hoezo ouderen niets meer waard????

we zijn een fortuin waard!!!

we hebben zilver in onze haren,

goud in onze tanden,

gas in onze darmen,

stenen in onze nieren,

lood in onze schoenen,

kalk aan onze nagels,

staal in onze heupen,

plastic in onze knieën,

vol met dure medicijnen,

lijken we wel op goudmijnen.

een mens met zoveel mineralen,

is met geen miljoen te betalen.

daarom ga ik fier door  't leven,

neem kritiek op als een spons,

want door al die rijkdom,

DRIJFT DE ECONOMIE NOG STEEDS OP ONS.

september , de geboortemaand van mijn moeder ....
ze is van 1902  ---verloor haar moeder op haar veertiende  , en moest gaan dienen , dit is een woord voor inwonend dienstmeisje , --ze was dus meid in een gezin met vijf kleine kinderen en de moeder was ziek , had tuberculose ,
als jong meisje had mijn moeder dus een heel zware taak --maar ze vertelde daar altijd met humor over -- ze zei dat ze het goed had gehad bij die mevrouw !
op haar negentiende trouwde ze met haar lief van eenentwintig  , die seizoenarbeider was , haar mevrouw was gestorven en de kinderen aan de familie uitgedeeld , zo ging dat toen !
na twee jaar hard werken  , namen ze een lening bij een boer en kochten een huisje , toen tweeduizend frank ! een fortuin voor arme mensen !! mama werd zwanger en haar man werkte dubbel --ze kregen een dochtertje en 't geluk kon niet op ---om bij te verdienen kantkloste moeder ---hier in de streek werd dit door de vrouwen heel veel gedaan ---ze werden weinig betaald , maar kregen garen van de opkopers , moesten dus niet investeren ---
toen moeder zwanger was van haar tweede kind en haar man naar Frankrijk vertrok voor het bieten seizoen , zag alles er rooskleurig uit  ---zo'n seizoenwerker ---fransman hier genaamd --- werkte heel hard en bracht alle verdiende centen thuis   -had bij de boer ook de kost ---  maar 't mocht niet zijn !
de vader stierf op het veld (vuur in de buik of nu : gesprongen appendix ) 1926 !! er waren geen dokters in de buurt en geen ziekenwagens  !

er bestond geen kinderbijslag ,  geen weduwepensioen ,  geen toelage voor alleenstaanden ,   niets  ...
ze beviel van een zoon , zonder doktershulp , want dat kon ze niet betalen , wel met een vroedvrouw  want het was een stuitligging .haar eerste kindje stierf hetzelfde jaar  --stuipen---
ik heb me dikwijls afgevraagd waar ze de moed heeft gehaald om verder te gaan ....

mijn moeder ging na een paar maanden dienen in een pension in brugge   , haar jongste zus trouwde en zorgde voor mijn broer in ruil voor gratis woonst . mama zag mijn broer één keer per week een paar uur .
wat moet dat hard zijn geweest ...wanneer ik het haar vroeg , zei ze steeds : het kon niet anders !

toen mijn broer zes was , trouwde mama met mijn vader , ook een weduwnaar met een zoontje van negen . van toen af ging alles beter , een paar kinderen samen en toen kwam ik !
het jongste zusje van hen allemaal  en de oogappel van papa !

we zijn steeds een hecht gezin geweest , waar je niet merkte dat er "soorten kinderen " waren !
alleen ik ben er nog , triest hé , allemaal zo vroeg heengegaan ....


maar als jonge vrouwen soms klagen , dan doe ik het verhaal van mijn moeder ....

vriend
je hebt iemand nodig
stil en oprecht
die als het erop aan komt
voor je bidt of voor je vecht
pas als je iemand hebt
die met je lacht en met je grient
dan pas kun je zeggen:
'k heb een vriend

Onze gevoelens komen voort uit onze gedachten.

Onze acties komen voort uit onze gevoelens.

En onze resultaten komen voort uit onze acties.

Belangrijk dus om de juiste gedachten te hebben

 
dus positieve gedachten zijn belangrijk volgens een reiki leraar, die ik sprak vanochtend bij de bakker .
ik geloof wel dat het waar is , maar meer kan je ook niet doen !