Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
09-05-2013
Nu ook grote projecten bij IKEA ?
Nu ook grote projecten bij IKEA ?
Ditmaal
zijn ze niet zo origineel als gewoonlijk, het grooooote voorbeeld staat er
intussen al meer dan 120 jaar.
Maar wat
er wel origineel aan is dat kleine inbussleuteltje, dat lijkt ons toch wel
héééél klein voor zon project.
Het
gebeurt inderdaad maar heel zelden dat er hier ten huize van geen kanten
inspiratie te halen valt. Maar gisterenavond was zon zeldzaam geval. Niet bij
de Drentjes en ook niet bij het hoofdbestuur was er enige sprake van inspiratie
of een vertellenswaardige belevenis.
Wij waren
voorbeeldig braaf, de baasjes deden inkopen voor het vroege en lange weekend en
dat was het dan zo ongeveer
Daar blijf
je geen blog mee maken, je kan het hoogstens gebruiken om de dag nadien,
(vandaag dus) een verontschuldiging te schrijven
Maar dan
kwam de reddende engel uit Roosteren een bericht in de mailbox droppen over
vader en zoon Cartouche en Lennaert.
We laten
de belevenissen die soms meer naar de frustraties nijgen door Jeanny zelf
vertellen. Maar we hebben ook vier van die gevallen in huis en begrijpen best
hoe het er soms aan toe gaat.
Laat dit
een verwittiging zijn voor toekomstige pup eigenaars
Belle
& co
Het puppenmagazine 09-05-2013
Vandaag gingen we naar de dierenarts om de benodigde buitenland prikken
op te halen. We werden al vroeg verwacht en op een of andere manier ontglipte
vrouwtje de tijd en waren we zelfs te laat. Ja wij Drenten houden wel van een
beetje chaos en vrouwtje was not amused door ons trekgedrag. Inmiddels hangt
daar zon 68 kilogram
aan die lijnen te sleuren. Dan maar een voor een met ons naar binnen, maar
probeer maar eens één hond uit de auto te halen en de ander te laten blijven.
Één geluk dat we nog een staart en poten hebben met die dichtklappende
portieren. De dierenarts had gelukkig wat meer geduld en verliep alles vlot
totdat hij opeens heel gemeen iets in mijn neus spoot. Aangezien ik dit jaar
toch naar een aantal shows ga en naar een hondenopvanggebeuren is dit
noodzakelijk. Daarna was papa aan de beurt. Weer hetzelfde geworstel bij de
auto. Weer naar binnen langs allemaal honden en begon vrouwtje zich af te
vragen waar is het sterke geslacht als je het nodig hebt? Het mobieltje ging af
en vrouwtje dacht te beantwoorden, maar papa wilde toch echt ergens snuffelen
op een plek waar zij niet op rekende. Het I-dingetje vloog door de lucht en
kletterde over de stenen. Ik zat in de auto en was zeker niet schuldig!.
Na al die prikken en snuif hebben we ons de rest van de dag toch maar
rustig gehouden. Nu schijnt het dat papa zich bij het vorig opvangvakantie
adresje heeft misdragen, dat was nog voordat hij Mams Hera leerde kennen.
Hij plaste schijnbaar over alle andere honden heen en ook nog hun baasjes als
die niet opletten. Nu blijkt hij op een zwarte lijst te staan, en alleen al bij
het horen van zijn naam gaan alle alarmbellen rinkelen.
Goed dat hij daarna Mams Hera heeft leren kennen, en is hij een stuk
galanter geworden!
Deze
namiddag mocht het baasje zijn gebroken onbreekbare titanium leesbril terug
gaan ophalen bij het brilcenter in Herentals. Ditmaal mocht Heros mee met de
auto en het baasje.
Na de
nodige toertjes door het centrum van Herentals om een parkeerplaats te vinden
konden wij de auto toch nog kwijt op het marktplein te Herentals.
Net toen
het baasje Heros uit de auto liet springen passeerde er achter onze rug met het
nodige en onnodig lawaai een lijnbus die dan ook nog eens over een verkeersdrempel
hotste.
Heros
schrok zo hevig van het lawaai dat m net zo snel terug in de auto zat als hij
er uit gesprongen was. Het baasje heeft zelfs niet gezien dat hij wel
daadwerkelijk de grond heeft geraakt met zijn poten.
Nadien was
hij er met geen argument nog uit de koffer van de auto te krijgen en zat de
sukkelaar daar bibberend tegen de achterzetel. Nu is Heros er altijd wel eentje
geweest die zijn naam Hero (held) nooit heeft waar gemaakt, maar dit sloeg
alles. Het baasje heeft hem dan maar gelaten waar hij goed zat en is dan maar
alleen naar de winkel gestapt.
