Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
31-05-2013
Het puppenmagazine 31-05-2013
Het puppenmagazine 31-05-2013
Het is
er even niet van gekomen en we waren het bericht haast uit het oog verloren.
Maar Lennaert had toch een mooi verslagje gemaakt van de lentewandeling.
Wij
willen zijn proza echter toch, zij het laattijdig, plaatsen.
Hieronder het relaas van de vuilste Drent na afloop van de wandeling
Lennaert
de slijkdabber verhaalt
Lieve
mams,
Afgelopen
maandag was ik al vroeg wakker. Ik was blij en gespannen want ik zou een groot
gedeelte van mijn familie, mijn grote vriend Jago en andere rasgenoten
ontmoeten. Papa bleef thuis en dat begreep ik niet! Ga jij nu maar zoon, en
geniet van de dag, als ik mee ga grote kans dat er oude familievetes
uitgevochten moeten worden.
Na een
voorspoedige rit kwamen we aan in een onwerkelijk Belgisch landschap. Hoewel de
weergoden en weersvoorspellingen hun uiterste best hadden gedaan om het hond en
baas tegen te maken was er een acceptabel groep wandelaars en honden. Na de
gebruikelijke begroetingen en snuffelpartijen gingen we op pad. Een lang lint
wandelaars en honden kronkelde met de loop van het riviertje mee en Jago en ik
spurtte naar voren als jonge honden en deden het kopwerk voor het peloton. Mijn
baasje hingen en sukkelde ergens midden- en achterin. Wat hadden we een lol, we
batterde door modder, water en door de gewassen en vergaten de tijd. In
de verte hoorde ik wel steeds het paarde fluitje van mijn vrouwtje maar tijdens
mijn weg terug kwam ik allemaal leuke dames tegen en moest ik weer blijven
hangen. Op een gegeven moment hoorde ik het paarde fluitje niet meer want
waarschijnlijk had vrouwtje besloten geen vingers meer in de mond te steken die
alle tinten grijs vertoonde.
Tijdens
de jeneverpauze schoof het peloton weer in elkaar en vond ik mijn baasjes
terug. Wat er toen precies gebeurde weet ik niet, maar ik zag mijn zusje Lucy
en voordat onze neusjes elkaar raakte, werd het zwart en bruin voor mijn ogen,
letterlijk dus. In een diepe poel waar niet alleen maar water en modder zat
onderging ik mijn heilig doopsel en werd helemaal ondergedompeld. Ik snakte
naar adem, vrouwtje was wat weg gelopen van de groep en zag me op afstand ten
onder gaan. Alleen Lucy kwam me helpen en die andere Drenten liefhebbers?
Niets, alleen maar hoongelach! Nu dacht ik nog het ging te snel en kon niemand
me helpen. Maar toen s avonds de mailbox van vrouwtje volstroomde met allerlei
fotos van mij worstelend in de modder verscheen er zowel bij mij als haar een
diepe frons tussen de ogen die nu nog niet is weggetrokken. De wandeling werd
vervolgt en hoewel het gevaar ergens in de achterhoede bungelde bleef ik dicht
bij de baasjes. Ik ben veranderd, ik ben stil, aanhankelijk, ontroostbaar,
grote pupillen, mijn wereld is veranderd, Ive got the blues.
Een klein
streepje zon in de ochtend, daar zijn wij en de baasjes tegenwoordig al blij
mee. Gisteren hadden we weer zo n dag dat het maar éénmaal geregend heeft. Het
was dan wel van opstaan tot slapen gaan, eenmaal dus zonder ophouden.
De meest
geraadpleegde site is hier op dit moment wel de buienradarsite.
Op elk
moment dat je La Magdeleine vanuit de satelliet ziet liggen wanneer het
wolkendek eens opentrekt, daar zitten we op te wachten !
Maar
vandaag zijn er meer indicaties dat het mooi gaat worden, het was deze ochtend
al droog, buienradar geeft ook verbetering aan hoewel nog wisselvallig, en je
hoort de machines van de aanleg van de TGV lijn weer goed. Dat laatste wil
zeggen oostenwind, en daar zit meestal weinig regen in.
Vanuit
Budingen, en dat is terug naar België, kregen we gisterenavond een skype
telefoontje dat met Hadise, Belles dochter en de zus van Hera en Heros, alles
opperbest gaat met het toekomstige Drentenmoedertje. Als alles gaat zoals
voorzien is Hadise uitgeteld tegen 10 juni en worden dan de eerste pupjes geboren met de
familienaam aent Grotenhoutbosch.
Zo dat
weten jullie dan alweer, we hebben een streepje zon door de wolken gezien en
daar gaan we nu ten volle van genieten voor het weer voltooid verleden tijd is
En dat is
niks belangrijks of wereldschokkend maar als Heros iets heeft dan zijn zus Hera
en haar dochter Lucy ook belangstelling voor DAT stokje !
Nu liggen
er in de tuin genoeg stokjes om gans de Drentenpopulatie van België en Nederland
ieder een stokje te bezorgen als dat waar Heros deze ochtend aan het zeulen was
. Neen, moeder en dochter wilden Dat en geen anderstokje.
Er werd
gegromd vanuit drie hondenkelen, een buitenstaander zou er van gaan lopen zijn,
maar toch was er geen kwaad mee gemoeid. Maar wat wel opvalt is dat sinds Lucy
echt haar apenkuren heeft ze toch wel eens op haar plaats gezet word door
nonkel Heros.
Het
hoofdbestuur zegt dan eindelijk doet m eens iets terug naar die kleine. Want
die doet niks anders dan onbeschrijfelijk en onbeschaamd profiteren van de
goedheid van onze grote lobbes.
Gans het
voorval deed ons baasje denken aan een discussie op het Nederlandse
Drentenforum over welk speelgoed favoriet was bij de leden van het forum. Er
waren toch heel veel baasjes die aangaven dat een oude sok, een petfles, of wat
de honden zelf vonden op hun wandelingen, boven het aangekochte speelgoed kwam.
Hier
hebben ze haast een uur gespeeld met een takje uit de kersenboom, terwijl op
het gazon een flostouw, twee ballen en een latex kip zonder poten lag !
En Belle
zal je zeggen ? Die komt hier nergens voor in dit verhaal. Wel onze Belle lag
gerekt en gestrekt voor de rokende kachel, ver weg van de problemen in de grote
hondenwereld
Het is me
wat met al die abonnementen, bankrekeningen, verzekeringen, enz. Daarom hebben
we even grote kuis gehouden in onze lopende abonnementen. Het eerste nutteloze
abonnement was dat van de Belastingsdienst. Hierbij de brief aan de belastingen
om hen te melden dat ze ons mogen schrappen van de ledenlijst
----------
Geachte Heer,Mevrouw,
Hierbij wil ik U laten weten dat ik mijn abonnement op uw "Controle der
Belastingen" op wil zeggen.
Na een jarenlang lidmaatschap is mij gebleken dat de voordelen duidelijk niet
opwegen tegen de nadelen.
De kosten van het lidmaatschap zijn doorgaans erg onvoorspelbaar
en eerlijk gezegd heb ik het meestal ook te druk om de door U toegestuurde
lectuur,
die veelal niet echt duidelijk is en bijzonder veel tijd en energie van de
abonnee vergt, te lezen.
Mede hierdoor lijkt een verder zetting van een dergelijk abonnement, in deze
toch al dure tijden,
voor mij eigenlijk ook niet langer zinvol.
Hierbij verzoek ik U dan ook vriendelijk mijn gegevens per direct uit Uw
bestanden te verwijderen
en mij niet langer te vervelen met uw duidelijk herkenbare enveloppen.
Eventueel toch nog toegestuurde facturen voor de periode na 01-01-2013 zullen dan ook niet
meer worden voldaan.
Abonneenummer (door U ook wel nationaal-nummer genoemd) 123.45.678
Het is
stilletjes hier in Ferret, het gehucht van het dorp La Magdeleine, allicht het
enige dorp in Frankrijk waar vier Drentsche Patrijshonden wonen.
Het heeft
veel te maken met het weer. Dat nodigt niet dadelijk uit om uitbundig te zijn.
Het is ook stilletjes met de regen vandaag, dat wil zeggen, het regent zo stil
dat je het voelt maar er toch niet echt nat van wordt.
Stilletjes
in de tuin ook omdat het gras, nat van de dauw ook niet opdroogt door gebrek
aan zon en wind. Het hoofdbestuur doet dan ook maar aan binnenshuis
activiteiten.
In de tuin
hadden we al graag gezien dat de aardbeien van groen naar rood zouden
verkleuren, maar daar blijft het ook alleen maar hopen. Groot zijn de
vruchten genoeg dat ligt aan het water dat ze tot nu toe kregen maar ze hebben
zon nodig om te kleuren en zoet te worden
Het is ook
opmerkelijk stil vanuit het oosten van het dorp. Door de westenwind drijft het
geluid van de immens grote dumpers & scrapers, die aan de aanleg van de
LGV (de nieuwe TGV spoorlijn) bezig zijn, naar de andere kant toe. Toen het
begin van de week nog mooi weer was werden we s ochtends wakker van het geraas
van de dumpers en de buldozers. Dat was tot nu toeongekend in ons stille gehucht, waar de
duiven en hoppen de schuld kregen van oorverdovend lawaai te maken van op de
nok van het dak !
Het is dan
wel niet het weer wat we verstaan onder lente, maar toch zie je alle dagen
verandering in de tuin en omgeving.
Daarstraks
deed ons baasje nog eens een verkenningstoer door de tuinen ontdekte zowaar de
eerste paar kersen die begonnen kleuren.
Het is aan
dat jonge kersenboompje Early River, dat ons baasje vorig jaar in de lente
plantte op de plaats van een dode pruimenboom dat de eerste rode kersen zich
vertonen. Early zijn de kersen zeker en vast. De andere kersen- &
kriekenbomen in onze tuin geven pas rijpe vruchten onder den blok en de
examens.
Voor de
Nederlandse lezers wil den blok zeggen, -de studieperiode voorafgaand aan de
examens-. In de meeste scholen valt die periode tijdens de tweede en derde week
van juni.
Ook nam
ons baasje een foto van toen we weer eens aardappelen aan het zoeken waren. t
Baasje heeft dat niet graag, want buiten de zelfgezaaide tomaten heeft hij nog
enkele andere tomaten rassen gekocht. En die waren niet wat je noemt
goedkoop. Als Lucy het dan weer eens in haar Drentenkop krijgt van ook de
dieper gelegen aardappelen op te graven dan zouden er wel eens GEEN tomaten
kunnen geoogst worden omdat ons juffertje liever rauwe aardappel lust ! En daar
gaat het baasje een stokje voor steken, zoveel is zeker !
De nieuwe baas wil
luie werknemers aan de deur zetten.
Hij doet zijn ronde in
de fabriek en ziet iemand tegen de muur geleund.
Hij vraagt: "Hé, jij daar, hoeveel verdien je per week?" "400
euro, mijnheer."
"Goed", zegt de nieuwe baas: "blijf staan waar je staat."
De baas snelt naar zijn bureau en keert ijlings terug met enkele bankbiljetten.
Hij zegt: "Neem deze 800 euro en ik wil je hier niet meer zien."
De jongeman neemt het geld aan en maakt zich uit de voeten.
Triomfantelijk kijkt de baas naar de werknemers die getuigen waren van het
incident en zegt:
"Kan iemand me vertellen wat die luie kerel precies deed?"
Een klein stemmetje antwoordt:
"Hij bracht net een Pizza en wachtte op zijn centen..."
Omdat het
vannacht droog gebleven is en we ondanks alle voorspellingen van weermeneren en
madammen, van buienradars en straalstromen toch nog altijd op een droog, kort
afgereden gazonneke kunnen ravotten !
Hoe lang
het nog gaat duren weten we niet maar we zitten niet te wachten op weer een
koude, natte dag.
Ook ons
baasje wil in zijn T-shirt de nieuw aangekochte Roma tomaten in de grond
stoppen in plaats van in zijn fleeceke.
Ook de
boontjes moeten de grond in en die hebben het ook al liever wat warmer dan wat
we nu voorgeschoteld krijgen. Nu houden die boontjes ook wel van flink wat
nattigheid, zeker in hun prille jeugd maar daar zal de tuinslang van ons baasje
dan wel voor zorgen, daar geven we garantie op .
Moest onze
dierenarts dr. Nelly vandaag meelezen dan kunnen we haar melden dat het met de
eetlust van Hera terug de goede kant uitgaat. Ze staat nog wel niet te springen
om eten zoals broer Heros en dochter Lucy maar haar portie gaat toch in
tweemaal gans op . En daar zijn we meer dan blij mee!
Ook Belle
eet terug normaal, toch wel toevallig dat de twee teefjes die gelijktijdig
loops zijn geweest einde maart, nu ook samen dezelfde schijndracht kuren
vertoonden dat gaat nog wat worden wanneer ook teefje nummer drie, Lucy, gaat
samenspannen met haar moeder en grootmoeder ! Dan krijgt het hoofdbestuur hier
spierwit haar in de plaats van grijs .
Verder is
er ook nog een probleem van de moppen hier op het blog . We hebben na de
wandeling in Langdorp beloofd dat we gans de maand mei geen Hollandermoppen
meer gingen plaatsen als compensatie voor de door Hollanders in de groep gratis
en voor niks aangeboden soep en bubbels . En daar zijn mensen die daar
blijkbaar niet blij mee zijn Het zijn dan ook héééél toevallig dezelfde
Hollandse dames van desoep en de
bubbels die protesteren ! Begrijpe wie begrijpen kan Nu begint Karin ze op
haar eigen blog http://blog.seniorennet.nl/karin1953/
Hollandermoppen om te turnen naar Belgenmoppen. Onze baas speelt er in eentje
zelfs een hoofdrol, maar daar vermoeden we dan weer de hand van ene Louis M. in
. Die is met zijn moppen ondertussen, en we hopen tijdelijk, uitgeweken naar
Nederland waar hij onmiskenbaar ook een groot succes is !
Stelden we
deze ochtend nog de vraag houden we het droog ? Vanavond krijg je het
antwoord kort en bondig, NEEN !
Het is er
nog koud bij ook met 10° C op wat het warmste moment van de dag zou moeten zijn
is het ook in de Charentete koud voor
de tijd van het jaar.
In de
veertien jaar dat we nu al in de Charente (deeltijds) wonen is het nog nooit
gebeurd dat er na Sinksen nog een kachel nodig was om het in huis een beetje
gezellig warm te maken.
Onze
baasjes zijn deze namiddag nog wat boodschappen gaan doen, in Mansle hadden ze
afspraak met de kleinzoon van de vroegere eigenaars van ons huis. Die is
verzekeringsmakelaar en de huisverzekering diende nog betaald te worden. Ze
zijn dan achteraf nog naar Angoulême gereden om bij Jardiland toch nog de
felbegeerde Roma tomaten te vinden. Ook bij Decathlon moesten ze nog even langs
en bij beide magazijnen hebben ze moeten spurten om niet al te nat de afstand
tussen auto en magazijn te overbruggen.
Ook op de
terugweg was het langzamer rijden op de N10 omdat het regenwater met stromen
over de snelweg liep. Veilig rijden was er niet bij op dat moment.
Ondertussen
ronkt het houtkacheltje en bleef Hera daarjuist zalig liggen genieten onder het
dekentje, dat normaal onder haar moet liggen ter bescherming van de zetel. Lucy
en Heros stonden er bij momenten jaloers bij te kijken !
