“De retoriek van onze bewindvoerders doorloopt steeds dezelfde fasen”

… Johan Van Overtveldt, Hoofdredacteur van Trends

• "Minstens even storend is de manier waarop de bewindvoerders hun beleid proberen te vertalen naar de publieke opinie. De retoriek doorloopt steeds dezelfde fasen: eerst wordt het probleem ontkend, vervolgens geminimaliseerd, en uiteindelijk komen er halfslachtige maatregelen die als moedige en gedurfde oplossingen worden gepresenteerd. Wie die gang van zaken aan de kaak stelt, heet dan dom of van slechte wil te zijn. Geen wonder dat de burgers de klassieke partijen en machtshebbers fors in de wielen rijden zodra ze in het kieshokje de kans krijgen."
  
  
• "Die houding zien we ook almaar meer in het ACW-dossier. Diverse CD&V-tenoren namen het de voorbije dagen nadrukkelijk op voor de zwaar getergde koepel van de christelijke werknemersbeweging. Daar is op zich niks fout mee, integendeel zelfs. Wat wel de wenkbrauwen doet fronsen, is de teneur van het discours. Het meest gehoorde argument luidt dat wie de middenveldorganisaties destabiliseert, het risico loopt de hele maatschappij te ontwrichten. Het is zeker een feit dat de meeste middenveldorganisaties bijzonder zinvol en constructief maatschappelijk werk leveren. Maar moeten ze daarom gespaard blijven van kritische vragen? Dat gaat toch wel heel erg ver."
  
  
• "Het ACW zit in nesten omdat zijn leiding in het voorbije decennium danig heeft gefaald. Het ACW ging akkoord met het Dexia-verhaal omdat opgaan in een grotere bankstructuur de enige manier was om huisbank Bacob van de ondergang te redden. De ACW-bestuurders bij Dexia gingen op hun beurt voluit mee in het hallucinant speculatieve businessmodel van de groep. Na de vette dividenden kwam echter de gigantische oplawaai. Het ACW zit daardoor financieel aan de grond en tracht dat met gemeenschapsgeld op te vangen (de operatie-Arco, de aankoop van de winstbewijzen door Belfius). Tussendoor zette het constructies als Sociaal Engagement op die de belastingrekening moeten drukken."
  
  
• "Steeds meer ACW-leden komen in opstand tegen hun leiding, zo blijkt uit de vele mails die we krijgen. Het ACW beleeft een existentiële crisis, niet omdat onder meer Trends met vervelende vaststellingen en kritische vragen komt, maar wel omdat de leiding faalde en faalt. Politici mogen deze realiteit niet verdoezelen."