|
De grootste werf die Di Rupo absoluut wilde realiseren:
ze is zelfs nog niet opgestart
Het was dé doelstelling van deze regering. Al van bij de eerste ministerraad op 6 december 2011 liet Di Rupo er geen twijfel over bestaan: de Franstalige regeringspartijen zouden er alles aan doen om hun Vlaamse partners "de volgende verkiezingen te laten winnen". De trado’s zullen het waarschijnlijk betreuren, maar het stemgedrag van de kiezer kan je alsnog – gelukkig - niet bij wet opleggen.
Ze hadden heel wat werven in de stijgers staan. Zij beweren BHV te hebben gesplitst. Zij beweren de loonkosten te doen dalen. Zij beweren justitie te hervormen. Zij beweren de concurrentiekracht te versterken. Zij beweren de pensioenproblemen op te lossen. Di Rupo en zijn trawanten beweren goed bezig te zijn. De meeste werven die in de planning zaten zijn voltooid. Kortom, het goed gaat met de Belgische economie.
En u zal de mainstream-media dit niet horen/zien tegenspreken. Nochtans zullen velen (de meesten?) onder u de overtuiging zijn toegedaan dat de perceptie, die door de Di Rupo-ploeg en de pers wordt gecreëerd, nog niet in de buurt komt van de realiteit. En u zou het best wel bij het rechte eind kunnen hebben.
Afblokken
Want draai of keer het zoals u wil: na de verkiezingsuitslag van 10 juni 2010 stonden voornoemde werven, zonder uitzondering, allemaal in het teken van die ene grote werf die ook het cement aanleverde voor de huidige regering: het afblokken van een verdere doorbraak van de N-VA bij de volgende verkiezingen.
Wel, we zijn vandaag zo’n drie maanden verwijderd van de datum van de moeder-aller-verkiezingen van 25 mei aanstaande. Maar als we de recente peilingen mogen geloven blijkt deze grote werf zelfs nog niet te zijn opgestart. Van fundamenten die enige stabiliteit garanderen is geen sprake. En terwijl duurzame structuren ontbreken, lijkt ook het enige bindmiddel van deze regering, het cement, hoe langer hoe meer de kenmerken van drijfzand te vertonen.
Hoger belang
Een nieuwe monsterscore van de N-VA zou het beste bewijs zijn dat het aanmodderen van deze regering de kiezer niet zou hebben overtuigd. Want het kiesgedrag kun je nu eenmaal niet bij wet vastleggen.
Laten we echter niet vooruitlopen op de feiten: de kiezer moet zich eerst uitspreken. Maar vergis u niet. Indien het ook maar enigszins mathematisch mogelijk is, zullen Di Rupo zijn knechten er een tweede ambtstermijn bijdoen en doorgaan tot 2019. Een Vlaamse minderheid zal hen daarbij niet tegenhouden. Dit alles uiteraard in het kader van het “hogere” belang. Bovendien is vijf jaar een eeuwigheid in de politiek.
Addertje
|
