3u45 op.. trein van 5u10 naar Delhi. Doet er 5 u over. Gereserveerde plaatsen; namen hangen buiten aan wagon op papier geplakt. Buiten de kakkerlakken die ons af en toe komen storen, verloopt de reis rustig.
Komen aan in het broeierige, chaotische Delhi. Geraken dan toch in het hotel.
Dit vind ik het ellendige aan reizen..het wachten om terug te keren.. Zal wel bij iedereen zo zijn zeker. Foto langsheen de spoorweg
We bezoeken dan de Jaliamuala Bagh tuin. Hier werden in 1919 door de Engelsen 379 personen zinloos doodgeschoten.
Toen we er binnengingen was er juist een betoging aan de gang tegen de " Europeanen" volgens onze chauffeur. We zijn er dan maar niet te lang gebleven. Trouwens, het was er ook verschrikkelijk héét. Meerdere flessen water hebben we die dag verbruikt.
Lange weg terug .. 8u vertrek..... vlucht met 747-400 van Delhi naar London Na het wachten en strenge controle eindelijk naar Vlaanderen, waar diegenen die ons lief zijn, op ons wachten.
Einde van een onvergetelijke, emotionele, maar deugddoende reis.
Ik hoop dat jullie hier wat konden meegenieten.
Je kan het hier wel niet voelen, zien, ruiken, proeven...maar toch....!!
Na een klein hotelprobleempje, rijden we dezelfde namiddag (16u30) naar Atri, de grensovergang tussen India en Pakistan. Aan de grens staat een soort tribune en we proberen daar een plaatsje te vinden om het spectakel goed te kunnen volgen. We " sluipen " tussen de plaatselijke bevolking, waar men het beste zicht heeft. Om 18u begint de ceremonie voor het sluiten van de grenspost. Het is een echte show van ongeveer 30 minuten.
Ook hier zijn het de vrouwen die het zware werk opknappen. Wie zei me daar ook weer , werken die mannen daar niet? Wel, ik heb er niet veel zien werken .. een schande...!!
Ook dit is Dharamsala.. krottenwijk langs de rivier.. Eerst merkt men de gieren op die er rondcirkelen.. Ben even een wegje ingegaan om foto te nemen.. een scherpe stank kwam me tegemoet !
Dinsdag 5 september. Vandaag bezoeken we de verblijfplaats van de verbannen Daila Lama. Jammer genoeg is er vandaag geen audientie en zien we zijn woning alleen aan de buitenzijde.
Heb even gevoeld en dat steekt echt enorm bovenaan die struiken. Deze vrouwen werken hier van 9 tot 17u, in de volle hitte en gecontroleerd door een man !! Hiermee verdienen ze dan 75 roepies ( 1,12 ) per dag !!!
We stoppen even aan een theeplantage. Het is hier nu snikheet en deze vrouwen plukken theeblaadjes. Hun handen zijn zéér grof en vol kerven van de kwetsuren...
Na een verkwikkende nacht rijden we vandaag naar Dharamsala, een ritje van 7u30. Het is zonnig en zeer warm. Onderweg bezoeken we een Indische tempel. Wat een verschil met de Boedistische. Filmen of fotograferen niet toegelaten.
In Manali logeren we in hotel Mayflower. Zéér ruime en confortabele kamers, douche met warm water.. zal deugd doen. Fris gewassen en geschoren, nemen we 's avonds samen het afscheidsmaal met Sonam, onze vriendelijke, prima chauffeur !! Eindelijk eens lekker kunnen eten en slapen in een bed.. wat een luxe !!
Sonam rijdt morgen alleen terug naar Leh in 2 dagen, langs dezelfde weg als we kwamen.. amaai.. Wij rijden morgen verder met een andere chaufeur naar Dharamsala.
Onderweg nemen we een jonge vrouw met haar broertje mee. Blijkt dat haar man ziek is en ze naar volgend dorpje gaat om medicijnen. Een 5-tal km verder zijn we in Darchu... enkele huisjes.. geen dokter (trouwens het is zondag ) en geen apotheek( heb trouwens nergens een apotheek gezien ). Maar deze vrouw komt in dit dorp aan anderen om wat medicijnen vragen. Sonam, onze chauffeur, zegt dat die zelf niets hebben. De zieke man had koorts en keelpijn. Heb ik dan maar van onze medicijnen gegeven aan de vrouw. Toen ik me omdraaide stonden daar zeker 20 personen, de ene teken te doen aan zijn oog, een vrouw aan haar buik,.... Tot mijn grote spijt moest ik die mensen teleurstellen en zijn we verder gereden. Toch om even bij stil te staan......!!
Om 6u op.. wassen zoals de katten.. met onze speciale vochtige doekjes verfrissen en tandenpoetsen met flessenwater.(dat doen de katten wel niet. ..) Om 7u verlaten we dit oord, door iedereen zowat verwenst, maar noodzakelijk als tussenstop. Vorige nacht sneeuw bijgevallen in de bergen..
Wegens de grote koude ( -8°) gaan we met de zaklamp op zoek naar dekens. De wind steekt ook nog op en onze tent wappert. Uit de andere tenten nemen we dekens mee en maken het bed als volgt: op de plank ( jaja, een plank ) leggen we het dunne matrasje, dan een deken, onze linnenzak waar we inkruipen, en dan nog drie (3) dekens !! En slapen lukt nu wel.
In Sarchu is er geen dorp. Is alleen een rustplaats voor de vrachtwagens en een tentenkamp. Ook hier zijn we de enige gasten. We bevinden ons nu op 4253m. Een spiegel kent men hier blijkbaar niet, dus scheren zal voor andere keer zijn. Om 19u is er electriciteit en kunnen we wat later eten. We hebben, via onze chauffeur, hen kunnen overtuigen hun kip klaar te maken. Arm dier, maar ja.. Na wat soep komt de rijst en .. de kip.. of wat er moet voor doorgaan. Het is onbegrijpelijk hoe ze het doen, maar steevast heb je enkel vel en stukjes been met enkele vleesstukjes aan. Ik denk dat ze die kip gewoon in kleine stukjes hakken. Daar de electriciteit uitvalt om 20u45, gaan we dan maar slapen. Ijskoud is het hier.. brrrrrrrr
Onderweg nemen we een jonge vrouw met haar broertje mee.
