|
|
|
|
 |
|
|
| herinneringen ,zoveel mooie dingen ! |
 |
|
| 15-06-2014 |
 zondag = rustdag ? |
eindelijk een gewoon blogje, al moet ik nog heel erg doseren , en mijn tijd nemen , maar ‚t gaat de goede kant op !
heb een plezierig weekend !,!
.
en geniet .. zoals de poes !
|
|
|
|
|
| 14-06-2014 |
| hoop |
|
wanneer ze ‘s avonds in bed ligt , na een lange dag van zitten , oefenen en liggen in de sofa , geniet ze met volle teugen van de merels , lijsters en spechten die hun avondpraatje houden in de tuin .
het grote open raam maakt dat ook ’s ochtends om vijf uur , ze weer deel kan nemen aan het ochtend gesprek die alle vogels dan met haar delen .
’t lijkt een raar gedoe , maar sedert maanden is het haar vaste ritueel , al vind ze dat er toch wat verandering komt … de laatste dagen dan …
de kinesist besliste dat , als ze iemand kan vinden die haar brengt , ze beter af zou zijn in zijn praktijk.
en dus heeft ze een paar kennisjes aangesproken en de vraag gesteld --- kan jij me brengen , ? ---
en ja , eentje was onmiddellijk akkoord , de andere moest er nog even over nadenken !
en zo ging ze gisterenavond slapen met nieuwe hoop , dat er maandag gestart zal worden met een revalidatie die MEER kracht zal geven aan die oude slappe spieren van haar !
|
|
|
|
|
|
| 09-06-2014 |
| mooi |
|
EN DAN KREEG ZE EEN FOTO TOEGESTUURD : HAAR TROTS EN VROUWTJE OP WEG NAAR HAAR TOE !
EN ZO MAAR UIT HET NIETS KLOM HAAR HUMEUR NAAR EEN ONGEKENDE HOOGTE ......
|
|
|
|
|
| 07-06-2014 |
| nadenken |
|
morgen is het Pinksterdag .
ze zit op haar eentje , al dagen lang .... door het raam te kijken , naar het wel mooie weer en het mooie gazon , met de rand bloemen er om heen .... en haar gedachten dwalen , gaan hun eigen weg ....
ze ziet haar kindertijd in een vlucht aan zich voorbij trekken , de Pinksterdagen van toen ... thuis , in de geborgenheid van het ouderlijk huis , een " soort " feestdag , was het toen , want in haar herinneringen was het steeds zeer mooi weer , was er vreugde , was er een gezin , waren ze allemaal weer thuis !
later .. kreeg ze ook een huis , en ze maakte er een thuis van , met de liefste man ter wereld , en kinderen , pracht kinderen , en ze nodigde de ouders langs beide kanten steeds uit op deze feestdag , en alle broers en zussen die zich vrij konden maken , waren welkom !
ze geniet NU nog van deze lang vervlogen mooie dagen ... de ouders zijn er al lang niet meer , vele broers ook niet meer , en de enkele zus die haar nog rest is ook door de leeftijd aan huis gebonden ...
de kinderen en kleinkinderen gingen hun weg -- zo moet het ook -- , maar ze mist ze ... vooral op mooie dagen ....
en ze mijmert weer over TOEN .... en dan komt er een liedje plots haar gedachten beheersen , een prachtig liedje ....
en ze krijgt weer vrede met het NU .....
.
|
|
|
|
|
| 04-06-2014 |
| hoi |
Aanvaard wat je niet veranderen kan, maar verander dat wat je niet aanvaarden kan.
zo simpel als ‚t hier boven staat is het niet !
al zou ik het héél graag veranderen … ik moet het aanvaarden !
iedere nieuwe week denk ik : deze week ZAL het lukken , zal ik er uit kunnen , want ik voel me stilaan een „ gekooide vogel „ zucht !
maar neen , gisteren had ik een nieuwe „ opdracht“ qua oefening van de kiné , en .. geen oog dicht gedaan van de pijn !
‚t lijkt wel de processie van …….. ja van wat ook weer , die processie met stappen vooruit en een achteruit , bedoel ik , die dus !
wel mijn herstel lijkt daar enorm op !
maar verder , ook de moraal kan beter ! vooral de laatste dagen dan , ben ik erg weemoedig , ‚t binnen zitten eist zijn tol !
|
|
|
|
|
| 31-05-2014 |
| na de verjaardag ... |
|
na de verjaardag , die in stilte voorbij ging , want ... veel valt er niet meer te vieren , !
ooit zat de kamer vol met familie en vrienden op zo'n dag .....
maar die zijn er niet meer ... alleen de weemoed ... wel !
