Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
Ik ben een man en woon in Aalst (België) en mijn beroep is Gepensioneerde.
Ik ben geboren op 30/10/1949 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen.
De wandelende Pajot
Belevenissen van een actieve wandelaar
03-06-2018
2018-06-03 Gooik
Club: DE HEIDETOCHTEN KESTER-GOOIK VZW (4358)
27e Heidetochten
Plaats: Gooik (Strijland)
Afstand: 16,8 Km
Weer: Zonnig (25°C)
Deelnemers: 1735
Pajotten: 34
♥♥♥♥
In de namiddag dan bij onze buren gaan wandelen. De echte wandeling begon pas als we de Ninoofsesteenweg overgestoken waren. Eerst gingen we door de velden en daarna kwamen we in het mooie Vijfdorpenbos. Het pad bleef stijgen en boven hadden we een mooi zicht op de streek. Daarna stapten we langs het nieuwe communicatiecentrum in Kesterheide. Vandaar ging het dan door de velden naar de eerste rustpost in Kester Van Kester bleven we nog een stuk op de "hoogvlakte" en via Leerbeek kwamen we in Gooik terecht. Ik heb daar ergens een pijl gemist en heb een stukje een alternatief parcours gevolgd. De tweede rustpost was in de spiegeltent welke even buiten het centrum van Gooik opgesteld stond. Het was al tamelijk laat en men was al aan 't opruimen. Het laatste stukje ging door een afwisselend parcours naar de vertrekzaal in Strijland.
Weer: Zwaar bewolkt, af en toe wat motregen. (17°C)
Deelnemers: 1424
Pajotten: 5
♥♥♥♥
Nog maar pas vertrokken stapten we voorbij de Tissenhovenmolen. We moesten hiervoor wel al een eerste beklimming doen. Van daar boven hadden we een mooi zicht op de omgeving. Het parcours ging dan verder omhoog en omlaag naar de rustpost in St.-Maria-Horebeke. Hier mochten we dan een lus wandelen door de onverharde Vlaamse Ardennen. We krijgen hier ook mooie zichten op het gerestaureerde kerkje van St.-Kornelius-Horebeke. Na een tweede keer de rustpost gepasseerd te hebben gaan we terug naar ons vertrekpunt in Mater.
We stapten eerst langs de gerestaureerde Pastorie in het centrum van Nieuwenrode. Daarna ging het door de velden (maar vaak op straat) naar de rustpost in Eversem. We stappen wel eerst nog door de mooie natuurgebieden van de Birrebeek en het Velaerbos.
De terugweg begon met het Koesterburenbos en daarna stapten we langs een lange veldweg en zeldzame eikendreef terug een stukje langs het Velaerbos. Dan nog een rondje van het dorp en we waren in de vertrekzaal.
Vandaag zijn we vertrokken aan de kerk van Essene. De wandeling ging van Essene naar Asbeek en terug. Een deel ging langs het parcours van onze Sinksentocht. We stapten door het licht golvend Pajottenland.
Weer: Zonnig, op de middag wat nevelig (20°C - 26°C)
Deelnemers: 25
Pajotten: 4
Met de trein redelijk vlot naar De Panne kunnen rijden. Het was wel een stuk stappen eer we op het eigenlijke parcours kwamen. Daar was het eerst nog wat moeilijk stappen over de rails van de oude spoorweglijn naar Bray-Dunes. Daarna kwamen we dan in de duinen terecht en kregen we een eerste kennismaking met het Franse zand. Dune du Perroquet en de Dune de Calvaire kregen we dan te verwerken. Boven stond dan een groot kruis en daar was onze rustpost. Na de rust gingen we naar het strand. Een deel ging dan over het strand naar Bray-Dunes, de anderen trotseerden nog de "wandelende duinen". Het wandelpad verdween hier al eens.
Onze middagrust namen we dan in Bray-Dunes. Er waren nu veel minder cafés en restaurants open dan tijdens mijn verkenning maar iedereen heeft toch zijn gading gevonden.
De terugweg hebben zijn we langs het strand begonnen. Aan de grens zijn we dan door het natuurreservaat De Westhoek gestapt. Dat was nog even puffen. Eenmaal uit het bos zagen we in de verte al Plopsaland en het station van De Panne liggen. We waren volgens de planning juist op tijd en de trein naar huis stond op ons te wachten.
Het eerste gedeelte ging langs de straten naar Gaasbeek en verder naar Oudenaken waar de rustpost naast de kerk was. Het waren wel veel straten maar we stapten wel door één van de mooiste stukjes Pajottenland. Tijdens de terugweg mochten we gelukkig door de smalle wegjes stappen. We passeerden het kasteel van Gaasbeek en ook langs het kerkje van dit typisch stukje Pajottenland. Er waren hier wel een paar pittige beklimmingen! Het laatste stuk bracht ons door de velden terug naar de vertrekpost.
Ik heb eerst van de barbecue geproefd en bij het warme weer smaakt hij goed. We stapten eerst langs Steenberg en in de bosjes was het lekker koel. Daarna ging het naar Bambrugge en langs de overzijde van de Provinciebaan naar de rustpost aan de kerk van Burst. De terugweg viel mij wat tegen want het was bijna uitsluitend door de velden. Het supplement voor de 13 Km stappers was langs de autostrade en terug door het veld naar de vertrekplaats.
Wegens tijdsgebrek maar de korte afstand gewandeld. We wandelden eerst door het dorp en de velden naar de rustpost in Markegem. De terugweg was wat groener en we stapten langs het provinciedomein Baliekouter.
