Op zondag 30 oktober vertrekken we na het middageten naar St-Malo-les-Bains bij Duinkerke. We hebben gekozen voor de camping 'la Licorne' voor dit verlengd weekend. Nadat we ons geparkeerd hebben gaan we wandelen op de dijk, richting Duinkerke. Het weer is uitzonderlijk zacht, het is dan ook druk met veel wandelaars op de dijk en het strand. De terugweg naar de camping verloopt in de avondschemering.
Op maandag staat wandelen op het menu; saint Malo-les-bains is een voormalige gemeente, ooit zelf deel van de gemeente Rozendaal maar later allebei opgeslorpt door het uitdeindende Duinkerke.
Vanaf de tweede helft van de 19de eeuw evolueert Malo tot mondaine badplaats met de bijhorende bouw van villas. De grote bloei kwam er na WW1. We wandelen richting Duinkerke via een andere weg, tot we kunnen inpikken op het "parcours architecture" door Malo, een parcours van 6km dat we op het internet gevonden hebben. Er zijn diverse oude en geklasseerde huizen/villas in 'art nouveau' te zien in deze wijk van Duinkerke, en dit ondanks vernielingen tijdens de slag van Duinkerke aan het begin van WW2 (evacuatie van Britse en Franse soldaten eind mei 1940) (de Royal Air Force slaagde erin intensieve bombardementen door de Duitse Luftwaffe te verhinderen).
We komen op deze wandeling vrij veel houten huizen tegen, een gevolg van een militaire verordening: de citadel van Duinkerke moest kunnen beschikken over een vrij schootsveld en huizen die dit schootsveld belemmerden moesten snel vernietigd kunnen worden (afgebrand..) (Noot: ook voor de Antwerpse forten was deze regel van toepassing)
Als we op de zeedijk komen waar we gisteren gewandeld hebben schakelen we over op een andere wandeling, het "circuit Jean-Bart" door het centrum en het oudste deel van de haven, ook dit parcours is een zestal km lang. Wellicht is de horeca niet voorzien op de toeloop van toeristen zo laat in het jaar, zowat de helft van de restaurants zijn dicht en bij deze die open zijn is het zoeken voor een plaats.. Het centrum van Duinkerke hebben we reeds bezocht tijdens een fietstochtje vanuit Bergues (langs het kanaal van Bergues-Duinkerke) in juli 2013.
Na het middageten vervolgen we het parcours en op het einde ervan wijken we wat af richting het oostelijk deel van de haven, we komen voorbij het museum van operatie Dynamo en volgen een stukje de pier waar schepen uit Engeland aanmeerden tijdens de evacuatie. In deze operatie Dynamo speelde ook het 'fort des dunes' van Leffrinckoucke een rol (in juli 2021 zijn we er voorbij gefietst). Ook de herdenkingsplaats bij Esquelbecq (la plaine au bois) die we eind mei 2014 bezocht hebben is verbonden met deze operatie. Een achterhoede van de zich terugtrekkende geallieerde troepen die de opmars van het Duitse leger moest vertragen om de evacuatie mogelijk te maken werd er gevangen genomen door een SS-bataljon en aansluitend gedood in een schuur. (Massacre de Wormhout)
We komen terug op de zeedijk en wandelen -met een tussenstop voor een hapje en drankje- terug naar onze camper, met 16km in de benen..
Op de laatste dag van dit lange weekend verplaatsen we ons met de camper tot bij de pier waar we gisteren een ruime parking gezien hebben (parking du Frac, waar het kanaal naar Bergues uitmond in zee). We volgen een beschrijving van een wandeling door het oostelijk deel van de Duinkerkse haven, daarvoor moeten we eerst richting centrum om via de brug van Texel het oostelijk havengebied te bereiken. Als 3de haven van Frankrijk is het havengebied van Duinkerke reusachtig groot.
Eerste bezienswaardigheid is de 'sluis van Trystram', uitgegraven in 1896 en destijds met zijn afmetingen van 170 op 25 meter de grootste van Europa. Onze wandeling brengt ons tot bij de sluis Wattier, hier bevind zich een Duitse duikboothaven uit WW2, echter in tegenstelling tot deze van Lorient (bezocht op 6 augustus 2020) valt hier niets te bezoeken... Bovenop de bunker bevind zich een radarstation dat nog steeds in gebruik is door de havendiensten. Na deze wandeling van toch goed 9km eten we in een restaurant op de place Jean-Bart (de bekende zeerover van Vlaamse afkomst). Na de middag verplaatsen we ons naar Grande-Synthe voor een wandeling door het natuurgebied 'Puythoek', maar de regen is spelbreker.. we wandelen dan maar wat rond in het nabijgelegen shopping centrum dat tot onze verwondering gewoon open is vandaag..
Ook dit jaar trekken we naar Dusseldorf voor een bezoek aan het jaarlijkse vakantiesalon. We vertrekken op vrijdagnamiddag de tweede september. Om een of andere reden is er geen mogelijkheid om bij de beurs zelf te parkeren (volzet??) We vinden een plaats op een camperparking in de buurt van het vliegveld.
De nieuwste modellen campers en toebehoren worden op het vakantiesalon tentoongesteld. Benevens de beurs is Dusseldorf ook een aangename stad om te bezoeken, hiervoor nemen we het openbaar vervoer of de fiets. Gezien het uitzonderlijk zachte weer is het dit keer vooral de fiets...
Op zaterdag, na een dagje slenteren op de beurs fietsen we naar het centrum van Dusseldorf. Jessica heeft haar huiswerk gemaakt en plaatsen gereserveerd in een hot-pot restaurant (behoord tot een keten met drie vestigingen in Duitsland). Het district waar dit restaurant gelegen is heeft als bijnaam 'little Tokio' en ligt net buiten het oude centrum van de stad. De naam is verkeerd gekozen, de meeste zaken in deze buurt zijn Chinees... Ik ben een van de weinige niet-Chinezen in het restaurant, steeds een indicatie over de authenticiteit van het aangeboden eten...
Op zondag brengen we nog het grootste deel van de dag door op de beurs, op de terugreis zien we in de buurt van Temse een groot aantal luchtballons in het zwerk.. geen idee welke activiteit hier achter steekt maar mooi zicht...
Op 7 en 8 augustus gaan we op familiebezoek in de buurt van Lorca, het is er extreem warm.
Het einde van ons verlof komt nu stilaan in zicht, op 9 en 10 augustus bezoeken we Zaragoza, een van de grootste steden van Spanje. De stad ligt aan de Ebro. Er is een ruime camperplaats, deze ligt op een viertal km van het centrum, maar er is een tramhalte bij de parking die ons op 10 minuten tot in het centrum brengt. We bezoeken de Pilar basiliek, de kathedraal La Seo en het amfitheater tijdens onze wandeling door het oude centrum. Op woensdag 10 augustus rijden we met de camper naar het paleis Aljaferia. We zijn vrij vroeg zodat we gemakkelijk een parkeerplaats vinden in de buurt.
