Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
Ik ben een man en woon in Aalst (België) en mijn beroep is Gepensioneerde.
Ik ben geboren op 30/10/1949 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen.
De wandelende Pajot
Belevenissen van een actieve wandelaar
26-02-2018
2018-02-26 Blaasveld (GR)
Wandeling door het Rivierenland
Plaats: Blaasveld (Willebroek)
Afstand: 22,8 Km
Weer: Bewolkt (-3°C - 0°C) IJzige NO wind
Deelnemers: 23
Pajotten: 4
Er waren heel wat zieken maar al bij al waren er toch heel wat enthousiastelingen die de wandeling door het Rivierenland wilden meemaken. Stilstaan hebben we zoveel mogelijk vermeden en eenmaal in beweging en in de beschutting van de bosjes viel het allemaal wel mee. Vertrekken deden we langs Het Broek - Arkerbos, daar waren we beschut van de schrale wind. Langs de waterbaan van Hazewinkel was dat wat minder maar gelukkig hadden we de wind in de rug. Na het open water kwamen we in de domeinen De Biezenweiden en het wilde Provinciaal Groendomein Broek Denayer. In dat laatste hielden we onze druppelstop in de Observatiehut de Visarend. De dames (en enkele mannen) van de groep zongen voor de jarigen in koor het verjaardagslied. Vervolgens kwamen we aan de oevers van de Rupel en volgden die dan een stuk tot in de rustpost in Heindonk. In het zaaltje was het lekker warm en we konden er helemaal terug op krachten komen. Na de rust wandelden we tot aan het Zennegat, een samenloop van rivieren en de vaart Leuven - Dijle. We volgden daarna de Zenne tot bijna in Heffen en maakten daar een ommetje langs een bijna verdwenen wandelpad maar door een mooi stukje natuur. Nadat we Heffen doorwandeld hadden kwamen we weer in het Arkerbos en bereiketen we zo terug ons vertrekpunt.
In de namiddag ben ik ook nog in onze provincie (Vlaams-Brabant) gaan wandelen. De wandeling ging door de straten en kouters van Kapelle-op-den-Bos en Niewenrode.
Antwerpen Wandelt - 35e Trappistentocht - 10 miles van Zoersel
Plaats: Zoersel (Sint-Antonius)
Afstand: 16,5 Km (10 miles)
Weer: Zonnig (-1°C - 1°C) Schrale Oostenwind
Deelnemers: 4513
Pajotten: 1
♥♥♥♥
Vandaag dus eens in de Antwerpse Kempen gaan wandelen. Minstens één keer per jaar moet ik toch in de streek waar mijn lievelingsbier gebrouwen wordt gaan wandelen. De 10 miles van Zoersel gingen rond de abdij van Westmalle, een ideale afstand. Het duurde wel even voor we uit de bebouwde kom waren maar eenmaal dat gebeurt was zagen we al direct de abdij voor ons liggen. De klokken luidden voor de zondagmis maar daar ben ik toch maar niet naartoe geweest. Het eerste gedeelte van de wandeling ging voornamelijk door brede lanen. Rond de abdij en door het achterliggend domein. We stapten door het Molenbos en zo naar de rustpost. Na de rust mochten we de dennenbossen doorkruisen. Nu waren het meer smalle paden maar af en toe nog een brede laan. In de vertrekzaal was het nog steeds erg druk, maar tijd voor een Westmalle was er nog!
Ik ben vandaag eens de andere kant van de Schelde gaan bewandelen. Vorige week Baasrode nu schuins er tegenover Moerzeke. Wat opvalt dat het hier allemaal niet zo nieuw is. Oude wegen, oude knotwilgen en meer menselijke activiteiten. We vertrokken in Kastel, dicht bij de Schelde en na enkele honderden meter zaten we al op de dijk. We volgden die en stuk en daarna gingen we naar de dorpskern van Moerzeke en voorbij het Kasteel van Moerzeke. Na de rust maakte ik de lus van 6 km en dat bracht me terug bij de Schelde en de beemden errond. Ik zag ook een stuk van "het glazendorp" maar ik vond dat toch maar miniem. Als ik terug aan de rustpost kwam was die al gesloten en de terugweg naar de vertrekzaal ging nu langs de polders. Het laatste stuk ging langs een nieuwe dijk welke blijkbaar ook bij het Sigma-plan hoort.