Eens het
baasje na een kwartier terug kwam, was de schrik over en konden we met een
terug normale Heros richting Vosselaar.
Van een
zaak zijn we wel zeker, lijnbussen zullen nooit de grote sympathie van Heros
krijgen na vandaag
Het is zo
ver Bij Hadise is vandaag, vier weken nadat ze bij haar loverboy Cartouche
is geweest een echo genomen .
En we
mogen het verklappen, Hadise is drachtig ! Haar bazinnetje Ute kon ons melden
dat zij op het beeldscherm ze pupjes heeft kunnen zien. Nu waren onze baasjes
wel op dat moment in druk verkeer met de auto, maar het baasje kon het niet
laten van haar proficiat te wensen met haar twaalf er aan komende puppies.
Ons baasje
gaat er immers van uit dat zij maar de pupjes hebben gezien aan één zijde van
Hadises buikje (straks is dat BUIK) en dat er hoogstwaarschijnlijk aan de
andere kant ook nog wel eens zes konden zitten. En toen was het eventjes stil
aan de andere kant van de lijn
Nu moet je
weten dat ene Jean-Pierre ons baasje ook haast twee maanden heeft geplaagd met
dat L-nestje van Hera dat ook wel een voetbalploeg groot zou worden. En dat m
op t einde van de rit nog gelijk had ook ! Meer nog, er was nog een arbiter
aan de ploeg toegevoegd ook. Dus is het besluit van ons baasje ieder om beurt
moet kunnen. Trouwens uit Numansdorp kwam van t vrouwtje van Lobke en Siebe
een soortgelijke reactie op hun blog !
Ook willen
we nog eens vermelden dat er in Leopoldsburg bij de Drentenkennel van t
Jasperspad, het geboortehuis van Cartouche, ook nog puppies verkrijgbaar zijn.
Daar kregen we gisteren de melding, met fotos, dat daar ook nog op dit moment
vier weken oude pupjes op een baasje wachten. Er zijn daar op dit moment nog
vier reutjes en één teefje verkrijgbaar. Voor meer nieuws en mooie fotos van
moedertje Javana en haar puppies kan je op de site van t Jasperspad vinden, http://drentschepatrijshond.webnode.nl/
Einstein
staat op een feestje, komt er iemand naar hem toe.
Einstein vraagt: 'Wat is jouw IQ?'
'250', zegt de persoon.
Dus begint Einstein te praten over kwantische natuurkunde, black
holes, singulariteiten, ruimte-tijd.
Na een tijdje komt er een ander naar hem toe en Einstein vraagt
hem ook: 'Wat is jouw IQ?'
'150', zegt de persoon.
Dus begint Einstein te praten over fiscaal recht, ethische conflicten met genetische manipulatie.
Iets later komt er weer iemand naar hem toe.
Einstein vraagt: 'Wat is jouw IQ? ' '100', antwoordt de persoon.
Dus begint Einstein te praten over de regering, de lonen en benzineprijzen.
Nog iets later komt er weer iemand naar hem toe.
Einstein vraagt :'Wat is jouw IQ ?'
'50', antwoordt de persoon.
Dus begint Einstein te praten over Big Brother, Blind Date,
DePlanckaerts,
De Pfaffs......
Komt er daarna nog iemand naar hem toe.
Einstein vraagt:'Wat is jouw IQ?'
'10', antwoordt de persoon.
Daarop zegt Einstein hem :
En.....? Veel werk bij de flikken?
Lana
begint haar bericht met Amai wanneer je zou denken dat er in Aalter niets te
beleven valt . Maar dat denken wij helemaal niet, er gebeuren kasteelmoorden,
een gemeente die Crembo als burgemeester heeft moet wel van wanten weten, en
er woont een Lana, dochter van Hera en Cartouche en zoals ze zelf zegt,
verwend nest van Eva en Steven. En daar zou niks te beleven vallen ? da kan
ni zeggen wij dan.
De
jachttraining die ze volgt in Heurne blijkt een schot in de roos te zijn. Ook
al omdat ze samen met broer Louis daar bezig is. Maar ook twee groottantes,
zussen van oma Belle, trainen daar.
