Ik ben Luc, en gebruik soms ook wel de schuilnaam papa van Bavo.
Ik ben een man en woon in Antwerpen () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 16/05/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: TV kijken, reizen met mobilhome, kruiswoordraadsels.
wat ben ik toch een mooie jongen !
op wandeling in Lilloo
Dit is Mieke Mieke heeft o.a. CVS Klik op haar foto om haar zeer mooie blog te bewonderen !
Vandaag reeds vroeg wakker (half zeven). Mama en papa sliepen nog maar daar kwam vlug verandering in. Vanuit mijn mand stilletjes vanachter op het bed (volgens de boekskes en ge weet wel dat hondenprogramma MAG dat allemaal niet, maar de mama zegt altijd: ik vind dat ze toch nogal streng zijn en terwijl krapt ze eens achter mijn oren en over mijnen kop wat ik zalig vind. Mama zegt ook dat ik al véél véél braver ben gewor den (jongens mijn staart gaat naar omhoog van plezier als ik dit schrijf) en ze zegt ook dat ik met mijn gat in de boter gevallen ben. Wat ze daar nu weer mee bedoelt dat weet ik ook niet. Ben vanmorgen dan ook al vroeg met papa buitengeweest om mij van mijn dagelijkse zorgen te ontlasten, en ditmaal (omdat het vandaag niet regende) zonder die plastieken vod die ze me aandoen als het regent. Pft... wat kan mij dat eigenlijk schelen dat mijn lijfje en mijn poten nat worden, want ik doe niets liever dan in de plassen lopen. Wat ook zalig is, maar dat gebeurt niet alle dagen, is dat ik een afgeknauwd stuk tutterfrut (wie dat nie kent dat is chewing gum) vind waar dat ik dan verder kan op zabberen en bijten totdat ze het zien want dan begint het spel: dan is het van foei Bavo wat zijt ge nu weer aan 't eten etc. Ik geef dat nie graag af maar uiteindelijk als ik er dan toch op de een of andere manier meebinnen geraakt zijn, ga ik door mijn poten wanneer ik een stukje vlees krijg en wanneer mama zegt: flinke jongen, brave jongen.
Helà ik wordt geroepen, mag mee naar buiten naar de ziekenkas of zoiets in den aard.... Tot morgen vriendjes Dikke poot , ook voor jou Taibo mijnen blog vriend!
Dag lieve vriendjes, Hier ben ik weer, wat later dan anders maar vandaag heb ik wel tot 9 uur gemaft. Gisteren namiddag ben ik met mama en papa naar vrienden in Herentals geweest. Wat was me dat : ik was nog maar juist binnen of ik maakte reeds kennis met Bobke. Bobke is een yorkshire hond van 9 jaar, een jongen. Het klikte meteen tussen ons. Ik heb dan heel de middag en avond wel tot 12 uur 's nachts met Bobke gespeeld en geravot. De poes van 15 jaar was er ook maar die had ik de eerste 4 uur niet eens bemerkt. Ze lag verscholen in een hoekje van de zetel en hield zich muisstil om naar ons gekke kuren te kijken. Ik was dan ook verrast toen ik samen met Bobke op de zetel belandde, en recht in de ogen van Minou keek. Maar dat viel noch bij mij noch bij Minou in goede aarde. Met haar staart rechtomhoog vloog ze met een grote sprong de kamer uit, ik er natuurlijk achterna tot ze ergens achter een gordijn verdween. Eerlijk gezegd ik heb het niet zo erg met poezen. Met Bobke spelen was veel plezanter zo plezant dat ik wanneer mijn etensbak naar beneden kwam, ik niet meer te stuiten was en al mijn crockjes door de kamer vlogen. Ik sliep reeds in de auto en toen we thuis kwamen moest mama niet eens zeggen Bavo mand, want op dat openblik was mijn mand het zaligste bed dat ik kon bedenken.
Morgen vertel ik terug van mijn vroegere guitenstreken.