Na dit bezoek rijden we noordwaarts, over de Pyreneën Frankrijk binnen. We zien de gevolgen van bosbranden die hier lelijk huisgehouden hebben. We vermijden de regio rond Bordeaux waar nog steeds hevige bosbranden woeden en waar volgens het nieuws op de radio wegen hierdoor zijn afgesloten. We vinden een rustige camperplaats in Captieux waar echter niet veel te bezoeken is..
Op 11 augustus rijden we tot Aubigny-sur-Nère, een stadje dat historisch gelinkt is met Schotland. Na de lange rit ontbreekt ons echter de lust om nog rond te wandelen, ook al ziet het er heel mooi uit.
Op 12 augustus zijn we terug thuis.
We hebben tijdens dit verlof 5600 km afgelegd met de camper...
zomerverlof 2022, 5-6 augustus, Faro Portugal tot Antequera Spanje
Faro is de laatste stad die we bezoeken in Portugal, het is de hoofdstad van de gelijknamige provincie. Het zijn opnieuw de Romeinen die deze plaats uitbouwden tot een belangrijke havenstad. De Moren bouwden de omwalling, de aardbeving van 1755 verwoestte de stad en het is pas na de aanleg van een vliegveld dat de stad opnieuw welvarend werd als gevolg van toerisme.
Na een wandeling en een bezoek aan de kathedraal annex museum genieten we nog een laatste keer van een lekkere Portugese paella vooraleer we richting Spanje vertrekken. Einddoel voor vandaag is El Viso del Alcor, een klein stadje in de buurt van Sevilla, Andalusië.
Sevilla hebben we vroeger reeds bezocht, ons plan is om morgen Carmona te bezoeken, bijgenaamd 'klein Sevilla'. El Viso del Alcor hebben we gekozen omwille van de camperparking, vreemd genoeg duurt het tot 's avonds laat vooraleer een tweede camper de parking op rijd. De enige bezienswaardigheid is een kerk, helaas is die dicht wanneer we die willen bezoeken.
Carmona ligt op een heuvel in een vlakte en was strategisch belangrijk. Ook hier zijn veel sporen te zien uit het verleden; romeinse necropolis, amfitheater en versterkingen. De versterkingen werden uitgebreid door de Moren die er ook enkele paleizen bouwden. Na de herovering op de Moren werden de verdedigingswerken hersteld en verbeterd.
We begaan de vergissing om via de grote stadspoort (Puerta de Sevilla) het stadje binnen te rijden met de camper. We komen terecht in een wirwar van steegjes soms nauwelijks breed genoeg om er -met ingeklapte spiegels- doorheen te rijden. Uiteindelijk kunnen we via de Cordoba stadspoort het stadje uitrijden, daar parkeren we de camper en starten ons bezoek..
Na het bezoek aan Camora rijden we naar Antequera, iets ten noorden van Malaga. Daar doen we nog een avondwandeling naar het Moorse Alcazaba (fort uit de 11de eeuw, gebouwd op oudere Romeinse versterking). Hier hebben we ook zicht op de archeologische site met de Romeinse thermen. Wegens het late uur is er echter geen bezoek meer mogelijk.
zomerverlof 2022, 2-4 augustus, Evora, Lagos en Portimao
Op 2 augustus rijden we Lissabon voorbij, via de Vasco-da-Gama brug over de Taag gaat het naar Evora, meer in het binnenland gelegen. Ook dit is een stad die gesticht werd door de Romeinen, daarna veroverd door de Visigoten, later afwisselend in handen van de Arabieren en Portugal, tot het in 1166 definitief veroverd werd door Portugal. Ook deze stad staat op de Unesco lijst van werelderfgoed.. Er is een officiële parking voor campers, wel op vrij grote wandelafstand van het historisch centrum. Wegens de hitte zoeken we de schaduw van het openbaar park op, daar ligt een -voormalig- koninklijk paleis, nu te bezoeken als museum met als onderwerp de geschiedenis van Evora, mooi! Volgende stop is de kerk van Sint-Fransiscus, met aanpalend de knekelkapel. Toevallig is er in de aanpalende voormalige kloostergebouwen een tentoonstelling met kerststalletjes uit de ganse wereld, bij de hitte vandaag een beetje buiten seizoen maar leuk.
We wandelen naar het centrale plein om er de kerk van Sint Antonius te bezoeken, vreemd genoeg is deze gesloten. We trekken verder naar de kathedraal van Evora, een prachtig gebouw waarvan we ook de bovenkant bezoeken, van hieruit krijgen we een panoramisch zicht op de omgeving. Volgende bezienswaardigheid is een romeinse tempel gewijd aan Diana, waarvan een klein gedeelte heropgebouwd werd. (met de typische Korintische zuilen). Vandaar wandelen we naar het van oorsprong Romeins aquaduct, in de middeleeuwen gerestaureerd en opnieuw in gebruik genomen. Een volgende getuigenis van de Romeinse tijd bevind zich onder het stadhuis, de Romeinse baden. Op dit uur is het stadhuis reeds gesloten voor het publiek maar de bewaker laat ons toch binnen om enkele fotos te nemen.. We keren terug en passeren de Sao Tiago kerk, helaas eveneens niet meer open voor bezoek.. Volgens onze reisgids nochtans een kerk met een heel mooi interieur..
Op het centrale plein blijven we 'plakken' voor het avondeten, daarna gaat het terug naar de camper.
Na de hitte van de voorbije dagen zoeken we wat koelte op, op 3 augustus rijden we naar de Atlantische kust, naar Lagos in het zuidwesten van Portugal (Algarve). We rijden Lissabon voorbij gezien we hier reeds op city trip zijn geweest. In Lagos wandelen we naar het kanaal met de plezierhaven, uitgegraven in de monding van een riviertje dat hier de oceaan bereikt. We boeken een tochtje met een boot langs de kust ten westen van Lagos. We passeren de havenpier en varen voorbij de 'trap der slaven', uitgehakt in de kliffen die hier de kustlijn beheersen. (Lagos had ooit een slavenmarkt, wellicht de oudste van Europa) Het kleine bootje brengt ons tot inhammen die soms de allures van een grot aannemen en met enkele passages onder natuurlijke 'boogbruggen'. Na afloop wandelen we door het stadje en vinden een restaurant met een dakterras waar we een mooi uitzicht hebben over het kanaal en de oceaan wat verderop.
De volgende dag verplaatsen we ons naar Portimao, daar is parkeren met camper toegelaten op de enorme parking van een congrescentrum. Ook hier gaan we voor een boottochtje langs de kust, in een opblaasboot (RIB). Hoogtepunt van dit boottochtje is de (beroemde) zeegrot van Benagil, omwille van de vele zwemmers is het voor boten niet toegelaten om hier tot het strand te varen. Het gaat nog een stukje verder oostelijk vooraleer terug te varen naar Lagos. Terug op de parking zijn we nog steeds de enige camper. Onderweg hebben we echter gezien dat enkele plaatsen op de parking van de lokale Lidl voorbehouden zijn voor campers. We verplaatsen ons tot op deze parking. Niet slecht gezien van Lidl, de camperaars doen er allemaal hun boodschappen..
