In Vrij van leugens, van Alice Miller, stelt de schrijfster, een bekende Zwitserse psychoanalytica, dat het niet erkennen van een kind in zijn 'integriteit' de voorwaarde schept voor een samenleving van individuen die niet gruwen van geweld en onder de juiste omstandigheden zelf ook in staat zijn tot het plegen van geweld. Een kind dat in zijn opvoeding gerespecteerd werd als mens, is ook in gewelddadige situaties nooit in staat tot het plegen van geweld. Het is ook als volwassene gewend te handelen als een integer persoon. Niet iedereen die als kind geweld werd aangedaan, groeit op tot een geweldenaar maar iedere geweldenaar werd als kind mishandeld. Op die manier verklaart Miller het niet herkennen van het geweld in een mens als Hitler en ze schuwt ook niet de waarschuwing dat geweld nog lang niet gebannen is uit de hedendaagse samenleving, met alle destructieve en autodestructieve gevaren vandien.
