Noot van Addertje:
Rerum Novarum: hoogdag
van arrogantie en populisme
Tijdens de Rerum
Novarum-viering wordt het clubje ACW/ACV niet gehinderd door enige
bescheidenheid. ACV-Voorzitter Leemans fulmineert tegen het marktkapitalisme
dat hij als een spuuglelijk monster omschrijft. Iedereen weet inmiddels dat het ACW zich aan de potten
van dat monster heeft vetgemest en er zich recent zwaar aan heeft verbrand.
Hierover echter geen woord in de speeches. ACW-voorzitter Patrick Develtere: "Het
graan blijft staan, ook na de orkaan". Dieper ging Develtere niet meer in
op Arco, aldus HLN.
Rerum Novarum was dit jaar een hoogdag van populisme,
demagogie en van de arrogantie van de macht.
Ook Johan Van Overtveldt heeft bedenkingen bij uitspraken van de hoofdrolspelers.
|
Het ACW en de behoefte
aan Maatschappelijk Verantwoord Middenveld
Johan Van Overtveldt,
hoofdredacteur Trends
Geregeld weerklinkt de
kreet om méér MVO (Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen). Er is minstens
evenveel nood aan méér MVM (Maatschappelijk Verantwoord Middenveld). Enig
voorbehoud rond de energie-oproep van Develtere lijkt gepast.
Naar jaarlijkse
gewoonte viert de christelijke werknemerszuil ACW op Rerum Novarum feest. Na
de orkaan, zoals ACW-voorzitter Patrick Develtere het zelf omschreef, die de
voorbije maanden doorheen deze organisatie raasde, was het dit jaar extra
uitkijken naar de speeches en de nieuwe boodschap. Ook intern keek men daar erg
naar uit, niet in het minst omdat de geldkwesties, en meer specifiek het nu
overheersende geldgebrek binnen de zuil, diepe wonden geslagen hebben tussen
verschillende deelorganisaties van de ACW-koepel.
Wat onmiddellijk
opvalt, is dat er nauwelijks enig spoor van inkeer en zelfbevraging
publiekelijk aan de orde komt. ACV-voorzitter Marc Leemans zei het op de Rerum
Novarum in Lichtervelde niet met evenveel woorden maar uit zijn betoog blijkt
duidelijk dat hij de christelijke werknemersbeweging als het slachtoffer ziet
van radicaalrechts. Geen woord over de fiscale constructies rond Sociaal
Engagement, geen woord over de graaicultuur van de ACW-vertegenwoordigers
binnen Dexia, ook niks over de afwenteling van de eigen verantwoordelijkheden
in het Arco-debâcle, evenmin als over de chantage-tactieken toegepast in dit
dossier.
Zowel intern als
extern blijft men op zijn honger hoe het ACW naar de toekomst voor een méér
Maatschappelijk Verantwoord Middelveld (MVM) gaat zorgen. De voorbije maanden
kwam ondubbelzinnig aan het licht dat de ACW-koepel op dit vlak schromelijk
tekortschoot terwijl tenoren van de organisatie voortdurend de mond vol hebben
over Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen (MVO). Marc Leemans had het in
Lichtervelde wel over Maatschappelijk Onverantwoord Vluchtgedrag. Daar kan je
na de jongste maanden diverse kanten mee uit.
Een opvallende oproep
op Rerum Novarum kwam er van ACW-voorzitter Patrick Develtere: Lucht, wind,
zon en licht zijn van iedereen
Daarom vragen wij een wettelijk initiatief dat
alle energieproducenten verplicht om burgers structureel te laten participeren
in investeringen in hernieuwbare energie. Deze oproep verdient zonder meer een
ernstig maatschappelijk debat. Een goed onderbouwd en gestructureerd initiatief
op dit vlak kan zelfs een belangrijke bijdrage leveren aan het doorbreken van
de maatschappelijke lethargie die op dit moment zwaar weegt op de huidige en
toekomstige welvaart.
Het ACW moet het de
goegemeente echter vergeven dat onmiddellijk enige waakzaamheid ontvlamt bij
het aanhoren van een dergelijke oproep. Wil de organisatie zelf nadrukkelijk
een rol spelen in wat we dan maar de democratisering van de hernieuwbare
energie zullen noemen? Ziet zij mogelijkheden om daar als tussenpersoon zelf
ook enig garen bij te spinnen nu de eigen kassas zwaar onder druk staan? Met
de Dexia, Arco & Co ervaring vers in het geheugen lijkt enige
terughoudendheid ten aanzien van een mogelijke rol voor het ACW in de
democratisering van het energiegebeuren in België nadrukkelijk aan de orde.
|