Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
Ik ben een man en woon in Aalst (België) en mijn beroep is Gepensioneerde.
Ik ben geboren op 30/10/1949 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen.
De wandelende Pajot
Belevenissen van een actieve wandelaar
13-06-2017
13-06-2017 Roosdaal (Dinsdagavondwandeling)
Dinsdagavondwandeling Roosdaal
Plaats: Roosdaal
Afstand: 9,4 Km
Weer: Licht bewolkt (19°C)
Deelnemers: 20
Pajotten: 6
Vertrek aan het containerpark in Roosdaal. We starten richting Ninove, eerst door de kouters en daarna langs smalle bospaadjes. We dwarsen dan de Brusselsesteenweg en gaan een stuk door Meerbeke. We keren daarna via Onze-Lieve-Vrouw Lombeek en de tuinbouwschool terug naar Roosdaal. Het was weer een echte natuurwandeling langs de grens van het Pajottenland.
Vandaag was de wandeling onder leiding van Elie. Vertrek was aan de kerk van Denderwindeke. Er was weer veel belangstelling en om 9 uur stipt vertrokken we voor een wandeling door de Dendervallei. Eerst stapten we door de kouters van Denderwindeke en daarna kwamen we in het meer heuvelachtige gedeelte in de wijk Roost. Na de heuvels kwamen we dan aan de Dender welke we tot in Ninove volgden. De rustpost was in café "Den Belleman". Na de middag gingen we via Pollare door de velden terug naar Denderwindeke. We hadden hier mooie zichten op de Dendervallei en op Ninove.
Vandaag was het gratis wandelen voor De Pajotten en we kregen er nog een gratis drankje bij. Ik heb de 14 Km gewandeld. Via Relegem kwamen we in de kouters terecht. Het was maar een kort stukje en we waren al in de rustpost. Traditioneel op de binnenplaats en in de schuur van een boerderij. Hier mochten we dan een lus van een 7 tal kilometers wandelen. We stapten langs verharde wegen tot in Kobbegem. We hadden daar mooie zichten op het kerkje en een vierkant hoeve. Het laatste gedeelte ging door het industriegebied. Grote opslagplaatsen wisselden af met parkings met rumoerige koelinstallaties. Na een tweede bezoek aan de rustpost stapten we ook door wat aardewegjes en hadden daar zicht op de rand van Brussel.
Het vertrek was aan de sporthal van Lede. De wandeling ging naar Honegem en het was ditmaal een echte natuurwandeling. De wildste natuur kregen we in het Solegembos. Smalle boswegeltjes met vele netels langs de kant, over boomstammen klauteren en veel groen kregen we allemaal voorgeschoteld. Er werd echter niet geklaagd. De terugweg ging voornamelijk langs veldwegen.
Vandaag eindelijk nog eens een gewone wandeling gedaan. Mazenzele kennen we ondertussen al wel maar de wandeling door het Kravaalbos is toch altijd een speciale ervaring. Ik heb het parcours van de 12 Km gedaan maar in werkelijkheid bleek dat 10,6 Km te zijn. We waren wel snel aan de rand van het bos. Wat zichten betreft is het daar mooier dan in het bos zelf. Met dit droge weer was het in het bos zelf ook wel aangenaam. Nu eens geen grote plassen om tussen te maneuvreren. De rustpost was in Asse-ter-Heide. Onze wandeling van gisteren ging ook langs daar en het was wel spijtig dat sommigen het nodig vonden om pijlen van onze wandeling die nog niet verwijderd waren te vernietigen. De terugweg ging ook weer grotendeels door het Kravaalbos.
Wandeling rond Kerksken. Mooie natuurwandeling met vele smalle , weinig begaande wegeltjes. Het was wat frisjes na de hoge temperaturen van de laatste dagen. Voor wie korte broek aan had was het af en toe wel wat prikkelend! Al bij al één van de mooiste natuurwandelingen in de streek.
Vandaag dan eindelijk de GR van het Heuvelland kunnen wandelen. Ondanks dat onze trein naar Gent afgeschaft was zijn we met z'n allen toch nog op het vooropgestelde uur in Loker toegekomen.