In de herfst van het leven sluipt weemoed naar binnen;
een blik in 't verleden, een tijd van bezinnen.
Evenwicht brengen in plussen en minnen,
gedachten van onheil proberen te overwinnen.
In de herfst van het leven, bij 't klimmen van de jaren,
verkleuren de beelden, vergrijzen de haren.
't Is goed om nog eens in 't verleden te staren
en alles wat mooi was in 't hart te bewaren.
In de herfst van het leven, een leven, dat lachte,
maar ook soms bleef steken in dromend verwachten.
En thans, bij het minderen van de krachten,
zijn de fellere kleuren aan het verzachten.
In de herfst van het leven sluipt weemoed naar binnen.
Is er geen tijd meer om opnieuw te beginnen!
Niets meer te verliezen, alleen maar te winnen,
Van elke dag genieten met hart, ziel en zinnen.
|
|
|
|
|
| 30-05-2014 |
| nog niet |
bijna elke ochtend neem ik me voor : vandaag ga ik op sennet !
maar elke keer komt er wat tussen , en dan ben ik weer doodop , om hier te zitten – zucht -
al gaat het ECHT wel beter , ik ben nog niet zoals voorheen !
maar ‘k moet zeggen dat de pijn veel beter is , minder lastig , alleen echt mobiel ben ik nog niet !
aan allen die aan me dachten op mijn verjaardag : EEN GROTE MERCI !!
|
|
|
|
|
| 24-05-2014 |
| reactie |
|
wel of niet buiten wonen ? !
bij Natoken las ik de vraag , en ik STEM dus voor de buiten !
hoe zou dat zo komen ?
gewoon , ik ben er geboren ( nog thuis zelfs = in 't ouderlijk huis ) samen met de broers en de nichtjes steeds " gewoon " kind kunnen zijn , geen gevaarlijke wegen , geen auto's , alleen een boerenkar en een tram , maar dat was een paar kilometer verder op !
we waren gelukkig , konden vrij ademen en ravotten , misschien konden stadskinderen dat ook , ? ik weet het niet , .
als kind kende ik de stad alleen van familiebezoeken , waar ik moest stil zitten tussen de tantes , geen kinderen in de buurt , alleen smalle straten met hoge huizen ( in mijn herinnering .)
als jong meisje studeerde ik in Antwerpen : de grote stad , !mijn moeder was het er niet mee eens , maar vader wel , dus zo geschiede !
en ... de school was ok , maar de stad , neen , ik heb me er nooit THUIS gevoeld en ben dan ook na de verplichte jaren met een " vaartje " en " al fluitend " weer richting WESTHOEK getrokken , tot grote vreugde van ons moeder !
wat genoot ik van de mooie omgeving , de Yzer die zich in bochten kronkelde ,de akkers in hun volle glorie geel of groen ... de landweggetjes en de mensen die me zo vertrouwd waren....en niet te vergeten de nabijheid van de zee , die ik zo hard miste in Antwerpen .
de allereerste keer dat ik moest gaan stemmen , moest ik terug naar A , met een gratis ticket , ik weet nog hoe onwennig het was , geen bekende koppen op de aanplakbiljetten , geen vrienden ... alleen in de grote stad , zo onpersoonlijk !
morgen ga ik misschien voor 't laatst ( =zwartkijker ) , maar hier zal ik gebracht worden tot aan de deur , zal ik bekenden zien , want ... in een dorp kent ONS , ONS !!
neen ik ben het helemaal met Natoken eens , MIJN DORP heeft wat , wat een stad voor mij niet heeft : -- het thuis gevoel !!---
|
|
|
|
|
| 22-05-2014 |
| alles goed |
|
beetje bij beetje een logje schrijven..
gisteren voor ‚t eerst UIT geweest !
met uit bedoel ik dan op controle bij de chirurg- orthopedist …
de primo heeft me gebracht .en ‚t was een hele toer om in en uit de wagen te PLOOIEN !
maar ‚t ging , en zonder TE veel pijn en het verslag , na grondig nazicht , was ook goed , met veel „ geduld’s „ bij , want ---mevrouwtje , de spieren en bloedvaten zijn ook jou leeftijd hoor--- ( alsof ik DAT niet wist )
maar hij bedoelde het goed en ik begrijp hem wel , ik moet meer geduld hebben .. zucht , maar maanden hier zitten … ‚tja !
in de namiddag , die heel grauw was , heb ik een paar zomer rokken ingelegd met de hand , een waar kunstig (hahaha ) naaiding , want zo’n ster in naaien ben ik niet , maar ‚t is gelukt !zo zie je maar , wat een geduld ik heb !
mijn kinderen bellen nog elke dag , maar verder zie ik nog weinig volk , niets is zo gauw vergeten als andermans leed ???
maar ik trek mijn plan , en als ‚t kan kom ik hier weer , al moet ik het eerst in „ word „en in episodes doen , zoals nu !
alvast heel veel groeten !
|
|
|
|
|
| 07-05-2014 |
| hoe gaat het ? ! |
|
hoe gaat het ? !
wel... het gaat allemaal zoals het moet gaan : ttz, TRAAG !
alleen het " stoel zitten " is niet schitterend te noemen , langer dan vijf min . kan ik het niet uithouden , maar dat komt goed !