Gisteren
was een prachtige dag en is er na het marktbezoek in Rouillac nog tot laat in
de tuin gewerkt.
De strook
gras (?) of onkruid tussen de afsluiting van de tuin en de eerste rij
fruitbomen heeft kennisgemaakt met ons baasje met de bosmaaier. Ij kan er met
de zitmaaier niet komen en voor de kleine grasmachine stonden de gewassen al te
hoog.
Die strook
is ons favoriet plekje om een fijne sigaar te draaien. Het baasje moet dus goed
opletten. Niet alleen om de vaste planten te sparen maar ook om die sigaren te
vermijden met zijn alles verwoestende en verspreidende maaidraad van de
machine. Maar gisteren ging het goed, zoals je op de foto kan zien ligt alles
er kort gemaaid bij en het baasje is niet onder de sproeten binnen gekomen !
Vandaag is
het andere koek wat het weer betreft. Vanochtend was alles kletsnat geregend en
hing er een dikke grijze bewolking. Wij waren al bang dat het een
binnenblijfdag zou worden maar wij hebben sindsdien geen regen meer gezien. Wel
komen er soms nog dikke wolken overdrijven maar die sparen hun regen voor
morgen in het noorden van het land, of misschien wel voor de lage landen wie
weet ?
In de tuin
is het nu plezierig voor ons, het gras kort gemaaid, af en toe nog eens een
aardappel opgraven en verorberen, en voor de rest achter elkaar hangen en
spelen .
Wij denken
dat ons baasje gelijk heeft wanneer hij dat zegt
Zon 95 %
van de marktkramers op de markt in Rouillac zijn al jaren dezelfde gezichten,
dezelfde kramen, dezelfde producten.
Wij
starten gewoonlijk aan de westzijde van het dorp en komen dan eerst aan het
pluimvee en de konijnen. Daar komen we eerst langs want voor hen eindigt de
markt op de middag. De rest van de markt duurt tot in de namiddag.
Maar toch
was er vernieuwing te merken ! Er zijn meer drankgelegenheden bij gekomen.
Waarschijnlijk omdat er sinds enkele jaren toch meer toeristen en buitenlanders
met een woning in de Charente opdagen.
Die
buitenlanders en toeristen zijn niet de gehaaste Charentaises die bij het
ochtendkrieken al op de markt staan om hun kippen en plantgoed te kopen. Ons
baasje verdenkt hen er van dat zij hun plantgoed al in de grond hebben gestopt
op het moment dat hij zn ogen opentrekt ! tegen die tijd hebben ook de kippen
en de eenden hun ei al gelegd op hun nieuwe erf !
Nu is er
op het centrale plein een drankgelegenheid bij gekomen en die maken op een bord
aan de deur reclame voor bière Belge.Nu weten die Fransoozen ook wel dat je
op een warme dag tijdens de markt je dorst beter kan lessen met een frisse
Stella of Jupiler dan met een wijn uit de côte de Bourg. Dat is dus genoteerd
voor het volgende marktbezoek eind juni .
Er waren
ook geen paarden of ezels te koop, en dat waren tot nog toe vaste waarden op de
markt. Op die plaats stonden dan weer veel verkopers met plantgoed. Tomaten,
prei, allerlei koolsoorten, pepers en paprikas, te veel om op te noemen en
alle in grote hoeveelheden !
Uiteindelijk
trokken we huiswaarts met twee kilo asperges aan 5/kilo die dan maar 9
kostte omdat je ze met de 2
kilo kocht.
Het zal
dan ook geen geheim zijn wat er vanavond hier op tafel komt
Franse
asperges à la Flamande, ergens diep in Frankrijk op tafel bij twee Belgen moet
kunnen zegt onze baas.
Het is een
begrip hier in de Charente, le vingt-sept of de zevenentwintigste van de
maand. Op elke zevenentwingste van de maand heeft er in Rouillac, hier zo een
vijfentwintig kilometer vandaan een heel grote maandmarkt plaats. Gans het
marktgebeuren is groter dan wat in veel steden een jaarmarkt noemt. Van heinde
en verre komen hier kopers, kijkers en toeristen op af.
Het is een
waar begrip in gans het departement en alles is er te koop, van een
aardbeiplantje, over levend pluimvee, konijnen, ezels en paarden tot brandende
kachels en landbouwallaam en immense tractoren !
Voor le
vingt-sept moet tevens alles wijken hier in de streek, alles stelt men uit tot
na de zevenentwintigste van de maand.
Zelfs het
normale bericht op dit blog zal pas verschijnen na de middag want ALLES wijkt
of wordt uitgesteld voor de markt.
Ook de
berichten op dit blog. Straks een nieuw bericht, dat waarschijnlijk handelt
over de 27°
Vandaag
heeft het baasje zijnzelf gezaaide
tomatenplantjes in de tuin geplant. Mooi op één rijtje staan nu 12 tomate
Russe plantjes groot te worden. Hopelijk geven ze weer dezelfde grote lekkere
vruchten zoals we ze kennen van uit de vorige jaren
Terwijl
het baasje onderstaande foto aan het nemen was hoorde hij ook weer een kabaal
onder onze roedel
Oorzaak
van het kabaal was drie teven die rond die ene reu hingen. Niet om wat je zou
denken, want onze Heros is best ne knappe gast, maar omdat Heros de eerste egel
van het jaar had gevonden . En daar liep hij fier als een pauw mee rond.
Geflankeerd door drie luidruchtige teven die ook wel met een egel wilden rond
paraderen.
Nu wil
Heros gewoonlijk wel alles delen met eender wie in de roedel, maar een egel is
van hem en van niemand anders !
Dan kan
hij niet snel genoeg aan de voordeur staan want zon egel is telkens bedoelt
als cadeautje voor het hoofdbestuur. Maar of dat hoofdbestuur daar nog blij mee
is nadat Heros vorig jaar onder de vlooien bedolven , afkomstig van een zieke
egel, aan de voordeur stond, das een andere vraag !
We kunnen
dus besluiten, hij kan het nog, en er zijn nog egels in de buurt. Dat laatste
is positief want dat wil zeggen dat de natuur nog gezond is. Het baasje zegt
dat het ook een teken is dat er weinig verkeer langskomt in Ferret. Anders was
de egel al lang verandert in een ronde platte schijf in plaats van het
stekelige bolletje dat Heros had gevonden
De egel is
inmiddels buiten de omheining gezet door t baasje, daar gaat m alleszins een geruster
leven leiden dan tussen vier Drentsche Patrijshonden.
Na al de
moeilijkheden met de omwonenden van de gedempte Zuiderdokken en de Sinksenfoor
heeft onze vriend Louis M. (die van de moppen*) een oplossing die wel MOET
aanslaan in al zn simpliciteit.
Dat Bartje
D. W., ook nog burgemeester van t Stad, daar niet opgekomen is ?
De
Sinksenfoor op t Kiel, ingang langs de VII° Olympiade laan
* Louis
heeft verbod van tot 1 juni nog Hollandermoppen in te sturen.
Wie zijn
gat verbrand moet op de blaren zitten zegt het spreekwoord, en haast was het
gisteren zo ver bij Lucy
Doordat
het huis hier drie weken afgesloten was geweest met de luiken dicht was het
niet erg warm in huis. Het hoofdbestuur heeft daar jaren geleden een prima
Godin* houtkachel voor aangeschaft.
Eergisterenavond
was de kachel al aangestoken maar op één avond is het huis met zijn dikke muren
nog niet echt opgewarmd.
Het baasje
had dan gisterenochtend de kachel maar terug aangestoken.
Plots
begon het in huis echt te stinken naar verbrand haar ! Het was Lucy die in haar
spel met nonkel Heros met haar rechterbil tegen het gloeiend warme venster van
de kachel stond.
Het is het
vrouwtje geweest die haar met haar halsband van de kachel heeft weggetrokken.
Zelf had Lucy het blijkbaar nog niet gemerkt dat ze zichzelf aan het BBQen
was. Zo zie je maar hoe goed de isolerende hondenvacht het dier isoleert tegen
zowel de warmte als de koude !
Achteraf
is moeder Hera wel gaan inspecteren hoe het gesteld was met de vacht van ons
kleintje. Hera trok toch ook een vieze snuit bij het ruiken van de verse
schroeiplek in Lucys vacht.
Belle
& co *Frans merk van kachels, geen vrouwelijke God...
Zonder
iemand jaloers te maken we hadden hier deze namiddag 15°C, zonnig en een beetje
wind . Het baasje die enkel voorzien had van onze Husq klaar te maken om aan
de slag te gaan, heeft onze oranje Zweed maar gelijk aan het werk gezet. Zonder
opvangbak aan de zitmaaier want daar was het gras aan de grond nog te vochtig
voor. Maar met een straal, vrij vliegend gras achter de machine, leek het wel
dat het baasje een groene spetterpoep had !
De tuin is
in enkele uren veranderd van een Afrikaanse steppe in spe naar een fraai
Charentaise gazonnetje dat maandag een tweede coupe gaat krijgen.
Wij hebben
vandaag niet gezaagd bij het hoofdbestuur voor een wandeling extra muros, het
was plezant genoeg onder ons viertjes in de tuin en van het baasje mochten we
doen wat we wilden, op voorwaarde dat we niet voor de wielen van Husq gingen
liggen.
Voor het
baasje was het wel écht eenvoudig om het gras af te rijden. Geen probleem om
weten waar de volgende baan moest beginnen. En het oogt niet alleen fraai, we
lopen nu ook geen kans meer om s morgens met een natte buik terug binnen te
komen.
De
volgende dagen gaat het baasje nog wat fotos maken van de rozen in de tuin.
Daar zitten op dit moment prachtexemplaren tussen die een fotootje waard zijn. t
Vrouwtje heeft ook opgemerkt dat de vijfde struik rode pioenroos die we hier
planten, een bloem vormt. De vorige struiken zijn gesneuveld onder Drentenpoten
of dood gegaan aan te weinig water in de periodes dat we niet hier waren. Een
foto volgt wanneer de bloem open staat.
De witte
pioenroos die in de tuin staat en die daar al stond toen we hier kwamen wonen
in 1999 heeft zoveel bloemknoppen dat het schier onmogelijk is van ze te tellen
( en voor de kwatongen, ons baasje kan verder tellen dan honderd !) ook daar
komt nog een portretje van
Het is een
mooi seizoen de lente, maar het heeft toch ook wel zijn nadelen. Vooral als het
een natte lente is
Op de
eerste inspectieronde vandaag door de tuin mogen we toch zeggen dat er handen
uit de mouwen gaat mogen gestoken worden.
Onze
Husq, de oranje macho uit Zweden, die normaal het gazon kort houdt zal het
zwaarste werk te doen krijgen. Het gazon heeft meer weg van een weide waar
kortelings gaat gehooid worden. Ons baasje ziet ons nog juist lopen in wat ook nog een steppe lijkt.
Goed
nieuws hebben we ook, daar zal later in juni ook werk aan zijn. De drie grote
kersenbomen in de tuin hangen overladen vol met nu nog groene kersjes. Daar
gaan we de grote getallen weckpotten voor nodig hebben om die klaar te maken
voor later.
De moestuin
is wat gewassen betreft blijkbaar goed in gang. Allen is het zo dat de
aardappelen die vorig jaar niet gerooid zijn wegens te miniskuul te
petieterig zegt het baasje, van zichzelf gedacht hebben dat ze dit jaar
plantgoed zijn. Gans de potager staat vol Bintjes en Rosabelle aardappel
struiken.
Straks,
nadat we onze inkopen voor het weekend zijn gaan doen, zijn vliegen we er in
samen met de baasjes. Wijzelf hebben deze morgen al goed onze pootjes gestrekt.
Ons baasje zegt die kiekens (wij dus) zijn zo zot als Leuven foor Dat
zullen we nog eens aan iemand die van Leuven is, moeten vragen wat dat
betekent
We zijn
goed en wel aangekomen in La Magdeleine maar het was geen plezierige rit.
Zonder
twijfel is het overlijden van onze goede kameraad en vader, Zeppos ook bij de
baasjes in het achterhoofd blijven hangen. Verder heeft het zowat voor negentig
procent van de rit geregend. En als het in Parijs regent dan zijn dat vodden
zegt het baasje.In plaats van de
normale 25 tot 30 minuten van Charles de Gaulle luchthaven tot die van Orly
deden we daar vandaag twee uren over ! We hoorden het baasje tegen het vrouwtje
zeggen dat hij er tijdens een depannage met de vrachtwagen ooit vier uren over
heeft gedaan.
Er waren
dus weer ongevallen gebeurd, en gewoonlijk vallen die VOOR ons. Nooit geweten
dat die achter ons gebeuren !
Die Fransoozen
zijn soms rare snuiters, zeker als ze met de auto rijden. Ze kunnen ook goed
remmen en meestal is hij/zij die voorop rijdt diegene diehet beste kan stoppen. Hij/zij die achterop
rijdt is gewoonlijk een kluns in het remmen en komt steevast een flink pak
tekort en knalt dan in de andere zijn kont , zo noemt het baasje dat. De
gevolgen zijn dan in geen tijd een file waar je U tegen kan zeggen.
Ook druk
GSM verkeer tussen de betrokkenen en wie weet wie er nog aan de andere kant van
de draadloze draad hangt
Tot de
dienders met veel tuut-taat lawaai komen kijken wat er mis is. Die zetten dan
hun blauw autootje met opschrift Gendarmerie of Police, type onze
Drentmobiel, zo dat er nog een rijstrook méér versperd is en de file nog langer
kan worden.
Maar we
kunnen dat hier allemaal wel vertellen, feit is dat we er meer dan drie uren
langer over gedaan hebben dan normaal. En dat allemaal de schuld van de regen.
À propos,
we zijn met droog weer aangekomen, hebben de zon zelfs een fractie van een seconde
gezien (t baasje hoopt dat het de zon was, anders was het weer een
flitsmachien). Maar dat droog aankomen heeft ook niet lang geduurd Het regent
nu ook in La Magdeleine, net als in Parijs, met dit verschil dat er hier geen
files of veel verkeer is
Daarjuist
heb ik even Hilde, het vrouwtje van Zeppos aan de lijn gehad over het
overlijden van Zeppos. We waren gisteren te laat thuis om nog te reageren.
Peter en
Hilde hebben hun verantwoordelijkheid genomen en voor de beste oplossing voor
Zeppos gekozen.
We weten
dat Zeppos het laatste half jaar een uitstekende begeleiding en zorgen heeft
gekregen. De rust die hij kreeg , Hilde die speciaal een menu voor hem kookte
en een maatje in Hercule die blijkbaar verstond wat er met zijn oude versleten
vader aan de hand was.
We leven
met Peter, Hilde en de kinderen mee bij het verlies van trouwe Zeppos. Ook voor
ons was hij een nabij familielid die ook menigmaal samen met de familie bij ons
te gast was in La Magdeleine. Ook die fijne uren komen niet meer weer.
Het gaat
je goed Zeppos en je blijft in onze gedachten als stamvader van onze roedel.
bij
thuiskomst vonden we volgend bericht in onze mailbox:
Suyferhouts Zeppos °28/08/2000 - 22/05/2013
Jaag ze,
lieve vriend,
tot aan de horizon,
jaag ze,
tot in de eeuwigheid
De
stamvader van onze foklijn is overleden en dat pakt ons. De vader van
Hercule, zijn zoon en trouwe metgezel die vier jaar en een half geleden bij hem
kwam inwonen. Ook de vader van onze Heros en Hera,en ook van Harry, Harko en Hadise is niet
meer !
