Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
Ik ben een man en woon in Aalst (België) en mijn beroep is Gepensioneerde.
Ik ben geboren op 30/10/1949 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen.
De wandelende Pajot
Belevenissen van een actieve wandelaar
04-07-2018
2018-07-04 Affligem Verkenning 1
Verkenning Abdijtocht 1
Plaats: Affligem - Abdij
Afstand: 12,6 Km
Weer: Zonnig (29°C)
Deelnemers: 5
Vandaag onze eerste verkenning van onze Abdijtocht van 18 augustus gedaan.
Het vertrek was aan de Abdij van Affligem. We hebben vandaag de lus van 6 Km voor de mindervaliden en de lus van de 18 Km verkend. We stapten eerst door De Matein en via kleine wegeltjes naar de rustpost in De Patro van Hekelgem. Van hieruit verkenden we dan eerst de lus van de 18 Km-stappers. Langs de grens met Erembodegem stapten we richting Teralfene en keerden dan langs Tenbos terug naar Hekelgem. We stapten door smalle bos- en veldwegen, voorbij de Boekhoutmolen en hadden mooie zichten op het centrum van Hekelgem en omgeving. Voor de terugweg namen we terug het parcours voor de mindervaliden en dat bracht ons langs rustige straten terug aan de Abdij.
Zoals elk jaar is de wandeling van Asse-Ter-Heide naar het Kartelobos één van de mooiste wandelingen van het seizoen. Dat was dit jaar zeker het geval. De ondergaande zon liet ons bij wijlen door een sprookjeslandschap wandelen. We wandelden langs de rand van het Kravaalbos naar het Kartelobos. Daar kregen we even een verkoeling in het dichte bos. Op de rand van het bos zagen we dan in de verte het Atomium blinken. De terugweg ging via Krokegem en door de bosjes en velden van Asse.
Club: CSC-LIERDE VZW / CLUB VOOR SPORT EN CULTUUR (3294)
30e Zomertocht
Plaats: Sint-Maria-Lierde
Afstand: 7,3 Km
Weer: Zonnig (28°C)
Deelnemers: 1134
Pajotten: 35
♥♥♥
Wandeling naar Sint-Maria-Oudenhove. De rustpost was in de kantine van de voetbalploeg. Op de terugweg mochten we bij een plaatselijke boer van een lekkere karnemelk proeven.
Door omstandigheden vandaag twee korte wandelingen gemaakt. In de voormiddag naar Wolvertem. Wandeling van het schooltje van Wolvertem via het administratief centrum naar het zaaltje van de zwemkom in Meise. De terugweg ging door de velden.
Marche Européenne du Souvenir et de l’Amitié (MESA)
Plaats: Saint-Hubert
Afstand: 28,9 Km
Weer: Licht bewolkt (15°C - 24°C)
Deelnemers: 8018
Pajotten: 1
♥♥♥♥
Weeral de laatste wandeling van de vierdaagse. Het vertrek was aan de imposante basiliek van Saint-Hubert die vrij te bezoeken was. De wandeling ging door het kerkhof en daarna waren we al snel in de bossen. We wandelden door de bossen van het Militaire vliegveld en voorbij de radars. Het is een heel groot gebied en we stapten erdoor tot aan de rustpost. Die was aan de ingang van het vliegveld bestemd voor zweefvliegen. Na de rust stapten we nog een heel stuk door de dennenbossen en daarna door het dierenpark van Saint-Hubert. Daar was er nog een korte maar steile beklimming.
De MESA 2018 zat er daarmee op. In Saint -Hubert waren er plechtigheden en marcheerden de militaire pelotons nog door de straten. Het waren mooie wandeldagen maar ik vond ze wat minder zwaar dan vorige jaren.
Marche Européenne du Souvenir et de l’Amitié (MESA)
Plaats : Bastogne
Afstand: 31 Km
Weer: Zonnig, in de namiddag bewolkt (19°C - 23°C)
Deelnemers:
Pajotten:
♥♥♥
Vertrek van aan de mémorial de Mardasson. Het begin was klassiek langs de ravel. Daarna was het wandelen door de velden en weiden rond Bastogne. We liepen vaak op de hoge kammen van de heuvels en hadden zo een mooi zicht op de omgeving. Af en toe was er ook een stukje bos waar we mochten doorstappen. De rustpost was in een voetbalkantine rond Mageret. Op het einde was er weer de ravel die ons vlak naar Bastogne bracht.
Weer: Zonnig in de namiddag licht bewolkt (18°C - 25°C)
Deelnemers:
Pajotten:
♥♥♥♥
Vandaag dus vertrokken vanuit Martelange. Samen met Dirk gewandeld. Het was een aangename wandeling met zeker in de voormiddag heel veel bossen. De rustpost was in Radelange. Het was hier ook weer een rustig plaatsje waar we even mochten uitrusten, wat eten en onze dorst lessen. De namiddag bracht ons nog wat meer natuur maar nu wat opener. Wat meer open vlakten maar nu dreef er nu en dan een wolk voorbij zodat het toch niet overdreven warm werd.
