Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
Ik ben een man en woon in Aalst (België) en mijn beroep is Gepensioneerde.
Ik ben geboren op 30/10/1949 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen.
De wandelende Pajot
Belevenissen van een actieve wandelaar
06-09-2018
2018-09-06 Uitbergen
Club: BOERENKRIJGSTAPPERS VZW (3450)
Vennetocht - 3de Tocht Donkmeertrofee 2018
Plaats: Uitbergen
Afstand: 16,1 Km
Weer: Zwaar bewolkt (22°c)
Deelnemers: 950
Pajotten:
Ik heb vandaag nog eens een GPS wandeling gedaan. Veel succes hebben die niet want ik was de eerste (om 13 uur) die om het parcours vroeg. Men beloofde dat het een natuurwandeling was met een apart parcours. Het was een beetje natuur en een beetje apart parcours. Daarna heb ik de A lus proberen te wandelen maar na 2 Km was ik al terug in de vertrekzaal. Blijkbaar was er wat met de pijlen op de Scheldebrug gebeurt. Dan maar de B lus gewandeld! Die bracht me naar de het mooie natuurgebied van de Kalkense Meersen. Het natuurrijkste stukje van de wandeling.
Het volgende bericht en de bijhorende foto's zijn van Martine, waarvoor dank.
Dinsdagavondwandeling Haaltert
Plaats: Haaltert
Afstand 6,3 Km
Weer: Bewolkt maar warm (23°C)
Deelnemers: 14
Pajotten: 5
Het aangename rustige weer had vanavond toch wel wat meerdere deelnemers naar Haaltert gestuurd. We zijn op de gemeente gebleven en Patrick leidde ons door vele baantjes, wegels en paden die Haaltert rijk is. Het was deze keer een minder lange wandeling, maar iedereen was tevreden over de rustige, nazomerse avondwandeling.
Dinsdagavondwandeling Aalst Het volgende bericht en de bijhorende foto's zijn van Martine, waarvoor dank.
Plaats Immerzeeldreef Aalst
Afstand: 10,5 Km
Weer: Mooi wandelweer (21°C - 16°C)
Deelnemers: 13
Pajotten: 5
Vandaag vertrokken we aan het Parochiaal Centrum Rerum te Aalst. Via de "oude brug" stapten we richting Erembodegem voorbij de "Kluizenkapel"en zo verder richting Hekelgem. Het was terug een mooie natuurwandeling met veel afwisseling van landschap en rustige paden. Via Ten Bos voorbij de "St-Amanduskerk" keerden we met nog een extra lusje terug naar onze startplaats.
De perfecte wandeling. 90% Was onverhard, perfecte bepijling, vriendelijke helpers. We vertrokken langs de oevers van de Molenbeek en stapten door het Weisettersbos. Daarna volgden we een eind de Weisetterbeek en langs de bossen van de "Kampelaar" kwamen we in de rustpost. Na de rust konden we kennismaken met het centrum van de gemeente en stapten we daarna door het Rotbos. Daarna ging het via het landelijke gehucht "Kampelaar" terug naar de rustpost. De terugweg naar de vertrekzaal ging door vele trage wegen en smalle wegjes.
In de buurt van Galmaarden waren er vandaag heel wat activiteiten en het was moeilijk om in het centrum te geraken. Het marktplein stond vol met oude legervoertuigen. Centraal in de wandeling staat de Mark. Rond Viane zijn we het kortst bij het water en daar is het parcours op zijn mooist. Rond Galmaarden moesten we veel door de straten stappen.
Vandaag inspanning en ontspanning met elkaar verenigt. Natuurlijk met het zwaarste begonnen: De wandeling. We stapten eerst langs de straat naar Boekhoute. Daar werden we nog eens aan de gruwelen van de eerste wereldoorlog herinnerd. Vanaf daar kregen we een onverhard parcours en mochten we over de dijken en door de velden naar de rustpost stappen. Die rustpost was in de schuur van een boerderij. Na de rust wandelden we door het natuurgebied de Braekman. De terugweg ging weer langs de dijken en het bracht ons snel in het centrum van Philippine. Op het marktplein was het druk en ik werd er door een zeemeermin verleid. De wandelaars konden tegen een vermindert tarief van een overheerlijke portie mosselen op Philippiense wijze genieten.
Ben al vaak in Steenhuize-Wijnhuize voorbijgereden maar er nog niet vertrokken voor een wandeling. Vanuit de St. Katharina Zaal in Steenhuize stapten we al gauw door het pas aangelegde natuurgebied Schauwbroek. Daarna stapten we rond het dorp en door het golvend landschap naar de rustpost in Sint-Lievens-Esse. Het pittoreske kerkje, de moderne watertoren en de Brouwerij Van Den Bossche zijn referentiepunten voor dit dorpje. Ik heb hier nog een lus gewandeld en die ging rond het dorp. Ik denk niet dat we langs de beloofde trambedding gewandeld hebben maar wel langs een (aarde)weg bijna parallel ermee. De terugweg was eerst straat maar daarna mochten we door een privédomein wandelen. Via een lange laan kwamen we terug in Steenhuize.
Vanavond vertrek in het centrum van Nieuwerkerken. We wandelden eerst door de velden, door de mais naar Haaltert. Dan ging het even door de straten om dan via Terjoden terug te keren naar Nieuwerkerken. Tenslotte maakten wie hier nog een lus langs de Hoeskouter.
Langs de stukjes groen van de wijk Trot en de rand van het Dokkenebos stapten we naar de rustpost in Nijverseel. Langs de boomgaarden gingen we dan naar Baardegem. Via een nieuw fiets en wandelpad kwamen we dan terug in Nijverseel. De terugweg naar Opwijk was een combinatie van straten en stukjes veldweg.
Vertrek is in de Feestzaal van Boutersem. We stappen eerst wat door de straten van Boutersem en dan duiken we de velden in. Soms langs smalle wegen of veldwegen maar vaak ook langs straten. Ik Kerkom zijn er werken en daarom moet er daar een ommetje gemaakt worden (langs de straat). De rustpost is in de Boerenzaal van Kerkom. Na de rust gaat het eerst nog een stuk langs de straat maar dan gaan we weer het veld in stappen we door een holle weg. De 12 Km was veel straten, misschien dat de grotere afstanden wat meer natuur te bieden hadden.
Ik ben in de namiddag in Kapelle-op-den-Bos gaan wandelen. Ik wilde de 16 Km stappen maar heb uiteindelijk alleen de tweede lus van 10 Km gedaan. We waren als snel uit de dorpskern en stapten dan door de velden richting Nieuwenrode. Voor Niewenrode draaiden we dan terug naar het gehucht Ramsdonk waar de rustpost in een café was. Na de rust stapten we door een mooi stukje natuur met een vijver een dreef met zilverberken. Via de grens met Tisselt kwamen we dan terug de vertrekzaal.
Vertrek was aan de Sint Annazaal in Aalst. We gingen eerst eens kijken hoever de werkzaamheden rond de nieuwe tunnel en het crematorium opgeschoten waren. Daarna stapten we door de kouters naar Erpe. Vandaar stapten we richting Lede en daarna langs vele weiden terug naar Aalst. We werden door de vele schapen in de weiden luidruchtig begroet.
Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