Op 1 augustus beginnen we met een bezoek aan het koninklijk paleis van Mafra (sinds 2019 Unesco erfgoed). We hebben geluk, er loopt een tentoonstelling over Chinese muziekinstrumenten, heel interessant en mooi opgezet in dit prachtige gebouw. Het paleis beschikt onder meer over een ziekenzaal die doet denken aan het hospice van Beaune en het gasthuis Onze-Lieve-Vrouw met de roos in Lessines (die we vroeger bezocht hebben).
Na het middageten in Pastelaria Fradinho, beroemd als hofleverancier van gebak aan het paleis rijden we richting kust voor een bezoek aan het mini-dorp Aldeia Típica José Franco, een kunstenaar die oude Portugese ambachtelijke gebouwen (in het klein) nabouwde op deze site op enkele kilometer van Mafra. (kindvriendelijk ook).
Wegens de vele rook die maar blijft aanhouden willen we de veiligheid van de kust opzoeken maar enkele kilometers verder word de weg versperd door de brandweer. Het is een heel gedoe om de file richting kust te doen keren. We besluiten richting Sintra te rijden, een heuvelig district van Lissabon dat bekend is door de vele kastelen die er door de begoede adel werden gebouwd om aan de hitte en drukte van Lissabon te ontsnappen. We kiezen voor een bezoek aan het Palácio da Pena, een romantisch kasteel dat ons wat doet denken aan Neuschwanstein van Ludwig II van Beieren.
Het is druk op de weg naar het kasteel, met veel en langzaam busverkeer dat zwoegend omhooog rijd. Bij een wegsplitsing merken we net te laat dat we gekozen hebben voor de verkeerde richting, bussen rijden rechtsaf, wij volgen een 'tuk-tuk' voor ons die links afslaat, een weg die enkel toegelaten is voor houders van een of andere licentie. Er is geen mogelijkheid om te keren op deze éénrichtingsweg die zich via haarspeldbochten naar omhoog slingert. Bij de ingang naar het park dat bij het paleis hoort is er een kleine 'kiss and ride' parking waar de tuk-tuks (en voertuigen voor maximaal 7 passagiers) halt mogen houden om hun klanten te laten uitstappen. Wij worden door enkele verbaasde verkeersagenten de toegang tot deze parking ontzegd en heuvelafwaarts gezwaaid.. na de eerste bocht rijden we een parking op.. een éénrichtingsbord negerend. We zijn dicht bij de ingang waar het eerst aanschuiven is om tickets te kopen en daarna om binnen te geraken. Eenmaal op het kasteeldomein is het nog klimmen tot het kasteel waar we opnieuw moeten aanschuiven..
Ook binnen blijft het druk en worden we aangemaand om door te wandelen.. het doet ons denken aan het kasteel van Bran (Dracula) in Roemenië waar het ook zo druk was. Het blijft wel de moeite waard, de rondgang over de buitenmuur geeft uitzicht over dit (natuur)gebied met nog andere beroemde kastelen op nabijgelegen heuveltoppen. Na afloop dalen we temidden van druk verkeer af naar het stadje dat we stapvoets doorkruisen. We keren terug naar Mafra om er opnieuw te overnachten op dezelfde camperplaats als gisteren..
Op 29 juli zijn we er vroeg bij om de tram/metro te nemen die ons comfortabel naar het centrum van Porto brengt.
Ons eerste doel was een bezoek aan de overdekte markt in het centrum van Porto, helaas is deze wegens restauratie gesloten.. op onze weg komen we voorbij de BBVA bank, gehuisvest in een mooi art-nouveau gebouw. Het volgende gebouw dat er uit springt is de kerk Santo Antonio dos Congregados met de mooi betegelde gevel en het rijk versierde interieur. Het kruispunt oversteken brengt ons bij het station Sao Bento. De stationshal is versierd met tegelwanden die belangrijke gebeurtenissen uit de Portugese geschiedenis uitbeelden. We zitten nu pal in het oude centrum (Unesco werelderfgoed). We bezoeken de nabijgelegen kathedraal die door zijn ligging en bouwstijl gelijkenis vertoont met een burcht. Het is even aanschuiven maar het loont de moeite.. vanop het dak van de kathedraal is er een mooi uitzicht over de stad en de Douro die wat verder uitmond in zee. Via de steegjes in de buurt van de kathedraal zakken we af naar de oever van de rivier, op de Ribeira kaai vinden we een leuk restaurant met zicht op de ijzeren brug 'Luis I', even typerend voor Porto als de Eiffeltoren voor Parijs. Niet toevallig vertoont deze brug dezelfde constructiekenmerken als de Eiffeltoren, het ontwerp dat het haalde is van de hand van een voormalige vennoot van Gustav. Leuk om weten; een Belgische firma (uit Willebroek) kreeg de bouwopdracht.. De brug werd opengesteld in 1886.
Het wegdek onderaan de brug word gerestaureerd maar is toch open voor voetgangers. Het bovendeel van de brug werd aangepast voor tramverkeer, maar ook voetgangers kunnen hier gebruik van maken. We steken de Douro over via het onderste 'verdiep', daar klimmen we omhoog voor een bezoek aan het klooster van Serra do Pillar.. op deze hoogte is het verassend winderig (en fris!) door een verkoelende oceaanbries.. Van hier krijgen we opnieuw een panoramisch zicht over de stad, met op deze oever van de Douro de befaamde portohuizen, met veel replicas van de bootjes waarmee destijds de Douro werd afgevaren met de tonnen wijn aan boord.. We keren terug naar het oude centrum via het bovendeel van de brug en via de overdekte markt Ferreira Borges gaat het naar de Clerigos kerk, annex toren die van ver zichtbaar is. Na het bezoek aan deze kerk wandelen we naar het plein voor het stadhuis van Porto. Nog een laatste terrasje en dan is het tijd om het metrostation op te zoeken voor de rit terug naar de camper, goed 13km hebben we in Porto rondgewandeld vandaag..
De volgende dag (30juli) rijden we naar Coimbra, 130km zuidelijk van Porto. We rijden een stukje verkeerd maar uiteindelijk arriveren we op de camping, op enkele km van het centrum. Vandaag is het opnieuw bijzonder warm, nadat we ons geinstalleerd hebben nemen we een aperitief in het restaurant van de camping.. Eten is pas verkrijgbaar vanaf 12 uur s'middags, dus we moeten nog even wachten. Na het middageten nemen we een taxi naar de stad. De chauffeur zet ons af bij het Largo da Portagem, volgens hem de beste plaats om ons stadsbezoek te beginnen. Er staan enkele mooie gebouwen aan dit plein, onder meer het Astoria hotel in art nouveau stijl.
De oorsprong van de stad gaat terug tot de Romeinse tijd, een stuk aquaduct is daar getuige van. Vandaag is de stad vooral bekend als universiteitstad. We wandelen de voetgangerszone in, en al snel komen we bij een oude versterkte stadspoort, deze bevond zich net buiten de stadsomwalling, de 'Almedina' toren net achter de stadspoort was ooit onderdeel van de stadsomwalling, is nu ingericht als museum. Deze versterkingen dateren uit de tijd van de Arabische overheersing.