Eén zaak
in haar verslag is totaal nieuw voor ons. Geen van de zevenentwintig pups die
tot nu toe hier ten huize zijn geboren hebben het ooit gepresteerd van bloesem
van de fruitbomen al springend buit te maken. Op uitzondering van Aalterse Lana
uiteraard
En dan
schrijft Eva dat er niets te beleven valt in Aalter
Belle
& co
Nieuws van
Lana uit Aalter
Amai, wanneer je zou
denken dat er in Aalter niets te beleven valt ... Ben je lelijk mis ! Mijn
secretaresse was drukbezet door allerlei schoolse activiteiten, vandaar de
vertraging!
Deze week stal ik het zachte plastiek van de kaas. Gevolg: grote paniek bij de
baasjes (door mijn reputatie ) maar de dag nadien kwam het plastiek er met een
laagje donkere chocolade weer volledig uit! Oef! Vrijdag kwam het vrouwtje 's
nachts thuis van school en zag mijn laatste bezigheid liggen in de garage: een
gescheurde mat! Een reservemat lag er niet meer op zolder dus moest ik gaan
slapen zonder mat. Mijn baasjes zeiden:" ze moet het maar weten, het zal
haar leren respect te hebben!" Maar ... Dachten ze nu echt dat ze een
verwende Drent zoals ik konden straffen op die manier? Dan zijn ze echt wel mis!
Ik heb om12, 3 en 5u stevig en goed luid liggen piepen afgewisseld met een
luide blaf! Wie werd er gestraft? Yep, de baasjes met een slapeloze nacht!!!
Prompt werd zaterdag een nieuwe mat gekocht en sliep ik de volgende nacht weer
als een engel!!! ( de prinses op de erwt zegt het vrouwtje). Zondag ben ik naar
de vervolgcursus van de jachttraining geweest. Met veel fierheid haalde ik de
dummie in 1 keer uit het veld. Het jachtschot schrikt mij niet af en zoeken doe
ik als de beste! Ik moest ook overzwemmen! Het overzwemmen deed ik in stijl
maar het terugzwemmen daar kwam veel gespets bij te pas!!! Broer Louis is
misschien niet de meest enthousiaste voor het apporteren maar zwemmen deed hij
in stijl! Volgens mij wilde hij zich niet vuil maken, hij kwam net van de kapper.
En het moet gezegd worden, mijn broer zag er schitterend uit!
In de namiddag deed ik een dutje in de zon! Toen de baasjes hun tuinmeubelen in
elkaar staken kwam ik plots af met een mereljong. Waar het vrouwtje in de
voormiddag zo trots op was ( apporteren van gevleugelde vriendjes) vond ze nu
echt vies. Zo een levend klein vogeljong vol lanaslijm daar was ze niet verzot
op. Eigenlijk was ik niet altijd even lief in de les ... Toen we moesten
wachten bij een oefening kwam een jogger af en met veel lawaai ging ik er
achterna. Ik heb niets misdaan maar onze voorzitster was precies niet
content...
Lieve groetjes, een overijverige apporterende Lana.
Ps ik heb al alle bloemen van het vrouwtje opgegeten en vind het nu echt lollig
om bloesems te pakken in de vlucht.
Vanochtend
hadden de baasjes enkele boodschappen te doen in Turnhout. Zo van die zaken
aankopen die je maar eens in de paar jaren doet zoals een batterijtje voor het
uurwerk van t vrouwtje, en potje (of twee/drie) crèmes uit de winkel van Paris
XL, door t baasje gecatalogeerd onder de noemer teutsmeersel en een agenda,
wel dik vier maanden over tijd maar nog altijd nuttig tot en met eenendertig
december !
Je ziet,
geen aankopen die je meermaals per jaar doet en waar hier in t dorp ook geen
winkels meer voor zijn.
Een lange intro om te zeggen dat het een ideale trip was om één van de honden
mee te nemen op boodschappentoer. We namen dus Lucy mee omdat die al zo weinig
met de stad kennis maakt of het moest door de raampjes van de auto zijn.
Zelfs
de ondergrondse parkeergarage onder de schouwburg was voor haar een belevenis.
Daar moest ze van niveau -2 wel twee trappen doen. Iets waar ze amper de kans
voor krijgt want thuis is den boven spergebied voor honden. Uitzondering
maken we wanneer ze zo stinken dat alleen het bad soelaas kan brengen !
Maar ons
kleintje heeft zich goed gedragen hoewel het baasje toch wel even moest
opletten. Lucy had in t snuitje gekregen dat er veel dames met blote benen in
het stadsbeeld waren opgedoken met dit mooie weer. Een ideaal moment om zo eens
een lik langs die benen te geven. Het baasje heeft zich al lachend enkele keren
verontschuldigd met de woorden dat hij het niet was geweest maar zijn mooi
hondje Maar hij voegde er wel telkens als compliment voor de dames wel aan toe
dat hij stiekem een beetje jaloers was op Lucy om wat zij ongestraft mocht doen
En de
dames in kwestie waren op dat moment al veel minder geschrokken en moesten er
ook eens met lachen .