Marche Européenne du Souvenir et de l’Amitié (MESA)
Plaats: Arlon
Afstand: 28,9 km
Weer: Zonnig (17°C - 24°C)
Deelnemers:
Pajotten:
♥♥♥♥
Eerste wandeling van de wandel vierdaagse. Vandaag was het vertrek in Arlon. Van Houffalize was het wel even rijden om in Arlon te geraken. Aan het vertrek was het al heel druk maar ik was op voorhand ingeschreven en kon meteen vertrekken.
Ik heb de indruk dat er dit jaar meer wandelaars waren want het was op sommige plaatsen drummen. Eenmaal in de bossen was het zalig wandelen. Het was klimmen en dalen maar boven op de top werden we verwend met een koel windje. Bonnet, het dorp waar de rustpost was, was voor de gelegenheid helemaal afgesloten. De kraampjes stonden rond de kerk..
Het laatste stuk was best nog zwaar, maar we zagen de silhouetten van Arlon snel kortbij komen. Ze kwamen wel heel snel dichterbij want de totale afstand was 28,9 Km in plaats van 32 Km.
Het volgende bericht en de bijhorende foto's zijn van Martine, waarvoor dank.
Het vertrek van de wandeling was op de parking van het gemeentehuis te Hekelgem.
We stapten via veldbaantjes, bosjes en doorsteekjes, puur natuur! richting Essene. Bij een temperatuur van 23° was het zachte briesje meer dan welkom, temeer omdat er toch regelmatig een stukje bergop aan te pas kwam. Via de Blakmeers gingen we terug naar onze startplaats.Iedereen was tevreden en voldaan van deze mooie zomeravondwandeling.
Ik wilde de 14 Km stappen, maar plots stond ik in de rustpost aan het veer. Ik heb dan maar een alternatief parcours gevolgd. Naar de rustpost in Wichelen ben ik niet meer geweest. Spijtig dat ik het gedeelte van het Sigmaplan rond Wichelen niet heb kunnen bewandelen maar door het mislopen was het te laat geworden. Gelukkig waren er nog de Kalkense Meersen. Iedere keer dat ik er door stap word het er wilder. Het is stilaan een echt natuurgebied. Ook de veerpont is altijd een speciale belevenis. De veerman zal vandaag wel zijn werk gehad hebben! Na de rustpost stapten we door het centrum van Wichelen naar de oevers van de Schelde en die volgden we tot het einde van het dorp. Via enkele plaatselijke boomkwekerijen bereikten we dan de vertrekzaal.
De wandeling wordt genoemd naar de watertoren van Oostburg welke als een eenhoorn in het landschap opduikt. We wandelen eerst door het natuurgebied langs het "Groote Gat" - één van de vele kreken. Daarna stapten we door de velden en een ander natuurgebied naar de rustpost in de bar van een camping. We vervolgden dan de wandeling langs de Passageule-Linie, een overblijfsel van de Spaanse Linies. We volgden die Linie (nu een langgerekte kreek) tot in Waterlandkerkje waar de tweede rustpost was. Het laatste gedeelte bracht ons langs de oever van het "Groote Gat" en het centrum van Oostburg terug in de startzaal.
Voor de laatste keer nog eens naar de Vivat-wandeling in de kazerne van Duisburg geweest. Volgend jaar zou ze niet meer georganiseerd worden. Als ik vertrok was de jumping al bezig en kon ik de speciale sfeer opsnuiven.
Ik had gekozen om twee lussen door de bossen te wandelen. De eerst ging langs de vijvers naar Tervuren. We passeerden het Koninklijk Museum voor Midden-Afrika, het vernieuwde centrum van Tervuren en gingen dan door de bossen terug naar de kazerne.
De tweede lus voerde ons door het Domeinbos Zoniënwoud en door het prachtige Kapucijnenbos. Verschillende soorten bomen losten mekaar af maar het indrukwekkendste waren toch de lange lanen met hoge beukenbomen.
Zoals we hier gewoon zijn was het weer een pracht van een natuurwandeling.
Verkenning GR 12 van Philippeville naar Mariembourg
Plaats: Philippeville
Afstand: 19,9 Km
Weer: Licht bewolkt (16°C)
Met de trein tot Philippeville gereden en daar het stukje van GR 12 van Philippeville naar Mariembourg gaan verkennen. Het was een afwisselend parcours met stukken verhard en onverhard. Het enige café op het parcours was nu ook definitief gesloten, dus picknicken was de boodschap. Het parcours is golvend en er zijn een paar force beklimmingen bij maar echt zwaar is het niet. Het is veel door de velden en bossen wandelen, soms langs de straat maar ook door kiezel- of boswegen. De treinverbindingen verliepen heel vlot en op 2:30 uur was ik van Mariembourg terug in Aalst.
