Lieve hart zing! Ik luister naar u en misschien met een zorgeloze
glimlach zal ik alles onthouden. Hoe hij leefde liefde, en hoe hij
toen woonde, gelukkig, opwinding gekweld in de ziel eeuwig
begraven. En daar, staren, slapen zonder te zingen. Vrienden
gekoesterd. Het fornuis, de opwarming van de aarde, bevriest het
hart. Dus zingen, krakende, ruisende, mijn lieve hart tot het
laatste vuur niet gedoofd. Zodat onze vriendschap niet dooft
geef ik jou deze magische bloemen.
08-12-2019 om 08:34
geschreven door Fernand.
|