Verder
heeft Lucy nog kennis gemaakt met een Dalmatiër, een Golden reu, een dertien
weken oud pupje van onduidelijk ras, maar wel een mooi hondje, en zelfs met een
American Stafford die zelfs voor ons juffertje op zijn rug ging liggen !
En dat
allemaal terwijl het baasje en Lucy op een bank zaten terwijl het vrouwtje haar
keuze aan het maken in de Paris XL. Ons baasje wou in dat paleis van de
geurenkakafonie met Lucy niet naar binnen. Dat zou een marteling zijn voor de
neus van ons kleintje. En ondertussen heeft ze alle honden van de
Gasthuisstraat in Turnhout verleid. Zelfs een Ria, een oud collega van t
baasje was komen kennismaken met onze verleidster. De baasjes denken dat Lucy
de volgende keer weer graag meegaat op shoptoer !
Een rare,
dat is het minst dat je kan zeggen van Lennaert uit Roosteren, wonend bij zijn vader
Cartouche en zoon van onze Hera.
Die
Lennaert is van nationaliteit veranderd. Die komt hier met veel bravour
vertellen, ik ben geen Belg meer
Wij kunnen
het begrijpen waarom hij zo nodig Nederlander wilde worden en een Nederlands
paspoort wilde halen. Maar het blijft ne rare. Heel veel Nederlanders willen
Belg worden en hij doet net andersom.
Maar als
je inderdaad shows wil gaan lopen en op de Nederlandse dekreuenlijst wil komen
is dat de makkelijkste weg. Hij kan dan binnen enkele maanden, als hij zijn
resultaten heeft gehaald, net als zijn vader voor rasechte Hollandse Drentjes
met Belgische roots kunnen zorgen. We zijn benieuwd wat hij er van maakt, zowel
van de shows als van de puppys. Want eigenlijk hebben we toch ook met Hera een
belangrijke inbreng in het toekomstige Nederlandse Drentenwereldje. Wij wensen
Lennaert veel succes in zowel het ene als in het andere
Belle
& co
Emigreren
zonder verhuizen doe je zo !
Hallo Belgische familie,
Vandaag werd er een zware aangetekende brief gebracht van de Raad van
Beheer. Ik ben nu geen Belg meer! Op mijn stamboom staat Export
from Belgium en Import Nederland met mijn nieuwe NHSB nummer. In de
begeleidende brief staat Dit nummer
dient u in het vervolg bij inschrijving voor een tentoonstelling,
(kampioen)-clubmatch of bij het insturen van een dek- en geboorteaangifte te
vermelden Toen ik dit hoorde kreeg ik het toch even benauwd, ik denk
dat mijn zorgeloze leventje nu echt voorbij is. Volgens vrouwtje zijn we er nog
lang niet. In juni ga ik naar de eerste show in Echt, en dan dit
jaar als het een beetje meezit naar Maastricht en naar Genk, om de punten bij
elkaar te sprokkelen. Verder allerlei medische onderzoeken en dan misschien,
als alles meezit ..en dan hebben we het over de korstte weg, maar deze weg
kan ooh zo lang zijn als de benodigde goeie cijfers uitblijven.
En dan? Je moet daarna ook nog eens gekozen worden door een mooie teef.
Ik kan zo een mooie toffe hond zijn, maar als niemand me kiest . Mijn baasjes
hebben er wel vertrouwen in en beloofd dat ze deze lang weg met mij samen
zullen bewandelen.
Ik ben wit met bruine plekken, maar die bruine plekken doen raar. Het
haar dat daar groeit is iets langer. Nou heeft iemand vrouwtje getipt dat met
een uitdunkammetje bij te werken. Stad en land hebben ze afgereisd, zelfs tot
in Duitsland toe. Opeens viel baasje in dat in de schuur nog een setje lag uit
de jaren 70tig. Het was toen mode dat moeders zelf de langere Beatles kapsels
van hun kinderen te lijf gingen. Baasje en vrouwtje hebben hier allebei mee te
maken gehad gezien de vele fotos met flinke happen uit hun haar en dat zijn
wat je noemt rotkapsels. Baasje wist zelfs te vertellen dat er stukken uit
zijn oor waren verdwenen. Morgen ben ik aan de beurt! Dan zullen mijn eerste
baardharen worden geofferd aan de goden en ben ik klaar voor het echte leven,
Dén Holländer!
