Ineens was je daar,zo lief zo zacht. Je fonkelende oogjes grepen mijn aan. In het geniep kwam je even kijken. Je dacht...wat was dat nou ; al dat gerammel om die ene deur, even keek je om de deur.
En flop! iets schoot ineens mijn hart "een pijl? Het was iets warm's en fijn, iets die mijn hartje verwarmde met jou leuke snoet. Ik gooide mijn armen in de lucht. Nam je op,en knuffelde je zo hartstochtelijk, wij vonden het zo reuze-fijn,jij dankte mij met je natte snoet op mijn mond. En wij zworen voor altijd in het leven samen te blijven.
Getekend het vrouwke
Lekker knuffelen "snufsnuf"
Zeg die flits doe raar zunne "wafwaf"
Allemaal plaatjes van de Labrador Retriever's En dat zijn er een hoop.......
GESCHIEDENIS De moderne Labrador Retriever is niet afkomstig uit Labrador, Canada, maar uit Newfoundland voor de kust van Labrador. De voorloper van de Labrador, die beter bekend was als de Lesser Newfoundland, is verdwenen, maar niet nadat hij een grote invloed op de huidige Labrador heeft gehad. Niemand weet precies waar deze hond vandaan komt, of uit welke honden hij is ontstaan. Maar hij leefde zeker al in het begin van de 19e eeuw in deze streken. Hij werd gebruikt als apporteur, waarbij hij het ijskoude water in ging om vissers te helpen en vogels binnen te halen. Hij heeft een sterk, compact lichaam en een korte, vettige, waterafstotende vacht.
Vissers en handelaars namen de 'Labrador' mee naar Engeland, waar hij al snel populair werd als jachthond. Later in de eeuw liep het aantal in Engeland en Newfoundland, door een zware hondenbelasting en quarantainemaatregelen, terug. Voor hij definitief verdween, werd het ras gered door inkruising van verschillende andere retrievers. Om de eigenschappen van de Labrador niet verloren te laten gaan, werd een rasstandaard opgesteld en de praktijk van het door elkaar fokken van verschillende retrievers aan banden gelegd. Er werden rasverenigingen opgericht en sinds die tijd hadden Labrador Retrievers veel succes in veldwedstrijden en op shows.
Door de combinatie van gelijkmatig temperament, sterk lichaam en werklust is de Labrador een veelzijdig, populair ras. Hij werkt als speur-, therapie-, geleide- en sociale hond, maar zijn talent ligt ook op het vlak van gezelschapshond. Niet voor niets is hij enorm populair, ook bij kinderen.
IDEALE RASKENMERKEN Schofthoogte: reuen 56 tot 57 cm, teven 54 tot 56 cm.
Vacht en kleur: kort, dik, recht, hard. Zwart, geel (lichtcrème tot vosrood), lever- of chocoladekleurig.
Hoofd: brede schedel met een rechte snuit; middelgrote, zwarte of bruine ogen; niet grote, dicht langs het hoofd afhangende oren.
Staart: middellang, dik, vrolijk gedragen.
De Labrador Retriever
Over Mijn Hond Rocky
22-12-2005
Afscheid van Saya
De datum is nu wel vastgesteld,morgen ga mijn beste kameraad ons verlaten. Al 2 x toe hapte mijn kameraad mijn in het oor,en dat deed wel heel effe pijn, ook is mijn kameraad niet meer zo jonge gast,en heeft kanker op zijn lever,ook begin hij blind te worden,heeft last van zijn darmen,heeft over en drink veel water,ook laat hij winden die echt stinken,hij vermagerd en is rusteloos in huis "waf". Ik ga hem zeker missen,en juist nu voor kerst gaat hij naar de hondenhemel gaan,maar we hebben het samen zeker erg leuk gehad en dank hem ook voor mijn opvoeding,hij was een voorbeeldig leermeester voor mij "waf".Mijn maatje heeft nu zijn tijd gehad en gaat dan ook naar Laika en Scheera 2 toffe meiden die ook daarboven zijn,zij zullen hem wel vertroetelen en het beste ervan maken"waf".Vrouwtje en heel het gezin hebben er lang over nagedacht,wat ze zullen doen,en ze hebben besloten saya te laten inslapen,daar hij ook moment er iemand binnen kwam heel anders deed dan normaal en zij hem niet verder willen zien afzien"waf". Waarschijnlijk heeft hij pijn,maar wij kunnen namelijk niet het mensentaal uitspreken,wel hondentaal,saya slaap heel veel,en wil altijd in een appart hoekje gaan liggen,als ik dan eens hem wil begroeten,gromt hij heel lelijk,ook naar kinderen toe als zijn baasje Sissi vriendinnetjes mee breng naar huis "waf".En eenmaal toe hapte hij bijna naar onze kennis die mijn vrouwtje haar gelnagels kwam doen,altans saya haar goed kende,dat was wel effe schrikken,zo heb ik mijn maatje nooit gezien"waf".Ik ga hem altijd uit de weg,want ik vertrouw het niet echt meer,en wil hem niet belasten,dus daarmee morgen om 14 uur gaat onze beste maat ons verlaten in de familiekring,juist mijn vrouwtje zal aanwezig zijn en ik zal haar zeker nadien haar bijstaan,want ik zelf zal er ook niet bij zijn"waf" Saya ik zal je missen.
Beste kameraad, Ik zal je nooit vergeten,wat je al zo gedaan hebt voor mij. Toen ik als puppy bij jou kwam,nam je mij op in dit gezin,vol liefde en warmte,je leerde mijn dingen die jij reeds als pup had geleerd. Mooi langs de leiband lopen,zitten,kom hier,liggen,popje terug brengen enz... Iedere ochtend waste je mijn oogleden,iedere avond speelde je met mij. Iedere moment stond je mij bij,nachten lagen we dicht bij elkaar. Nu je oud en ziek bent,zal ik jou warmte tegen mijn lijf missen. Ik zie je zo sukkelen met je ziekte en vraag mij af,kan hij nog genezen. Nee de ziekte kan nu niet meer verholpen worden,je bent te oud. De dag die morgen komt,zal ik in mijn koppie hebben en ieder jaar een kaarsje branden voor jou ter gedachten hoe leuk wij het hadden samen,ooit kom ik naar je toe,toch dat zal nog een tijd duren. Waar jij nu zal gaan is immers een paradijs achter de regenboog, dus saya ga nu maar,en doe de groeten aan Laika,Scheera,Lara. Je beste vriend Rocky