Na het museumbezoek is het klimmen geblazen, eerst naar de oude kathedraal, daarna verder omhoog naar de nieuwe kathedraal en de universiteitsgebouwen helemaal bovenaan de heuvel. Terugkeren doen we via de resten van het Romeinse aquaduct en verder noordelijk van het centrum. We zijn net te laat voor een bezoek aan de Heilig Kruis kerk (Met het mausoleum van de eerste Portugese koning). Coimbra was in de middeleeuwen (tijdelijk) de hoofdstad. Na het avondeten op het terras van een van de vele horecazaken in de verkeersvrije Visconde da Luz straat keren we terug naar de camping.
Onze bestemming voor 31 juli is Mafra, met een tussenstop in Batalha, plaats van een belangrijke veldslag in 1385. De Castillianen rukten op richting Lissabon maar werden hier gestopt. Uit dankbaarheid werd hier een klooster gebouwd (het klooster van 'Maria van de overwinning') Er werd meer dan 100 jaar gebouwd op deze site, in deze tijdspanne volgden 7 Portugese koningen elkaar op en werden 15 architecten (achtereenvolgens) ingeschakeld. (vandaar ook diverse stijlen in de gebouwen). In 1810 werd het complex verwoest door de troepen van Napoleon en geraakte in verval. In 1840 werd beslist tot de heropbouw, deze restauratie duurde tot eind 19de eeuw. Sinds 1983 erkend als wereldergoed.
Na het (late) middageten rijden we verder naar Mafra (in de buurt van Lissabon). Onderweg zien we rook van een bosbrand. Belangrijkste bezienswaardigheid is het koninklijk paleis, een bezoek is voorzien voor morgen. We beperken ons tot een avondwandeling door het stadje en avondeten in een lokaal restaurant.
zomerverlof 2022, 23-28 juli, door Spanje naar Portugal
op 23 juli rijden we Spanje binnen, tot Burgos. Het is nog vroeg in de namiddag, we besluiten om tot het beroemde kartuizenklooster van Miraflores te wandelen. Het is slechts iets meer dan 3km ver van de parking maar toch is het zweten geblazen in de namiddaghitte. Na het bezoek wandelen we naar het centrum van Burgos dat we via de Arco de Santa Maria bereiken. Een bezoek aan de kathedraal is niet meer mogelijk. Als we terug bij de camper komen hebben we 12km in de benen.
s'Anderendaags nemen we de fietsen om tot bij de kathedraal te rijden en deze te bezoeken (met behulp van een audiogids). Dit pareltje van de gotiek staat sinds 1984 op de Unesco lijst van werelderfgoed. Niet verwonderlijk ligt Burgos op de pelgrimsweg naar Compostela. We bezoeken ook nog het Castillo de Burgos, dat op een heuvel boven de stad ligt.
Op 24 juli rijden we verder richting Portugal, met een bezoek (+ overnachting) aan Valladolid, de hoofdstad van de autonome regio Castilië en León. De volgende dag rijden we Portugal binnen via de vallei van de Douro, met een eerste stop in Miranda do Douro, net over de grens.
Op maandag zijn het museum en de kathedraal gesloten. We beperken we ons tot een bezoek aan het stadhuis, een kerkje en de ruine van het kasteel van Miranda do Douro. Wat vroeger dan gedacht rijden we verder tot Mogadouro. We volgen een lokale weg (de M1126) maar nadat we ons in de steegjes van Freixiosa bijna klem gereden hebben op zoek naar een uitzichtspunt over de Douro geven we het idee op om de Douro zo dicht mogelijk te volgen en rijden we verder naar Mogadouro via de nieuwe weg IC5.
Onze volgende stop is in Freixo de Espada à Cinta, steeds in de buurt van de Douro die in deze regio de grens vormt tussen Spanje en Portugal. Na een wandeling door het stadje verlaten we de grensstreek, we rijden tot de camperplaats in Torre de Moncorvo.
De volgende dag bezoeken we São João da Pesqueira, we rijden hierbij een stuk langs de Douro. De typische wijngaarden in terrasvorm op de flanken van de vallei zijn nu alomtegenwoordig. Onze volgende stop is Lemago, we wandelen via de trappen naar de barokke kapel 'Santuário de Nossa Senhora dos Remédios', ook het barokke bisschoppelijk paleis is bezienswaardig.
Einddoel en overnachtingsplaats voor vandaag is Guimaraes, we bezoeken s'avonds nog het oude centrum (erkend als Unesco werelderfgoed). De volgende morgen bezoeken we het paleis van de hertogen (Paco dos Duques) en het nabijgelegen kasteel. De stad is belangrijk in de geschiedenis van Portugal; hier werd de onafhankelijkheid van Portugal uitgeroepen.
Intussen is het bijna middag, we gaan naar het historisch centrum en vinden een leuk restaurant op het Oliveira plein, met zicht op de kerk en het voormalige klooster (nu museum). Daarna nemen we de kabelbaan voor een bezoek aan het 'heiligdom van Penha', gelegen op een heuvel met zicht over de stad. De kerk werd gebouwd in de jaren 30 van de vorige eeuw en ligt in een bijzonder natuurgebied.
Het is slechts een kattesprong naar de volgende bestemming Braga. We installeren ons op de parking van het bedevaartsoord Bom Jesus do Monte. Na het nuttigen van een ijsje nemen we het antieke kabeltreintje (in gebruik sinds 1888). De aandrijving gebeurt door een tank onder het treintje dat 'boven' is met water te vullen (die van het rijtuig beneden laat men leeglopen) en de zwaartekracht doet de rest.
Om terug te keren naar de parking nemen we de monumentale trappen. Deze heuvel is sinds de 14de eeuw een bedevaartsoord, maar pas in de 18de eeuw word de site uitgebouwd tot de huidige toestand. De huidige basiliek dateert van 1784 (voltooid in 1811) en vervangt een kerk die te klein werd voor de vele bedevaarders.
Op 28 juli nemen we s'morgens de bus om van de parking naar het centrum van Braga te rijden. Het is een grote stad met ongeveer 200.000 inwoners. De oorsprong van de stad gaat terug tot de Romeinse tijd. Wegens het grote aantal kerken in de stad kreeg ze de bijnaam 'het Rome van Portugal'. We bezoeken het oude centrum van de stad dat deels autovrij is. De Braga Tower is het enige wat rest van het kasteel dat hier ooit stond. De eerste kerk die we bezoeken is de Igreja do Populo, van daar is het slechts enkele stappen naar de 'boog van de nieuwe poort'. We bezoeken de kerk van barmhartigheid en de kathedraal. Na deze religieuze bouwwerken willen we de openbare bibliotheek bezoeken, helaas is dit niet mogelijk voor toeristen.. Aan de overkant van het plein ligt het mooie stadhuis, wat verder het paleis van de aartsbisschop met aanpalende tuin. We bezoeken ook de kerk van het heilig kruis maar het museum met als hoofdthema Paus Pius XII wandelen we voorbij.. We bezoeken nog de archeologische site waar zich de resten van Romeinse thermen bevinden. Via het Palacio do Raio (18de eeuws koopmanshuis) gaan we naar het Parque Da Ponte, het einde van onze wandeling. We gaan eten in restaurant 'Top Wok', een uitgebreid en lekker buffet voor een zeer lage prijs (14 Euro/persoon zonder de drankjes). Na het eten nemen we de bus terug naar de parking en rijden naar Porto.