Tijdens
onze terugkomdag op 24 maart zagen wij hem voor het laatst, we waren toen blij
dat hij er nog bij was en dat hij zich nog rustig tussen al zijn nazaten kon
bewegen en kon genieten van de drukte en de belangstelling rondom hem.
Het zat
er aan te komen een half jaar terug meldde Peter zijn baasje al dat het einde
nabij was en dat vrouwtje Hilde voor Zeppos een speciaal menu kookte van kip en
groenten. En Zeppos had terug een opflakkering en had terug een levenswaardig
leven dank zij de opofferingen van de baasjes.
Morgenvroeg
nemen we kontakt met Peter en Hilde en de kinderen, we weten immers wat voor
plaats goeie ouwe Zeppos in de familie in nam. Hercule zijn zoon, ook de zoon
van onze Belle kan zijn plaats nooit innemen maar wel het verdriet van het
verlies verzachten.
Wij,
gaan na een prettige avond uit huis, met gemengde gevoelens slapen. Zeppos was
de eerste echte Drent die we na onze Belle leerden kennen en het was ook de
eerste keuze van onze Belle die van moment één gewonnen was voor de prachtige
reu Zeppos.
Morgen
weten we meer en laten het jullie zeker weten
Dr. Nelly
belde gisterenavond laat nog met de uitslag van het bloed en urine onderzoek.
Daarbij is ook niets abnormaals gevonden bij Hera.
Wij gaan
het dus maar houden op de gevolgen en bijwerkingen van de schijndracht die wel
duidelijk aantoonbaar zijn.
Solidairiteit
op zn honds met haar zus Hadise, die wel duidelijk drachtig is, zullen we het
dan maar noemen !
Morgen
vertrekken we dan naar Frankrijk, de weersvoorspelling met zware regen nodigt
niet uit voor een fijne rit zuidwaarts, en thuis zijn we toch overal zegt ons
baasje !
We zijn
klaar voor twee weken zuidoost Frankrijk, gerust in de gezondheid van onze
roedel zegt het baasje en de plantjes, die ginds de grond in moeten, klaar op
de aanhanger.
Voor
hetgoede weer moeten we ook niet naar
ginds. Ons baasje had aan onze Engelse overbuur gevraagd om de aardappelen en
de boontjes water te geven, maar die meldde ons enkele dagen geleden dat hij
nog niet in actie was moeten komen.
Dat is dus
geen goed nieuws voor wat de te voorziene fruitoogst 2013 gaat zijn. Als het
niet warm genoeg is, of het regent de ganse tijd dan zijn de bijen ook lang
niet zo ijverig dan bij mooi zonnig weer.
Maaaar
de patatjes gaan in elk geval dit jaar groter zijn dan de miezerige dingetjes
van vorig jaar, en die dit jaar dan weer voor onrust in de roedel zorgden.
Omdat het baasje dacht dat Hera last had van zand in haar maag dat mee naar
binnen is gewerkt, samen met de overjaarse aardappelen !
Maar daar
zijn we nu ook achter gekomen dat zand aan aardappelen niet blijft zitten in
een Drentenmaag .
Omdat ons
baasje niet wilde vertrekken vooraleer hij duidelijk wist wat mis is met Hera
trokken we deze ochtend naar de dierenkliniek Sanimalia, de vroegere Sint
Katarina dierenkliniek in Diepenbeek.
Het is een
eindje rijden vanuit Vosselaar maar ons vertrouwen in Nelly is zo groot dat we
ook nog dubbel zover zouden willen rijden. Zij kent ons viertal vanaf het
eerste ogenblik nadat ze geboren zijn en kent ook hun ganse levensloop met alle
wel en wee vandien.
Het baasje
had een afspraak gemaakt voor een röntgen foto van maag en darmgestel en daar
was niets op te vinden van enige obstructie in maag of darmen. Daarna heeft
Nelly ook nog een echo gemaakt van nieren, milt, blaas, lever en alles wat daar
zo allemaal rond hangt.
Bloed is
getrokken net als een urine staal want ons baasje wil echt wel met een gezonde
Hera naar Frankrijk vertrekken.
Omdat er
niet echt iets fout ontdekt is moeten we het labo onderzoek van het bloed en de
urine afwachten en dat kan misschien vanavond al binnen zijn maar we verwachten
eigenlijk niets voor morgen.
Het
vertrek is in elk geval uitgesteld tot vrijdag.
Ook hadden
we Belle mee naar Diepenbeek, omdat ook haar eetlust ooit beter is geweest. We
waren dan toch daar, en Nelly heeft haar ook grondig onderzocht. Maar Belle is
prima in orde bevonden en kan ook iets hebben wat dan slaat op haar gewicht.
Negenentwintig kilo is een goed gewicht dat zeker niet hoger mag worden. Belle
wordt begin november ook al acht jaar en dan dient er al wat meer aan gewichtcontrole
gedaan te worden.
Nadien
mocht Belle nog even mee naar de Maxizoo om nog wat extras uit te zoeken om
mee naar Frankrijk te nemen. Het baasje is van mening dat je eten en snoepjes
uitzoeken moet overlaten aan iemand die er wat van kent ! Dus Belle heeft voor
gans de roedel uitgezocht wat mee moest !
Plezant
feit nog , Hera was vandaag voor de eerste maal in de nieuwe dierenkliniek,
maar ze ging dadelijk naar de weegschaal en ging mooi in het midden zitten
zodat het baasje het gewicht van juist zesentwintig kilo kon aflezen. Even
later toen het baasje aan de balie bezig was met de assistent ging ze nogmaals
ongevraagd op de weegschaal zitten. Geen van onze honden voelt zich onwennig of
bang bij de dierenarts zoveel is duidelijk !
Gisteravond ging ik
met mijn vriendinnen naar een reünie.
Ik verzekerde en beloofde mijne man dat ik stipt om middernacht thuis zou
zijn.
Maar de reünie was zo goed met borreltjes, hapjes, dansen, nog borreltjes ..
, dat ik het uur vergat.
Het gevolg is dat ik om 3 uur in de morgen thuis kwam, .... poepeloere zat.
Bij het binnenkomen riep de koekoeksklok drie maal "koek-koek".
Beseffende dat mijn man dit zou kunnen horen, besloot ik nog negen maal
koek-koek" te roepen.
Ik was zo fier op mezelf over mijn gevatheid, alhoewel goed zat, en mijn
idee, om een klinkende ambras te vermijden met mijn man!
Ik legde mij stilletjes naast hem en bedacht hoe slim en intelligent ik was
geweest....
Tijdens het late ontbijt vroeg hij wanneer ik thuis was gekomen,
waarop ik hem zei dat het stipt om middernacht was, zoals ik beloofd had.
Hij vroeg niets meer, gaf zelfs de indruk voldaan te zijn over mijn antwoord
"Oef ...! Gered!" dacht ik ...
Na een lange stilte zei hij:
"We moeten ons toch een nieuwe koekoeksklok aanschaffen"
"Oh ja schat, waarom?" vroeg ik enigszins ongerust.
"Wel vannacht riep de klok drie maal "koek-koek", vervolgens, ik
weet niet hoe, riep hij "godverdomme, miljarde" .. dan riep hij nog
vier maal "koek-koek"
.... toen gaf hij over in de hal ...... riep weer drie maal
"koek-koek"
.... schoot in een slappe lach ..., en weer riep hij "koek-koek"
....liep naar het salon, trapte op de kat,
Viel over het salontafeltje, kwam naar de slaapkamer, nestelde zich naast
mij in bed, liet nog een laatste "koek-koek" horen, liet een scheet
en viel in slaap...
Vind jij ook niet dat we een nieuwe klok moeten aanschaffen?"
Het slecht
eten van Hera en in mindere mate ook van Belle verontrust onze baasjes in die
mate dat ze vanochtend nog een afspraak hebben gemaakt met dr. Nelly bij
Sanimalia in Diepenbeek.
Bij dr.
Aline in Hoogstraten plaatsen ze de röntgen apparatuur binnen enkele weken en
ons baasje wil speciaal een foto van de maag van Hera.
De porties
die ze eet zijn zelfs niet voldoende voor een chihuawa in leven te houden en op
die wijze wil hij niet voor twee weken naar Frankrijk vertrekken. Dus , om
11u15 hebben we afspraak in Diepenbeek.
Het baasje
heeft zijn hersenen al enkele dagen zijn hersenen gepijnigd (moet geweldig zeer
gedaan hebben) en hij denkt dta het te maken heeft met het vele aardappelen
eten recht uit de grond, toen het baasje de tuin in Frankrijk prepareerde om te
zaaien en teplanten.
Toen zijn
er vele aardappelen boven gekomen die het baasje vorig jaar niet geoogst heeft
wegens te weinig opbrengst. Daar hebben Belle en co zich tegoed aan gedaan maar
zand van de aardappelen doen is voor een Drent iets te veel gevraagd. En nu
zitten we met den brol zegt m.
Straks
meer wanneer we terug thuis zijn met onze aardappeleters.
Denken we
toch dat er hogere machten zich bezig houden met de Drentsche Patrijshonden en
hun evenementen. Weersvoorspellingen van ons botten Voorspellingen die meer
zwemvliezen aanprezen dan laarzen, en dan juist de dag van de wandeling nog
droog blijven ook t zal te danken zijn aan ons baasje zijn tante nonneke
zaliger, destijds bij de zusters arme Klaren in Turnhout die ginds boven nog
inspraak heeft over welke wolken over de clubevenementen gaan drijven !
Waarschijnlijk
is zij nog steeds aan t profiteren van al die eieren, charcuterie en pistoleekes
die daar ooit door de familie zijn afgezet om de nonnekes die van de krijg
leefden, te spijzigen !
Hoe dan ook,
we hebben genoten van de wandeling en van al die andere honden die zich nog
vuiler gemaakt hadden dan wij zelf.
Onze
baasjes zijn vandaag wel wat ongerust omdat we zo kalm zijn vandaag. Als ze
er gisteren niet zelf bij waren geweest dan waren ze al lang naar dr. Aline of
dr. Nelly met ons gereden.
Maar ons
baasje heeft ons wel gezegd dat we braaf waren geweest. Hij heeft dat wel
gezegd toen Heros er niet bij was want die heeft nog iets goed te maken nadat
hij nogal hardhandig twee andere reuen bij ons Lucy heeft weggehouden, de
jaloezigaard. Zo maak je geen vrienden in de groep heeft ons baasje hem de les
gespeld.
Door de
vele regen zal het plaatsen van de fotos vanavond niet meer kunnen het
hoofdbestuur heeft de aanhanger niet kunnen laden zonder alle te laten nat
worden. Hij heeft dus vanavond nog ander werk te doen.
We hopen
het ook morgen droog te houden onderweg, maar wat komt zullen we moeten
verwerken zegt het baasje.
Nog meer
dan gisterenavond zijn we ons deze ochtend bewust dat we gisteren met de
lentewandeling gewoon hoeresjaans hebben gehad met het weer.
Gisteren
hebben we zoals al gezegd even wat regen gehad, maar niet de moeite om treurig
over te zijn, maar deze ochtend kwam hier weer een bui naar beneden om U tegen
te zeggen.
Inmiddels
zijn er een deel fotos in onze mailbox gevallen die we zo snel mogelijk gaan
doorsturen voor de site van de Drentenvereniging en een map gaan aanmaken op het
seniorennet. Nog niet te snel gaan zoeken want voor deze avond zal er zeker
niets verschijnen omdat ons hoofdbestuur alles in orde aan het maken is om
morgen de Masjebashi richting La Magdeleine te sturen.
Inderdaad,
alles is hier ten huize weer blijven aanmodderen omdat de organisatie van de
wandeling weer voorrang kreeg. Want aanvankelijk was het vertrek voorzien voor
vandaag, maar dat lukte van geen kanten. Dat gaat deze avond en morgenvroeg
weer een hoop mails geven in t Engels , Frans en Nederlands van de buren
ginds, om te vragen wat er mis is, en waarom we nog niet daar zijn
Hierbij al
een voorsmaakje van de fotos die we al binnenkregen, deze fotos zijn van de
hand van Jeanny Wessels van Lennaert en Cartouche.
En geluk
dat we hadden met het weer ! ! ! Zeggen dat we het helemaal droog hebben
gehouden zou de waarheid geweld aangedaan zijn. Maar nat zijn we ook niet echt
geworden.
De zon
hebben we niet gezien maar de stemming onder de deelnemers was super. We hadden
uitstekende gidsen in Wilfried en Anita Lemmens uit Aarschot, en onze
geroutineerde koptrekker Louis Michielsen (hier op het blog hoofdzakelijk
bekend als L.M.) gidste het dertigtal deelnemers langs de rivier den Demer. Wij
en Jan en Karin met Lobke en Siebe sloten de rij . Ons baasje is dat gewend
omdat hij de meeste Drtenten met naam kent en als er dan eens eentje zijn
baasje aan het einde van de rij komt zoeken kan hij hem terugsturen naar de kop
van wandeling.
Eventjes
hadden we regen aan het rustpunt waar de citroenjenever uit de rugzakken te
voorschijn kwam. Straks komen de fotos wanneer de fotografen Karin en Jeanny
thuis zijn.
Bij
aankomst na een twee uren durende wandeling door de prachtige Vlaams Brabantse
natuur was er voor de deelnemers nog een extra verrassing !
Jan en Karin diepten een thermospot vol met verrukkelijke soep uit de koffer
van hun auto, en Chris en Jeanny Wessels trakteerden alle deelnemers met
bubbels ! Van een verrassing gesproken ! Met dank van al de Belgen aan de
Hollanders uit Numansdorp en Roosteren. Deze maand vertellen we als
tegenprestatie alvast geen Hollandermoppen meer !
Morgen
ochtend meer verhaaltjes en fotos van deze prachtige dag .
Koffie
maken, brood halen, honden eten geven, auto laden, foto spullen bijeen nemen,
Controleren of er niets vergeten is en dan dadelijk naar Langdorp.
Straks
meer nieuws over de lente wandeling van de Belgische Drentenvereniging.
We hebben
ettelijke mailtjes gehad met dezelfde titel als hierboven al dan niet met
uitroepteken, vraagteken of de beidezoals wij deden .
Uiteraard
gaat het dan over de weersvoorspelling die de weergoden en godinnen van de
verschillende TV zenders het land inslingeren
Het gaat
van regen, over felle buien tot hoosbuien. Maar ons kunnen ze niet
verontrusten. Het enige waarwe wat voor vrezen is dat de koffie een beetje gaat
aangelengd worden door de eventuele regen en dat dezelfde boosdoener de lekkere
cake zou kunnen verslappen, net alsof m zou gesopt zijn in de koffie !
Maar ook
vandaag was er regen voorspeld. Baasjes kleine (?)zusje was boos omdat ze een
BBQ had voorzien voor de eerste verjaardag van haar kleindochtertje Laure en
dat had omgewisseld voor een koud buffet !
Ze snakken
hier allemaal naar BBQ-weer met een streepje zon dat hadden we dan ook vandaag
en hopen dat de weer meneren en madammen morgen de bal even mis gaan slaan als
vandaag.
Dan staat er ons nog een mooie, droge wandeling voor de boeg. Vertel
het voort en zeg dat de Jan het gezegd heeft.
We raden
voor morgen in elk geval laarzen aan omdat er ook nog plassen van de voorbije
dagen kunnen staan en de Drentenwandelingen staan toch altijd bekend om iets
meer dan een wandeling rond het blok met Fifi het Yorkske.
Wat het
ook gaat worden, wij zijn rond 13u15 ter plaatse wat het weer ook gaat worden.