Met het mooie weer was het in Munkzwalm een overrompeling. De organisatie heeft nog altijd kinderziekten en de wandelaars moesten vaak geduld hebben. Ook de afstanden mochten wat nauwkeuriger gegeven worden. Het parcours van de 12 Km was geheel door de natuur. We volgden eerst geruime tijd de Zwalm en kwamen voorbij enkele watermolens of hetgeen er nog van over bleef. Daarna verlieten we de vallei van Zwalm en kwamen op het enige stukje onverharde weg. We stapten door de dorpen Sint-Maria-Latem, Paulatem en de rustpost was in Beerlegem. Speciaal voor die rustpost was dat ze in de kerk van Beerlegem was. Een kerk met preekstoel, biechtstoel en altaar. Toch maar een eigenaardige sfeer! De terugweg ging door de velden en zo kort mogelijk terug naar de vertrekzaal.
Wandeling van Baasrode naar Vlassenbroek en terug. Dit jaar stapten we eerst voor de kerk, het gemeentehuis en langs het veer over de Schelde. Daarna ging het richting Vlassenbroek. Met het Sigma-plan is alles wat groter geworden maar met weinig variatie in het landschap. Het dorpje is rond deze periode nog rustig. De terugweg ging grotendeels langs de Scheldedijk.
Dit jaar was de Krokustocht een echte lentewandeling. Ik heb ze al vele keren gewandeld maar met dit weer en dit parcours was het toch wel de mooiste. Vertrekken deden we langs de oevers van de Durme en daarna gingen we door het Molsbroek. Het was er rustig, geen meeuwen maar toch al enige eendenkoppels. Aan de oever van het Molsbroek moest ik toch even de "Breimaschien" induiken. Tot dan toe was het een traditioneel parcours maar nu gingen we van het Molsbroek het natuurreservaat De Buylaers in. Ook een waterrijk gebied en de broedplaats van ooievaars. En die ooievaar(s) was al toegekomen. Hij(zij) zat al fier op zijn nest. Van De Buylaers kwamen we dan al direct in het stedelijk Bospark. Hier was het niet zo wild en stapten we langs de vijver en de het dierenpark. Even verder was ook de rustpost. Het laatste stuk bracht ons naar het centrum van Lokeren. We stapten nog een stuk door het Bospark en dan langs de Durme naar het station en het parkje rond de kunstacademie. Via de hoofdkerk kwamen we dan terug aan de vertrekzaal.
Alhoewel zwaar verkouden ben ik toch maar naar Wieze gaan wandelen. Het is één van de traditionele wandelingen waar ik toch naar toe wil.
Als ik vertrok was het mooi wandelweer en langs het parcours waren er indrukwekkende wolkenpartijen te bewonderen maar het bleef gelukkig droog. We stapten eerst richting Lebbeke waar we de geur van chocolade konden opsnuiven en daarna draaiden we via de wijken Rooien en Bontegem terug naar Wieze en naar de rustpost in een gerenoveerde voetbalkantine. Het tweede gedeelte bracht ons met een ommetje in de tweede rustpost te Herdersem. Het laatste stuk bracht ons direct van Herdersem terug in Wieze.
Het was een mooie natuurwandeling met enkele nieuwe paadjes en doorsteekjes. Ik heb er in ieder geval van genoten.
Er was eens geen regen voorspeld, dus mooi om de verkenning van de GR van de maand februari te doen. Rivierenland is voor de GR-wandelaars weinig gekend. Er lopen niet veel GR paden door (bij deze wandeling geen) maar het is een parcours GR waardig. De wandeling is een combinatie van wandelknooppunten en eigen aanpassingen. Tijdens de tocht is er altijd water in de buurt. Er zijn talrijke vijvers en in het gebied lopen Dijle, Rupel en Zenne samen. Hier en daar was er wel wat slijk maar meestal waren het goed begaanbare wegen. Het is nog een echt wild natuurgebied met vele oude bomen. Het is ook een streek waar de otters en bevers opnieuw te zien zijn. Gegeten heb ik in het volkscafé "De Zwaan" in Heindonk.