Het was om halftien al behoorlijk warm maar we mochten veel in de schaduw wandelen. Zoals in m'n verkenning beschreven was het begin heuvelachtig maar we kregen mooie zichten op de omgeving. In de verte zagen we de Catsberg en de Zwarteberg liggen. De druppelstop moest vanwege de verstikkende geur van een boer die pesticiden aan 't verstuiven was wat verplaatst worden. De rust was in café 't Gapertje op de markt in Kemmel. Iedereen kon op het terras zitten en een koel windje (en wat ander koels) maakte alles dragelijk. In de namiddag was het wel even puffen. De vijver van Dikkebus bracht nog enige verkoeling. Daarna ging het recht naar Ieper. We hadden hier ook nog wat tijd over en konden in een plaatselijk cafeetje nog wat napraten. Om 20 uur was iedereen terug thuis.
Wandeling naar Schepdaal, daar een lus en terug. Het eerste gedeelte ging door het Pajots landschap. Wat hellingen, vele smalle wegjes en veel natuur. Het laatste stukje in Schepdaal was erg pittig. De lus ging richting Sint-Martens-Bodegem. Over de drukke steenweg en over de spoorweg. We wandelden daar meer door een open landschap. De terugweg ging dan nogal veel door de bebouwde kom.
Het vertrek was aan het Administratief Centrum Steenberg in Erpe Mere. We stapten eerst door de bosjes en velden van Bambrugge. Daarna gingen we door de akkers naar Vlekkem en daarna naar Ottergem. Het was ditmaal maar een korte wandeling.
De wandeling vertrok zoals steeds in Strijland. Vanuit de vertrekzaal waren we snel in de rustpost in Neigem. We stapten afwisselend langs veldwegen en rustige straten. De lus in Neigem ging langs de Onze-Lieve-Vrouwekerk Bevingen en dan een eerste maal door het Neigembos. Daarna wandelden we door Berchembos en we keerden terug naar de rustpost langs de trapjes van het Neigembos. De terugweg ging langs de velden en weiden van Denderwindeke, Neigem en Gooik. We passeerden ook het ook het oud kerkje van Liefertinge. Het was een mooie, afwisselende natuurwandeling.
Lentewandeling - Jubileumtocht 25 jaar Horizon Opwijk
Plaats: Opwijk
Afstand:12,9 Km
Weer: Zwaar bewolkt (14°C)
Deelnemers: 1031
Pajotten: 21
♥♥♥
De wandeling vertrok vanuit een andere zaal in Opwijk en het parcours was weer niet traditioneel. We stapten eerst langs Nijverseel naar de rustpost in Baardegem. We stapten ook enkele stukjes langs de Leirekensroute. De terugweg ging langs het natuurgebbied Doggenbos.
Vandaag de GR van 29 mei gaan verkennen. Vroeg vertrokken met volle zon. In Loker was het zwaar bewolkt en in Ieper terug volop zon. Het was wel zalig wandelweer. Met het openbaar vervoer is alles volgens planning verlopen. De belbus stond me in Poperinge op te wachten en vertrok direct. Het parcours kan in twee gedeelten opgesplitst worden. Eerst heuvelachtig maar de echt zware beklimmingen werden gemeden. Eten heb ik in Kemmel gedaan en daarna kwam het vlakke gedeelte met de mooie vijver van Dikkebus als één van de hoogtepunten. Ik zet hier geen GPS bestand.
Wandeling tussen Moorsel en Aalst. Met het zonnig weer was er veel belangstelling. We wandelden voornamelijk langs de velden en bosjes van de Falijntjesstreek en wandelden tot aan de wijk Rozen in Aalst. Dan volgden we even de Leirekensroute en keerden langs de omgeving van Koepoort terug naar Moorsel.
