen. De eerste ging door de velden naar Lebeke en we keerden terug langs de bosrijke vallei van de Vogelzangbeek. Ik heb dan eerst lus C gewandeld en die ging tot aan de rand van Ninove. Hier ook weer een aaneenschakeling van smalle veldwegen en bospaadjes. Lus B heb ik het laatst gewandeld. Het was ook al laat en als ik toekwam was het al ruim na zes uur. We volgden hier een stuk de Wilde Beek en de wilde natuur er rond. Het was weer een mooie natuurwandeling en ook de sfeer in de zaal was perfect.
Een wandeling rondom Wieze gemaakt. Met de belangrijke voetbalwedstrijd op TV was het heel rustig tijdens de wandeling maar waren we ook met niet veel volk om te stappen. We kregen wel veel belangstelling van de dieren van een halve boerderij. Er was een loslopende bok die nogal veel belangstelling in ons had, er was een kudde paarden, een koe met haar kalfje en een stier. En daar tussen op een smal paadje mochten wij wandelen. Gelukkig hadden we een koelbloedige begeleider! De wandeling ging door de velden en bosjes van Wieze en Denderbelle. We stapten ook even over de Denderdijk en langs de chocoladefabriek van Wieze.
In de namiddag naar onze buurclub gaan wandelen. In de vertrekzaal "Bij Ingrid" was het behoorlijk druk. Op het parcours zelf was het rustiger. De wegen waren natuurlijk gekende straten en wegjes. Langs de wijk Doment wandelden we naar de Abdij waar de eerste rustpost was. Op het terras was het genieten van een fris briesje en wat vloeibaar lekkers. Van de Abdij ging het door de hopvelden en het glooiende landschap van het Pajottenland naar Baardegem voor de tweede rustpost. Het laatste stukje ging langs de rand van het Kravaalbos terug naar Meldert.
Deze morgen ben ik eens aan de andere zijde van Vlaams-Brabant gaan wandelen. We stapten eerst door het stadscentrum (ja Zoutleeuw is een stad), langs het stadhuis en de Sint-Leonarduskerk. Erg groot is dat centrum niet en dus waren we al snel in de velden. We stapten eerst over de Kleine Gete en daarna langs de vallei van de Grote Gete. Onderweg kwamen we een paar mooi onderhouden kapelletjes tegen. De rustpost was in Budingen. Bij de terugweg stond het Provinciedomein Het Vinne centraal. We stapten eerst langs de plas en daarna door het domein. Vanuit de kijkhutten had men een mooi zicht op de watervlakte en de talrijke watervogels.
Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