Vanuit
Oostrozebeke bereikte ons een bericht van onze Louis en zijn baasje Ilse. Die
volgen jachttraining bij JacOrion te Heurne en net als bij de andere
toekomstige jagers gaat het niet altijd zoals de baasjes het zelf zouden willen
zien gebeuren.
Maar ook
net als bij de anderen is Louis wel steeds van goede wil, weliswaar gekruid met
de nodige apenkuren. Het zijn en blijven Drentjes en dat lezen we graag.
Belle
& co
Een
verslag uit Oostrozebeke van Louis en Ilse
Dag Jan,
Na lange tijd eindelijk nog eens een berichtje uit Oostrozebeke.
Vorige week kon je me nog bewonderen naast Lana op de foto maar vandaag verslag
van Louis himself.
We zijn gestart met de vervolgcurcus en volgens het baasje gelukkig dat er geen
examen was of ik mocht blijven zitten. Pfff, hoe komt ze daar nu bij.
Van het ogenblik dat ik op het trainingsveld kom, is er geen interactie meer
tussen mijn hersenen(die toch meer dan voldoende ontwikkeld zijn) en de rest
van mijn lijf. Dan begin ik als een gek te snuffelen en te trekken. Na
anderhalf uur is mijn baasje dan ook blij dat haar arm terug de normale lengte
kan aannemen.
's Morgens voor we vertrekken moet ik eerst nog eens:
apporteren - ok
blijven - ok
volgen - ok
en dan kom ik daar en is alles weg.
De apport ligt goed waar hij terechtkomt en achter het baasje lopen als zij
zegt 'blijven' is ook veel leuker dan mooi te blijven liggen, hihi. Ik begrijp
wel niet waarom ze dan een rood hoofd krijgt hoor....
Vandaag trokken we echter naar de Donk in Oudenaarde voor onze waterdoop. Toen
de trainer zag dat het aan mij was, begon hij al te lacht, nou ja.
Dan heb ik hem maar eens flink op zijn nummer gezet en ben flink
overgezwommen(zonder de baksteenslag zoals Ingrid het zegt)
Apport na het schot heb ik dan ook maar op mijn sokken gedaan.
En toen....had ik er genoeg van.
Dus het zoeken van de apport tussen de struiken interesseerde me niet meer. De
boom die al mijn voorgangers hadden gemarkeerd was veel interessanter.
Al bij al is het baasje heel tevreden, en daar doe ik het toch voor.
Verder ben ik gisteren ook nog bij een mevrouw op een tafel moeten gaan staan.
Kambeurt, pedicure, wasbeurt enz. Volgens het baasje ben ik daar ook heel flink
geweest. Ik heb zelfs niet gereageerd op dat stukje poedel dat begon te grommen
naar mij.
Ik ben nu wel heel zacht en veeeeeeel witter maar deze morgen heb ik toch al
een poging gedaan om daar iets aan te doen, hihi.
Gisterenavond
geen bericht op het blog . Het is een rariteit maar dus nog gebeurd. Het
baasje had afgesproken met nog twee oudcollegas van te gaan kwissen.
Eén van de
collegas de Joris woont in Jeut, voor de mensen in de streek, de andere mensen
zeggen daar Koningshooikt tegen, bekend van de fabriek van de autobussen Van
Hool en van de kwis in t Lammeke
Het is al
verschillende jaren dat ze daar deelnemen aan de kwis, die dan ook nog eens
georganiseerd wordt door een nog exer oud collega Den Theo.
En zo
begonnen Joris, Cis, Jan en Dirk aan hun rush naar de overwinning, die er
spijtig genoeg niet kwam dit jaar. Een tweede plaats was de hunne !
De ploeg
die de andere jaren telkens juist achter hen kwam had blijkbaar een paar extra
kwislessen gevolgd of goed de sport uitslagen en wedstrijden gevolgd, de
actualiteit op de voet gevolgd en ook wat meer muziek gehoord dan de
madeleinekes, de ploeg van ons baasje & co
Die naam
van hun kwisploeg is dan weer een aanduiding naar La Magdeleine, ons dorp in de
Charente waar Cis en Joris haast elk jaar ons voor enkele dagen komen bezoeken.