GEDULD is nog steeds de boodschap en : natuurlijk veel oefeningen .
zo wandel ik binnenshuis met één kruk en buitenshuis met twee , ik doe wel al zelf mijn potje klaar ( smile ) , maar de boodschappen worden gebracht ,
vanaf NU komt mijn trots elke week langs en de "prima " kuist met plezier het huisje !
mijn buurvrouwtje maakt elke dag een halfuurtje vrij voor een babbel met koffie toe , en voor de rest vul ik mijn dag met lezen , oefenen en natuurlijk de dagelijkse babbel met mijn glorie ( een luxe , geloof me , al zes weken elke dag ! )
zo , jullie weten nu dat ik er nog ben en zo gauw het mee zit , kom ik weer , een warme groet voor de lieve en trouwe bezoekers !
|
|
|
|
|
| 01-05-2014 |
| 1 Mei |
|
1Mei...
en 1 Mei was de feestdag van mijn vader , daarom wens ik jullie allemaal een zonnige dag toe !
|
|
|
|
|
| 15-04-2014 |
| hallo |
|
hier ben ik dan weer !!!
voor heel even , want zitten is nog heel moeilijk , het verhaal ... doe ik wel op een andere keer !
vandaag drie weken na de ingreep en het gaat de goede kant op .....
dag lieve mensen , tot zo vlug mogelijk en héél erg bedankt voor de SUPPORT !
|
|
|
|
|
| 21-03-2014 |
| dag , dag ... |
|
en hier ben ik dan , om nog héél even iedereen te bedanken voor de lieve woorden van steun !
hopelijk zien we elkaar hier binnen , pak weg , enkele weken „ bijna „ gezond weer terug , en indien het tegenslaat , ‚tja , dan MOEST het zo zijn , want ik geloof in HET LOT , de lotsbestemming !
en vergeet niet lieve mensen :
|
|
|
|
|
| 13-03-2014 |
|
|
laten we dat dan maar hopen , dat elke dag iets goeds brengt !
want vandaag is de dag dat ik het verdict krijg , de dag van de waarheid , zeg maar
ik ben er nog niet helemaal uit of ik , in 't slechtse geval , me ook bij dat verdict zal aansluiten ... we zien wel , vanavond weet ik meer !
ondertussen vertel ik even mijn verhaal over een lift ( in navolging van Gaby ( smile )
ik was leerling verpleegster , laatste jaar in een héél groot ziekenhuis en in die tijd hadden we ook om de maand één week nachtdienst , zo leerden we verantwoordelijkheid , wat jonge verpleegsters van nu TE laat krijgen merkte ik bij mijn laatste ziekenhuis opname .
het was 1957 lang geleden dus , andere normen dan nu !
ook in de nacht hadden we een halfuur om te eten in de refter , de wacht werd dan voor die tijd overgenomen door een " loopwacht - verpleegster "
op het eind van die nachtdienst week begon het al wat te wegen , onvoldoende slaap in de dag , en een nacht was van tien s' avonds tot zeven in de ochtend ...
dus op een keer kwam ik net van zaal af , om de trap naar beneden te nemen , toen een ambulancier met zijn karretje = een brancard met een lijk , naar de lift stapte en héél vriendelijk voorstelde -- kom op suske , we gaan samen --
ik ging er op in en .... plots vielen de lichten uit , en de lift bleef hangen .... zo'n halfuur , denk ik stonden we daar in 't donker in die lift met het lijk , eer alles weer in werking ging , het was geen tijd van GSM en alarm , het was wachten en zweten en zeggen dat je niet bang was ( was ik ook niet , echt niet ) MAAR , mijn zaal stond wel zonder toezicht en dat was mijn zorg !
gelukkig heeft er nooit een haan naar gekraaid ( zeggen we hier ) , de wacht vertrouwde er immers op dat je op tijd terug was , die nacht , die was er eentje zonder eten .... ook !
ach , 't is gewoon een kleine anekdote ..... van een leerlinge
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
