Jouw handen hebben mij zo vaak gedragen jouw lippen hebben mij zo vaak gekust nu tel je stil de uren en de dagen en bent je van de wereld niet bewust
Jouw ogen konden mij van alles zeggen ik teer nog op de liefde die je gaf het is niet zo eenvoudig uit te leggen maar wat ik voel neemt niemand van me af
Soms kun je nog genieten van het kleine gedachteloos - van alle zorgen vrij jij hebt jouw wereld nu en ik de mijne met zeeën vol herinnering in mij
Ik kom binnen, Ik zie ze staan Zij draait zich om En kijkt mij aan!
Ik kijk naar haar, Zij kijkt naar mij, We kijken veel te lang, En we denken allebei...
ELECTRICITY!
Wauw, wauw, wat een wijf, oei, wat een lijf! Ik kan er bijna niet meer naar kijken. Wauw, wauw, wat een blik, ik denk dat ik stik! Ik ben hier echt totaal aan het bezwijken.
Auwch! Ik voel hoe ik val. ...er valt in dit geval nix te kiezen. Auwch! ik kom weer van stal... En ik weet....ik ga mezelf nog verliezen.
Iedereen wacht in de rij Nog één iemand...en dan is het aan mij! Ik heb haar blik nu al te lang gemeden Ik kijk recht haar in de ogen en ik zeg... 'euh, voor mij graag een klein grof gesneden'.
OH MARIA VAN IN DE BAKKERIJ 'DE WARME PISTOLEE', OH, MARIA IK PAK ZE IN EN IK NEEM ZE MEE.
ELECTRICITY
Ze zegt...'was dat alles? Of had u nog iets anders gewenst? Ik denk: 'amaai, ze moest eens weten!' En ik voel zij kijkt naar mij... dus kijk ik wat rond en doe alsof ik nadenk!
Ah ja...voor ik het vergeet... doet u mij nog tien miljoen pistolees, En dan nog zo'n suikerbroodje en een krentenbol en een vlaai... Want den dezen die koopt alles van de dees!
een zakske? Och...als dat kan...! Ze is zo sexy, ik smelt er van! Ze zegt mercikes en salu!
Ooh, ghij schoonste aller vrouwen Merci en salu...!
OH MARIA VAN IN DE BAKKERIJ 'DE WARME PISTOLEE' OH MARIA IK PAK ZE IN EN IK NEEM ZE MEE.
ELECTRICITY!
Ik sta weer buiten, Er is eigenlijk helemaal niets gebeurd. Maar vanbinnen...totaal verscheurd.
Och ja, ik het het overleefd in de bakkerij. Maar wat wordt dat seffens weer... in de beenhouwerij!
En wat als jij me ontmantelt - me blust tot hete schaduw - als satelliet naar een ondenkbaar zwart waar drang met rede wordt behandeld ?
Ik, de blinde, alert en schuw - wakend blijf ik je aankijken - aanschouw met ogen van de nacht hoe wij elkaar ontzien en wijken en met een zelfde angstig hart kiezen voor een klein gevaar ; een ander min der zacht terwijl het ons geen rust gebaart en laaiend op elkander wacht.
Ik heb je brief goed ontvangen. Ik denk dat ik begrijp wat je wilt zeggen. Maar ik weet het niet zeker. Daarom wil ik je vragen mij terug te schrijven. Om te zeggen of je denkt dat wat ik denk juist is. Liefs,
Kan ik verliefd worden op een jongen? vroeg een jongen. Nee, zei z'n vader, uitgesloten.Ja, zei z'n moeder, het kan. Ja kijk, zei z'n vader, jongens worden verliefd op meisjes en meisjes worden verliefd op jongens. Zo heeft de natuur dat geregeld. En tegen de natuur kan je niet ongestraft ingaan. Juist, zei z'n moeder, om de natuur kan je niet heen. Als je iets voelt voor een jongen, dan voel je iets voor een jongen. Daar valt niets tegen te beginnen. je moet de natuur zijn gang laten gaan. Ho, zei z'n vader, daar valt wel iets tegen te beginnen. Je moet het van je afzetten. Je moet je natuurlijk gedragen. Zoals het hoort voor een jongen. Zo natuurlijk mogelijk. Natuurlijk! zei z'n moeder. Zo natuurlijk mogelijk... De jongen keek voortdurend van z'n vader naar z'n moeder. En hij vroeg zich af wie van hen nu het méést gelijk had.
Heb ik al gezegd dat ik je mooi vind veel mooier dan het mooiste schilderij en dat ik elke dag opnieuw weer blij ben dat jij destijds gekozen hebt voor mij
Heb ik al gezegd dat ik je leuk vind en blij ben met je liefde en je trouw en dat ik nu nog steeds na al die jaren nog meer dan honderdduizend van je hou
Niet dat ik weet waar alles ligt, maar ik vermoed wel hoe, en goed. Hier ging het als met het roofje op mijn wonden: veel heeft vanzelf zijn plek gevonden. Heel soms nog zijn mijn sleutels kwijt, dan gaat het bij de deur een tijdje mis. Maar Columbus heeft zich ook een keer vergist, dus dat is wat ik leer: waar doet er minder toe dan hoe.
.
.
.
..
.
.
.
.