Net als de honden zijn we van geen kleintje vervaard, hoewel ik me geen
kandidaat stel voor een Gorky over zoals vorige week toen Louis zijnGorky de Demer deed overzwemmen
Je krijgt nogal wat post binnen
als je eens een halve dag de laptop dicht geklapt houd. Daar zit een heleboel
tussen waar je niet echt een boodschap aan hebt, een groot deel is dadelijk
rijp voor wat ze i het pre-PC tijdperk het verticale klassement noemden, Nog
een deel waarvan je zegt hé moet ik even opzij zetten, het is nu niet aan de
orde, maar morgen of overmorgen , en dan is er nog het nieuws waar je
eigenlijk halvelings op zat te wachten
Zo was er gisterenavond nog eens
een berichtje van Lando uit Oud Turnhout. De reden is dadelijk duidelijk,
Landos secretaresse, zijn schrijfster zeg maar heeft zich een week
ondergedompeld in het land van Whisky, ruiten plooien rokjes in clan-kleuren en
Haggis.
De foto die Hilde bijvoegde lijkt
ons toch meer in de Liereman genomen te zijn dan in de Highlands
We kunnen Hilde geen ongelijk
geven van naar het noorden van GB te trekken. Ons hoofdbestuur heeft het er ook
telkens prachtige gevonden als het er niet regende maar dat was in hun
pré-Frankrijk periode.
We kregen ook nog enkele fotos
uit Crem-city Aalter van Lana die samen met baasje Steven een droogmolenvoet
aan het opgraven was (ons baasje dacht dat het een deksel van de septische put
was). We kunnen dus besluiten dat Lana een carrière gaat uitbouwen als
archeologe. Alleszins een mooier beroep dan pijpen naar China graver of
mijnwerker.
Ook van Jeanny, het hoofdbestuur
van huize Cartouche en Lennaert kregen we een link naar een promotie filmpje
over Nederlands Limburg, en dan vooral over de streek waar Nederland op zijn
smalst is. Maar dan in de letterlijke zin, maar dat is een bericht uit de
categorie kan morgen ook nog
Belle & co
Een Oud Turnhouts/ Scottish
bericht van Lando & co
Dag lieve
Faes-familie,
hier zijn we nog
eens, terug van weggeweest. Alé, 't is te zeggen, mijn baasje Hilde is
weggeweest. Ik had de grote taak om op haar 3 mannen te letten tijdens haar
afwezigheid. En dat heb ik goed gedaan hoor. Toen 't baasje thuiskwam was hier
geen bewijsmateriaal meer van al de feestjes die we hier gegeven hebben in haar
afwezigheid. De lege zakken chips heb ik vakkundig uit de pedaalemmer gehaald
en ben ik in de tuin gaan leggen. 'k heb daar trouwens een grote
put gegraven om alles in te verstoppen. Helaas lag het zand weids en zijds
verspreid zodat ik hem niet meer terug toe kreeg, oepsie! Toch was ik blij dat
het baasje terug thuis kwam na een weekje Schotland hoor. Ik had alle likjes
opgespaard en heb ze hier 2 volle dagen van laten genieten bij thuiskomst. Ik
kon niet stoppen met knuffelen. Zo'n dikke vrienden wij hé. We hebben trouwens
een leuk nieuw wandeldpad/dreef gevonden waar ik lekker los kan lopen en dollen
in het hoge gras in de wei. Daarna is't dan meestal siesta time hoor, haha.
Morgen gaan we na 3 weken, bijna 4 terug naar de les. We hebben daarnet nog
leuk over boomstronken "hoog" en "door" geoefend. Maandag
gaan we nog niet mee wandelen. Baasje Nico is pas sinds maandag halve dagen
aan' t werken dus we sparen hem wat. Voor mij is het ook fijn dat hij niet
gelijk hele dagen gaat werken want na een half jaar ben ik het alleen zijn niet
meer zo goed gewoon. Ik doe dat echter flink hoor, geen probleem. 'k ben wel
lid van de bende van Cartouche hé!!!!!!
Ja, het is
weer kippentijd , vooral bij ons in de keuken. Daar is het baasje al een heel
deel van de avond bezig met het uitbenen en klein snijden van een massa
gebakken kippetjes.
Johan, van
de kippenkraam t pluimke en ook van het mobiele frietkot, best gekend door de
wandelaars bij de kaawpollekes wandeling en van de terugkomdag had voor ons
baasje een volle bak gebakken kippen opzij gezet.
Dat
zijnkippen die de vorige dagen aan de
kraam niet verkocht zijn geraakt.
Johan legt
die dan in de koeling voor ons want hij verkoopt aan zijn kraam geen ouwe
rommel. Bij hem is de koopwaar alle dagen kraakvers en daar profiteren wij
maar al te graag !
Morgen
middag zal het baasje wel klaar zijn met het versnijden en inpakken van de fijn
gesneden kip. De diepvries geraaktal
aardig propvol en het baasje denkt er aan van de dagelijkse porties te
vergroten, iets waar we ook weer niet treurig om zijn !
Het baasje
heeft enkele fotos genomen van het bakje kippen !
Nu zijn al
onze pupeigenaars bezorgde mensen en zeker als het over hun Drentje gaat.
Sommigen zijn ook nog eens bezorgd om het welzijn van de fokkers, en nog
anderen hebben de beoogde maatregelen van Laurette Onkelinx hier op het blog
gelezen en zijn zelfs bereid van opofferingen te doen voor hoofdbestuur en
roedel !
Ilse uit
Oostrozebeke is één van hen en zij wil zelfs haar kat opofferen aan ons voor de
opvoeding en socialisering van onze toekomstige pupjes
Daarom
stuurt ze maandag haar kat naar de wandeling in Langdorp, meer zelfs, we moeten
poezeminneke zelfs niet terug brengen
En zij
geeft ons een tip voor iets waar we zelf nog niet aan gedacht hadden. Het zal
niet zo makkelijk zijn voor de gepaste maat van T-shirt te vinden voor de
roedelleden zijnde Belle en co.
We hadden
er al wel aan gedacht dat we er zouden kunnen laten bijmaken voor de
pupeigenaars indien de kwaliteit en kostprijs meeviel. En de kwaliteit is door
t vrouwtje goedgekeurd. De kostprijs had dan weer de goedkeuring van het
baasje
Inmiddels
gaan Ilse en Steven op maandag er zwaar tegenaan, stof (vr)eten noemen zij dat,
op de bouwwerf van wat hun nieuwe woning moet gaan worden. Wij waren eral eens en we kunnen met zekerheid zeggen dat
het enig in zijn soort gaat zijn. In elk geval de moeite om er een
Drentenwandeling voor over te slaan ! Ook hier houden we je van op de hoogte
als het project klaar is .
Hieronder
de mail zoals we hem kregen van Ilse
Maar ook
uit Aalter kwam er weer een foto die vrolijk Steven aan het helpen was bij het
uitgraven van wat ons baasje herkend als een septische put. Daar hebben ze
waarschijnlijk last van een niet doorlopende WC en een bad dat niet meer zonder
problemen leeg loopt.Maar Steven ziet er op de foto nogal gerust in te zijn.
Die heeft het ook al gemerkt dat het met de hulp van een Drent in elk geval
beter gaat of toch niet ?
Belle
& co
Dag Jan,
Leuk, die T-shirts!!
Heb je er ook laten maken voor de roedel, zou ook leuk zijn.....kan je ze naast
een chiwawa zetten.
Simonne zou dan wel een extra kookwasje hebben na een wandeling.
Nu serieus:
Ik was er graag bij geweest maar na het vergelijken van de voor en de
tegens moet ik me er bij neerleggen dat we onze kat sturen(we moeten ze niet
meer terug hebben, wij verkiezen honden en jij had er toch één nodig voor de
opvoeding van honden bij kwekers
We zullen dus maar weer een beetje stof eten zodat we weer een stapje dichter
bij een verhuis zitten.
In ieder geval veel plezier en we zullen duimen dat het droog blijft in
Langdorp.
Zo laat zijn we nog nooit geweest met een bericht op het blog. Dat
komt omdat het baasje vandaag al voor dag en douw in de weer was.
Het hoofdbestuur heeft namelijk een nieuw salon gekocht en het
baasje is dat gaan ophalen ipv te laten leveren. Je gaat dus het vertrouwde
beeld van vier Drentjes op een rij in een bruin salon missen in de toekomst.
Niet alleen omdat het nieuwe salon een zwart lederen is waar wij
Drentjes niet in mogen van t vrouwtje.
Elke keer dat het vrouwtje nog maar vermoed dat we een stap in de
grote zetel willen zetten komt er een grom die ons op andere gedachten doet
komen. Ons baasje lacht dan eens en je ziet hem denken, wie gaat hier winnen
? Of hoe lang gaat het duren?
Je gaat de afloop uiteraard hier kunnen volgen
Verder hadden we ook nog Drentenbezoek vandaag. Drachtige Hadise
en Jago waren op bezoek vandaag. Samen met de baasjeskwamen ze de spulletjes ophalen om de nakende
bevalling, die voorzien is rond tien juni, tot een goed einde te kunnen brengen.
Zo verhuisden de warm waterkruiken, de warmtelamp, de eten- en drinkenschalen,
de puppyzuigflesjes, de puppytoiletjes net als de doeken voor in de werpkist
van Vosselaar naar Budingen Alleen de werpkist paste niet bij in de VW Caddy
Drentmobiel. Die is achtergebleven in Vosselaar
Ook kregen we nog een bericht vanLennaert die, of zijn vrouwtje nu al lang ligt te denken dat wij
allemaal dood liggen omdat het eerste bericht van de dagtwaalf uur te laat verschijnt op het blog
Maar geen schrik Lennaert en Jeanny wij zijn in super conditie en zoeken dat zo
ook te houden
Hieronder het bericht van Lennaert
Belle & co
Stokrozen, Russo tomato en ijsheiligen
Vanuit Frankrijk was er special delivery stokrozen en
Russo Tomato aangekomen. In de handleiding bij de Russo Tomato stond dat ze pas
na de ijsheiligen buiten uitgeplant moesten worden. Hoewel vrouwtje een RK
achtergrond heeft ze waarschijnlijk nooit opgelet tijdens de godsdienstles want
er moest gegoogeld worden. Verhip! het bestaat echt en dan niet alleen in
België en/of Frankrijk, zelfs tot in Amerika en Rusland toe. Maar het
voornaamste was toch de bevestiging dat we na wel 4 heiligen nog altijd niet te
laat en zeker niet te vroeg waren. Maar die heiligen hebben dan toch hun werk
niet goed gedaan, wat het is nog altijd bar koud en veel te veel regen.
Altijd als er gegraven wordt willen wij natuurlijk met onze dikke
neuzen erbij zijn. De vers omgewoelde grond, ruikt zo lekker en af en toe
pikken we een lekkere dikke sappige regenworm mee. Maar met de stokrozen ging
dat eventjes anders. Toen de stokrozen, verpakt in een speciale transport
container met franse klei op de grond werd gezet moesten papa en ik toch
uitvoerig snuffelen en trokken zelfs onze neuzen op. Een vieze onbekende geur
kwam uit de bak. Het was niet dat de stokrozen waren gaan rotten want de
wortels waren nog Knack und Frisch . Even werd er iemand van verdacht een
hondendrol meegestuurd te hebben, maar het was een raar vies chemisch luchtje.
Het bleek dat de transportcontainer eerst voor iets anders
gebruikt was en er stonden allerlei rode kruisen en doodskoppen op getekend. De
teksten waren niet geheel duidelijk maar termen als Environment en damage
voorspellen niet veel goeds. Elke dag snuffelen papa en ik even aan de stokrozen
want het penetrerende geurtje zit nog altijd in de grond. Twee blaadjes steken
nog altijd dapper uit de grond en ze zijn nog een beetje groen, dus we blijven
hopen.
Deze
middag zijn ze aangekomen met een koerierdienst de door ons bestelde aent
Grotenhoutbosch T-shirts.
Door t
baasje zelf ontworpen en besteld en door Vistaprint gemaakt.
Het is
allemaal heel snel gebeurd, ontworpen, besteld, gemaakt en aan de deur
afgeleverd binnen de vijf dagen. Dat is pas service zegt het baasje, en ook de
prijs viel nog goed mee ook.
Het baasje
heeft er dan maar een foto van voor en achterzijde gemaakt welke hij hier onder
plaatst. De T-shirt links met het telefoonnummer is de voorzijde.
Onze Hera
gaat wereldberoemd worden als fotomodel want net als op de T-shirts pronkt ze
ook op de auto magneet borden en op de kennelspandoek
Voor het
overige geen nieuws vandaag, of we moesten terug beginnen zagen over het weer
Nog vier dagen regen hoorden we de weermannen en weermadammen daarjuist
vertellen. Reken maar uit vier dagen regen, dat is tot en met pinkstermaandag.
De laarzen en regenpakken gaan de toppers zijn tijdens de wandeling volgende
maandag ! Triest maar het is niet anders De enige hoop op goed (droog) weer is
dat ze het weer eens fout gegokt hebben en dat we toch droog kunnen wandelen !
Het zou
toch godgeklaagd zijn dat het hoofdbestuur die fraaie T-shirts onder wolletjes
en fleece vesten zouden moeten verstoppen !
Zo was
gisteren nog een mooie dag, vandaag mogen we het weeral vergeten van zonder jas
buiten te komen.
Gisteren
kregen we nog een email dat de pupjes van de Drentenkennel van t Jasperspad
de eerste maal buiten in de open natuur waren geweest. Dat zit er vandaag met
de grijze hemel, duidelijk niet in.
Gisterenavond
zijn Hera en Lucy nog nat geworden op de jachthonden training van JacOrion in
Arendonk. Vandaag kunnen zijn zich de verplaatsing besparen, Vosselaar is net
zo goed om eens goed nat te worden.
Vandaag
neemt de roedel wat ze in het bedrijfsleven een dag recup noemen. Een rustige
dag in de aanloop naar de mindere rustige die er maandag met de Drenten
lentewandeling staat aan te komen.
Verder
nieuws is er vandaag niet in ons Drentenroedeltje. Vanavond misschien meer
trieste regenverhalen, of misschien wel een opkikker als de zon er toch nog
eens zin in zou krijgen van haar strlaen over Vosselaar te laten schijnen.
See you
later
Belle
& co
ps: om
toch nog wat vrolijker te worden, hier nog enkele fotos van gisterenavond, nu
met juiste tekst
En dan
hebben we het over Hera. Ze kan alles wat ze normaal doet, behalve dat ze zo
schijndrachtig is als ze groot is.
Vandaag
gingen we met haar eerst naar de dierenarts en daar gedraagt ze zich netjes en
voorkomend. Laat zich alles welgevallen zonder een krimp te geven
Ze was mee
om inkopen te gaan doen in de Maxizoo. Daar konden we haar gebruiken voor de
snoepjes te kiezen die elk deelnemend hondje krijgt die volgende maandag
meedoet aan de lentewandeling. In de Maxizoo ging ze al spontaan op de
weegschaal zitten ! de weegschaal gaf 25,7 kilogram aan.
Dat was een halve kilo meer dan deze morgen bij de dierenarts, daar was het 25,2 kg.
Deze
namiddag hadden we nog een wandeling met haar samen met Heros, maar wel twee
uren vroeger dan op het normale uur. Kwestie van de normale gang van zaken te
doorbreken en zo de schijndracht sneller op te lossen.
Het eten
was net zoals de vorige dagen problematisch. Uit zichzelf eet ze niet maar
alles wat je haar met de hand voorhoudt eet ze smakelijk op !