We kiezen een camperparking die weliswaar een tiental kilometer buiten het centrum ligt, maar met een tramstation aan de overzijde van de straat. We hebben geluk, er zijn bij aankomst nog slechts enkele camperplaatsen beschikbaar. Een boogscheut van de parking is er een grootwarenhuis dat open is tot 21h30, we kunnen nog wat boodschappen doen.
zomerverlof 2022, 18-22 juli, op weg naar Portugal
Na de fietsreis is het tijd voor het zomerverlof. Door het westen van Frankrijk richting Spanje en Portugal. We vermijden het drukke weekend en vertrekken pas op maandag 18 juli. Geen fileleed dus op weg naar onze eerste halte in Gouvets, een camperplaats die we per toeval ontdekt hebben in 2020. Nog steeds gratis en dit ondanks alle voorzieningen...We doneren opnieuw een vrijwillige bijdrage, hoe dit dorpje met 250 bewoners erin slaagt dit aan te bieden gaat ons petje te boven.
De volgende dag starten we met een wandeling door het dorpje. Daarna rijden we naar een camping in de buurt van Nantes (in Sainte-Luce-sur-Loire) Het jaagpad langs de Loire loopt voorbij de camping en verder door het centrum van Nantes.. Op de fiets dus voor een bezoek aan Nantes. We baseren ons hiervoor op de wandeling 'coeur de Nantes'.
De volgende morgen gaat het richting Bordeaux. Onderweg maken we tijd voor een bezoek aan Vouvant, één van de mooiste Franse dorpjes (in de Vendée). We rijden nog een stuk verder en overnachten in Mirambeau. Op 21 juli rijden we naar een voorstad van Bordeaux, Artigues-prés-Bordeaux waar we de camper parkeren en naar het centrum fietsen. Na dit stadsbezoek rijden we nog een stukje verder naar het zuiden, tot Trensacq waar we overnachten.
Onze volgende halte is st-Jean-Pied-de-Port, bij de grens met Spanje. Een bekende naam voor wie richting Compostela trekt. Het middeleeuwse centrum is voorbehouden aan voetgangers, we maken een uitgebreide wandeling met bezoek aan de citadel die ooit deze grensovergang moest beveiligen.
In 2019 had ik mij ingeschreven voor een fietsreis; "de groene weg naar de Middelandse zee" met start in juni 2020. Helaas werd deze reis 2 jaar na elkaar geschrapt wegens corona... Dit jaar was het dan toch zover en kon ik op 17 juni vertrekken naar Roermond.
Volgens schema was er 1291 km te fietsen, wegens afwijkingen (iets bezoeken of door verkeerd te rijden..) zijn het er 1358 geworden. Omdat ook tijdens de rustdagen de fiets sporadisch gebruikt werd is de reis afgeklokt op 1380 fietskilometers. Het weer viel niet altijd mee, er waren enkele heel warme dagen maar ook meerdere regendagen..
De omkadering (bagagetransport, maaltijden enz..) was heel goed, ook het gezelschap was best aangenaam en zoals te verwachten ook gelijkgezind. Sommige etappes waren pittig, gelukkig kon ik beroep doen op mijn 'elektrische assistent' wanneer het te lastig werd.. Pas tijdens de reis heb ik mij gerealiseerd dat mijn 'hardware' misschien wat aan de zware kant was.. mijn fiets weegt rijklaar 26,5 kg, inclusief gereedschap.. Met de spullen die ik tijdens de dag meenam op de fiets kwam het gewicht op ongeveer 35 kg.
Deel 1 van Roermond naar Trier.
Dag 1 17 juni 2022: Aankomst in Roermond Dag 2 Roermond - Nideggen, gepland 90 km (in praktijk 96,2km) Dag 3 Nideggen - Rurberg, 30 km (29,3) Dag 4 Rurberg - Gerolstein, 87 km (86,9) Dag 5 Gerolstein - Trier, 82 km (86,6) Dag 6 22 juni: Trier, rustdag
Tussen Roermond en Rurberg werd de Rurufer Radweg gevolgd tot aan de Rur Stausee (tweede grootste stuwmeer van Duitsland in volume). Op dag 3 ging het eerst verder stroomopwaarts langs de Urft en werd de waterscheiding tussen het Maas- en het Rijnbekken overschreden in de buurt van Blankenheim. (in deze streek nog steeds heel veel waterschade gezien als gevolg van de overstromingen in 2021) Na het overschrijden van de waterscheiding word de Kyll radweg gevolgd tot in de buurt van Gerolstein, eindpunt 3de etappe. De volgende etappe volgt de Kyll verder tot aan zijn monding in de Moezel, van daar is het slechts een klein stukje fietsen tot Trier voor een welverdiende rustdag.
Voor het bezoek aan Trier had ik een stadswandeling gevonden op 'reisroutes.be', ook het weer zat mee voor deze hernieuwde kennismaking met een van de oudste steden van Duitsland.
deel 2 van Trier tot Scey-s-Saône.
Dag 7 23 juni: Trier - Malling, 63 km (65,8) Dag 8 Malling - Vic sur Seille, 99 km (108) Dag 9 Vic sur Seille - Chatel sur Moselle, 95 km (95,6) Dag 10 Chatel sur Moselle - Claudon Verbamont, 73 km (66,9) Dag 11 Claudon Verbamont - Scey-sur-Saône, 59 km (58,7) Dag 12 28 juni: Scey-sur-Saône, rustdag
na Trier word de Moezel stroomopwaarts gevolgd tot in Malling, bij Konz mis ik echter de overzetboot naar de andere oever (ik zocht naar een brug..). Na wat rondrijden zie ik een wegwijzer richting Remich die ik besluit om te volgen omdat deze stad op de route ligt. Na een rit over heuvel en dal kom ik terug bij het fietspad langs de Moezel en kan ik inpikken op de route naar Malling.
De volgende etappe van Malling naar Vic sur Seille word de langste rit van deze reis; de 99km van de planning worden er 108.. We zijn in het departement Moselle.
De dag nadien volgt er opnieuw een lange etappe naar Chatel-s-Moselle, de rit passeert Lunéville met het bekende kasteel annex park. Echter een stop op een terras met zicht op dit kasteel volstaat voor mij, een bezoek word uitgesteld tot een volgende gelegenheid.. eindpunt voor vandaag is Chatel-sur-Moselle, een dorpje in de Vogezen. De volgende etappes zijn korter, en de rit van Claudon Verbamont naar Scey-s-Saône verloopt zelfs grotendeels bergaf.
