In 2007 fietste ik, voor de derde maal, vanuit Essen naar Santiago de Compostela. Een afstand van ongeveer 2400km, samen met mijn broer Herman. Voor hem was het de eerste keer naar deze bestemming. Het lot besliste er echter anders over. Een val van m’n broer, nog niet eens ernstig, deed de reis vroegtijdig stoppen omdat hij een beentje ter hoogte van de duim brak. Nog een 600-tal km hadden we voor de boeg!
We maakten toen al de afspraak om in 2009 deze tocht opnieuw te ondernemen. Er ging een jaar overheen toen Herman mij voorstelde om naar Rome te fietsen. “Voor jou wordt het voor de vierde maal door Frankrijk fietsen” zei hij “en ik heb begrepen dat jij ook weleens naar Rome wilde fietsen”.
Ik vond het idee prachtig, fietsen door een stukje Nederlands Limburg, Duitsland, Oostenrijk, een klein beetje Zwitserland en het overgrote deel natuurlijk door het prachtige Italië.
Waarom ik deze landen zo voor de vuist kan opnoemen komt omdat we al redelijk snel besloten hadden om de fietsgids “Amsterdam - Rome” te volgen. We verkozen om de route via Venetië te rijden. Mijnheer Reitsma, de schrijver van de drie te volgen boekjes, heeft het allemaal zo fijn uitgezocht dat het echt stom zou zijn om daar geen gebruik van te maken. In elke stad of dorp, groot of klein, heeft hij namelijk de overnachtingsmogelijkheden, de campings en de eetgelegenheden vermeld met ook nog eens de prijsklasse in een beoordeling van een tot vier. Overigens gaat deze fietstocht langs de rustigste wegen. Waarom dus het warm water uitvinden als het al bestaat!
Zo kabbelde het jaar 2008 naar zijn einde en kwam 2009 in zicht. Het jaar van onze fietstrip naar Rome!
Alle voorbereidingen werden getroffen: de tenten werden gecontroleerd, alsook de slaapzak en het slaapmatje. Mijn fiets kreeg een extra beurt. Nieuwe achterpion, nieuwe ketting, nieuwe remblokken, nieuwe binnen- en buitenbanden en nooit vergeten beste fietser, de reservespaken! Alles werd nauwgezet nagekeken. Voor m’n stalen ros uit 1996 was het de vierde keer dat hij weer flink wat kilometers onder de wielen kreeg, maar het beestje kon het zeker aan. Dat wist ik zeker!
Waarom zo vroeg? Wel, het is aangeraden om met al die nieuwe onderdelen wat kilometers te malen, dan kom je er thuis nog achter als er iets niet in orde blijkt te zijn.
En zo naderde 16 augustus 2009, de dag na moedertjesdag en… een zondag. Het vrachtverkeer kon ons al geen parten spelen.
Beste lezer, ik laat jullie meegenieten van onze tocht en misschien krijg je wel het water in de mond om ook eens een fietstocht te ondernemen die wat langer duurt dan dat je gewend bent. Het werkt lauwerend! Neem dat van mij aan.

Veel leesgenot!!

Willy Beyers.