Alleen met het hart kun je

goed kijken: het

wezenlijke is onzichtbaar

voor het oog.
 
                                                      Antoine de Saint- exupéry

..

Een ongelukkige liefde

Ik weet niet of het waar is,
maar een dikke dromedaris
vroeg verkering aan een krokodil.

De krokodil hoefde niet te denken
om de dromedaris het antwoord te schenken
en zei meteen van Ja Ik Wil.

Maar na een week van pril geluk
ging deze relatie alweer stuk,
hoe dat ging is nu je vraag.

Ze hadden samen op een bank gezeten,
toen heeft de krokodil haar vriendje opgegeten.
De dromedaris woont nu in de krokodillenmaag.

 

Lachen is het enige ware

tegengif voor verdriet

..

En een vrouw met een kind aan haar boezem zei:

Spreek tot ons over kinderen.

En hij zei:

"Je kinderen zijn je kinderen niet.

Zij zijn de zonen en dochters

van ‘s levens hunkering naar zichzelf.

Zij komen door je, maar zijn niet van je,

en hoewel ze bij je zijn, behoren ze je niet toe.

Je mag hen je liefde geven, maar niet je gedachten,

want zij hebben hun eigen gedachten.

Je mag hun lichamen huisvesten, maar niet hun zielen,

want hun zielen toeven in het huis van morgen,

dat je niet bezoeken kunt, zelfs niet in je dromen.

Je mag proberen gelijk hun te worden,

maar tracht niet hen aan jou gelijk te maken.

Want het leven gaat niet terug

noch blijft het dralen bij gisteren.

Jullie zijn de bogen, waarmee je kinderen als levende pijlen worden weggeschoten.

De boogschutter ziet het doel op de weg van het oneindige,

en hij buigt je met zijn kracht opdat zijn pijlen snel en ver zullen gaan.

Laat het gebogen worden door de hand van de boogschutter

een vreugde voor je zijn:

want zoals hij de vliegende pijl liefheeft,

zo mint hij ook de boog die standvastig is."

Een hebzuchtig hart is een

zwaardere last dan armoede,

want het is nooit tevreden

en wil altijd meer.

.

Platonische liefde

Wat ik zie
bedacht ik gisteren
met de blik op eindig

wat ik denk
is alles wat vandaag
in tweeën splijt

Wat ik voel
geeft morgen ruimte
in te jeugdige kaders

wat ik wil
blijft tussen verlangen
en onredelijkheid

Tot jij mij
op afstand zwijgend
van illusie scheidt

 

Je zult deze wereld moeten verlaten zonder

iets mee te kunnen nemen, hecht je dus

nergens aan. Verbind je aan jezelf en de

mensen om je heen.

..

Een woordje tot de zieken en eenzame mensen.

 

Ja denk aan deze lieve mensen, want morgen kunnen we

er ook bijzijn, bij het vergeten groepje.

En ja zolang alles goed met je is , heb je velen

vrienden , samen lachen , iets gaan eten en drinken.

Kort gezegd je bent een fijn mens om mee om te gaan.

Maar dan slaagt het noodlot toe, je word ziek !!!

Dan komen ze in het begin met zo vele, dat de verplegers

moeten zeggen ,de patiënt moet wat rusten.

Ze komen niet minder omdat de verpleger dat gezegd

heeft , neen maar wat kunnen ze er nog gaan doen.

Dan zijn het de feestdagen, ja hoor de zieke heeft

rechtstreekse verbinding op de kamer, haha vlug even bellen.

Maar dat valt dan weer slecht voor je uit , want jij hebt ondertussen

je verhaal gedaan ,ja een mooi kleedje en de sauna

niet te vergeten met een volledige massage...

Ja voor je ziek was gingen we samen ,deed deugd he!

Aan de andere kant van de lijn hoor je ineens plots

zacht huilen...Euh zeg ik , bel voor je op te vrolijken

en niet om te wenen hoor want anders bel ik niet meer

De zieke zegt ,weet je ik heb daar straks één klein glaasje

champagne mogen drinken .Och wat leuk zeg, aan de andere

kant van de lijn. Een lange zucht is hoorbaar vanuit het

ziekenbed en zegt ja ik dacht aan jou, weet je nog

hoeveel plezier we samen gemaakt hebben en gedanst

tot we wel even moesten gaan rusten en natuurlijk iets drinken he.

Dan bruusk , zeg lieverd nu moet ik je laten hoor, wat moet seffens naar

de kapper dan onze nieuwe outfit,  hihi weeral mooi , ja zwart is altijd feestelijk

en dan  het oudejaar verdrinken ,  het nieuwe dronken in.

Maar je weet, toch nog !  Eerst voetjes deftig onder tafel

en straks vind ik mijn schoenen weer niet meer terug

want ik ben nog geen haar veranderd,mijn schoenen speel ik kwijt .

Maar ja waarom vertel ik je dat nu... je weet dat wel, en zeg eens lieverd

volgend jaar gaan we terug samen hoor

Goed weten dat ze het misschien dit eindejaar meer haalt.