Deel 3, Scey-s-Saône naar St-Donat-sur-l'herbasse
dag 13: 29 juni Scey-s-Saône-Marnay, 83km (58,3km) dag 14 Marnay-Poligny, 69,8km (70km) dag 15 Poligny-Condes, 70km (87,3) dag 16 Condes-Priay, 56,6km (61,7) dag 17 Priay-Faramans, 93km (95,3) dag 18 Faramans-Saint-Donat, 45,2km (50,1) dag 19 5 juli, Saint-Donat, rustdag
De rit van Scey-s-Saône naar Marnay is een stuk korter dan verwacht (telfoutje in de wegbeschrijving). De eerste 20km word de Saone gevolgd, de rest van de route is heuvelachtig. De camping in Marnay ligt aan het riviertje l'Ognon. Na Marnay komen we in het departement Le Doubs, genoemd naar de rivier die we even zullen volgen in de buurt van Osselle (bij Besançon). Op 1 juli is er keuze tussen een korte route en een 'scenic route', die tweede weliswaar een stukje langer. Ik opteer voor de 'scenic route' hetgeen -in combinatie met een stukje verkeerd rijden- de dagrit toch een stukje langer maakt dan verwacht. In Condes zitten we in de Jura, bij de grens met Zwitserland (niet ver van Genève) De tweede helft van de rit volgt de Ain, met zicht op het Lac de Vouglans (onstaan door een dam op de Ain) ook de volgende dagrit naar Priay volgt het dal van Ain al is dit geen vlakke rit langs een jaagpad.. De volgende rit van Priay naar Faramans begint wel vrij vlak, de eerste 55 km toch (ten oosten van Lyon), het laatste deel is een stuk zwaarder.. Faramans ligt ongeveer halfweg tussen Lyon en Grenoble. De rit van 4 juli is minder zwaar en veel korter, maar door een stukje verkeerd te rijden slaag ik er opnieuw in om enkele extra kilometers te fietsen... Na 6 dagen fietsen is het tijd voor een rustdag in Saint-Donat-s-l'Herbasse.
deel 4, van St-Donat-sur-l'Herbasse naar Arles, eindpunt van de reis.
dag 20: 6 juli van St-Donat naar Saou, 73km (77,2) dag 21 Saou - Suzes-la-rousse, 55km (62,9) dag 22 Suzes-la-Rousse - Arles, 96km (101) dag 23 rustdag Arles en nachtbus naar Nederland dag 24 10 juli aankomst Eindhoven
op weg naar Saou blijven we oostelijk van de Rhône, we steken de Isère over in Romans-s-l'Isère een 15tal km voor de monding in de Rhône. De volgende etappe brengt ons in het departement Drôme, genoemd naar de rivier die door deze streek loopt. Het word stilaan vlakker, vandaag staat er slechts één beklimming op het parcours. De laatste (lange) rit brengt ons langs de Rhône die verschillende keren overgestoken word, onder meer in Avignon. Eindpunt vandaag is Arles, tevens einde van deze fietsreis. Het is een lange vlakke rit, gelukkig met een stevige mistral wind in de rug die door het dal van de Rhône blaast (en tevens helpt om de temperatuur wat te drukken). Op 9 juli een hernieuwd bezoek aan Arles, s'avonds laat de nachtbus terug naar Nederland. Ik stap uit in Eindhoven waar Jessica me opwacht voor de terugkeer naar huis.
op 4 juni vertrekken we naar de streek 'coeur de Flandre' in Le Nord (of Hauts-de-France in de nieuwe administratieve structuur). We hadden het adres van een camping gevonden in de buurt van Broxeele maar bij aankomst viel die nogal tegen.. een verloederde aanblik, een tiental katten rond de receptie.. Dan maar een alternatief gezocht: op de 'place' van Merckeghem wat verderop zouden 3 plaatsen voorbehouden zijn voor campers. Opnieuw pech, het is kermis in Merckeghem en de place staat vol met kermisattracties.. Achter de kerk wat verderop is echter ook een parking die er geschikt uitziet, dus we parkeren daar.
We opteren voor een bepijlde wandeling in de buurt: autour de saint-Mildrede, een wandeling van 8km of 9,5 indien de zijstap naar de kapel van saint-Mildrede genomen word. Omdat we vertrekken vanaf de kerk komen daar nog enkele km bij..
Bij terugkeer naar de parking zien we dat alles in gereedheid is gebracht voor een rommelmarkt s'anderendaags.. ook een parkeerverbod voor de parking waar we ons bevinden. In de buurt van Merckegem bevind zich nog een kleine camping, we rijden dan maar tot daar om te overnachten..
Wanneer we er s'morgens wakker worden is het weer omgeslagen, het regent en het weerbericht voorspelt een wisselvallige dag. We rekken ons verblijf tot de late voormiddag, maar rijden dan verder naar Wormhout voor een wandeling door de (kleine) stad. De weinige bezienswaardigheden (museum, kerk..) zijn echter gesloten wegens de feestdag.. Een volgende bezienswaardigheid is landschappelijk van aard: een complex van 3 vijvers met bijhorende parking waar volgens onze info overnachten met de camper toegelaten word. We maken een avondwandeling door het parkachtig terrein waar er nog gevist word tot s'avonds laat.
Langs deze vijvers loopt een bewegwijzerde wandeling; le moulin de la briarde, deze route doen we op maandag, de laatste dag van dit verlengd weekend.
26-29 mei 2022, hemelvaartweekend. We rijden naar de regio tussen Luik en Aken, donderdagmiddag komen we toe op de camperplaats van Kelmis.. de 8 beschikbare vakken zijn echter bezet.. er is een plaatsje naast de uitgetekende vakken waar we parkeren.
We komen niet onvoorbereid naar hier; door deze streek loopt de via Mosana, pelgrimsweg tussen Aachen en Namen. Er zijn 2 varianten, een voor voetgangers en een voor fietsers, deze laatste is deel van de EV3 (loopt van Trondheim in Noorwegen naar Compostela in Spanje). Omdat de voetweg grotendeels half-verhard is opteren we om deze op de heenweg te volgen en de terugweg via het fietstracé af te leggen. (Gemeenschappelijk punt in Aachen is de lokale st-Jakobskerk).
Om deze voetweg te bereiken vanuit Kelmis fietsen we naar Moresnet en passeren hierbij het spoorviaduct van Moresnet dat de vallei van de Geul overspant. Deze spoorweg loopt van Aachen naar Antwerpen en werd gebouwd door Duitsland tijdens WW1. Over de "ijzeren Rijn", de spoorweg die het Ruhrgebied verbond met Antwerpen -deels door Nederlands Limburg- werd tijdens WW1 door het neutrale Nederland geen militair transport toegestaan. Er werd een alternatief tracé uitgewerkt dat Nederlands grondgebied vermeed en aansloot op een reeds bestaande spoorweg tussen Aachen en toenmalig grensdorp Welkenraedt, via de Gemmenichtunnel net onder het drielandenpunt in Vaals. Vandaag is dit een van de drukste spoorwegen voor goederentransport van België.
