Over de smalle landstrook tussen het meer van Nicaragua en de Stille Oceaan is het amper 40km voordat we SAN JUAN DEL SUR binnenrijden. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Dit oorspronkelijke vissersplaatsje kent de laatste jaren een snelle toeristische ontwikkeling en toch vinden we er nog een perfecte harmonie tussen de oorspronkelijke bewoners, de sfeer van een klein dorp en het rondhangen van surfers in shorts, zeulend met hun planken. 

In onze reisgids staat “the sunsets have to be seen to be believed”, en dat is eigenlijk de enige reden dat we hier naartoe komen.  

We vinden een kleinschalig hotelletje; een originele houten visserswoning is met oog voor detail verbouwd en heeft 6 kamers met prachtige houten vloeren, een open patio en een klein zwembadje.  Dit is op-en-top relax: ontbijten op onze patio met versgebakken cakejes, strandwandelingen, terrasjes doen, lekkere verse vis eten, de gekleurde huisjes fotograferen … dit lijkt op vakantie. 

Vrijdagavond gaat ook hier een processie uit; van het “parque central” voor de kerk vertrekt de stoet.  In de open achterbak van een jeep zit een man met een orgel zijn indringende muziek te spelen, de pastoor staat ernaast en zingt in een micro, dit weergalmt door de boxen die ook op de jeep gebonden zijn.  De oorspronkelijke bewoners gaan in de stoet, mensen in shorts en vrijetijdskledij staan langs de kant het schouwspel te bekijken. 

Voor het gadeslaan van de zonsondergang trekt iedereen naar het strand, het is stil en rustig, iedereen geniet intens van dit  kleurrijk natuurgebeuren. 

Ook hier proberen we – met de hulp van een computerspecialist – onze memory stick vol verhalen nog te redden.  Na 2 dagen proberen lukt het deze man ook niet, goed geprobeerd, we laten er de ontspannen sfeer niet door bederven !

Na een paar dagen hebben we onze batterijtjes weer opgeladen en zijn we klaar voor het bezoek aan de stad GRANADA.