We spenderen opnieuw een weekend in de streek van St-Omer. Er zijn in de buurt van Clairmarais meerdere bepijlde wandelingen, zie de bijlagen. Omdat er nogal wat overlappingen zijn opteren we op zaterdagnamiddag voor een wandeling die enkele ervan combineert, daarvoor baseren we ons op een beschrijving uit het tijdschrift Kreo van 2001.
De wandeling stelt niet teleur, vanuit Clairmarais (4 meter boven de zeespiegel) 'klimt' het naar Buysscheure (minder dan 500 inwoners, op ruim 30 meter hoog) Zelfs vanop deze geringe hoogte is te zien hoe Clairmairis en St-Omer ingesloten liggen met heuvelruggen rondom.
Spijtig genoeg is het 'estaminet' in Buysscheure gesloten (wegens brandschade), en laat dit de enige mogelijkheid zijn op deze wandeling om een (drank)pauze in te lassen.. Na 14 km komen we terug op het startpunt, la grange nature in Clairmarais.
Op zondag staat er opnieuw een wandeling op het programma, we baseren ons op een 'dagstapper' van grote-routepaden die we echter met de fiets willen afleggen. (we gokken erop dat door de langdurige droogte ook de ergste modderpaadjes berijdbaar zullen zijn..) Via het staatsbos van Rihoult-Clairmarais gaat het richting Arques, ten noorden van Arques rijden we langs de vijver van Malhove tot het kanaal van Neufossé dat we volgen richting Watten.
We rijden voorbij 'le moulin rouge', een bekend uitgaanscentrum voor de lokale bevolking, momenteel word het gebouw gerestaureerd en omgevormd tot een 'gîte'. Iets verderop verlaten we het kanaal en volgen een zijtak ervan 'le Grand Leck'. We rijden ons echter vast op een pad dat volledig overgroeid is. Terwijl we overleggen over de te volgen (om)weg springt een ree op uit het groen en rent er vandoor. (onduidelijk wie het meest geschrokken is..wij of de ree..)
We fietsen terug naar het kanaal en vervolgen het jaagpad naast het kanaal. Wat verder komen de gekanaliseerde Aa en het kanaal van Nieufossé samen, waarbij de gekanaliseerde Aa als naam behouden blijft tot de monding in Gravelines. In St-Momelin verlaten we het jaagpad en klimmen uit 'de kom' richting Lederzeele, tot op het hoogste punt van onze route, 50 meter boven de zeespiegel.
Verderop onze route ligt de 'Auberge de Booneghem', maar blijkbaar hebben we de verkeerde coordinaten, waar we dit verwachten aan te treffen is er geen restaurant ... Intussen zijn we in Nieurlet, en we besluiten om de GR-dagstapper exact verder te volgen, via een paadje (met een DIY-overzet) dat ons langs de kortste weg terug naar Clairmarais brengt. We hadden vooraf gepland om dit stukje te vermijden en met een omweg via geasfalteerde weggetjes terug te fietsen, maar gelukkig is het modderpaadje dermate opgedroogd dat fietsen geen probleem is.
We hebben echter opnieuw pech, wegens moederdag zijn allebei de restaurants in Clairmarais volgeboekt.. Het enige wat we nog kunnen bestellen middag is een koude schotel.. Maar na de fietsrit smaakt dit toch.
Na de koffie gaat het richting St-Omer, daar parkeren we ons bij de ruïnes van de abdij die aan de basis lag van de stad. (Audomarus, of Audmar(e), Omaar, Omer..), de Normandische missionaris die erin slaagde om de Germaanse stam van de Morini te bekeren tot het christendom. Deze ruïne is beduidend groter dan deze van Clairmairas en het park errond geeft de fundamenten weer van de originele gebouwen hetgeen een goede indruk geeft van de imposante omvang van deze abdij.
We volgen min of meer de 'religieuze wandeling' door St-Omer, met als eindpunt de basiliek van de stad. Na een bezoek aan het kantoor voor toerisme wandelen we nog iets verder richting de voormalige stadsomwalling, nu 'gepromoveerd' tot ringweg... Na een stop op de grote markt voor een ijsje word het tijd om het weekend af te sluiten en terug naar huis te rijden.
op 16 april vertrekken we met de camper voor ons eerste uitstapje dit jaar. We kunnen pas op zaterdagnamiddag vertrekken en zoeken het dus niet te ver..
