In het tentenkamp zijn een 12-tal tenten, maar wij zijn de enige gasten. Het eten bestaat uit wat soep en rijst. Daar het erg koud is, kruipen we met onze sokken in bed.
Wat verder ligt een Tibetaans dorp. Uit ondervinding weten we dat die honden hebben... en inderdaad, de eerste uren in het donker laten ze zich fel horen met hun geblaf.....
Daar het Guesthouse wat te donker, vuil en wat te veel naar vee ruikt, beslissen we naar Sumdo te rijden. Dit ligt toch op onze weg terug , is wat lager gelegen ( 4000m ) en ligt ook beschermt tussen de bergen.
Het dorpje aan het meer. De mensen hier zijn jarenlang van de buitenwereld wat afgesloten geweest. Men merkt het aan hun huizen en manier van leven. Sinds vorig jaar is er een busverbinding met Leh, waar ze hun inkopen kunnen doen en ook wat van hun eigen teelt proberen te verkopen. Het dorp ruikt naar koeien en geiten, met huizen in droevige staat. De mensen hun huid is donkerder en erg verweerd.
De zonnepaneeltjes die je ziet, krijgen ze van de overheid. Zo hebben ze 's avonds af en toe wat licht. Electriciteit is in gans Ladakh een probleem.
Vrijdag 1 september.. om 7u verlaten we definitief Leh en rijden naar Tso Moriri (Tso= meer ). de gezondheid is stukken beter en de schoonheid onderweg doet alles vergeten !!
Na een beschuit met confituur, ORS; paracetamol en imodium vertrokken we om 9u naar Leh. De 85 km hebben we in 2u30 afgelegd, zonder tussenstop. In het hotel in Leh , bedje in en proberen op krachten te komen. Daar ik koorts kreeg, antibiotica gestart maar om 20u toch maar naar dokter.
Onderzoek en pillen blijken te helpen en om 21u30 wat rijst gegeten. Onder de dekens en wat slapen..
Het klooster. Er waren meerdere te bezoeken, maar fotograferen was niet toegestaan.
We genoten 's avonds van een lekkere maaltijd met pancakes en thee. Maar.. om middernacht wakker. ziek.. en geen verlichting hé.. Ik zal jullie de details besparen, maar het is niet simpel om met een zaklamp je te behelpen, van middernacht tot 5u 's morgens. Leeg, mottig, uitgedroogd heb ik vanaf 5u30 toch wat kunnen slapen.
Woensdag 30 aug. Gisteren avond was het eten bij kaarslicht - eens te meer geen electriciteit.
Vandaag naar Alchi.. we nemen een monnik mee, die onderweg aan een kloostertje afstapt. We logeren hier in een net hotelletje. Na de thee een wandelingetje in het 'dorp'. We zien er deze vrouwen de pit van abrikozen stuk maken. Zoals ik al vertelde, maakt men van deze noten ook olie.