Tegen
zeven uur vanavond reden we dan naar de jachttraining van JacOrion om nog
fotos te maken en ging Hera mee, samen met dochter Lucy.
Op het
einde van de les gingen de cursistenhonden ook nog eens zwemmen en daar had ons
baasje ons voor meegenomen. Hera en Lucy zwommen als de beste en het was mooi
om zien hoe eerst Hera te water ging en Lucy haar zonder problemen na zwom. Het
was ook de eerste maal dat het baasje die twee zo zag zwemmen. Zij waren nooit
samen op training
Wel
spijtig dat ons baasje fotos heeft van alle honden in de cursus, behalve van
zijn eigen tweetal.
Je ziet,
aan een zijde de perfect normale dag voor de Drentjes, en anderzijds toch
problematisch bij het eten !
Om het met
Obelix te zeggen rare kwasten die Drentsche Patrijshonden.
Een man staat op straat te praten met zijn buurman.
Op
het einde van het gesprek gaat hij naar binnen en zegt tegen zijn vrouw:
'Amaai die van hiernaast is nogal ne stoeffer. Die beweert dat hij
alle vrouwen van de straat al gehad heeft behalve één .'
Waarop de vrouw: 'Dat zal dan wel die preutse trut van hier
rechtover
zijn!'
Is ons
baasjes kleine meid, onze Hera dus, schijndrachtig. Het is niet de eerste
maal en het herhaalt zich haast elke maal, twee maanden na een loopsheid .
Het baasje
vermoedde al zoiets sinds enkele dagen. Eten deed Hera haast niet, met de
knuffelkoebeest van Lucy trok ze heel
dikwijls naar haar bench en bleef dan urenlang daar liggen.
Het weinig
eten dat ze at moest haast met de hand gevoerd worden en dat zinde het baasje
niet meer.
Dr. Nelly
die vorige week vrijdag nog hier was om de nazorg van het oog van Lucy had het
ons al gezegd, schijndracht maar omdat we volgende week terug voor enkele
weken naar Frankrijk trekken, wou het baasje er komaf mee maken.
Dus trok
het baasje deze ochtend al vroeg naar Hoogstraten naar onze dichtbij
dierenarts Aline, om een geneesmiddel om de melkproductie stop te zetten en de
hormonen onder controle te krijgen.
De raad
die we al enkele malen gekregen hebben van de kring der gewoonten te doorbreken,
kregen we ook nu en alle zaken die verband kunnen houden met drachtig zijn,
bevallingen en pups dienen ver weg gehouden te worden van Hera
Dat gaat
vrijdag dus nog moeilijk worden wanneer J-P, Ute en Jago en Hadise, Heras
drachtige zus, de spulletjes hier komen ophalen die nodig zijn om Hadise
behoorlijk haar puppies te laten krijgen.
Het is dan
hier zo van de ene wil pups krijgen wat onmogelijk is wegens geen reu in de
buurt geweest, en haar zus moet pupjes krijgen wegens een reu die er goed zijn
best voor gedaan heeft
Indien
Hera nu een maand langer of later schijndrachtig zou geweest zijn dan had ze
haar zus kunnen helpen met voeden van de pups
Na de
verklaring van minister van Volksgezondheid Laurette Onkelinx dat hondenfokkers
verantwoordelijk zijn en blijven voor hun pups, en dit vooral wanneer ze bijten
of in huis plassen en de honderden reacties op het bericht in de kranten,
springen er nu ook andere politieke partijen mee op de kar.
Onder
andere Open Vld en LDD (bestaan die nog ?) trekken die goede (?) voornemens van
Laurette Onkelinx in twijfel.
Het is
W.F. Schiltz (zoon van Hugo, in leven Volksunie) die de kat de bel aanbind.
Schiltz stelt:
"Dat kan alleen wanneer
zwartkwekers aangepakt worden en de levensomstandigheden van de jonge
huisdieren bij de kweker aan bepaalde erkende en gecontroleerde standaarden
voldoen".
Nu moet die brave man ten 1° eens komen uitleggen wat in zijn ogen
een zwartkweker is, ten 2° wat gecontroleerde standaarden zijn en ten 3°
hoe hij die controles op de standaarden ziet !
Het belangrijkste in zijn betoog is Daarbij is het
volgens Schiltz belangrijk dat de consument de verkoper kan vertrouwen.
Hoewel dat ook weer voor
interpretatie vatbaar is. De beste mooiprater gaat daarom niet de beste fokker
zijn.
Kortom we zegden het gisteren al, de soep gaat niet zo heet
gegeten worden als ze opgediend wordt en zeker niet als politiekers als
Schiltz, met een advocatenopleiding, zich in het debat gaan mengen. En als
Schiltz het niet meer weet dan is er nog altijd ene Jean Marie De Decker,
expert in alles waarover lawaai kan gemaakt worden en voormalig de perfecte
judo-coach, iets wat m beter terug zou gaan doen
Vandaag
nog eens een puppen bericht op het blog. Hoewel pup ?
Lennaert
vindt van zichzelf dat hij vanaf nu een grote jongen is. Het is niet anders,
net als bij mensenkinderen worden ook hondenkinderen, puppies dus, ook volwassen.
Een jaar
is het al geleden schrijft hij dat m huize Faes en zijn broers en zussen
heeft verlaten. Niet dat we hem niet meer gezien hebben, helemaal niet. Hera
heeft zoonlief meerdere malen teruggezien en de herkenning is er nog steeds.
Tussen de pups van Hera en hun moeder is er elke keer bij de ontmoetingen nog
steeds dolle pret.
Volgende
week maandag ontmoeten ze elkaar weer op de wandeling van de Drentenvereniging
in het Vlaams Brabantse Langdorp, in de buurt van Aarschot.
Wij
verheugen ons alweer op het terugzien van het nestje, Lucy gaat dan ook mee
wandelen en dan kan ze nog eens optrekken met broers en zussen. t Moet niet
altijd nonkel Heros zijn die zich opoffert om met haar te dollen.
Dat het
bazinnetje van Lennaert en Cartouche haar voorzorgen al getroffen heeft om
vader en zoon na de wandeling een bad te geven is ook al geweten, maar zo zijn
er meer die de verhalen over de voorbereidende wandeling hebben gelezen en hun
conclusies hebben getrokken !
Belle
& co
Hallo
mijn Belgische familie,
Deze week, om precies te zijn 19 mei, ben ik al een heel jaar weg uit
België. Mijn baasjes hebben mij als allereerste bij mijn lieve mama en
broertjes, zusjes, oma en Heros weggerukt. Ome Faes was het er niet helemaal
mee eens, want hij wilde dat ik nog een weekje moest blijven maar het ging even
niet anders. Het jaar is voorbij gevlogen, samen met mijn papa, en het was ook
wel een jaar van ups en downs voor mijn baasjes, maar ik was upper dan up en
precies wat ze nodig hadden op het juiste moment. In het begin was ik een
beetje timide en toen papa zich voor de eerste keer in zijn volle omvang
over me heen boog, en aan me snuffelde bibberde ik als een juffershondje. Hij
keek me diep in de ogen, zette zijn liefste clownsmoel op, en is hij nooit meer
bij me weggegaan! Ik trok me helemaal op aan die stoere macho reu, maar de
laatste tijd is er toch weer wat veranderd.
Papa draagt altijd trots en dominant zijn staart in de lucht en mijn
staartje eerst naar beneden, toen halfstok en de laatste tijd net zo stoer als
papa. Maar hoe hoger ik mijn staart draag hoe lager de staart van papa zakt!
Volgens vrouwtje zit er een troonswisseling aan te komen maar ze wil niet dat
we gaan vechten. Ze verwacht van mij dat ik me dusdanig mans en zeker voel en
dat ook uitstraal dat vechten echt niet nodig is! Aangezien ik een
denkertje ben en af en toe wat zenuwachtig overkom, vind ik dit een hele
verantwoording. Bijna exact een jaar nadat de baasjes me hebben opgehaald keer
ik terug naar Belgenland om de beroemde en beruchte Paaswandeling mee te
maken. De voorpret is al begonnen, de badkamer wordt al een week niet meer
gepoetst, en er is extra shampoo ingeslagen, dit naar aanleiding van
blogverhalen die ook hier in Nederland dagelijks worden verorberd, en af en toe
van pittig commentaar worden voorzien!.
Vanaf nu is het niet meer Lennaert de pup maar Lennaert parmi les
hommes en moet ik me daar ook naar gaan gedragen!
Ze heeft
wat teweeg gebracht in het hondenwereldje, madame Onkelinx. Of we daar nu
tegen moeten zijn, of blij mogen zijn moeten we maar even afwachten wat de
werkelijke tekst van de wet gaat zijn. Een punt of een komma op de foute plaats
kan een wereld van verschil geven.
Voor een
eerlijke fokker die zijn kopers goed voorlicht over de pup en hoe die zich gaat
ontwikkelen kan in principe geen kwader trouw verweten worden.
Het is ook
de taak van de fokker van zijn pups op te volgen en de eigenaars op hun
plichten te wijzen die ze contractueel bij de aankoop zijn aangegaan.
Maar
Laurette vist in een verkeerde poel, of ze wil in zee vissen waar haar hengel
amper voldoende is voor een beek !
Bij de
KMSH is al werk gemaakt van een verplichte DNA afname voor de ouderdieren van
stamboom honden. Ook de verplichte chipregistratie is in orde enhiermee staan we in België verder dan in onze
buurlanden. Maar er is nog werk aan de winkel op gezondheid gebied van de pups
en ouderdieren.
Laat ze eens
een verplichting maken om AL de rassen een verplicht onderzoek van HD
(heupdysplasie) en PRA (Progressieve Retina Atrofie, een combinatie van oogziekten)
te laten passeren voor de ouderdieren. Nu zijn het de rasverenigingen die
bepalen voor welke onderzoeken hun ras dient onderzocht te worden. Wat ook wel
eens tot twijfelachtige situaties aanleiding kan zijn !
Onderstaand hebben we voor jullie wat linken verzameld uit de
Belgische kranten van vandaag. Ook daar zijn nog veel misvattingen te lezen
zoals een fokker zijn vergunning afnemen Ja watte welke vergunning ? En
alsUnizo zijn leden gaat verdedigen, notabene de geviseerde handelaars en
sjoemelaars in dierensupermarkten is ook Unizo een aanzetter tot misbruik in de
sector. Dan kunnen ze net zo goed een autohandelaar in gepikte autos nog gaan
promoten ook.
Dus Laurette je wil er iets aan doen maar ga eerst eens
informeren bij de mensen die er al jaren mee bezig zijn. Dan noemen we de KMSH
(Sint Hubertus) de universiteiten van Gent en Luik, die beide een veterinaire
faculteit hebben. Ook de dierenasiels mogen gehoord worden en dierenrechten
organisaties.
Moeilijkheid voor Onkelinx is een eerlijk iemand met genoeg
gezond verstand te vinden die in dit probleem de grootste gemene deler kan
vinden waarbij zowel fokker als eigenaar en zeker de hond beter van wordt !
Hieronder de links met genoeg leesvoer voor een lange avond
Dat is er onder andere vanmorgen
te lezen in de computerversie van de krant De Morgen !
We citeren hier de krant :
Wanneer
een hond bijt of in huis plast, zou de kweker van het dier binnenkort wel eens
aansprakelijk kunnen worden gesteld. Op vraag van minister van Volksgezondheid
Laurette Onkelinx bereiden experts een wetswijziging in die zin voor, zo melden
de Corelio-kranten vandaag.
Als we het zo bekijken is dat voor
ons het einde van het fokken! Nu nemen we al een heel grote kontraktuele
verantwoordelijkheid bij het fokken van onze Drentsche Patrijshonden, en wij
doen onze uiterste best om AL onze pups zindelijk naar hun eigenaars te laten
vertrekken, maar dit gaat ons gewoon te ver.
Niet dat wij bang zijn dat onze
pups niet voldoen aan de vereisten die de experts gaan opleggen, maar wel
omdat dit een grond is om iemand een serieuze hak te kunnen zetten.
Er is namelijk ook zoiets als
jaloezie onder de fokkers. Het is zelfs makkelijk om een eerlijk en goedmenende
fokker in diskrediet te brengen door bij hem een pup van acht weken te kopen,
die grondig het karakter van het hondje verknoeien en dan een aanklacht in
spannen tegen die geviseerde fokker wegens het verkopen van foute honden.
Ik wil de rechter zien of het de
experts horen uitleggen waar het fout gegaan is bij de opvoeding van de hond.
Wij als fokkers hebben bvb een
clausule in ons verkoopcontract dat, wanneer een hond bijt en er is sprake van
euthanasie door het gedrag van de hond, dat de honds eerst terug naar de fokker
komt vooraleer de spuit er aan te pas komt. Want wat is de reden van het
bijtgedrag ? In welke situatie heeft de hond uitgehaald ? Is het een eenmalig
bijtincident, heeft het dier zelf pijn of is het pijn gedaan ? Is er door de
eigenaar zelf aan verdere opleiding gedaan ?
Allemaal vragen die in het
voordeel spelen van handige advocaten en groeperingen die niet in het belang
van het dier of de eigenaar of de fokker handelen maar enkel voor het profijt,
-lees het geldgewin- van de advocaat en de eigenaar
Gaan de hondenscholen attesten van
gevolgde cursussen moeten uitreiken, gaan alle pups, op acht weken examen
moeten afleggen ?
We hoeven echter niet te veel
schrik te hebben, we hebben ook nog voldoende eigenaars van onze pups,die als het er op aan komt, onze aanpak van
het fokken en de nazorg zullen verdedigen .
Maar wat we zien gebeuren is dat
niet elke fokker in de mogelijkheid is of de aanpak wil verbeteren, maar wel
zijn aankoopprijs zal verhogen. Dit gewoon om zich financieel in te dekken voor
wanneer hij een proces aan zijn broek krijgt wegens een bijtincident.
En dan nog niet gesproken over het
plassen in huis welke pup doet dat eens niet ?
Maar we hebben de link naar het
krantenartikel hier onder geplaatst.
En we leven nog altijd met de
wijsheid in onze gedachten dat de soep nooit zo warm wordt gegeten als ze
opgediend wordt en dat er nog veel water naar de zee zal stromen voor het zo
ver is
Terwijl
Lucy en Heros vlekkeloos proper zijn, liggen er hier ook nog twee Drenten
verschrikkelijk vuil te zijn. Belle en Hera hebben dan wel net als alle Drenten
de spreekwoordelijke zelfreinigende vacht, maar daar is op dit moment niet
veel van te ontdekken.
De modder plakt zo in hun vacht dat het baasje er sterk aan gedacht heeft van
moeder en dochter effe mee naar boven te nemen en dat wil zeggen het bad in !
Dat het
niet gebeurd is danken die twee aan het veto dat het vrouwtje stelde. De
badkamer was juist netjes gepoetst en onze twee slijkdabbers waren daar vandaag
niet in welkom.
Zij zijn
dus aan het bad ontsnapt maar niet aan de kam en borstel om de vuiligheid weg
te krijgen. Die borstel lag al snel aan de kant wegens niet opgewassen tegen
het hardnekkige slijk. Van de kam heeft het baasje er twee moeten gebruiken.
Eerst die met de grove vertanding en nadien een fijnere. Morgen gaat het baasje
nog eens proberen met de fijne kam.