We rijden naar Clairmarais, een dorpje bij Saint-Omer, op de grens tussen Le Nord en Pas-de-Calais. Initieel hadden we het plan om te overnachten op de mix-parking Rue du Romelaere maar nadat we wat rondgewandeld hebben beslissen we om te parkeren op de parking van ISNOR, waar boottochtjes door de kanalen van start gaan. (embarcade Isnor). Dit is een privé-terrein, goed gelegen (aan 3 zijden water) en s'nachts heel rustig. Er is ook een camping in het dorp, maar met slechte recensies.
We gaan wandelen in het nabijgelegen natuurreservaat (Réserve naturelle nationale des étangs du Romelaëre). Er werd hier eeuwenlang turf gestoken (ook nog tijdens WW1 en WW2 toen de aanvoer van kolen stokte). Wat achterbleef zijn vijvers, met veel (water)vogels en rijk aan vis. In het nabijgelegen bos van Clairmarais zijn een 130-tal reigernesten.
De wandeling verloopt grotendeels over een vlonderpad, enkel het laatste stuk gaat door het gras. Een keer moet er een 'watergang' overgestoken worden dmv een 'bac à chaine', een bootje dat dmv een ketting over en weer kan getrokken worden.
Op zondagvoormiddag melden we ons aan voor een boottochtje met gids. Echter door een gebrek aan inschrijvingen word de afvaart van 10hr verschoven tot na 11hr, en zelfs dan zijn er slechts 5 passagiers.. Maar dat maakt de rondvaart er niet minder interessant op. De landbouw is op de smalle stroken land tussen de talloze kanaaltjes per definitie kleinschalig en arbeidsintensief (groenten, met bloemkool als topper).
Nadat de zwaluwen quasi verdwenen waren uit de regio (wegens grootschalig gebruik van biociden) werd het roer omgegooid en werden er nestkasten geplaatst specifiek voor zwaluwen. Intussen zijn er opnieuw zoveel zwaluwen dat die volstaan als insectenbestrijding. De muskusrat die hier geen natuurlijke vijanden kent word actief bestreden, er word een premie betaald van 2,2 Euro per gedode rat.. de staart dient voorgelegd te worden als bewijs..
Na het middageten in het lokale restaurant starten we voor de wandeling 'sentier de la cuvette'.. per fiets.. Het is bijwijlen zwoegen over paadjes die bedoeld zijn voor wandelaars. Na 21km zijn we terug bij de camper, 4 km meer dan verwacht, we zijn enkele keren het verkeerde pad opgegaan..
We voelen ons nadien nog goed genoeg om er een wandeling aan toe te voegen, het 'circuit de Booneghem' (maar zonder de zijsprong naar het natuurreservaat..) Terug bij de camper hebben we er 10km opzitten.
Vandaag 18de, de laatste dag van het Paasweekend. We opteren voor een fietstocht, de 4de -en tevens laatste- lus van 'les rives de l'Yser', de eerste drie hebben we vroeger gefietst. (lus 1 en 2 in 2014, lus 3 in 2019)
Het is wat zoeken om vanaf de parking het tracé van de fietslus te bereiken. Eenmaal op het parcours gaat het via Nieurlet (Nieuweleed), Saint-Momelin, Wulverdinghe en Lederzeele naar Volckerinhove. Daar vinden we een restaurant dat open is op deze Paasmaandag.
Na het middageten fietsen we verder naar Broxeele en Buysscheure. In dit laatste dorpje ligt de 'officiele' bron van de Ijzer, een beekje met een bodempje water en een vijvertje..
Na Buysscheure gaat het terug naar het vertrekpunt in Clairmarais, we rijden echter nog een stukje verder zuidelijk om de ruines van de abdij van Clairmarais te bekijken. Niet erg imposant, er blijft weinig van over.. De abdijhoeve (vierkantshoeve) ernaast is daarentegen indrukwekkend groot (De binnenplaats alleen schat ik op ruim 1 hectare)
In het nabijgelegen staatsbos (Forêt de Rihault-Clairmarais) bevinden zich viskweekvijvers, destijds uitgegraven door de monniken. De meest bekende is de étang d'Harchelles, een vijver die veel hengelaars aantrekt. Een 'permis de jour' kost 9 Euro.. De fietslus van 29km zijn er bij aankomst bij de camper goed 37 geworden.
fotos van dit weekend: klikken op kleine foto of op de link hieronder