We komen ook voorbij Moresnet-Chapelle, met zijn kerkje/kapel en de 'calvarieberg', gelegen in een park en druk bezocht op deze feestdag. We ontmoeten er groepen Oekraiënse vluchtelingen. Richting Aachen rijden we door het Preusbos of Aachener wald. Onderweg zien we "drakentanden" van de Westwall, de verdedigingslinie die Duitsland tijdens WW2 moest beschermen tegen (tank)aanvallen vanuit het westen. In Aachen parkeren we onze fietsen voor een wandeling en een terrasje door het historische centrum. De terugweg naar Kelmis verloopt een stuk vlotter, de EV3 fietsroute maakt hier deels gebruik van een voormalige spoorweg die omgevormd werd tot fietspad. We komen dicht bij het drielandenpunt in Vaals, maar een bezoek is voor morgen.
Op vrijdag 27 mei staan we op met regen.. We rijden met de camper naar Aachen, naar een Chinees warenhuis waar we gisteren voorbij zijn gefietst. We wandelen nog wat rond in Aachen en eten er s'middags in een lokaal restaurant. Daarna rijden we naar Moresnet-Chapelle waar we parkeren op de Place Arnold Franck naast de kruisweg. Intussen is het gestopt met regenen, we trekken de wandelschoenen aan voor een wandeling die beschreven staat in de Pasar wandelfiche van juni 2021; drie landen op één middag. Deze loopt ook grotendeels door het Preuswald en leid ons naar het drielandenpunt in Vaals waar we gisteren voorbij zijn gefietst zonder te stoppen.
Daar bezoeken we de Boudewijntoren, op de top krijgen we een panoramisch uitzicht over zowel België Nederland als Duitsland... veel verschil valt er echter niet te zien.. Terugkeren naar de camper gaat -overwegend bergaf- iets vlotter.. We rijden terug naar de camperplaats in Kelmis die echter volzet is. Omdat er op de parking in Moresnet reeds een andere camper stond beslissen we om daar te overnachten. (Later komen er nog enkele campers bij).
Op zaterdag fietsen we een tweede lus; richting Luik via de voetweg, terugkeer via de EV3. Het verste punt ligt net over Clermont, daar komen we op een Ravel (voormalige spoorweg) die ons vlot terugbrengt naar Moresnet-Chapelle. Na de middag verplaatsen we ons naar het fort van Battice, de laatste zaterdag van elke maand is er geleid bezoek mogelijk, we maken gebruik van de gelegenheid. Er is veel volk komen opdagen, wij opteren voor een engelstalige gids en het blijkt een goede keuze, benevens ons zijn er slechts 2 duitstalige Zwitsers die zich aansluiten bij deze gids, we krijgen dan ook een meer gedetailleerde uitleg en komen op plaatsen die door de grote groepen met frans- of nederlandstalige gids om praktische redenen niet bezocht worden.. De rondleiding begint bovengronds maar pas nadat we 30 meter afgedaald zijn onder de grond word het echt interessant.. Na 3 uur is de rondleiding gedaan en rijden we naar Clermont-s-Brewinne, het dorpje waar we deze voormiddag doorgefietst zijn. Nu nemen we de tijd om er rond te wandelen. (behoort tot de mooiste dorpjes van Wallonië).
Omdat dit dorpje halfweg tussen Luik en Aachen ligt was het een bekende overnachtingsplaats voor pelgrims. Met deze traditie word blijkbaar terug aangeknoopt; in het centrum worden enkele gsm nummers vermeld voor wie op zoek is naar een overnachtingsplaats..
Op de laatste dag van dit lange weekend is het opnieuw wisselvallig met geregeld regenbuien. Onze fietsrit voor vandaag word geschrapt en vervangen door een stadswandeling in Luik. We starten bij het station Guillemins, middageten doen we in een lokaal restaurant en daarna wandelen we door het historisch centrum. (ook de beklimming van de montagne de bueren met zijn 374 trappen nemen we erbij..)
Het is reeds laat in de namiddag als we in het hotel inchecken, we beperken ons tot een wandeling en een etentje in de buurt.
Op zaterdag nemen we de bus naar de stad Corfu, het hotel waar we verblijven ligt in Gouvia, een wijk van Corfu op 8 km van het centrum. De oude stad is erkend als Unesco werelderfgoed en kent net als het hele eiland een bewogen geschiedenis.
We bezoeken enkele van de bezienswaardigheden; de oude vesting met panoramisch uitzicht over de stad en de haven en het Spianadaplein dat tussen deze vesting en de oude stad ligt. Ook enkele Grieks-Orthodoxe kerken kunnen we niet voorbij lopen zonder deze te bezoeken. (foto's nemen van het interieur is echter niet toegestaan...)
s'Avonds nemen we de bus terug naar Gouvia, het avondeten nemen we buiten op het terras van het hotel.
Op zondag beginnen we de dag met een wandeling van het centrum van Corfu via de nieuwe vesting en de openluchtmarkt naar de haven waar we een 'cruise' van anderhalf uur boeken op een 'piratenschip'..
Na het middageten nemen we de bus naar de baai van Palaiokastrista. We bezoeken er het hoog gelegen klooster (pittige wandeling) en volgen nadien het paadje naar het uitzichtspunt 'iron cross' over de baai.
Terug op het strand is het tijd voor een terrasje, daarna gaat het met de bus terug naar Corfu. De chauffeur is zo vriendelijk om op ons verzoek een niet-geplande extra stop te maken als we zien dat we in de buurt van ons hotel voorbijkomen.. een meevaller die ons de busrit van het centrum van Corfu terug naar Gouvia bespaart..
We zijn hierdoor vroeger terug in het hotel dan we voorzien hadden, maar dat geeft ons meer tijd om te aperitieven voor we -opnieuw buiten- het avondeten bestellen...
fotos bij deze uitstap via klikken op kleine foto of op de link hieronder...
We spenderen opnieuw een weekend in de streek van St-Omer. Er zijn in de buurt van Clairmarais meerdere bepijlde wandelingen, zie de bijlagen. Omdat er nogal wat overlappingen zijn opteren we op zaterdagnamiddag voor een wandeling die enkele ervan combineert, daarvoor baseren we ons op een beschrijving uit het tijdschrift Kreo van 2001.
De wandeling stelt niet teleur, vanuit Clairmarais (4 meter boven de zeespiegel) 'klimt' het naar Buysscheure (minder dan 500 inwoners, op ruim 30 meter hoog) Zelfs vanop deze geringe hoogte is te zien hoe Clairmairis en St-Omer ingesloten liggen met heuvelruggen rondom.
Spijtig genoeg is het 'estaminet' in Buysscheure gesloten (wegens brandschade), en laat dit de enige mogelijkheid zijn op deze wandeling om een (drank)pauze in te lassen.. Na 14 km komen we terug op het startpunt, la grange nature in Clairmarais.
Op zondag staat er opnieuw een wandeling op het programma, we baseren ons op een 'dagstapper' van grote-routepaden die we echter met de fiets willen afleggen. (we gokken erop dat door de langdurige droogte ook de ergste modderpaadjes berijdbaar zullen zijn..) Via het staatsbos van Rihoult-Clairmarais gaat het richting Arques, ten noorden van Arques rijden we langs de vijver van Malhove tot het kanaal van Neufossé dat we volgen richting Watten.