Onze
Miel(e) heeft zijn werk vandaag ook al gehad. Het begon met de
beschermingsdekens van de autozetels en de koffer. Die waren ook van kleur
verandert en de zetels leken wel Langdorp plage . Alleen heeft Langdorp geen
plage, hoogstens twee rivieroevers
Morgen
hopen we moeder en dochter terug een beetje toonbaar te krijgen. Met behulp van
het zelfreinigend effect en een grondige kambeurt zou het moeten lukken volgens
ons baasje.
Eén ding
weet het baasje in elk geval wel in de week voor de clubmatch, waar Hera en
Lucy zich gaan showen, gaan we NIET wandelen in Langdorp !
Adam leefdelang geleden, eenzaam in de tuin
van Eden,
met de zegen van de Heer,
wat verlangt een mens nog meer.
Hij liep lekker in z'n blootje
baadde zon en baadde pootje,
in het water van de beek,
zeven dagen van de week
Adam leefde zonder zorgen,
tot dat hij op zekere morgen,
plotseling ontdekte dat
ieder dier een vrouwtje had !
Hij zei:'Heer, ik wil niet klagen,
maar ik zou U willen vragen
onderdanig en beleefd,
of U ook voor mij een vrouwtje heeft.'
'Goed,' zei God,'ik zal mijn best doen, maar dan moet jij
zelf de rest doen.
Ik zal zorgen voor een vrouw,
die haar leven deelt met jou'
Adam liep van pret te zingen,
hij kocht twee verlovingsringen.
Prijs de Heer, ik krijg een wijf,
al kost 't me een rib uit 't lijf.'
En toen Adam lag te slapen, heeft de Heer de
vrouw geschapen,
't Was een droom van elke man,
alles d'r op en alles d'r aan.
En ze leefden heel tevreden,
samen in de tuin van Eden.
Tot dat op zekere dag, Eva de boom met
appels zag,
Eva dacht:'Wat kan het schaden
aan zo'n boom zo volgeladen.
Ofschoon de Heer het mij verbiedt,
mist men een, twee appels niet.'
Eva brandde van verlangen
toen zij al dat fruit zag hangen,
Ze nam een hap terwijl ze zei:
An apple a day keeps the doctor away.
Toen was 't gedaan het mooie leven ,
Het paradijs werd opgeheven,
Door een appel, zo ik weet,
werken wij ons nu in 't zweet,
Door het eten van die appel,
werken wij ons nu te sappel:
Het is daarom dat ik beweer: Snoep verstandig, eet een peer!'
met de groeten van de ''heer''
Zo klinkt
het ongeveer als ze in Vosselaar met het Moederdag ontbijt spek met eieren op
hun bord krijgen.
Het is
vandaag Moederdag en sinds enkele jaren trakteert het wijkcomitee de moeders
van de wijk op een ontbijt in het wijkhuis de buren. De vaders van de wijk
betalen dan twee euro maar de moeders smikkelen gratis.
Ons
hoofdbestuur staat dan al vroeg mee te helpen, vermits beiden actieve leden van
het wijkcomitee zijn dient er ook voor hen de handen uit de mouwen gestoken te
worden.
Vanaf 8
uur s morgens is gans het wijkcomitee in de weer om het ganse gebeuren vlot te
laten verlopen. De dames zorgen voor het ontbijtbuffet en de mannen stellen
voor het wijkhuis enkele partytenten op, om op alle eventuele regenbuien
voorzien te zijn. En de tentjes hebben dienst gedaan vandaag. Twee fikse buien
hadden zonder tentjes alles in t honderd laten lopen
Een kleine
vijftig buurtbewoners hebben van het aanbod gebruik gemaakt en gezellig met
andere buren bij een babbel een lekker ontbijt gebruikt.
Dat het
gezellig was blijkt uit het aantal uren dat het ontbijt geduurd heeft, van 9u00
tot 11u00 bleef de tafel gedekt en waren er geanimeerde gesprekken tussen de
buren van verschillende straten uit de wijk.
Van de
overschotjes gaan wij ook nog eens kunnen snoepen, want onze baasjes denken ook
aan ons die thuiswacht hadden
Deze
namiddag hadden we, Belle en Hera, afspraak met Wilfried, Anita en Wiebe om de
lentewandeling van volgende week te gaan voorbereiden. Ons baasje had zijn
kameraad Louis M. en zijn Gorky meegevraagd omdat Louis en zijn maatje Gorky
meestal aan de wandelingen door t baasje georganiseerd, meehelpt.
Met drie
Drenten en twee bazen trokken we dus van Turnhout naar Aarschot om daar
Wilfried, Anita en hun Wiebe op te pikken.
Van
Aarschot is het maar een boogscheut naar Langdorp en bij het binnenkomen van
het dorp zagen we de Sint Pieterskerk rechts, iets dieper dan de baan, midden
in het groen liggen.
De auto
lieten we achter op de parking, we gingen immers wandelen en waren al binnen
enkele stappen aan de Demer, die zich daar door het mooie landschap slingert.
We volgden
de linkeroever, dus over het bruggetje linksaf de velden in. Wij mochten al
dadelijk los en doken gelijk de rivier in ondanks de steile oevers.
Ons baasje
zag dat niet dadelijk zitten, maar na een keer of twee achter de waterhoentjes
en ganzen te hebben aangezeten bleek zijn vrees dat hij ons uit het water moest
halen ongegrond. Wij trekken immers onze plan in zulke omstandigheden.
Iets
verder waren er ook akkers waar duidelijk enkele dagen geleden maïs was
gezaaid. En wie maïs zegt, denkt gelijk aan immens grote tonnen die een bruine
vloeistof met een heerlijke geur over de velden uitspreiden
Op een
bepaalde plaats moest het bazen gezelschap even overleggen, hier of daar of
ginderThats the question (vrij naar
Jakespier) bleek dan. Nu ging het over de plaats waar ze in het mooie landschap
een tijdelijk jenevertent gingen inplanten.
Dat kennen
we ondertussen ook al. Wij moeten ons dan gedeisd houden terwijl de baasjes en
de bestuursleden kleine glaasjes uitdelen en die volschenken metdrank waar iedereen vrolijk van wordt.
Ze waren
gelukkig nogal snel akkoord en we moesten ook nog heel even aan de lijn blijven.
Het was eventjes over een asfaltbaan maar snel kon Wilfried een onooglijk
wegeltje tonen en van daar af zaten we gelijk terug in de velden en weiden. We
kwamen ook nog door een mooi bos met loofbomen waar wij nog altijd vrij waren.
Wilfried had Wiebe echter even aan de lijn, en met veel lawaai kwam dat tweetal
op een steile afdaling ons voorbij gestoeberd.
Wiebe
vooraan en Wilfried achter hem aan de leiband bengelend.
Beneden op
de baan werden we weer even aan de lijn gehouden omdat er volgens Wilfried
nogal veel recreanten op de fiets kunnenpasseren. Wij kenden dat woord recreantenniet, maar even later bleek dat een synoniem
te zijn voor wat ons baasje wielerterroristen noemt. Och het was maar voor
even dat aanlijnen en omdat we netjes opzij gingen bij het naderen van groepen
recreanten kregen we van hen ook nog een bedankje en een opgestoken duim.
Daarom misschien dat Wilfried het woord van ons baasje niet gebruikt, want
eerlijk, ze bestaan echt die vriendelijke fietsers in kleurrijke apenpakjes die
ook nog eens hoffelijk zijn naar medemensen en honden !
Even later
waren we terug vrij en was ik, Hera, mijn moeder en Wiebe kwijt. Zij waren
beide een weide ingelopen en er was een brede ondoordringbare strook
struikgewas tussen mij en ons moe. Toen was ik toch wel even ongerust, maar
ons moe kennende was ze al snel terug. Ik had het kunnen weten zij kan mij en
t baasje ook niet lang missen.
Zo waren
we terug aan de autos gekomen en ons baasje was weer even ongerust want op een
bank daar in de buurt zat een man een boterhammetje te eten. Op zich niet ergs
maar wij hadden honger en die man droeg een heel lichte, haast witte broek. Ons
baasje was maar bang dat we met al onze vriendelijkheid weer een stuk brood
gingen afschooien en daarbij heel vriendelijk een slijkpoot op die man zijn
broek zouden leggen. Maar weer
was ons baasje onterecht ongerust. Wij kennen immers onze Drenten manieren !
En nu,
liggen we na ons avondeten, stik kapot moe te zijn in onze bench. De geur die
we bij hebben is een kruising van natte hond en een grondig gebeerde maïsakker
!
Dus wie
zin heeft in avontuur komt maandag 20-05-13 naar de parking aan de St
Pieterskerk in Langdorp.
De GPS
rijders gevenin:
50° 5934.50 Nen4° 5209.86
O
Daar start
2 uren wandelgenot met allemaal Drenten vrienden
Inderdaad,
niemand weet hoe het komt, maar het Bas & Belle blog dat meer dan een half
jaar archie traag was, werkt weer aan een snelheid waar de TGV beschaamd van
wordt. http://blog.seniorennet.be/bas_en_belle/
Het werkte
zo traag dat het baasje het er van op zijn systeem kreeg en een anderhalf
jaar geleden een schaduwblog opende op bloggen.be,
Dat bleek
een goede oplossing want een groot deel van de Bas & Bell blog lezers die
het ook op hun systeem hadden gekregen stapten ook mee over naar Bloggen.be.
Maar ook
bijniet iedereen was het Bas &
Belle blog traag, daar getuigen de cijfers nog steeds van. Er zijn nog steeds
een hele boel trouwe lezers bij het seniorennet.be, Bas & Belle.
Hoe het nu
plots komt dat het Bas & Belle blog terug op volle snelheid draait is een
raadsel dat wel voor eeuwig een raadsel zal blijven. Het baasje heefter in elk geval geen verdienste aan. Aan de
instellingen is niets gewijzigd en een melding van enige verandering is er niet
binnen gelopen.
Daarbij,
we maken geen slapende honden wakker en laten alles maar op zijn beloop, het
gaat nu goed en we gaan niet navragen wat er gaande is of was.
We hebben
deze ochtend groen licht gekregen van onze dierenarts dr. Nelly voor het
ontstoken linkeroog van onze kleinste. Het oog blijkt beter genezen dan
aanvankelijk mogelijk werd geacht. We hebben er dan ook alles aan gedaan om de
toch wel ernstig kwetsuur zo minutieus mogelijk te verzorgen. Enkel het drie
maal daags druppels in het oog aanbrengen is op een fiasco uitgedraaid. Nadat
het baasje zijn hemd, zijn broek, het tapijt , Lucys neus, oren en nek al
druppels hadden opgevangen is het ons toch nog gelukt van de laatste dagen
enkele druppels in haar oog te krijgen. Waarschijnlijk is dat gelukt omdat ze
wist dat er telkens een snoepje aan verbonden was wanneer ze haar oog liet
druppelen.
Ook nooit
gezien bij het pillen toedienen bij honden was Lucy die de pillen toediener op
de voet volgde en al deed wat er van haar gevraagd werd van af tot zit voor
en lig/down. Dit vooral omdat ze wist dat haar pillen steeds verpakt zaten in
een deel van een spietje smeerkaas van La vache qui rit.
Vandaag is
het baasje ook ingegaan op een aanbieding van de firma Vistaprint. Hij heeft
daar T-shirts besteld met de kennelnaam en dezelfde foto van Hera zoals ze op
het spandoek en de magneetstrips op de auto staat. Binnen de week zouden ze ons
toegestuurd wordenen uiteraard houden
we jullie op de hoogte van het resultaat.
Hierbij de
foto zoals ze gaat afgedrukt worden op borst en rug.
Het is
maar hoe je het bekijkt en hoe je het interpreteert. Met heel de
voorbereidingen met de door Cartouche gedekte Hadise is daar meer dan ooit
sprake van.
Vanuit
Budingen kregen we dinsdag al een foto die genomen is tijdens de echo van Hadises
buik. De originele foto van de echo
Een dag
later kregen we vanuit Roosteren van de natuurlijke vader Cartouche een
ongeveer dezelfde foto maar wel duidelijker wat de pups betreft.
Beide
fotos willen we jullie niet onthouden . De eerste is de echte, aan de tweede,
de heldere,is heel duidelijk aan
gewerkt, mee gefoefeld zegt het baasje. De "lichtjes bewerkte" foto van vorige foto...
Ook over
het aantal pups verschillen de meningen. In Budingen beweren ze dat ze zes
pupjes hebben gezien, en dat zou een mooi eerste nestje zijn voor Hadise. Ons
baasje en nog meerdere belangstellenden spreken van twaalf en meer. Zo zegt ons
baasje al lachend tegen het Budingse hoofdbestuur dat de zes die ze gezien
hebben maar de helft is om dat er aan de achterkant van de baarmoeder nog
makkelijk zes kunnen verscholen zitten.
Karin van
Lobke bakt het dan helemaal bruin. Die was ook aanwezig bij de eerste echo van
Hera. Toen zagen we drie pupjes en het werden er uiteindelijk twaalf Als die
lijn zich verder zet dan komen rond tien juni de gazetten en de journalisten
afgezakt naar Budingen. Want zes x vier zoals de verhouding bij Hera lag maakt
vierentwintig pups. Er zijn meerdere jaren geweest dat er in gans België in een
heel jaar niet zo veel pups werden geboren !
Dat gaat
dan gegarandeerd wereldnieuws worden.
Jaak
Pijpen, de hoofdredacteur van de Woef , heeft dan stof genoeg om een gans
nummer te wijden aan Hadise en Cartouche.
Het is al
haast een ganse week bezig en we konden er kop nog staart aan krijgen. Zo tegen
de avond aan trok ons baasje er op uit met de auto en goed een uur later komt
hij terug thuis en ruikt m gans anders dan normaal ! ! !
Wij
verdachten onze baas er van dat m vreemd gaat.
Het is dat
we nog geen kilometerteller van de auto kunnen aflezen want dan konden we zien
waar hij ongeveer naar toe kan trekken .
Maar t
vrouwtje maakt zich ook nog niet ongerust en dat is toch wel raar
Nu heeft
hij het toch allemaal vertelt hoe de vork aan de steel zit. Ozze Dré door de
vaste lezers dadelijk herkend als baasjes jongere broer zit ergens in
Duitsland vakantie te houden en die had aan t baasje gevraagd of die bereid
zou zijn de groetentuin bij hem te komen sproeien.
Dat is op
zich geen probleem en het is hooguit een werkje van een kwartier. Hoofdzakelijk
de serre met inhoud dient te worden gesproeid want buiten zit er automatische
hemelbesproeiïng, zeg maar regen op.
Maaaaar er
is daar ook nog een zekere Yndhi, de boxer van ozze Dré en die krijgt wel
eten en drinken van de zoon des huizes maar de dagelijkse wandeling zal er niet
inzitten is het oordeel van onze baas.
En zo komt
het dat ons baasje hier haast elke dag in de auto stapt met een uitrolleiband
en een gewone leiband waar toevallig geen van ons aan vast hangt ! Raar maar
waar, en sinds hondenheugenis niet meer gebeurt.
En zoals
hierboven al gemeld , goed een uur later is hij terug met een gans andere geur
in zijn kleren. De geur van een zeverende en kwijlende boxer die eind van de
week weeral blij zal zijn dat het plaatselijk hoofdbestuur aldaar ook weeral de
oprit opdraait. t Zal daar ook wel kermis zijn dan zegt ons baasje
Het
gebeurt inderdaad maar heel zelden dat er hier ten huize van geen kanten
inspiratie te halen valt. Maar gisterenavond was zon zeldzaam geval. Niet bij
de Drentjes en ook niet bij het hoofdbestuur was er enige sprake van inspiratie
of een vertellenswaardige belevenis.
