Wanneer verleiding misleiding wordt

Elio de illusionist

• Vergelijken: “Dat de premier in zijn toespraak België vergelijkt met andere landen en daaruit afleidt dat we het beter doen, is een aloude truc. Het volstaat immers telkens die landen te selecteren die het in het vergeleken domein minder goed doen.”

• Selectief: “Het gebruik van selectieve informatie verklaart waarom de goed nieuws show van Di Rupo aan de UGent geen foute informatie bevat, maar toch schril afsteekt bij de eveneens op officiële cijfers gebaseerde ‘stand van het land’ door N-VA politicus Siegfried Bracke. De al even officiële cijfers van VOKA, nauwelijks enkele dagen na de presentatie door Di Rupo, spoorden al evenmin met deze van Di Rupo. Teveel belastingen waarvoor we veel te weinig terugkrijgen, luidt de conclusie.”

• Onzin: “Di Rupo wees er ook op dat de grootste stijging van de staatsschuld er kwam in de periode 1981-88, zonder socialisten in de regering. De waarheid heeft zijn rechten zo voegde hij eraan toe. Applaus op de banken. Een vooraanstaand editorialist stuurde mij hierover een kort bericht: “Di Rupo vertelt onzin”. Alain Mouton schreef in Trends (21/08/2012) over de stijging van de staatschuld in de jaren tachtig: “Het overleden PS-kopstuk Guy Spitaels was een van de hoofdverantwoordelijken voor de fenomenaal hoge Belgische staatsschuld en de overheidstekorten die in de jaren zeventig en tachtig steeds groter werden.”

• Vanzelf: “Met zijn misleidende uitspraak stapt Di Rupo in de voetsporen van een illustere partijgenoot, Guy Mathot, die beweerde ‘dat de staatsschuld er vanzelf gekomen was en ook vanzelf zou verdwijnen’.”

• Negatie regionale werkelijkheid: “Met een grafiek stelde Di Rupo dat in België en Nederland de ongelijkheid tussen arm en rijk afneemt terwijl ze toeneemt in Frankrijk en Duitsland. Voor socialisten is dat ongetwijfeld een belangrijk aspect. Maar wat betekenen deze cijfers voor België wanneer men weet dat de verschillen tussen Vlaanderen en Wallonië zo groot zijn? Groter zelfs dan het aangegeven verschil tussen België en de andere landen? De onwil van de federale regering om ons te informeren over de interne verschillen maakt dat elke informatie over België op zich al misleidend is. “

• Decennialang socialistisch beleid: “De regionale werkelijkheid wordt verzwegen omdat Di Rupo en de PS zich dan zouden moeten verantwoorden voor hun decennia onafgebroken socialistisch beleid in Wallonië en Brussel dat enkel maar meer armoede en meer afhankelijkheid opleverde. Dan pas zou de bevolking zelf kunnen vaststellen dat de meerwaarde van België voor de regio’s heel verschillend is.”

• Hoger, lager: “Di Rupo pronkt terecht met de fors gedaalde prijs voor elektriciteit en feliciteerde daarvoor zijn regeringsvrienden van SP.A. Maar deze daling was enkel mogelijk omdat de federale regering, met PS en SP.A, decennialang een veel te hoge prijs tolereerde. Waarom zorgden ze daar geen twintig jaar eerder voor? Het blijft trouwens raden waarom hij de actuele prijs in België vergelijkt met het gemiddelde van de buurlanden, Frankrijk, Nederland en Duitsland, in plaats van de cijfers voor elk land afzonderlijk te geven.”

• Misleidende propaganda: “Zouden de toehoorders binnen en buiten de aula deze trucs doorzien, zoals Carl Devos mij liet weten? Ik betwijfel het. Tijdens de komende colleges kan professor Devos hierover wel nog verder doorpraten met zijn studenten en hen wijzen op de manier waarop Di Rupo omging met de cijfers. Wetenschappelijke nabesprekingen zijn hier zeker op hun plaats, zo niet blijft het misleidende propaganda onder een wetenschappelijke dekmantel.”

• Media, welke media ? “Maar wie zorgt ervoor dat de vele duizenden buiten de aula deze propaganda kunnen doorzien? Is dat niet de rol van de media? Het zou in elk geval goed zijn mochten ze niet alleen dienst doen als klankversterker, maar ook een kritische stem laten horen. Quod non.”

(de-bron.org)