.
BEKENTENISxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Met zoveel liefde heb 'k van je gehouden Dat, nu ik bijna je vergeten ben, Zelfs 't zeggen van je naam mij is gebleven Een liefkozing, waar 'k dagen op kan leven.
Slechts een herinnering is mij behouden: Hoe op het plein, bij 't honinglied der linden Vanuit de schaduw over witte straten Je aan kwam lopen. Speelse zomerwinden
Sloegen de zijde van je lichte gele kleed Tegen het ranke lichaam, en je ogen Waren van heimwee raadselig verwijd. Hoevele zomers zijn sindsdien vervlogen...
Met zoveel liefde heb 'k van je gehouden Dat, nu ik bijna je vergeten ben 't Een liefkozing der lippen is gebleven Je naam te zeggen als ik eenzaam ben
|