Het vertrek was aan het containerpark in Roosdaal-Pamel. We stapten eerst langs de bunkers van de tweede wereldoorlog en daarna langs het verwaarloosde kerkhof van Pamel en langs de Dender. We passeerden nog even de "Dikke van Pamel" en dan stapten we door een licht golvend Pajottenland naar de kerk van Pamel en naar ons vertrekpunt.
De reis naar Arendonk is vlot verlopen. OP het geplande tijdstip konden we aan de wandeling beginnen. We volgden grotendeels het oude Sniederspad tot in Bladel. In Arendonk stapten we eerst voorbij het standbeeld van Rik van Steenbergen en daarna doken we de natuur in. Stappen langs kabbelende beekjes en langs met bloemen omzoomde boswegen. Op Nederlands grondgebied heb ik het GR-pad wat verlaten en voor de smallere wegjes gekozen. Onze boterhammen hebben we opgegeten aan een rustige visvijver. Daarna was het nog even stappen en we waren in Bladel. Daar was de caféstop maar er was niet heel veel keuze in drank. In Bladel komt De Lijn niet dus hebben we nog door een stukje natuur naar Reusel gewandeld. Er waren wel een paar hindernissen maar uiteindelijk zijn we allemaal goed aangekomen.
We stapten direct de goede richting naar Merchtem uit. We volgden een stukje de Puttenbeek en kwamen zo in Mollem. De rustpost was in de voetbalkantine van FC Cristalboys. Na de rust stapten we door het Hei- en Paardenbos en door nog meer stukjes mooie natuur. Verder ging het door de velden naar de rustpost in Droeshout. Het laatste stukje was een klassiek stukje parcours tussen Droeshout en de vertrekzaal.
Ik ben vandaag eens in de Ardennen gaan wandelen. Rosée ligt in de buurt van Philippeville en het is een streek waar ik nog maar weinig gewandeld heb. Ik heb het parcours van de 21 Km gevolgd. We maakten eerst een rondje door het dorp en dan stapten we door de velden naar de rustpost in Flavion. Het was een eerste kennismaking met het golvende landschap en de uitgestrekte akkers. De bloemen aan de kant van de wegen maakten het wandelen wel erg aangenaam. Na de rustpost was het heel rustig want de kleinere afstanden kwamen hier niet. We stapten door eindeloze graanvelden en weiden. Er moest ook geklommen worden en boven hadden we dan een mooi zicht op de omgeving. De tweede rustpost was naast een boerderij. Een paar tafels en wat stoelen en dat was het. De terugweg naar de rustpost in Flavion ging eerst door het bos maar daarna een stuk over de straat. Het laatste stuk was dan weer heel afwisselend met veel boswegjes. De afstanden waren totaal onbetrouwbaar. Soms veel langer maar op het einde veel korter.
Vertrek aan de Sporthal in Lede. Er zijn enkele druppels gevallen maar voor de rest is het droog gebleven. We stapten via het natuurgebied Geelstervallei van Lede naar Impe. Daarna gingen we langs belden en smalle boswegen naar Erondegem. Het was een echte natuurwandeling en de afwezigen hadden weer eens ongelijk.
Met vertrek aan de afgebrande kerk van Galmaarden vertrokken we met Elie voor een wandeling rond Galmaarden. We volgden Ringmuswandeling Rood. Eenmaal buiten de dorpskern stapten we voorbij de Gemelingenmolen - een watermolen op de Mark. We stapten daarna door het natuurreservaat Markvallei en kwamen dan aan de Sint-Pauluskapel. Dan kwam het zwaardere gedeelte met de beklimming van de Noremansberg en Bosberg. Boven waren we dan aan onze rustplaats. We waren daar op het hoogste punt van de streek en hadden een mooi zicht op de omgeving. De terugweg was gemakkelijker en we daalden langzaam terug naar de markt van Galmaarden. In een plaatselijk café hebben we dan nog wat nagepraat.
Na het verlaten van de startzaal en het dwarsen van de parkeerplaats stapten we door een smal wegje omzoomt met struiken tussen het industrie gebied en de woonblokken in. We zijn dan even de autostrade overgestoken en terug aan de overzijde kwamen we in de rustplaats van Bekkerzeel. Van hier wandelden we via een grote bocht rondom het industrieterrein. We moesten er gelukkig nu eens niet door. We mochten wel van de natuur van Walfergem, en Kobbegem genieten. De laatste rustpost was traditioneel in de oude hoeve in Kobbegem. Via Relegem en de oude kazerne stapten we terug naar de vertrekzaal. Het was een mooie natuurwandeling.
Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