Vandaag dan eindelijk de nieuwjaarswandeling gedaan. We waren met een uitzonderlijk groot aantal wandelaars en ook de Pajotten waren goed vertegenwoordigd. Na de koffie en cake in de Looyerij konden we vertrekken. We stapten eerst een stukje door het park van Aalst en dan langs de Dender en Leirekensroute naar de zwemkom. Hier was dan de druppelstop om de jarigen van de maand te vieren. Na de stop stapten we door de velden naar Moorsel en verder naar het Chalet De Goudkarper in Meldert waar we onze nieuwjaarslunch gebruikten. Na de lunch gingen we langs de kortste weg terug naar Aalst.
Het was vandaag wandelen bij een lentetemperatuur en het bleef gelukkig droog. We weten wat we bij de Manneken-pistochten in Geraardsbergen mogen verwachten en we hebben dat ook gekregen. Veel natuur, pittige beklimmingen en natuurlijk veel slijk.
Ik ben vertrokken voor de 22 Km maar omdat het wat te laat zou worden ben ik op het laatst overgeschakeld op een ander afstand.
Het eerste gedeelte ging langs de Baronie van Boelare, het kasteel en domein en daarna gingen we heen en weer in de Boelaremeersen - een woest stukje natuur. De rustpost was in Schendelbeke. Na de rust was het domein van de Gavers het centrale punt. We wandelden er helemaal rond en dan door het slijk naar Onkerzele. Door de velden kwamen we terug in Geraardsbergen en de rustpost was in de Abdij. Het laatst stuk bracht ons in het centrum van Geraardsbergen en voorbij het standbeeld naar waar de tocht genoemd is. We waren wel niet ver meer van de aankomst maar het zwaarste stuk moest dan nog komen. We stapten niet naar de Oudeberg maar naar de Hoge Buizemont. Een zeer steile beklimming in de bosjes. Daarna daalden we af naar de Dender en naar de zwemkom waar we ons druppelke kregen. Daarna was het rustig uitwandelen naar de vertrekzaal.
Wat vroeger in het jaar dan gewoonlijk gaan wandelen in Elst. Het is een nieuwe club en dat was bij het vertrek al duidelijk te merken. Gelukkig was de wandeling ongeveer zoals we gewend zijn. Er konden drie lussen gewandeld worden en ik heb de twee lussen met onverharde stukken gewandeld.
De eerst lus ging richting Brakel en we mochten al direct wat heuvels beklimmen en we werden ook vergast op een slijkerig pad naar de top van een heuvel. Daarna stapten we langs de moderne watertoren van Brakel en door de velden terug naar de rustpost.
De tweede lus ging naar Zegelsem. Hier wat minder veldweg maar natuurlijk moesten we de Leberg op. De terugweg ging dan door de velden. Met de wind was het in de kouters erg koud.
Ik ben benieuwd wat de club Dwars door Brakel als wandeling gaat geven. Het vertrek is dan wel in Michelbeke.
Vandaag nog eens in West-Vlaanderen gaan wandelen. Bij het vertrek kregen we een wafel en na 600 m stappen kregen we koffie(tje) in de Braets Molen. Daarna stapten we door de sportvelden en kleine bosjes. We stapten voorbij het Gruuthusekasteel en dan door de Warandeputten Moerbrugge. Een zeer moerassig gebied maar gelukkig mochten we over plankjes stappen. In Moerbrugge was de rustpost.
Terugkeren deden we langs het kanaal Gent Brugge en wandelden zo langs de vallei van de Zuidleie. Daarna stapten we door het park van het Gruuthuskasteel. Tenslotte dwarsten we nog het Beukenpark nabij het centrum van Oostkamp.
Het was een afwisselende wandeling met veel natuur.
Vertrek vanuit Sportcentrum Schotte. Langs het park naar Aalst, dan de Dender over, langs de karnavalmagazijnen naar de zwemkom. Dan door de velden naar Moorsel en de rustpost in Chalet De Goudkarper.
Terugweg zo kort mogelijk (7,3 Km) langs Erembodegemdorp.
In de namiddag ben ik in Hofstade nog gaan wandelen. Hier was het wel een andere wandeling dan voorgaande jaren. Het vertrek was nu aan de kerk van Hofstade. Het zaaltje zat om halfdrie nog goed vol maar op het parcours zelf liep ik bijna alleen.
