Korte beschrijving over de schrijfster

de foto die erbij is , is Manja Croiset zelf

voordat ze zelf in een rolstoel zat.

Zo zie we maar dat alles zo vlug kan

 veranderen in een mensenleven

en ja de schrijfster weet ook dat ze niet alleen

in deze situatie terecht komt

Een van haar eigen lievelings boeken is

haar autobiografie in lyrische proza.

"Mijn leven acher onzichtbare tralies."

en Croisade van een Croiset
dit boek gaat over ieder huisje heeft zijn kruisje.
Ze beschrijft het als Ma Croiset(te) est une magen David

Haar eigen lievelingsboek is van Manja Anna Reiner
het boek waar ze naar vernoemd werd.

Bij deze laat Wirwar ook weten dat het met de volledige toestemming is

van de schrijfster dat ik haar gedichten op het blog zet.

 Waarvoor ik haar zeer dankbaar ben.



.

6 april 2009

zittend in mijn rolstoel

het evenwicht te gestoord

om te lopen

komen mijn gedachten terug

bij een beeld zovele decennia

geleden

als kind kijkend naar buiten

een vrouw ziend in een rolstoel
haar hoofd vastgebonden

angstaanjagend

gelukkig kon ik niet bevroeden

dat het mijn voorland zou zijn.

Dit gedicht is nog niet geplubliceerd
maar is gepland
voor de bundel " Een traan met een kwinkslag" 

Je hebt de kus die onverwacht komt en

de kus die eerder komt dan je had

verwacht.

.



Maannacht

Ver in dat godverlaten oord ziet zij
vannacht dezelfde maan; maar zonder mij.
Ik denk hier aan haar, en aan de kinderen,
weten zij nog wel iets van de hoofdstad?
De mist leent geur van haar natte haar,
de maan glans van haar blanke armen.
Wanneer staan we weer samen bij het raam
en laten die maan dezelfde tranen drogen?

Vertrouwen is iets wat

jaren kost om op te

bouwen, en dat men in
 
een kwestie van seconden

kapot kan maken.

.



EEN BOEKENWURM IS EEN VERSTANDIG BEEST.

Na snuifdoos, pijp, injectiespuit en stick
Is er weer een verslaving uitgebroken,
Maar dit keer onder brave onbesproken
Gewone mensen zoals u en ik.

Al is bij hen de hasjiesj en de coke en
De heroïne dus geen vaste prik
Hun doen en laten bij bedoelde tic
Blijkt aardig met het junkgedrag te stroken.

Want iedereen die ooit is aangestoken
Is enkel dan volledig in z'n schik
Wanneer hij met een wereldvreemde blik
In een of ander boekwerk is gedoken.


In plaats van snuiven, schuiven, spuiten, roken
Geeft lezen immers ook een echte kick.

De geest wordt, net als de

kosmos, steeds groter.

En net als de kosmos

kent ook de geest geen grenzen.



Byron Janis

.


IK BEN VAN DEN BUITEN.

Ik kreeg van mijn ouders,
Van ieder mijn part;
Van vader mijn schouders,
Van moeder mijn hart.
Ik vocht om mijn stuiten
Met zuster en broer;
Ik ben van den buiten,
Ik ben van den boer !

Bij d'eigensten pachter,
Eerst koeier, dan knecht;
Mijn klakke van achter,
Mijn hoofd immer recht;
Zoo dien 'k om mijn duiten,
En teer op mijn toer:
Ik ben van den buiten,
Ik ben van den boer !

Geen twee mensen

zullen precies

dezelfde kijk op het

leven hebben.

.


Als ik vanavond thuiskom ben je weg.
Ik zal de tuin inlopen rokend en verdrietig
om al het liefs dat ik je wilde zeggen.
Je zwarte stoel staat in het erwtenbed.

Je zat er vaak tussen twee beurten in
nog met je handen aan de groene lussen
een uur vol gras en vogels uit te rusten,
de druppels zweet al haastig weggewist.

Een fijne sluier zand ligt op je stoel.
Ik zal hem in spiraaltjes openblazen
want je bent weg, ik moet mij nooit meer haasten.
Voor hoeveel jaren is dat nu voorgoed.

Luisteren is niet altijd

gemakkelijk.

.


eikel op mijn hoofd

en ik kijk omhoog naar een verhaal
vol vertakkingen en vruchten

ik sta voor de spiegel
van verstomd verlangen
en hoor een wiegelied
in ruisen van verdrogend groen

wie veegt dit jaar
gevallen blad bijeen
met liefde

Ongeduld drijft ons voort, en

daardoor schieten we algauw

ons doel voorbij zonder dat

we het merken.

.
Ezelsoren

Ezelsoren kraken bij een bundel wijsheden om hun plooi weer te vinden wijl het boek kreunt van onmacht bij weer een verminking

Zodra u uzelf vertrouwt,

weet u hoe u moet leven.



Johan Wolfgang von Goethe

.


STEEDS VAKER

De overlijdensadvertenties in de krant:
steeds vaker overkomt het je de laatste jaren,
dat namen daarin ooit bekenden van je waren
of, nog veel erger, destijds goeie vrienden, want

ook vriendschap heeft het in zich om voorbij te gaan,
langzaam te slijten, te vervallen, te vervagen
tot sympathie... Iets wat je van je levensdagen
niet wilde aanzien, tot je nu zo'n naam ziet staan

en je de pijn voelt van een nooit beseft gemis,
die voor een ogenblik niet te verdragen is

Het leven heeft iets grappigs.

Als je alleen maar het allerbeste

wilt accepteren, krijg je het vaak

ook nog.



W.Somerset Maugham

Wie nooit iets bitters heeft

geproefd, weet niet wat zoet is.



Duits spreekwoord

..


Aan het loket

Jacob, Izak, Sara, Kain,
Onan, Onan, Terebint -
zo spel ik mijn naam wanneer ik
mij in Israel bevind.

Ben ik in het rijk der Russen
spel ik daarentegen zo:
Josip, Inna, Sjostakovitsj,
Katja, Olga, Olga, To.

Maar aan Brusselse loketten
bezig ik hun zoet patois:
Jefke, Ickxske, Sjefke, Krieckxske,
Olland, Olland, Toetatwa.

Wat achter ons ligt en wat voor ons ligt,

zijn kleinigheden vergeleken bij wat in

ons ligt.