Helaas, ik moet verdwijnen, hoewel ik hier al zo lang sta. 't Is niet omdat ik sta te kwijnen, 'k ben nog vitaal, maar ja, men vindt, voor mij is er geen plaats meer; dat doet een ouwe reus toch wel veel zeer. Al heel wat heb ik meegemaakt, van alles langs zien komen. Het heeft me nooit zoveel geraakt, ik sta hier meestal maar te dromen. Ik geef de mensen rust en koelte, frisse lucht, vooral wanneer men in de zomer onder intense warmte zucht. Daar hoef ik niets voor terug in ruil, respect voor ouderdom is wat ik vraag. Maar liever slaat men hier een kuil, gaat mij te lijf met bijl en zaag. Als ze daar maar geen spijt van krijgen, want ook een boom is toch een schepsel Gods. Gij mensen, wees niet zo hovaardig maar nederig in plaats van trots. Bedenk dat wij er zijn om u te dienen, maar niet als haardhout, da's toch om te grienen. Door ambtelijke willekeur verdwijnen is wel een hele zware tol, laat mij toch verder leven, ik hou het best nog heel lang vol. Mijn stille pracht kunt u dan steeds aanschouwen, en dat, ik weet het zeker, zal u niet berouwen.
AUTEUR : Armand van Assche Uit: : Soms kietelt het
..
Een nieuw woord.
Ik heb een nieuw woord geleerd: verliefd. Mijn zus is verliefd op haar krullen en de mus op de broodkruimels en is de stoel niet verliefd op de tafel? Verliefd is een woord waarmee ik toveren kan.
Als papa het niet ziet, dan tik ik het op zijn schrijfmachine in het rood en ik zie aan zijn gezicht dat het werkt: het woord brandt als een lichtje en ik zeg het dan ook elke dag: ik ben verliefd op de bloem en ik ben verliefd op de kat. Ik voel dat alles mooier wordt als ik dat zeg: de bloem een beetje roder en de kat een beetje poezeliger en ook de straat wat zonniger. Alles ziet er beter uit. Ja, een woord als verliefd werkt als een toverstokje.
AUTEUR : Leonard Nolens uit: En verdwijn met mate,
NIEUWJAARSBRIEF
Gelukkig nieuwjaar, Zoet, en dank je voor het oude. Mijn jaren duren lang en die van ons zijn kort. Je kerstboom staat zijn groen nog in het rond te neuriën Van de bossen ginder, allemaal zijn ze gekomen Naar de Daenenstraat om ons hier toe te geuren. Gelukkig nieuwjaar, Zoet, en dank je voor het oude. Die dag in maart dat jij mij langzaam overkwam is ook vandaag mijn zon. Het sneeuwt de kamer onder Met herinneringen die wij worden, warm en koud Zijn wij voortaan elkaars geheugen en vergetelheid. Ook straks gaan wij gearmd en stil dit wit in daar. Gelukkig nieuwjaar, Zoet, en dank je voor het oude.
Nacht of avond,middag of morgen, maak je om de tijd geen zorgen. kraaiepoten,rimpels of grijze haren, laat je drijven op de jaren. en heb lak aan die eeuwig durende kalender, als je ieder jaar opnieuw maar weer zeggen kunt: "ik ben der".
AUTEUR : Anton van Wilderode uit: Op hoop van vrede..
De laatste dagen
en de laatste vragen van het geleden jaar staan voor de deur , de bomen kouder en de dromen ouder maar de verwachting nog vol gloed en kleur want wij geloven : het licht van boven is niet te doven stelt niet teleur voor alle vragen van alle dagen achter de einder achter de deur.