We rijden voorbij 'le moulin rouge', een bekend uitgaanscentrum voor de lokale bevolking, momenteel word het gebouw gerestaureerd en omgevormd tot een 'gîte'. Iets verderop verlaten we het kanaal en volgen een zijtak ervan 'le Grand Leck'. We rijden ons echter vast op een pad dat volledig overgroeid is. Terwijl we overleggen over de te volgen (om)weg springt een ree op uit het groen en rent er vandoor. (onduidelijk wie het meest geschrokken is..wij of de ree..)
We fietsen terug naar het kanaal en vervolgen het jaagpad naast het kanaal. Wat verder komen de gekanaliseerde Aa en het kanaal van Nieufossé samen, waarbij de gekanaliseerde Aa als naam behouden blijft tot de monding in Gravelines. In St-Momelin verlaten we het jaagpad en klimmen uit 'de kom' richting Lederzeele, tot op het hoogste punt van onze route, 50 meter boven de zeespiegel.
Verderop onze route ligt de 'Auberge de Booneghem', maar blijkbaar hebben we de verkeerde coordinaten, waar we dit verwachten aan te treffen is er geen restaurant ... Intussen zijn we in Nieurlet, en we besluiten om de GR-dagstapper exact verder te volgen, via een paadje (met een DIY-overzet) dat ons langs de kortste weg terug naar Clairmarais brengt. We hadden vooraf gepland om dit stukje te vermijden en met een omweg via geasfalteerde weggetjes terug te fietsen, maar gelukkig is het modderpaadje dermate opgedroogd dat fietsen geen probleem is.
We hebben echter opnieuw pech, wegens moederdag zijn allebei de restaurants in Clairmarais volgeboekt.. Het enige wat we nog kunnen bestellen middag is een koude schotel.. Maar na de fietsrit smaakt dit toch.
Na de koffie gaat het richting St-Omer, daar parkeren we ons bij de ruïnes van de abdij die aan de basis lag van de stad. (Audomarus, of Audmar(e), Omaar, Omer..), de Normandische missionaris die erin slaagde om de Germaanse stam van de Morini te bekeren tot het christendom. Deze ruïne is beduidend groter dan deze van Clairmairas en het park errond geeft de fundamenten weer van de originele gebouwen hetgeen een goede indruk geeft van de imposante omvang van deze abdij.
We volgen min of meer de 'religieuze wandeling' door St-Omer, met als eindpunt de basiliek van de stad. Na een bezoek aan het kantoor voor toerisme wandelen we nog iets verder richting de voormalige stadsomwalling, nu 'gepromoveerd' tot ringweg... Na een stop op de grote markt voor een ijsje word het tijd om het weekend af te sluiten en terug naar huis te rijden.
op 16 april vertrekken we met de camper voor ons eerste uitstapje dit jaar. We kunnen pas op zaterdagnamiddag vertrekken en zoeken het dus niet te ver..
We rijden naar Clairmarais, een dorpje bij Saint-Omer, op de grens tussen Le Nord en Pas-de-Calais. Initieel hadden we het plan om te overnachten op de mix-parking Rue du Romelaere maar nadat we wat rondgewandeld hebben beslissen we om te parkeren op de parking van ISNOR, waar boottochtjes door de kanalen van start gaan. (embarcade Isnor). Dit is een privé-terrein, goed gelegen (aan 3 zijden water) en s'nachts heel rustig. Er is ook een camping in het dorp, maar met slechte recensies.
We gaan wandelen in het nabijgelegen natuurreservaat (Réserve naturelle nationale des étangs du Romelaëre). Er werd hier eeuwenlang turf gestoken (ook nog tijdens WW1 en WW2 toen de aanvoer van kolen stokte). Wat achterbleef zijn vijvers, met veel (water)vogels en rijk aan vis. In het nabijgelegen bos van Clairmarais zijn een 130-tal reigernesten.
De wandeling verloopt grotendeels over een vlonderpad, enkel het laatste stuk gaat door het gras. Een keer moet er een 'watergang' overgestoken worden dmv een 'bac à chaine', een bootje dat dmv een ketting over en weer kan getrokken worden.
Op zondagvoormiddag melden we ons aan voor een boottochtje met gids. Echter door een gebrek aan inschrijvingen word de afvaart van 10hr verschoven tot na 11hr, en zelfs dan zijn er slechts 5 passagiers.. Maar dat maakt de rondvaart er niet minder interessant op. De landbouw is op de smalle stroken land tussen de talloze kanaaltjes per definitie kleinschalig en arbeidsintensief (groenten, met bloemkool als topper).
Nadat de zwaluwen quasi verdwenen waren uit de regio (wegens grootschalig gebruik van biociden) werd het roer omgegooid en werden er nestkasten geplaatst specifiek voor zwaluwen. Intussen zijn er opnieuw zoveel zwaluwen dat die volstaan als insectenbestrijding. De muskusrat die hier geen natuurlijke vijanden kent word actief bestreden, er word een premie betaald van 2,2 Euro per gedode rat.. de staart dient voorgelegd te worden als bewijs..
Na het middageten in het lokale restaurant starten we voor de wandeling 'sentier de la cuvette'.. per fiets.. Het is bijwijlen zwoegen over paadjes die bedoeld zijn voor wandelaars. Na 21km zijn we terug bij de camper, 4 km meer dan verwacht, we zijn enkele keren het verkeerde pad opgegaan..
We voelen ons nadien nog goed genoeg om er een wandeling aan toe te voegen, het 'circuit de Booneghem' (maar zonder de zijsprong naar het natuurreservaat..) Terug bij de camper hebben we er 10km opzitten.
Vandaag 18de, de laatste dag van het Paasweekend. We opteren voor een fietstocht, de 4de -en tevens laatste- lus van 'les rives de l'Yser', de eerste drie hebben we vroeger gefietst. (lus 1 en 2 in 2014, lus 3 in 2019)
Het is wat zoeken om vanaf de parking het tracé van de fietslus te bereiken. Eenmaal op het parcours gaat het via Nieurlet (Nieuweleed), Saint-Momelin, Wulverdinghe en Lederzeele naar Volckerinhove. Daar vinden we een restaurant dat open is op deze Paasmaandag.
Na het middageten fietsen we verder naar Broxeele en Buysscheure. In dit laatste dorpje ligt de 'officiele' bron van de Ijzer, een beekje met een bodempje water en een vijvertje..
Na Buysscheure gaat het terug naar het vertrekpunt in Clairmarais, we rijden echter nog een stukje verder zuidelijk om de ruines van de abdij van Clairmarais te bekijken. Niet erg imposant, er blijft weinig van over.. De abdijhoeve (vierkantshoeve) ernaast is daarentegen indrukwekkend groot (De binnenplaats alleen schat ik op ruim 1 hectare)
In het nabijgelegen staatsbos (Forêt de Rihault-Clairmarais) bevinden zich viskweekvijvers, destijds uitgegraven door de monniken. De meest bekende is de étang d'Harchelles, een vijver die veel hengelaars aantrekt. Een 'permis de jour' kost 9 Euro.. De fietslus van 29km zijn er bij aankomst bij de camper goed 37 geworden.
fotos van dit weekend: klikken op kleine foto of op de link hieronder