Weer: Eerst wat regen daarna goed wandelweer (18°C)
We wandelden van het Administratief centrum langs de vijver naar Bambrugge. Van hieruit gingen we door de velden naar Borsbeke en Vlekkem. De terugweg ging langs de Molenbeek en het was daar mooi wandelen. Op het einde gingen we nog door het oerwoud van de Steenberg. Het was een mooie natuurwandeling en spijtig van de geringe belangstelling. Het onweer bij het vertrek zal daar wel voor iets tussen gezeten hebben.
Wandeling van Sint-Lievens-Houtem naar Oombergen en terug. We begonnen klassiek naast het voetbalveld en dan stapten we grotendeels door de velden naar de rustpost in Oombergen. De terugweg ging door Cothem en ik denk dat we al de boswegeltjes aangedaan hebben. Het was een echte natuurwandeling en met het zomers weer was de Lentetocht door de bossen deugddoend.
Wandeling door het Brugse Ommeland. Van aan de vertrekzaal stapten we eerst wat door de wijken en kwamen dan in het groenere gedeelte. We staten door het natuurgebied Gemene Weidebeek en door een kinderboerderij. In de rustpost kon ik een Brugse Zot degusteren. De terugweg ging door brede dreven omringd door kleurrijke rododendrons.
We maakten een wandeling rondom Moorsel. Vertrek aan de Sporthal en vandaar langs de dreef naar het Waterkasteel. Dan ging het door de Faluintjes naar de wijk Waver en naar de Koebrug. Op het einde maakten we nog een ommetje langs de Kaalberg.
Vandaag mochten we de buurt van Vlierzele verkennen en dit onder de leiding van Hugo en Rudy. Aan de vertrekplaats café "De put" was het ijzig koud en iedereen was tevreden als we konden beginnen stappen. We stapten eerst naar Zonnegem, daar maakten we een lus langs de Smoorbeek en dan gingen we door de velden tot Letterhoutem. Daarna draaiden we terug naar het centrum van Vlierzele en door vele bosjes naar de rustplaats in Café "De put". Na de middag trokken we naar de overzijde van de autostrade richting Oordegem en dan door de velden terug naar de vertrekplaats.
Vandaag was het terug herfst. Vrij koel en miezerige regen. Er was een uitgebreide keuze in afstanden en soorten parcours. Ik heb voor de 17 Km gekozen. Die afstand kon ook gekozen worden voor rolstoelen. We stapten eerst langs Fort 6 en dan de A12 over naar het centrum van Wilrijk. Daar was de eerste rustpost maar daar was alles al opgekuist. Dus ben voor de rest maar doorgestapt. Na het centrum van Wilrijk kwamen we in vele parken en parkjes welke de gemeente rijk is. Terug over de A12 was het even een industrieterrein doorlopen. Daarna maakten we een rondje van een ander Fort en tenslotte kwamen we in het Schoonselhof terecht. Een beetje een tegenstrijdig gevoel, je kan het zien als een groot park (want groot is het) maar het is toch ook een eeuwige rustplaats voor zovele Antwerpenaars.
We vertrokken langs de Kasteelgracht en kwamen dan al snel aan de Menenpoort. Alles stond er al klaar voor de Kattenstoet welke morgen doorgaat. Door het centrum van Ieper gingen we niet, we volgden al snel de Bellewaerdebeek en die bracht ons in de natuur en ook langs de eerste oorlogskerkhoven. De oorlog van14-18 was zowat de leidraad van de wandeling. We stapten langs Bellewaerde en Zillebeke. Via de vijver van Zillebeke kwamen we dan terug in Ieper terecht. Voor 1,50 Euro werden we onderweg goed bediend en in de vertrekzaal was er nog ambiance.
We stapten eerst door de velden en langs een nieuw fietspad naar Erwetegem waar er een eerste rustpost was. Van hieruit ging het dan verder door de velden en ook heel wat straten naar de rustpost in Sint -Maria-Oudenhove. De terugweg gin via Erwetegem recht naar de vertrekzaal.
Het was een wandeling met enkele mooie stukjes natuur en mooie landschappen maar spijtig ook lange stukken straat.
Wandeling door het Liedekerkebos, langs Sint-Katharina-Lombeek en langs het station van Essene-Lombeek. Het grootste gedeelte wandelden we door het bos. Het was een mooie natuurwandeling.
Ik ben pas om 12 uur toegekomen en mocht dus op het warmste deel van de dag stappen.
Ik ben vertrokken langs het natuurgebied De Westhoek. Een Duinengebied tot tegen de Franse grens. Van aan de grens begon de eigenlijke dagstapper. Er is keuze van strand of duinen om naar Bray-Dunes te gaan. Omdat ik tamelijk laat was heb ik gedeeltelijk voor het strand gekozen. In Bray-Dunes zijn er genoeg drank- en eetgelegenheden. Ik ben dan nog wat voorbij het dorp gewandeld en dan de terugweg langs de duinen genomen. Het pad van de dagstapper was hier op veel plaatsen bijna verdwenen.
Het was een lentewandeling bij zomerse temperaturen. We stapten eerst naar het centrum van Herzele en langs de marktplaats. Daarna was het zalig wandelen door een dreef tot in Ressegem. Vervolgens ging het door de velden naar de rustpost in Woubrechtegem. De terugweg ging voornamelijk langs landelijke wegen voor een groot deel onverhard.
Voor de tweede keer vertrokken we vanuit het feestelijke Ede. We stapten eerst voorbij het voetbalveld richting Groendal. Daarna draaiden we langs de Keiberg richting Kerksken waar de rustpost was. De terugweg was in het begin erg bosrijk maar rond Haaltert waren er dan veel straten. Het laatste stukje was door de velden weer naar Ede.
Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
