Fluitekruid

Een laantje met aan weerskanten hoog het fluitekruid

Als in een weelderige boogt wiegt en
wuift het heen en weer
en steeds zie ik er meer en meer,
Er straalt een wonderlijke rust vanuit,
het maakt ook bijna geen geluid.
Fluitekruid zo romig wit
met uitgestrekte kroon,
wat ben je wonderschoon.

***
De schelpen en de zee,
de wind en al wat leeft,
in alles is muziek
voor ieder die'r een oor voor heeft.

Toekomst

In gedachten loop ik over een smalle brug,
op weg naar de overkant.
Mijn toekomst,dat is aan de andere kant
en nu sta ik nog hier.
Starend naar het water,
maar in gedachten loop ik over de smalle brug
en ben ik op weg naar later.

Zomaar blij met niks
zomaar van de kook.
Heb jij dat ook?

Een rozeblaadje dat dwarrelt in de wind.
Een zinderende zomer die zo zijn einde vind.

 

Een wonder is die zekerheid:
de nieuwe dag zal komen.
Al leek de nacht wel eindeloos,
vol eenzaamheid en dromen.

***
Ik houd zo van de nieuwe dag,
hij trekt de hemel open.
De kleuren keren weer terug.
wie angstig was,mag hopen.