.


Vacuüm

 

 adem trekt zich vacuüm

daar ik besef

hoeveel jouw liefde voor mij

werkelijk in diepte meet

ondanks

oud vergeten passie

en diep begrip

die met dichtspijkers

een omlopend hoofd

trachten te herordenen

 

mijn hart voelt niet genoeg

om buikkriebels te weerhouden

 

soms is houden van

echt niet genoeg

 

het spijt me

 

 

.

metafoor

 als een egeltje
opgerold
geen ingang

aan de stekeltjes
kunnen anderen
zich bezeren

egeltje cactus onder
de dieren

onderzoekend
komt soms
aarzelend
een nat snuitje
te voorschijn
heel voorzichtig
aftastend als olifantenslurven
liefkozend

zo broos
gemakkelijk
kapot te maken

zoals het onbedoeld
de luchtkastelen heeft stuk
geprikt

 

 

31 januari 2000

Met de toelating van de schrijfsters, dichter

© Manja Croiset
Uit: dissonante symfonie

PS. Bloggers vragen me waar ze haar echt levensverhaal :

"Mijn leven achter onzichtbare tralies"

vinden, ook online maar bij literatuur en dan zoeken waargebeurd

Wat is er mooier dan de eerste

dagen van prille liefde wanneer

twee mensen samen alles om zich

heen vergeten ?

.

IN NAAM VAN DE SCHRIJFSTER

"MANJA CROISET"

Bedankt Wirwar iedereen die haar gedicht

gelezen heeft en bedankt voor de vele heel mooie reacties.

Een kleine tip van WirWar zelf,

als je soms nog niet weet wat als

geschenk te geven voor iemand

die verjaard, of voor onder de kerstboom.

Ze zijn online te koop en in voorraad

levering van het boek(-en) gratis en betaling achteraf via

een overschrijving.

Waar geef me een mailtje, en neen ikzelf heb er niks aan

maar we geven zo het mooiste geschenk aan de schrijfster zelf.

ps. deze tip komt enkel vanuit WirWar's hartje.

De enige vijand van echte liefde is

het leven zelf.

.



Verlamd

 

Niet weten waarheen, waarom, waartoe.

Schrap staand, in het bekaf moment.

 

Belegerd door vroeger, belegerd door later.

Belegerd door angst, belegerd door gedachten.

 

En onbewust verlicht, of vol energie.

Maar niet weten waarheen, waarom, waartoe.

 

Loslaten, en beginnen, met opstaan, met thee.

die Bleierne Zeit

 eens een sprankelende vrouw

nu zijn de lichtjes

gedoofd

dood is ze niet

maar leeft ze nog

langzaam verstorven

van leegte en een leven lang verdriet

om alles en niets

mag ik een spiegel

fluistert ze krachteloos

alles vervloeit

zelfs de voorwerpen

in de kamer verliezen

hun contouren

kleurloos voor eeuwig

uitgeblust

Dit gedicht spreekt voor zich zelf,

de ziekte van de schrijfster verergert.

Langs deze weg Mevrouw Manja Croiset

wensen we u veel sterkte toe.

WirWar en de bloggers die je gedichten

met regelmaat komen lezen.

Geef nooit op.

Heb de moed

van je overtuigingen.

.






De herfst

zwaait weer

met ontslagbrieven.

Veel bomen

worden weer

technisch werkloos.


Het zijn

seizoenarbeiders.

Bemind worden door

iemand geeft je kracht,

iemand beminnen geeft

je moed.


Lao - tzu

.
.


B-CUP

 

 Het lied klonk hoog

vanuit de gezwollen borsten

van de geëxalteerde koorzangeressen

één ervan was mijn lief

 

Zij was omringd door D-cups

die haar hoogte niet haalden

Mijn lief - zij redde de voorstelling

met haar B-cup sopraan

 

Na de voorstelling

vierden wij uitbundig

haar overwicht

met een glaasje koele limonade

Spaar geld en het

spaart jou.



Jamaicaans gezegde

Als de liefde een roos was,

en ik was het blad,

dan zouden we samen groeien

in mooi weer en nat.


Algernon Swinburne

.




pillen slikken

 

 

 

dus...je wil

 

een pil?

 

voor alles

 

is een pil

 

alleen...

 

om liefde te vergeten

 

is geen pil

 

dat moet je dus

 

zelf maar eens proberen

 

Een zuiver geweten

is als een zacht

kussen.

.
.



Eend

 

Ik kwam ze tegen aan het station

 

een eend en zijn wijfje

 

twee vederlijfjes

 

trippelend over perronbeton

 

 

 

Ik moest lachen ondanks het grijze weer

 

zo verdwaald waren ze en misplaatst

 

maar immuun voor alle ochtendhaast

 

waggelden ze hun ballet – het Zwanenmeer

 

 

 

Pas even later kwam het koude besef

 

toen ik tussen vreemde lijven geplooid

 

me in een coupé had neergegooid

 

 

 

Die eenden zaten wel op de juiste weg

 

En er is maar één verdwaasde kip

 

En dat bent u

 

en dat ben ik

Er zijn drie soorten mensen: zij die vol

vertrouwen hun mouwen opstropen en

erin duiken; zij die hun neus in de lucht

steken en zich omdraaien, en zij die

helemaal niets doen.

.
.





Enfant de Boheme

Ik had juist vriendschap gesloten
met de wolken, broederschap met de regen
gedronken en me verzoend
met een leven van herfstige kleur

toen als een allang niet meer verwachte gast
stralend en majesteitelijk, sierlijk
als een oosterse danser, de zon
lachend in het strijdperk trad

sindsdien beijver ik mij onophoudelijk
bossen rozen te kopen en te kussen
en langzaam rood wordend
de zon het hof te maken

en als de wind de komende herfst
mij aanklaagt en de regen mij huilerig
van ontrouw beticht, dan pak ik mijn koffer
en vertrek met de noorderzon.

 

In de onwetendheid kan men

volmaakt gelukkig zijn.



Ward Ruyslinck

 ..

 

            Geven en nemen

 

            

 

            Je noemt me je allerliefste

 

            al is het, dat ik je vaak plaag.

 

            Maar als we ergens toekomen

 

            neem ik je jas, schuif een

 

            stoel voor je aan.

 

            

 

            En wat later, bij het gaan,

 

            hou jij de deur open tot

 

            opperste verbazing alom.

 

            Maar misschien begrijpt

 

            men het niet, al is het echt

 

            niet zo moeilijk.

 

            

 

            Liefde is uiteindelijk altijd

 

            al geweest, zoiets als,

 

            een beetje werken aan.