We stapten de steenweg (N41) over en gingen voorbij de waterzuiveringsinstallatie naar de dijk van de Dender. Die volgden we even tot in Gijzegem. De 12 Km-stappers mochten dan nog een ommetje rond het centrum stappen en dan waren we aan de rustpost. Hier was er heel wat minder volk!
De terugweg ging langs het voetbalveld van Gijzegem en dan door de velden naar Hofstade. Op het einde begon het dan nog wat te druppelen. Het was toch nog een afwisselend wandeling.
Traditioneel nog eens in Diksmuide gaan stappen. Het was wat nevelig maar toch goed weer om te stappen. Spijtig genoeg was het parcours ook nogal traditioneel want er was maar weinig verschil met vorig jaar.
Aan de rand van de bebouwde kom van Diksmuide was de eerste rustpost en even verder was er de bedeling van gratis soep. Na de soep stapten we door de velden en langs toch een beetje heuvelachtig parcours naar de rustpost in Esen. We wandelden langs de brouwerij van de Dolle Brouwers (café was gesloten) en dan door de polders terug naar Diksmuide. Op het grondgebied van Diksmuide kregen we dan nog een glühwein.
Nog maar mijn eerste wandeling in Vlaanderen voor 2018. Het was nu eens wat zonnig en er waren dan ook heel veel wandelaars voor een tochtje door de rand van de Vlaamse Ardennen. In de vertrekzaal was het al heel druk maar op het parcours was het toch in de namiddag al wat rustiger. Het eerste stukje was veel straat, maar vanaf we aan de Schelde kwamen was het wat meer natuur. We stapten door Gavere en langs het park naar onze rustplaats in Dikkkelvenne. Na de rust ging het rond het kasteeldomein Baudries en dan door de velden naar Vurste. Het was een afwisselend wandeling maar de afstanden klopten langs geen kanten!
Ik ben dit weekend eens naar Parijs de Rallye Paris Tour Eifel gaan wandelen. Het vertrek was in het stadsdeel Ivry-sur-Seine, 1 km van ons hotel. Wegens de terreurdreiging was er geen bevoorrading onderweg maar we kregen wel een flesje water en wat koekjes bij het vertrek. Dorst of honger moest je op de wandeling zeker niet lijden want er waren ontelbare cafés en restaurantjes waar we voorbij wandelden. Het parcours werd aangeduid met pijlen op de grond. Het was opletten maar ik ben niet verdwaald geraakt. Zo door de stad wandelen is wel ideaal om de sfeer op te snuiven. Alle bezienswaardigheden opnoemen is onbegonnen werk daarom vermeld ik maar de voornaamste waar we voorbij gewandeld hebben. Natuurlijk de Eifeltoren, de Arc de Triomhe, het Louvre museum, de kathedraal van Notre-Dame, het stadhuis, het Pantheon, Tour St-Jacques en vele andere. Wat mij het meest bijgebleven is de verlichte Eifeltoren, wandelen langs (de bijna overstroomde) Seine en de volledige lengte van de Champs-Elyséés waar we doorstapten.
Met de trein samen met Piet naar Koksijde gereden. Van aan het station van Koksijde mochten we met de schoolbus naar de vertrekplaats aan de zaal Kerkepanne in Sint-Idesbald rijden.
We vertrokken langs de Noordduinen en stapten voorbij de Zuid-Abdijmolen van Koksijde. Na de eerste rustpost ging het door de polders naar Oostduinkerke en dan door het Doornpannegebied. Middenin dat gebied was de tweede rustpost en daar hebben we onze middagstop gehouden. Onze boterhammen moesten we buiten op de bank opeten. Gelukkig regende het niet. Na de rust vervolgden we de wandeling langs de Doornpanne en via de duinen van De Hoge Blekker bereikten we Koksijdedorp en de derde rustpost. Het laatste stukje ging dan langs de huizenwijken van Koksijde.
Vertrek was aan de Bevegemse Vijvers. We stapten eerst een stuk door het Domein Breivelde en dan door de velden naar Godveerdegem en verder naar Erwetegem. De rustpost was nu buiten het centrum in de wijk Smissenhoek. Na de rustpost wandelden rond Erwetegem en in Godveerdegem was er de traditionele druppelstop. Na de druppelstop stapten we langs het station van Zottegemnaar het Domein Breivelde en dat mochten we nog helemaal doorkruisen voor we terug in de vertrekzaal kwamen.
Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
