Ongelooflijk goed geslapen vannacht. Een van de nadelen van een tent als de zomer op z’n einde loopt zijn de vochtige nachten, het koelt ’s nachts flink af met als resultaat dat de tent ’s morgens nat is. Het noopt de kampeerder om, als de gelegenheid zich voor doet, zijn tent te drogen te leggen. Wij maken gewoonlijk gebruik van de middagpauze om dit klusje te klaren.
Om 7.25u zaten we al op de fiets. Het zonnetje staat deze morgen al helder aan de hemel en het dwingt ons om ons velletje te voorzien van een zonnefilter, verbranden geeft teveel hinder als de dag voorbij is en het is overigens heel ongezond. Ik kies voor factor nr20, je hoeft dan maar twee keer per dag te smeren.
Als we Susteren achter ons laten hebben we plots de Duitse grens, of datgene wat ervan over blijft. Het Europa van vandaag heeft ervoor gezorgd dat grenzen letterlijk vervagen!
Het landschap wordt glooiend en ik besef dat het vlakke land voor drie weken verleden tijd is of toch zo goed als. Om 10u bereikten we de route die we vanaf nu gaan volgen.
Gisteren was het een aanlooproute en vanaf nu maken we gebruik van de fietsroute die klaar en duidelijk beschreven is. Het is even wennen, want ook vanaf nu moeten we nauwgezet de beschrijving volgen. Doe je dat niet dan wordt het moeilijk om de draad weer op te nemen.
Het gerinkel van de GSM van Herman doet vermoeden dat “den Tom” weer aan de lijn is, later op de dag spreken we verder af dan kunnen we een betere schatting maken waar we ongeveer zullen zijn. Even na de middag hebben we onze tenten te drogen gelegd op een stoppelveld.
In het kleine stadje Zülpich houden we een kleine stop, meestal voornamelijk bedoeld om wat drinken in te slaan. Maar Zülpich is ook een mooi stadje. Het bezit nog vier poorten en nog vele stukken van een middeleeuwse vestingsmuur. In het oude centrum is een oud raadhuis met zijn speciale toren, bewaard gebleven. Zülpich bezit ook een museum, het Probsteimuseum, met een Romeinse en een Frankische collectie. In het jaar 496 was er de slag bij Zülpich. De heidense Frankische koning Chlodovech I beloofde zich te laten dopen toen hij deze veldslag dreigde te verliezen. Zijn kansen om te winnen werden groter en de vijand werd zelfs verslagen. Met kerstmis van datzelfde jaar liet hij zich in de stad Reims, dopen door bisschop Remigius. Voor diegenen die de naam Chlodovech niet herinneren, in onze geschiedenisboeken hebben we geleerd dat Clovis (Chlodovech) zich in Reims heeft laten dopen!
Nog een telefoontje van Tom. Om 16u zullen we hem ontmoeten in Euskirchen, voor ons was dat nog een dik half uurtje fietsen! Tijd genoeg dus en we besloten nog eens een kleine pauze in te lassen. Terug op de fiets een flinke vloek van mijnentwege met God en nog een verhaal erachter, mijn handschoenen! Ik was ze waarschijnlijk vergeten op de plaats van onze kleine pauze daarnet. Het was een drietal kilometer terug, de moeite om eens terug te gaan kijken. Mijn broer zette zich in het malse gras en wachtte tot ik terug was. Na een dik kwartier was ik weer op de afspraak, echter zonder handschoenen…, niets gevonden en 6km voor niets afgelegd!
Tom was op de afspraak, we reden met z’n drieën door de zachtglooiende heuvels met af en toe wat venijnige klimmetjes. Na een tiental kilometer namen we afscheid van Tom.
We fietsten vandaag over rustige agrarische wegjes, geen auto te bekennen. Af en toe moesten we eens een drukkere Keissweg oversteken en negentig procent van de tijd fietsten we alleen. Tenslotte zijn we in Remagen aangeland, het was inmiddels 18.30u.
Remagen is natuurlijk vooral bekend om zijn brug, alleen de twee bruggenhoofden op de beide oevers zijn nog over. Het was hier in Remagen dat de Amerikanen in 1945 een eerste mogelijkheid forceerden om de Rijn over te steken.
De camping lag een kilometer verder en we besloten om een “Zimmer frei” te nemen, in deze contreien zijn campings duur en we hadden een kamer gevonden voor 50euro voor twee personen, ontbijt inbegrepen! Daar moesten we niet lang over nadenken.
Bij het ontkleden stelde ik vast dat m’n fietshandschoenen in een van de achterzakjes van m’n shirt zaten!! Zulke dingen kleuren de dag… dus niet zeuren, er gebeuren veel erger dingen niet?
Na een verkwikkende douche wandelden we naar de promenade vlak naast de Rijn, we aten een stevige groentensoep (maar volgens mij was ze zuur) en een heerlijke spaghetti met een flink glas Duits bier. Om 10u zochten we ons bedje op, zalig!
Morgen wacht er een stevige trip naar Selzen, veel fietsen langs de Rijn wat betekende dat het een overwegend vlak parcours zou worden.