Ze namen
met de eerste drie vragenreeksen een perfecte start met een duidelijke
voorsprong op de latere winnaars. Bij de vierde vraag, over Europese voetbal
derbys, deden de Scandinavische en Russische ploegen de ploeg de das om. Alle
Scandinavische ploegen waren bij hen omgewisseld en ook de Russen en Wit-Russen
stonden niet op hun plaats. De Madeleinekes waren hun kop positie kwijt en het
kwam niet meer goed
Toch kwam
het baasje met een originele prijs thuis. Een metalen wandbord die eigenlijk
een winkelbriefje is. Je kan daar door middel van pijltjes te verplaatsen
aanduiden wat je volgende shopbeurt van de winkel dient mee te brengen. Het is
weliswaar en français maar dat kan hier ten huize de pret niet bederven.
Binnen
twee weken hangt dat bord al aan de La Magdeleinse muur en de pijltjes gaan
goed gebruikt worden, er gaan geen zaken als boter, melk en eieren meer
vergeten worden als we naar de SuperU gaan winkelen !
t
Vrouwtje was wel opgetogen over de gewonnen prijs. Zelf vond het baasje het ook
zeer origineel en geen van het hoofdbestuur heeft het in België ooit gezien .
Deze
voorgaande uiteenzettingh was eigenlijk de verontschuldiging waarom er gisterenavond
geen laatavond bericht meer was verschenen
Gaat de
lente nu toch echt doorzetten ? Volgens de weermannen te lande en er buiten
blijft het nog een tijdje boven de twintig graden de volgende dagen.
Aan onze
boom voor de deur, een Japanse kerselaar van zon vijfendertig jaar oud, zal
het niet liggen. Die staat in al zijn glorie mooi te zijn en is één grote roze
bloementuil bij het binnenkomen van het dorp.
Voorlopig
hebben we geen melding van nachtvorst uit de Charente. Dat hebben we wel in
gedachten omdat we vorige week toen we daar vertrokken een dertigtal
bloementuilen aan fruitbomen in bloei hadden. Vorig jaar is het fruit op niets
uitgedraaid wegens nachtvorst. Het fruit dat we in 2012 konden oogsten was niet
de moeite om de ladder uit de stalling te halen !
Dit jaar
hebben we dan weer hjet geluk dat door het koude voorjaar alles later op het
seizoen komt en er nu veel minder kans op nachtvorst is, maar één nacht is
genoeg om een ganse oogst te doen mislukken !
Lucy en
Heros hebben er ook weer een hobby bij Duiven die in de hazelaar in de tuin
komen aanvliegen het leven zuur maken door er naar te springen (wat nutteloos
wegens te hoog) of te staan blaffen (waar de duiven zich niets van aantrekken).
Maar zij hebben er hun bezigheid mee. En de bazen amuseren zich met de
capriolen van het tweetal. Ook Belle en Hera kunnen niet begrijpen dat die twee
zich daarover druk maken.
Met het
ontstoken linkeroog van Lucy gaat het alsmaar beter. Er is nog weinig merkbaar
van de ontsteking en de pupil reageert nu ook terug normaal op licht en donker.
We realiseren ons nu dat het toch wel geen uitstel had geduld en dat we goed en
snel hebben gereageerd door alles in het werk te stellen om te weten wat er
gaande was met onze kleine meid.
Via deze
weg nogmaals dank aan alle drie de behandelende dierenartsen voor de vakkundige
diagnose en behandeling.
Want dat
cadeautje van daarstraks is wel een bedankje waard.
Deze
middag telefoneerde Johan van de kippenkraam naar het baasje met de vraag of
wij interesse hadden in een grote bak drumsticks van kip ? Het was allemaal
vers materiaal dat was klaargemaakt met kruiden en al maar een verkeerde
bestelling was !
Voorgebakken
kip voor op de BBQ lusten wij Drentjes altijd wel. En het kwam goed aan als
voorraad, om volgende maand mee naar Frankrijk . Daar gaat het tijdens het
verlof onze dagelijkse portie vlees worden bovenop de brokken.
Samen met
het gesteriliseerde everzwijn en herten vlees gaan we weeral geen hongerseizoen
tegemoet. Het baasje durft wel eens zeggen dat wij rotverwend zijn. Iets wat
wij in koor tegenspreken !
De ganse
namiddag en avond is ons baasje met dat kippenvlees in de weer geweest. Eerst
diende dat sterk gekruide vel verwijderd te worden. Te zout zegt het baasje, hij
kan wel tweemaal uit zijn warm bed komen om ons te gaan laten drinken als we al
dat zout en kruiden naar binnenspelen. Dan heeft hij de drumsticks gekookt en
de botjes er uit gehaald.