Wij waren
voorbeeldig braaf, de baasjes deden inkopen voor het vroege en lange weekend en
dat was het dan zo ongeveer
Daar blijf
je geen blog mee maken, je kan het hoogstens gebruiken om de dag nadien,
(vandaag dus) een verontschuldiging te schrijven
Maar dan
kwam de reddende engel uit Roosteren een bericht in de mailbox droppen over
vader en zoon Cartouche en Lennaert.
We laten
de belevenissen die soms meer naar de frustraties nijgen door Jeanny zelf
vertellen. Maar we hebben ook vier van die gevallen in huis en begrijpen best
hoe het er soms aan toe gaat.
Laat dit
een verwittiging zijn voor toekomstige pup eigenaars
Belle
& co
Het puppenmagazine 09-05-2013
Vandaag gingen we naar de dierenarts om de benodigde buitenland prikken
op te halen. We werden al vroeg verwacht en op een of andere manier ontglipte
vrouwtje de tijd en waren we zelfs te laat. Ja wij Drenten houden wel van een
beetje chaos en vrouwtje was not amused door ons trekgedrag. Inmiddels hangt
daar zon 68 kilogram
aan die lijnen te sleuren. Dan maar een voor een met ons naar binnen, maar
probeer maar eens één hond uit de auto te halen en de ander te laten blijven.
Één geluk dat we nog een staart en poten hebben met die dichtklappende
portieren. De dierenarts had gelukkig wat meer geduld en verliep alles vlot
totdat hij opeens heel gemeen iets in mijn neus spoot. Aangezien ik dit jaar
toch naar een aantal shows ga en naar een hondenopvanggebeuren is dit
noodzakelijk. Daarna was papa aan de beurt. Weer hetzelfde geworstel bij de
auto. Weer naar binnen langs allemaal honden en begon vrouwtje zich af te
vragen waar is het sterke geslacht als je het nodig hebt? Het mobieltje ging af
en vrouwtje dacht te beantwoorden, maar papa wilde toch echt ergens snuffelen
op een plek waar zij niet op rekende. Het I-dingetje vloog door de lucht en
kletterde over de stenen. Ik zat in de auto en was zeker niet schuldig!.
Na al die prikken en snuif hebben we ons de rest van de dag toch maar
rustig gehouden. Nu schijnt het dat papa zich bij het vorig opvangvakantie
adresje heeft misdragen, dat was nog voordat hij Mams Hera leerde kennen.
Hij plaste schijnbaar over alle andere honden heen en ook nog hun baasjes als
die niet opletten. Nu blijkt hij op een zwarte lijst te staan, en alleen al bij
het horen van zijn naam gaan alle alarmbellen rinkelen.
Goed dat hij daarna Mams Hera heeft leren kennen, en is hij een stuk
galanter geworden!
Deze
namiddag mocht het baasje zijn gebroken onbreekbare titanium leesbril terug
gaan ophalen bij het brilcenter in Herentals. Ditmaal mocht Heros mee met de
auto en het baasje.
Na de
nodige toertjes door het centrum van Herentals om een parkeerplaats te vinden
konden wij de auto toch nog kwijt op het marktplein te Herentals.
Net toen
het baasje Heros uit de auto liet springen passeerde er achter onze rug met het
nodige en onnodig lawaai een lijnbus die dan ook nog eens over een verkeersdrempel
hotste.
Heros
schrok zo hevig van het lawaai dat m net zo snel terug in de auto zat als hij
er uit gesprongen was. Het baasje heeft zelfs niet gezien dat hij wel
daadwerkelijk de grond heeft geraakt met zijn poten.
Nadien was
hij er met geen argument nog uit de koffer van de auto te krijgen en zat de
sukkelaar daar bibberend tegen de achterzetel. Nu is Heros er altijd wel eentje
geweest die zijn naam Hero (held) nooit heeft waar gemaakt, maar dit sloeg
alles. Het baasje heeft hem dan maar gelaten waar hij goed zat en is dan maar
alleen naar de winkel gestapt.
Eens het
baasje na een kwartier terug kwam, was de schrik over en konden we met een
terug normale Heros richting Vosselaar.
Van een
zaak zijn we wel zeker, lijnbussen zullen nooit de grote sympathie van Heros
krijgen na vandaag
Het is zo
ver Bij Hadise is vandaag, vier weken nadat ze bij haar loverboy Cartouche
is geweest een echo genomen .
En we
mogen het verklappen, Hadise is drachtig ! Haar bazinnetje Ute kon ons melden
dat zij op het beeldscherm ze pupjes heeft kunnen zien. Nu waren onze baasjes
wel op dat moment in druk verkeer met de auto, maar het baasje kon het niet
laten van haar proficiat te wensen met haar twaalf er aan komende puppies.
Ons baasje
gaat er immers van uit dat zij maar de pupjes hebben gezien aan één zijde van
Hadises buikje (straks is dat BUIK) en dat er hoogstwaarschijnlijk aan de
andere kant ook nog wel eens zes konden zitten. En toen was het eventjes stil
aan de andere kant van de lijn
Nu moet je
weten dat ene Jean-Pierre ons baasje ook haast twee maanden heeft geplaagd met
dat L-nestje van Hera dat ook wel een voetbalploeg groot zou worden. En dat m
op t einde van de rit nog gelijk had ook ! Meer nog, er was nog een arbiter
aan de ploeg toegevoegd ook. Dus is het besluit van ons baasje ieder om beurt
moet kunnen. Trouwens uit Numansdorp kwam van t vrouwtje van Lobke en Siebe
een soortgelijke reactie op hun blog !
Ook willen
we nog eens vermelden dat er in Leopoldsburg bij de Drentenkennel van t
Jasperspad, het geboortehuis van Cartouche, ook nog puppies verkrijgbaar zijn.
Daar kregen we gisteren de melding, met fotos, dat daar ook nog op dit moment
vier weken oude pupjes op een baasje wachten. Er zijn daar op dit moment nog
vier reutjes en één teefje verkrijgbaar. Voor meer nieuws en mooie fotos van
moedertje Javana en haar puppies kan je op de site van t Jasperspad vinden, http://drentschepatrijshond.webnode.nl/
Einstein
staat op een feestje, komt er iemand naar hem toe.
Einstein vraagt: 'Wat is jouw IQ?'
'250', zegt de persoon.
Dus begint Einstein te praten over kwantische natuurkunde, black
holes, singulariteiten, ruimte-tijd.
Na een tijdje komt er een ander naar hem toe en Einstein vraagt
hem ook: 'Wat is jouw IQ?'
'150', zegt de persoon.
Dus begint Einstein te praten over fiscaal recht, ethische conflicten met genetische manipulatie.
Iets later komt er weer iemand naar hem toe.
Einstein vraagt: 'Wat is jouw IQ? ' '100', antwoordt de persoon.
Dus begint Einstein te praten over de regering, de lonen en benzineprijzen.
Nog iets later komt er weer iemand naar hem toe.
Einstein vraagt :'Wat is jouw IQ ?'
'50', antwoordt de persoon.
Dus begint Einstein te praten over Big Brother, Blind Date,
DePlanckaerts,
De Pfaffs......
Komt er daarna nog iemand naar hem toe.
Einstein vraagt:'Wat is jouw IQ?'
'10', antwoordt de persoon.
Daarop zegt Einstein hem :
En.....? Veel werk bij de flikken?
Lana
begint haar bericht met Amai wanneer je zou denken dat er in Aalter niets te
beleven valt . Maar dat denken wij helemaal niet, er gebeuren kasteelmoorden,
een gemeente die Crembo als burgemeester heeft moet wel van wanten weten, en
er woont een Lana, dochter van Hera en Cartouche en zoals ze zelf zegt,
verwend nest van Eva en Steven. En daar zou niks te beleven vallen ? da kan
ni zeggen wij dan.
De
jachttraining die ze volgt in Heurne blijkt een schot in de roos te zijn. Ook
al omdat ze samen met broer Louis daar bezig is. Maar ook twee groottantes,
zussen van oma Belle, trainen daar.
Eén zaak
in haar verslag is totaal nieuw voor ons. Geen van de zevenentwintig pups die
tot nu toe hier ten huize zijn geboren hebben het ooit gepresteerd van bloesem
van de fruitbomen al springend buit te maken. Op uitzondering van Aalterse Lana
uiteraard
En dan
schrijft Eva dat er niets te beleven valt in Aalter
Belle
& co
Nieuws van
Lana uit Aalter
Amai, wanneer je zou
denken dat er in Aalter niets te beleven valt ... Ben je lelijk mis ! Mijn
secretaresse was drukbezet door allerlei schoolse activiteiten, vandaar de
vertraging!
Deze week stal ik het zachte plastiek van de kaas. Gevolg: grote paniek bij de
baasjes (door mijn reputatie ) maar de dag nadien kwam het plastiek er met een
laagje donkere chocolade weer volledig uit! Oef! Vrijdag kwam het vrouwtje 's
nachts thuis van school en zag mijn laatste bezigheid liggen in de garage: een
gescheurde mat! Een reservemat lag er niet meer op zolder dus moest ik gaan
slapen zonder mat. Mijn baasjes zeiden:" ze moet het maar weten, het zal
haar leren respect te hebben!" Maar ... Dachten ze nu echt dat ze een
verwende Drent zoals ik konden straffen op die manier? Dan zijn ze echt wel mis!
Ik heb om12, 3 en 5u stevig en goed luid liggen piepen afgewisseld met een
luide blaf! Wie werd er gestraft? Yep, de baasjes met een slapeloze nacht!!!
Prompt werd zaterdag een nieuwe mat gekocht en sliep ik de volgende nacht weer
als een engel!!! ( de prinses op de erwt zegt het vrouwtje). Zondag ben ik naar
de vervolgcursus van de jachttraining geweest. Met veel fierheid haalde ik de
dummie in 1 keer uit het veld. Het jachtschot schrikt mij niet af en zoeken doe
ik als de beste! Ik moest ook overzwemmen! Het overzwemmen deed ik in stijl
maar het terugzwemmen daar kwam veel gespets bij te pas!!! Broer Louis is
misschien niet de meest enthousiaste voor het apporteren maar zwemmen deed hij
in stijl! Volgens mij wilde hij zich niet vuil maken, hij kwam net van de kapper.
En het moet gezegd worden, mijn broer zag er schitterend uit!
In de namiddag deed ik een dutje in de zon! Toen de baasjes hun tuinmeubelen in
elkaar staken kwam ik plots af met een mereljong. Waar het vrouwtje in de
voormiddag zo trots op was ( apporteren van gevleugelde vriendjes) vond ze nu
echt vies. Zo een levend klein vogeljong vol lanaslijm daar was ze niet verzot
op. Eigenlijk was ik niet altijd even lief in de les ... Toen we moesten
wachten bij een oefening kwam een jogger af en met veel lawaai ging ik er
achterna. Ik heb niets misdaan maar onze voorzitster was precies niet
content...
Lieve groetjes, een overijverige apporterende Lana.
Ps ik heb al alle bloemen van het vrouwtje opgegeten en vind het nu echt lollig
om bloesems te pakken in de vlucht.
Vanochtend
hadden de baasjes enkele boodschappen te doen in Turnhout. Zo van die zaken
aankopen die je maar eens in de paar jaren doet zoals een batterijtje voor het
uurwerk van t vrouwtje, en potje (of twee/drie) crèmes uit de winkel van Paris
XL, door t baasje gecatalogeerd onder de noemer teutsmeersel en een agenda,
wel dik vier maanden over tijd maar nog altijd nuttig tot en met eenendertig
december !
Je ziet,
geen aankopen die je meermaals per jaar doet en waar hier in t dorp ook geen
winkels meer voor zijn.
Een lange intro om te zeggen dat het een ideale trip was om één van de honden
mee te nemen op boodschappentoer. We namen dus Lucy mee omdat die al zo weinig
met de stad kennis maakt of het moest door de raampjes van de auto zijn.
Zelfs
de ondergrondse parkeergarage onder de schouwburg was voor haar een belevenis.
Daar moest ze van niveau -2 wel twee trappen doen. Iets waar ze amper de kans
voor krijgt want thuis is den boven spergebied voor honden. Uitzondering
maken we wanneer ze zo stinken dat alleen het bad soelaas kan brengen !
Maar ons
kleintje heeft zich goed gedragen hoewel het baasje toch wel even moest
opletten. Lucy had in t snuitje gekregen dat er veel dames met blote benen in
het stadsbeeld waren opgedoken met dit mooie weer. Een ideaal moment om zo eens
een lik langs die benen te geven. Het baasje heeft zich al lachend enkele keren
verontschuldigd met de woorden dat hij het niet was geweest maar zijn mooi
hondje Maar hij voegde er wel telkens als compliment voor de dames wel aan toe
dat hij stiekem een beetje jaloers was op Lucy om wat zij ongestraft mocht doen
En de
dames in kwestie waren op dat moment al veel minder geschrokken en moesten er
ook eens met lachen .
Verder
heeft Lucy nog kennis gemaakt met een Dalmatiër, een Golden reu, een dertien
weken oud pupje van onduidelijk ras, maar wel een mooi hondje, en zelfs met een
American Stafford die zelfs voor ons juffertje op zijn rug ging liggen !
En dat
allemaal terwijl het baasje en Lucy op een bank zaten terwijl het vrouwtje haar
keuze aan het maken in de Paris XL. Ons baasje wou in dat paleis van de
geurenkakafonie met Lucy niet naar binnen. Dat zou een marteling zijn voor de
neus van ons kleintje. En ondertussen heeft ze alle honden van de
Gasthuisstraat in Turnhout verleid. Zelfs een Ria, een oud collega van t
baasje was komen kennismaken met onze verleidster. De baasjes denken dat Lucy
de volgende keer weer graag meegaat op shoptoer !
Een rare,
dat is het minst dat je kan zeggen van Lennaert uit Roosteren, wonend bij zijn vader
Cartouche en zoon van onze Hera.
Die
Lennaert is van nationaliteit veranderd. Die komt hier met veel bravour
vertellen, ik ben geen Belg meer
Wij kunnen
het begrijpen waarom hij zo nodig Nederlander wilde worden en een Nederlands
paspoort wilde halen. Maar het blijft ne rare. Heel veel Nederlanders willen
Belg worden en hij doet net andersom.
Maar als
je inderdaad shows wil gaan lopen en op de Nederlandse dekreuenlijst wil komen
is dat de makkelijkste weg. Hij kan dan binnen enkele maanden, als hij zijn
resultaten heeft gehaald, net als zijn vader voor rasechte Hollandse Drentjes
met Belgische roots kunnen zorgen. We zijn benieuwd wat hij er van maakt, zowel
van de shows als van de puppys. Want eigenlijk hebben we toch ook met Hera een
belangrijke inbreng in het toekomstige Nederlandse Drentenwereldje. Wij wensen
Lennaert veel succes in zowel het ene als in het andere
Belle
& co
Emigreren
zonder verhuizen doe je zo !
Hallo Belgische familie,
Vandaag werd er een zware aangetekende brief gebracht van de Raad van
Beheer. Ik ben nu geen Belg meer! Op mijn stamboom staat Export
from Belgium en Import Nederland met mijn nieuwe NHSB nummer. In de
begeleidende brief staat Dit nummer
dient u in het vervolg bij inschrijving voor een tentoonstelling,
(kampioen)-clubmatch of bij het insturen van een dek- en geboorteaangifte te
vermelden Toen ik dit hoorde kreeg ik het toch even benauwd, ik denk
dat mijn zorgeloze leventje nu echt voorbij is. Volgens vrouwtje zijn we er nog
lang niet. In juni ga ik naar de eerste show in Echt, en dan dit
jaar als het een beetje meezit naar Maastricht en naar Genk, om de punten bij
elkaar te sprokkelen. Verder allerlei medische onderzoeken en dan misschien,
als alles meezit ..en dan hebben we het over de korstte weg, maar deze weg
kan ooh zo lang zijn als de benodigde goeie cijfers uitblijven.
