|
Een zonnestraal
Een zonnestraal weerkaatst in't water en't klinkt banaal dat even later jouw lippen mij nu laven
De hitte van de zon verbrandt mijn huid en wat in lente eens begon die warmte van binnen uit koestert mij nu alle dagen
Ik laat de stilte tot mij komen hoor in de rust de vogels zingen de afstand laat mij enkel dromen en 'k moet de hunkering bedwingen alleen t'gevoel kan stromen
een zonnestraal weerkaatst in't water van mijn ogen ik ween voor, nu en later en ken geen mededogen. ********** sunset
01-06-2003. **********
Jij draagt "jouw"lasten met je mee
Jij draagt jouw lasten met je mee Die zwaar als steen, of licht als veren Maar wandel door jouw leven, wel te vree Het leven kan j' alleen maar leren
Maak toch je reisgoed niet te zwaar Je hoeft niet echt eraan bezwijken Neem enkel t'essentiéle maar Laat al't onnodige wijken En "toon" hetgeen je heeft belet te zijn waar jij voor staat Als dan jouw reis wordt voortgezet Het merk'lijk lichter gaat. ********** sunset
24-05-2003 **********
Heel helemaal
Ik voel jouw liefde mij omarmen je kijkt me adorerend aan Mijn kilte wil ik bij je warmen maar mijn gevoel heeft je ontsteld doen staan
Als ik je meeneem naar mijn pijnen en hopend toon al mijn verdriet Dan antwoord jij door te verdwijnen en niemand die mijn tranen ziet
Soms wil zelfs ik niet verder leven omdat mijn smart mijn vreugde wurgt en ik mij enkel zo kan geven
totaal
want die je ziet en voelt ben ik heel echt, heel helemaal. ********** sunset
10-04-2003 **********
Roos van liefde
Het geluid van't stromend water zingt zijn eigen levenslied rode rozen,nu en later Eens voor vreugd, nu voor verdriet
Tranendruppels uit mijn ogen als een voile voor mijn gezicht warmte die mij heeft belogen 't smartenduister kent geen licht
In de stilte van de morgen komt het weten van wat was ligt, voor eeuwig weggestorven Roos van liefde, geknakt in't gras. ********** sunset
22-05-2003 **********
Ik luister naar het zingen van mijn hart
Ik luister naar het zingen van mijn hart de melodie van leven, ontsproten uit mijn smart Gecomponeerd door elke traan die ooit geplengd Waar nu én liefdesvuur én hunkering verzengd De pijn, die gisteren nog geleden
Ik luister naar het zingen van mijn hart en laat het levenslied cresendo nu weerklinken Vergeten al die eeuwen leed en pijn 'k Kan mij voor euwig in gevoel verdrinken Eindelijk ZIJN, wie ik mag zíjn. ********** sunset
04-05-2003 **********
In jouw orkest van klanken ben ik maar slechts een 'toon' Eén van de spelers op de banken en veelal droevenis mijn loon
'k Wil echter solo spelen met enkel jou als dirigent aandacht met niemand delen 'k wil dat je er voor mij bent. ********** sunset **********
ik zal mijn liefd' verstoppen
ik zal mijn liefd' verstoppen verstommen mijn gevoel ik laat me nimmer meer bedotten zeg nooit meer wat 'k bedoel
van honderdduizend levens heb ik dees les geleerd je toont je steeds vergevens en eerlijkheid...dat is verkeerd
dus zal 'k mijn liefd' verstoppen verstommen laten mijn gevoel ik zal mijzelf nooit meer bedotten alleen ik weet wat ik nog voel! ********** sunset ***********
|