...Ooeps  je weent weer...

Enfin, dikke kus ,smak-smak en tot een van de volgende telefoontjes hoor.

 

WirWar

Weten is niet genoeg;

we moeten toepassen.

Willen is niet genoeg;

we moeten doen.

..

Pennen.

 

Pennen kunnen op papier

schreeuwen, vloeken, ketteren,

kunnen ook met veel bravoure

schallen en trompetteren,

maar ze kunnen ook heel zacht

een stil verdriet genezen,

met woorden die je nu en dan

nog es ’s keer wilt lezen.

 

We hebben nog altijd

onze dromen om het

onbereikbare aan te raken.

                                                                                       Jos Vandeloo

.

ALS JE DIT LEEST
 

Als je dit leest
zal ik nog altijd
van je houden
liefste

 

Als je dit leest
zul je mij nog altijd
vervullen
grote liefde

 

Het moet gezegd
de waarheid
zonder scepsis
cynisme
voorbehoud
of schouderophalen

 

Als je dit leest
ben ik hier
en jij daar
maar toch
altijd
bij mij

        Met veel op weg naar ooit
           zoek ik tegenwaarde
              van vloeibaar streven
 
                          Elk moment lijkt een begin
                               uit tijd gesneden
                               gericht op heden
                              gedoemd tot nooit
 
                                Gedempt leven
 
                                  te veel ooit
                                  te weinig nu
                           wordt hier geschreven.

Vaarwel Ed ,.. zoals je me eens hebt geschreven om
met Wirwar door te gaan
doe ik dat en ja je gedichten
blijven gaan en komen op mijn blogje.
WirWar


Geboren1964 overleden 27/11/2008

Als je verliefd wordt op iemand

vanwege zijn vermogen, wat gebeurt

er dan als dit verloren gaat ?

..

is doodgaan niet gewoon
de deur uitgaan en zeggen:
ik zie je weer,
ik ben even bij de heer
of besta even niet meer….
’t is maar wat je gelooft.
mijn lijf is weg,
mijn geest niet gedoofd.
ik kan je even niet omarmen
maar mijn spirit zal je warmen.
je hoeft niet naar me uit te kijken.
vertrouw er op dat we elkaar bereiken.
ik zal aanwezig zijn
bij jullie tranen, jullie pijn.
maar ook bij jullie geluk,
jullie lach zal ik zijn.
blijf vooral niet stilstaan.
jullie weg moet verdergaan
en dan zullen we heel misschien
elkaar op ’n goede dag weer zien.
ik weet niet hoe, ik weet niet waar
maar mijn liefde blijft, geloof dat maar!

Verbeelding is

het oog van de ziel.


  
                              Joseph Joubert

..

elk sterk groen blaadje,
geeft zich over aan de herfst.
om te veranderen tot het sterft,
voor een hele nieuwe wereld.

elk blaadje groener dan groen,
verandert in een kleurrijk geheel.
verandering na verandering, is te veel.
om te blijven hangen.

elk kleurrijk blaadje
moet zijn stam verlaten.
maar niemand heeft in de gaten,
wat het staat te wachten.

elk blaadje warm en mooi,
blijft telkens twijfelend zweven.
voordat het zich kan geven
aan de kille koude grond.

elk bruin somber blaadje
kent de zin van het bestaan
tot aan t binnenste vergaan
voor de lente die zal komen

elk blaadje dat vergaat,
is bereid zichzelf te geven
voor een ander nieuw leven
maar eerst is er de koude winter

elk blaadje van welke boom dan ook
weet van te voren dat het sterft
winter, lente, zomer, herfst
de cirkel van het leven!

..

..

BIJNA TWAALF 

 

Een jongen volgens zijn vader
Zijn moeder maakt zijn brood nog klaar
Dat is fijn maar niet echt nodig
Hij is al zoveel verder dan zij denken
Je vrienden zijn je vrienden niet
Op school zijn het de meisjes
Die je vrienden tot vreemden maken
En ook op straat en op het plein
De wereld zo groot
Wordt groter met de dag
Minder simpel met het uur
De lessen zwaar en geen leraar
Die het je precies vertellen kan
Je vindt geen troost meer op de plekken
Waar troost vroeger voor het grijpen lag
Bij de beren bij de brandweer
In de bak met chips voor de televisie
Het is zwaar vandaag de dag elf jaar te zijn

 

 

Geef de kat een schop
Gooi je speelgoed uit het raam
Zet een pet scheef op je kop
En brul fonetisch mee met eminem
En kijk niet om je kijkt vooruit
Vooruitzien hoort bij groter worden
Achter je die kleffe kindertijd
Je bent al zoveel ouder
Niemand meer die jou begrijpt
In hun lied weerklonk de liefde
Nu ben je groot je kleine broertje
Draait nu jouw cd’s
Die soms het vuur nog op doen laaien
Uit een tijd die voorgoed voorbij is
Behalve af en toe als niemand kijkt
Dan is het zwaar vandaag de dag elf jaar te zijn

 

 

..