Vandaag was het de tweede maandagtocht van Paul en Rita. Paul gaf ons een korte uitleg van wat we vandaag mochten verwachten en dan konden we vertrekken. We stapten eerst door de velden en de typische doorsteekjes van Haaltert naar Nieuwerkerken. Via Edixvelde ging het dan via enkele smalle paadjes naar Ede. Dan stapten we een eind langs de spoorweg terug naar Haaltert. Paul had daar een café gevonden met fraaie bediening: café "De Groene Poort". Na het eten en drinken wandelden we nog een eind richting Ekent. Hier ook rustige wegjes maar ook wat meer langs de achterzijde van tuinen. We waren netjes op tijd terug in Haaltert. Sommigen hadden nog wat dorst en gingen wat nakaarten in een café op het dorpsplein.
Wandeling van Herzele naar Woubrechtegem en terug. De wandeling ging grotendeels door de uitgestrekte velden rond Woubrechtegem. Het is een erg rustige streek en de dorpskern van Woubrechtegem lag er wat verloren bij. De terugweg ging langs Ressegem en hier was het al even rustig.
De wandeling ging door het Provinciedomein van Huizingen. Aan de ingang konden we de Brabantse trekpaarden Christa en Jérome bewonderen en natuurlijk ook het fraai kasteel en bloemenperken. Daarna wandelden we langs glooiende en kronkelende paadjes naar de rustpost in Dworp. Bij mijn eerste bezoek was het er zo druk dat ik niet binnen kon. Ik heb dan de lus van 6 Km gewandeld en daar waren fikse kuitenbijters bij. Via de vallei van de Molenbeek kwamen we terug in Dworp. De terugweg ging voor een groot gedeelte door het Provinciedomein. Het was een mooie natuurwandeling langs een heuvelachtig parcours.
Vandaag eens bij onze nieuwe buren gaan wandelen. Het vertrek was in café Ankerhof in Ede. Vermits het goed weer was en ik wat tijd had heb ik de 22 Km gewandeld. De wandeling bestond uit een grote lus rond Ede en Kerksken en een kleine lus vanuit de rustpost in Kerksken. We stapten langs de spoorlijn naar Haaltert en daar doorkruisten we het parkje. Daarna ging het door de velden richting Denderhoutem. Vandaar naar de rustpost was het wandelen door bosjes en weilanden. In deze streek zijn er veel paarden. Na de rust ging het verder langs smalle paadjes tussen weiden en velden. De terugweg ging langs Landries en een stukje van Erpe-Mere. We wandelden een heel eind langs het parcours van de "Den Dotter" wandeling. Dus onvermijdelijk ook langs het voor de wandelaars bekende café " Cabaret". Hier moest ik natuurlijk een bezoekje brengen.
Verkenning parcours Sinksentocht 9,5 Km en 6,5 Km vanuit Essene
Afstand: 9,5 Km
Weer: Eerst druilerig en daarna droog met af en toe straaltje zon. (11°C)
Deelnemers: 5
Vandaag hebben we de eerste verkenning van onze Sinksentocht 2017 gewandeld. Het weer was niet denderend en er was dus maar weinig belangstelling. De afwezigen hadden ongelijk want uiteindelijk is het nog een mooie lentewandeling geworden. Vertrek vanuit de parochiezaal van Essene en langs de Kerlemeers en de Moretteweg over de Ternatsesteenweg naar de Kruisborre en langs Asbeek terug naar het vertrekpunt. Voor de 6,5 km wordt de Moretteweg gevolgd tot in Asbeek en gaat dus niet naar de Kruisborre.
Gps bestanden zullen na de wandeling bijgevoegd worden.
De parking aan het Liedekerkebos was volzet als ik toekwam. We wandelden via de op termijn verdwijnende Civiele Bescherming opzij van het Liedekerkebos naar de Kapelletjesbaan en via Muilem het Hertogenbos in. De rest van de wandeling was kronkelen door het Hertogen- en Liedekerkebos. Zo in de lente door die bossen wandelen is toch wat anders dan in de herfst. Regelmatig kwamen de heerlijke geuren van de jasmijnbloesems ons tegemoet en het jonge groen maakte het bos ook op smalle paadjes toegankelijk.
Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