Nog een plezierige dag Lieve knuffelpoten en likjes van jullie vriendeje Bavo
Goede middag hondencollega's was deze morgen reeds vroeg wakker, om half zeven al want er kwam een verhuiswagen en de papa moest zijnen auto en mobilhome verzetten. Heb eigenlijk nog altijd vaak want deze nacht heb ik 2 rare dromen gehad waarvan ik wakker werd. Ik ben dan maar dadelijk op het groot bed gesprongen om dit aan mama en papa te vertellen, maar daar waren ze precies niet zo blij mee, want de mama riep: Bavo mand... en nu weet ik niet meer wat ik gedroomd heb... Nu dit alles ter zake, ik ga verder met mijn vroegere lotgevallen: in het begin (denk ik toch) zei mama dat ik wel een lieve maar een dominante hond was waar ze veel werk mee had. Ik had ook weinig zin om te luisteren en wanneer ik de kans kreeg, nam ik bezit van sloefen, boekskes, kussens en nog andere voor mij heel leuke dingen waar ik ongelooflijk kon op kauwen... met alle gevolgen van dien... Mama zegt ook dat ze soms wel streng moet zijn, want papa geeft mij veel te veel toe: ik klauter lekker op zijn schoot en begin dan aan de mouwen van zijn hemd te trekken. Papa zegt dan foei Bavo maar onder ons gezegd lieve collega's trek ik me daar weinig van aan, totdat de mama verschijnt. Wat die nu weer heeft uitgevonden: een metalen doosje gevuld met centjes en wanneer ik iets ondeugend doe, dan zegt ze "mama neemt doos" en dat heb ik niet zo graag want als de doos naast mij valt dan maakt dit wel lawaai en daar hou ik niet zo van. Ik denk dat ze al die rare dingen van het internet gehaald heeft en ze heeft (volgens mij) ook veel te veel gezien naar dat stomme dierenprogramma, den hondenfluiste- raar of zoiets. ok voor vandaag, tot morgen dikke knuffelpoten
Lieve vrienden, zoals beloofd , hierna nog wat geschrijf over mijn lotservaringen: Mijn tehuis is een niet al te groot appartement, spijtig genoeg zonder tuin. Maar dat hindert mij niet want bijna dagelijks, ttz. als het niet te hard regent of slijk is, gaan we naar het parkje vlak achter ons huis, maar het liefst van al ga ik naar het grote park, waar ik, als er geen mensen of "collega's" in de buurt zijn, vrij mag rondlopen. Zaaaalig !!! Maar ik wordt daar wel moe en dorstig van en de mama heeft dan een plastiekflesje bij en wanneer ze daar op knijpt komt er water te voorschijn in een bakje. Soms heb ik nog helemaal geen dorst en dan zegt de mama: "stomme hond" en giet het water terug in de fles. Ik denk dus dat water véél geld kost..
Moet ik toch niet drinken als ik geen dorst heb, wat is me dat nu!
Oei ik ga met papa buiten, heb dus nu geen tijd meer, morgen meer knuffelpoot voor jullie
Toen ik 5 maanden jong was zat ik reeds in het dierenasiel, hoe ik daar precies gekomen ben, kan ik mij niet meer herinneren... ik zat daar niet alleen in mijn hok, nee er was ook nog een klein mormel dat Eros noemde en nog een zeer oud rakkertje. Op een dag stonden daar 2 mensen voor het hok. Mijn staart kwispelde van ongeduld en met mijn voorpoten tegen de tralies probeerde ik hun aandacht te trekken . Maar inplaats van mij kozen ze voor het kleine mormel... Staart en poten van verdriet naar beneden... Maar wat was dat nu? Ineens werd het kleine mormel terug in het hok gezet (als ik het goe verstaan had met mijn hondenoren was het kleine mormel reeds verpatst) en kozen ze voor mij.. Mijn naam was Babo maar dat vonden mijn nieuwe meesters maar niks en daarom noemden ze me Bavo, nee niet Bavo Claes dat is diene vent van de TV, maar enkel Bavo. Is wel een grappige naam vind ik maar "what's in a name"? Wat ik ook raar vond was dat mijn nieuwe meesters zich niet "tvrouwke" en "baasje" noemden maar wel mama en papa .... stel je voor ik ben toch geen baby maar een puppy?
Ik ben nu reeds 5 maanden in mijn nieuwe tehuis en heb reeds leuke maar ook minder leuke dingen beleefd, maar daar vertel ik jullie nog alles over.
Het is nu tijd dat ik in mijn mand kruip en een beetje ga maffen. Dikke nachtpoot.
Ik ben Anny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam mama van Bavo.
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 28/08/1937 en ben nu dus 87 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: woninginrichting, quilten, lezen, TV kijken, sudoku, etc..
Ik ben Luc, en gebruik soms ook wel de schuilnaam papa van Bavo.
Ik ben Anny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam mama van Bavo.