Hij heeft
het vlees dan ook nog eens met een vervaarlijk uitziend groot mes dat zelfs een
naam heeft, een demi-chef zegt het baasje daartegen, klein gesneden en
verpakt in bakjes van vierhonderd gram. Honderd gram per hond per dag wil dat
zeggen.
De helft
steekt al in de diepvries en morgen voormiddag wachten nog zon twintigtal
bakjes om ingevroren te worden.
Nogmaals
een hele dikke merci Johan voor de lekkernij die we vandaag van je kregen
Onze baas
kan een stukske overdrijven, maar dat wisten jullie zeker al heel lang.
Meestal
doet hij het niet als het over ons gaat, dan is het de waarheid en niets dan
de waarheid. Maar dinsdag toen hij met Lucy en haar linkeroog van hot naar her
aan het rijden was om de best mogelijke zorgen voor haar te krijgen, heeft hij
toch wel wat overdreven.
Hij
schreef toen dat hij in de dierenkliniek Sanimalia in Diepenbeek een vol
winkelkarreke medicijnen had meegekregen. Achteraf bekeken bleek dat toch maar
een héééééél klein winkelwagentje te zijn !
Vandaag
heeft hij eenfoto genomen van de
vracht medicijnen die ons Lucy elke dag meermaals toegediend krijgt.
De partjes
smeerkaas van de koe die lacht of La vache qui rit is dan wel geen
geneesmiddel maar hier ten huize wel hét geschikte middel om onze roedel pillen
te voeren.
De
antibiotica pillen gaan er dus bij Lucy dus heel vlot in. De andere drie
roedelleden zitten daar dan in een kringetje rond, in de hoop dat ze zelf ook
een deel kaas krijgen.
Met de
oogzalf gaat het nu ook best makkelijk om toe te dienen. Dat was woensdag ook
nog een gevecht in regel van twee bazen tegen één Drent om die zalf te krijgen
waar ze hoorde te zijn.
De
oogdruppels is een ander verhaal, dat dien je in het oog te laten vallen en
daar is Lucy het helemaal niet mee eens. Ze heeft al overal druppels op
gekregen, haar schedel is al nat geweest, net als haar neus, het tapijt tegen
de grond zal ook al geen oogziekte meer krijgen, net als het hemd en de sweater
van het baasje ! Overal zijn al druppels gemorst alleen het oog heeft nog geen
halve druppel gezien.
In de
dierenkliniek kreeg ons baasje te horen het is een pittige tante nu weten wel
waarom ze daar die uitdrukking gebruikten.
Maar het
gaat goed met onze Lucy, ze is vinnig en het linkeroog ziet er al terug veel
beter uit. Volgende week woensdag volgt er nog een evaluatie en dan zijnwe terug volledig zeker dat het goed komt.
Want het was best wel een hevige ontsteking volgens de dokters .
De
eigenaars van onze Lili schrijven wel niet zo dikwijls als Jeanny en Karin of
Hilde , maar toch zijn ze even veel bezig met hun fijne hondje.
Dinsdag is
het baasje nog tweemaal op enkele honderden meters langs hun deur langsgekomen
in Genk toen hij Lucy terug ging ophalen in de dierenkliniek te Diepenbeek.
En het was
alsof Carine Lilis vrouwtje het aanvoelde , wan t bij thuiskomst lagen er drie
fotos van Lili (nu Lou genoemd) in onze mailbox.
Daarstraks
had ons baasje nog telefonisch kontakt met Carine en die stuurde ons prompt nog
een foto door.
Voor de
mensen die de laatste dagen meermaals informeerden hoe het ging met ons
allerkleinste,hierbij enkele heel
recente fotos.
Duidelijk
is te merken, we moeten ons geen zorgen te maken over ons kleintje.
Het
waren drukke dagen sinds vorige week woensdag toen we van Frankrijk terug naar
Vosselaar kwamen. Zelfs de normale blogberichten moesten er enkele malen aan
geloven ! En als dat gebeurt dan is het ECHT druk .
Buiten
de voorziene drukte kwam er dan ook nog eens het ontstoken oog van Lucy
bovenop.
Gisteren
avond was het ook weer van datte Het baasje diende de Masjebashi terug naar de
garage te brengen na een foutje dat maar bleef aanslepen en telkens de kop
terug opstak. Ook de winterbanden gaan eraf en krijgen enkele maanden rust. En
voor het hoofdbestuur vertrok voor een avondje met een ex-collega van t baasje
hadden we ook nog een wandeling tegoed.
Ondertussen
was er dan ook nog eens een bericht uit Roosteren in de mailbox gevallen. Daar
moest toch wat over uitgeklaard worden.
Ons
baasje kwam eens te meer gewond aan. Dat had alles te maken met hoe zwaar
beladen hij binnen kwam. Twee honden aan de lijn in één hand, tussen armen en
borst een bakje met stokrozen geklemd en in de andere hand een bakje met
tomatenplantjes. Als die twee honden aan de lijn dan hun familieleden zien
willen die daar naartoe en dondert dat bakje stokrozen uit zijn armen tegen de
grond. Uiteraard wil t baasje dat verhinderen en krijgt hij de scherpe rand
van dat bakje op zijn andere hand Resultaat bloed op den dorpel !
We
dienen ook nog te vermelden dat één woord anders dient te worden gelezen,
gisteren moet je lezen als eergisteren
Belle
& co
Familiebezoek
volgens de Cartouche & Lennaert familie.
Een
bewogen dag, deel 2.
Gisteren was een bewogen, belangrijke, historische en heftige dag, en
dan om verschillende redenen. Het complete kennel Aent Grotenhoutbosch,
nummer 12111, FCI nr.: 111/2012 kwam op bezoek, om zoals dat zo
mooi heet de banden te verstevigen. Eerst verschenen Jago en Tante
Hadise. De rest van het roedel liet een tijdje op zich wachten omdat ome Faes
met zijn snelle, Mitscha..Mitsibitsi uhh rood gevaarte op 4 wielen, de snelste
route via Hasselt, terug naar Vosselaar, naar Roosteren had gekozen. De oorzaak
hiervan was niet zo leuk en ik zag toch wat bezorgde blikken. Uiteindelijk zag
ik mams Hera, oma Belle en ome Heros terug. Het was een gefriemel en gesnuffel
van jewelste en JP maakte een onhandige manoeuvre met het hek en met zn allen
stormde we de straat op. Dat was harstikke leuk, maar niet echt de
bedoeling. Na wat stemverheffingen van de verschillende baasjes werd het roedel
toch tot de orde geroepen en gingen we daarna eens flink door de tuin
rausjen. Vrouwtje had angstvallig haar tulpjes beschermd met 2 zware stoelen
en vanmorgen constateerde ze tevreden dat nog alle tulpen rechtop stonden.
Zusje Lucy was er niet bij en de oorzaak hebben jullie in Een bewogen dag,
deel 1
kunnen lezen. Persoonlijk vind ik dat heel jammer, want het is me nog nooit
echt gelukt om eens een momentje met haar alleen door te brengen en te ravotte.
De ene keer zat paps dr steeds met zijn dikke neus tussen, en de andere keer
had zij meer oog voor mijn broer Lando. Ik weet niet of mams me nog
herkende maar ik deed heel erg mijn best om indruk te maken op haar. Hoewel
mijn kop groter en breder is dan die van haar zie je toch wel dat zij echt mijn
moeder is. Paps en ome Heros zullen nooit goeie vrienden worden, maar
behalve een flinke scheld- en grommelpartij is er niets gebeurd. Steeds als Ome
Faes in de buurt komt van die Holländers heeft hij bloed aan zijn handen,
niet figuurlijk maar letterlijk. Onduidelijk is wat er gebeurd is, maar er is
niet gebeten. Ome Faes en tante Simonne hadden tomate Russe en stokrozen uit
Frankrijk meegebracht voor vrouwtje. De stokrozen hingen een beetje slap, maar
vrouwtje dacht dat de lange reis in de auto vanuit Frankrijk, met 4 drenten en
een koebeest misschien daarvan de oorzaak was. Vanmorgen ging ze weg voor een
boodschap en zag ze een lang spoor aarde op de weg liggen, en bij nadere
inspectie ontdekte ze stukjes blad van de stokroos! Stja, misschien verklaart
dat het bloed, de luide GVD, en de ogen van JP die alle kanten oprolde ..we
zullen het nooit weten.
Paps die ouwe gek, had maar voor één hond oog, en dat was mijn mooie oma
Belle, de naam zegt het al. Maar hij had dikke pech, er viel niets te vrijen
gisteren.
Na een tijdje kwam het bevrijdende telefoontje over Lucy en is ome Faes
haar snel gaan halen. Gelukkig viel het nog allemaal mee, maar moet ze toch een
paar dagen flink aan de dope.
Moe maar voldaan is weer iedereen naar het belgenland vertrokken en goed
thuis aangekomen. Wat voor mij is achtergebleven in de tuin zijn de vele
geurtjes en spoortjes van mijn grote familie.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