En dan? Je moet daarna ook nog eens gekozen worden door een mooie teef.
Ik kan zo een mooie toffe hond zijn, maar als niemand me kiest . Mijn baasjes
hebben er wel vertrouwen in en beloofd dat ze deze lang weg met mij samen
zullen bewandelen.
Ik ben wit met bruine plekken, maar die bruine plekken doen raar. Het
haar dat daar groeit is iets langer. Nou heeft iemand vrouwtje getipt dat met
een uitdunkammetje bij te werken. Stad en land hebben ze afgereisd, zelfs tot
in Duitsland toe. Opeens viel baasje in dat in de schuur nog een setje lag uit
de jaren 70tig. Het was toen mode dat moeders zelf de langere Beatles kapsels
van hun kinderen te lijf gingen. Baasje en vrouwtje hebben hier allebei mee te
maken gehad gezien de vele fotos met flinke happen uit hun haar en dat zijn
wat je noemt rotkapsels. Baasje wist zelfs te vertellen dat er stukken uit
zijn oor waren verdwenen. Morgen ben ik aan de beurt! Dan zullen mijn eerste
baardharen worden geofferd aan de goden en ben ik klaar voor het echte leven,
Dén Holländer!
Vanuit
Oostrozebeke bereikte ons een bericht van onze Louis en zijn baasje Ilse. Die
volgen jachttraining bij JacOrion te Heurne en net als bij de andere
toekomstige jagers gaat het niet altijd zoals de baasjes het zelf zouden willen
zien gebeuren.
Maar ook
net als bij de anderen is Louis wel steeds van goede wil, weliswaar gekruid met
de nodige apenkuren. Het zijn en blijven Drentjes en dat lezen we graag.
Belle
& co
Een
verslag uit Oostrozebeke van Louis en Ilse
Dag Jan,
Na lange tijd eindelijk nog eens een berichtje uit Oostrozebeke.
Vorige week kon je me nog bewonderen naast Lana op de foto maar vandaag verslag
van Louis himself.
We zijn gestart met de vervolgcurcus en volgens het baasje gelukkig dat er geen
examen was of ik mocht blijven zitten. Pfff, hoe komt ze daar nu bij.
Van het ogenblik dat ik op het trainingsveld kom, is er geen interactie meer
tussen mijn hersenen(die toch meer dan voldoende ontwikkeld zijn) en de rest
van mijn lijf. Dan begin ik als een gek te snuffelen en te trekken. Na
anderhalf uur is mijn baasje dan ook blij dat haar arm terug de normale lengte
kan aannemen.
's Morgens voor we vertrekken moet ik eerst nog eens:
apporteren - ok
blijven - ok
volgen - ok
en dan kom ik daar en is alles weg.
De apport ligt goed waar hij terechtkomt en achter het baasje lopen als zij
zegt 'blijven' is ook veel leuker dan mooi te blijven liggen, hihi. Ik begrijp
wel niet waarom ze dan een rood hoofd krijgt hoor....
Vandaag trokken we echter naar de Donk in Oudenaarde voor onze waterdoop. Toen
de trainer zag dat het aan mij was, begon hij al te lacht, nou ja.
Dan heb ik hem maar eens flink op zijn nummer gezet en ben flink
overgezwommen(zonder de baksteenslag zoals Ingrid het zegt)
Apport na het schot heb ik dan ook maar op mijn sokken gedaan.
En toen....had ik er genoeg van.
Dus het zoeken van de apport tussen de struiken interesseerde me niet meer. De
boom die al mijn voorgangers hadden gemarkeerd was veel interessanter.
Al bij al is het baasje heel tevreden, en daar doe ik het toch voor.
Verder ben ik gisteren ook nog bij een mevrouw op een tafel moeten gaan staan.
Kambeurt, pedicure, wasbeurt enz. Volgens het baasje ben ik daar ook heel flink
geweest. Ik heb zelfs niet gereageerd op dat stukje poedel dat begon te grommen
naar mij.
Ik ben nu wel heel zacht en veeeeeeel witter maar deze morgen heb ik toch al
een poging gedaan om daar iets aan te doen, hihi.
Gisterenavond
geen bericht op het blog . Het is een rariteit maar dus nog gebeurd. Het
baasje had afgesproken met nog twee oudcollegas van te gaan kwissen.
Eén van de
collegas de Joris woont in Jeut, voor de mensen in de streek, de andere mensen
zeggen daar Koningshooikt tegen, bekend van de fabriek van de autobussen Van
Hool en van de kwis in t Lammeke
Het is al
verschillende jaren dat ze daar deelnemen aan de kwis, die dan ook nog eens
georganiseerd wordt door een nog exer oud collega Den Theo.
En zo
begonnen Joris, Cis, Jan en Dirk aan hun rush naar de overwinning, die er
spijtig genoeg niet kwam dit jaar. Een tweede plaats was de hunne !
De ploeg
die de andere jaren telkens juist achter hen kwam had blijkbaar een paar extra
kwislessen gevolgd of goed de sport uitslagen en wedstrijden gevolgd, de
actualiteit op de voet gevolgd en ook wat meer muziek gehoord dan de
madeleinekes, de ploeg van ons baasje & co
Die naam
van hun kwisploeg is dan weer een aanduiding naar La Magdeleine, ons dorp in de
Charente waar Cis en Joris haast elk jaar ons voor enkele dagen komen bezoeken.
Ze namen
met de eerste drie vragenreeksen een perfecte start met een duidelijke
voorsprong op de latere winnaars. Bij de vierde vraag, over Europese voetbal
derbys, deden de Scandinavische en Russische ploegen de ploeg de das om. Alle
Scandinavische ploegen waren bij hen omgewisseld en ook de Russen en Wit-Russen
stonden niet op hun plaats. De Madeleinekes waren hun kop positie kwijt en het
kwam niet meer goed
Toch kwam
het baasje met een originele prijs thuis. Een metalen wandbord die eigenlijk
een winkelbriefje is. Je kan daar door middel van pijltjes te verplaatsen
aanduiden wat je volgende shopbeurt van de winkel dient mee te brengen. Het is
weliswaar en français maar dat kan hier ten huize de pret niet bederven.
Binnen
twee weken hangt dat bord al aan de La Magdeleinse muur en de pijltjes gaan
goed gebruikt worden, er gaan geen zaken als boter, melk en eieren meer
vergeten worden als we naar de SuperU gaan winkelen !
t
Vrouwtje was wel opgetogen over de gewonnen prijs. Zelf vond het baasje het ook
zeer origineel en geen van het hoofdbestuur heeft het in België ooit gezien .
Deze
voorgaande uiteenzettingh was eigenlijk de verontschuldiging waarom er gisterenavond
geen laatavond bericht meer was verschenen
Gaat de
lente nu toch echt doorzetten ? Volgens de weermannen te lande en er buiten
blijft het nog een tijdje boven de twintig graden de volgende dagen.
Aan onze
boom voor de deur, een Japanse kerselaar van zon vijfendertig jaar oud, zal
het niet liggen. Die staat in al zijn glorie mooi te zijn en is één grote roze
bloementuil bij het binnenkomen van het dorp.
Voorlopig
hebben we geen melding van nachtvorst uit de Charente. Dat hebben we wel in
gedachten omdat we vorige week toen we daar vertrokken een dertigtal
bloementuilen aan fruitbomen in bloei hadden. Vorig jaar is het fruit op niets
uitgedraaid wegens nachtvorst. Het fruit dat we in 2012 konden oogsten was niet
de moeite om de ladder uit de stalling te halen !
Dit jaar
hebben we dan weer hjet geluk dat door het koude voorjaar alles later op het
seizoen komt en er nu veel minder kans op nachtvorst is, maar één nacht is
genoeg om een ganse oogst te doen mislukken !
Lucy en
Heros hebben er ook weer een hobby bij Duiven die in de hazelaar in de tuin
komen aanvliegen het leven zuur maken door er naar te springen (wat nutteloos
wegens te hoog) of te staan blaffen (waar de duiven zich niets van aantrekken).
Maar zij hebben er hun bezigheid mee. En de bazen amuseren zich met de
capriolen van het tweetal. Ook Belle en Hera kunnen niet begrijpen dat die twee
zich daarover druk maken.
Met het
ontstoken linkeroog van Lucy gaat het alsmaar beter. Er is nog weinig merkbaar
van de ontsteking en de pupil reageert nu ook terug normaal op licht en donker.
We realiseren ons nu dat het toch wel geen uitstel had geduld en dat we goed en
snel hebben gereageerd door alles in het werk te stellen om te weten wat er
gaande was met onze kleine meid.
Via deze
weg nogmaals dank aan alle drie de behandelende dierenartsen voor de vakkundige
diagnose en behandeling.
Want dat
cadeautje van daarstraks is wel een bedankje waard.
Deze
middag telefoneerde Johan van de kippenkraam naar het baasje met de vraag of
wij interesse hadden in een grote bak drumsticks van kip ? Het was allemaal
vers materiaal dat was klaargemaakt met kruiden en al maar een verkeerde
bestelling was !
Voorgebakken
kip voor op de BBQ lusten wij Drentjes altijd wel. En het kwam goed aan als
voorraad, om volgende maand mee naar Frankrijk . Daar gaat het tijdens het
verlof onze dagelijkse portie vlees worden bovenop de brokken.
Samen met
het gesteriliseerde everzwijn en herten vlees gaan we weeral geen hongerseizoen
tegemoet. Het baasje durft wel eens zeggen dat wij rotverwend zijn. Iets wat
wij in koor tegenspreken !
De ganse
namiddag en avond is ons baasje met dat kippenvlees in de weer geweest. Eerst
diende dat sterk gekruide vel verwijderd te worden. Te zout zegt het baasje, hij
kan wel tweemaal uit zijn warm bed komen om ons te gaan laten drinken als we al
dat zout en kruiden naar binnenspelen. Dan heeft hij de drumsticks gekookt en
de botjes er uit gehaald.
Hij heeft
het vlees dan ook nog eens met een vervaarlijk uitziend groot mes dat zelfs een
naam heeft, een demi-chef zegt het baasje daartegen, klein gesneden en
verpakt in bakjes van vierhonderd gram. Honderd gram per hond per dag wil dat
zeggen.
De helft
steekt al in de diepvries en morgen voormiddag wachten nog zon twintigtal
bakjes om ingevroren te worden.
Nogmaals
een hele dikke merci Johan voor de lekkernij die we vandaag van je kregen
Onze baas
kan een stukske overdrijven, maar dat wisten jullie zeker al heel lang.
Meestal
doet hij het niet als het over ons gaat, dan is het de waarheid en niets dan
de waarheid. Maar dinsdag toen hij met Lucy en haar linkeroog van hot naar her
aan het rijden was om de best mogelijke zorgen voor haar te krijgen, heeft hij
toch wel wat overdreven.
Hij
schreef toen dat hij in de dierenkliniek Sanimalia in Diepenbeek een vol
winkelkarreke medicijnen had meegekregen. Achteraf bekeken bleek dat toch maar
een héééééél klein winkelwagentje te zijn !
Vandaag
heeft hij eenfoto genomen van de
vracht medicijnen die ons Lucy elke dag meermaals toegediend krijgt.
De partjes
smeerkaas van de koe die lacht of La vache qui rit is dan wel geen
geneesmiddel maar hier ten huize wel hét geschikte middel om onze roedel pillen
te voeren.
De
antibiotica pillen gaan er dus bij Lucy dus heel vlot in. De andere drie
roedelleden zitten daar dan in een kringetje rond, in de hoop dat ze zelf ook
een deel kaas krijgen.
Met de
oogzalf gaat het nu ook best makkelijk om toe te dienen. Dat was woensdag ook
nog een gevecht in regel van twee bazen tegen één Drent om die zalf te krijgen
waar ze hoorde te zijn.
De
oogdruppels is een ander verhaal, dat dien je in het oog te laten vallen en
daar is Lucy het helemaal niet mee eens. Ze heeft al overal druppels op
gekregen, haar schedel is al nat geweest, net als haar neus, het tapijt tegen
de grond zal ook al geen oogziekte meer krijgen, net als het hemd en de sweater
van het baasje ! Overal zijn al druppels gemorst alleen het oog heeft nog geen
halve druppel gezien.
In de
dierenkliniek kreeg ons baasje te horen het is een pittige tante nu weten wel
waarom ze daar die uitdrukking gebruikten.
Maar het
gaat goed met onze Lucy, ze is vinnig en het linkeroog ziet er al terug veel
beter uit. Volgende week woensdag volgt er nog een evaluatie en dan zijnwe terug volledig zeker dat het goed komt.
Want het was best wel een hevige ontsteking volgens de dokters .
De
eigenaars van onze Lili schrijven wel niet zo dikwijls als Jeanny en Karin of
Hilde , maar toch zijn ze even veel bezig met hun fijne hondje.
Dinsdag is
het baasje nog tweemaal op enkele honderden meters langs hun deur langsgekomen
in Genk toen hij Lucy terug ging ophalen in de dierenkliniek te Diepenbeek.
En het was
alsof Carine Lilis vrouwtje het aanvoelde , wan t bij thuiskomst lagen er drie
fotos van Lili (nu Lou genoemd) in onze mailbox.
Daarstraks
had ons baasje nog telefonisch kontakt met Carine en die stuurde ons prompt nog
een foto door.
Voor de
mensen die de laatste dagen meermaals informeerden hoe het ging met ons
allerkleinste,hierbij enkele heel
recente fotos.
Duidelijk
is te merken, we moeten ons geen zorgen te maken over ons kleintje.
Het
waren drukke dagen sinds vorige week woensdag toen we van Frankrijk terug naar
Vosselaar kwamen. Zelfs de normale blogberichten moesten er enkele malen aan
geloven ! En als dat gebeurt dan is het ECHT druk .
Buiten
de voorziene drukte kwam er dan ook nog eens het ontstoken oog van Lucy
bovenop.
Gisteren
avond was het ook weer van datte Het baasje diende de Masjebashi terug naar de
garage te brengen na een foutje dat maar bleef aanslepen en telkens de kop
terug opstak. Ook de winterbanden gaan eraf en krijgen enkele maanden rust. En
voor het hoofdbestuur vertrok voor een avondje met een ex-collega van t baasje
hadden we ook nog een wandeling tegoed.
Ondertussen
was er dan ook nog eens een bericht uit Roosteren in de mailbox gevallen. Daar
moest toch wat over uitgeklaard worden.
Ons
baasje kwam eens te meer gewond aan. Dat had alles te maken met hoe zwaar
beladen hij binnen kwam. Twee honden aan de lijn in één hand, tussen armen en
borst een bakje met stokrozen geklemd en in de andere hand een bakje met
tomatenplantjes. Als die twee honden aan de lijn dan hun familieleden zien
willen die daar naartoe en dondert dat bakje stokrozen uit zijn armen tegen de
grond. Uiteraard wil t baasje dat verhinderen en krijgt hij de scherpe rand
van dat bakje op zijn andere hand Resultaat bloed op den dorpel !
We
dienen ook nog te vermelden dat één woord anders dient te worden gelezen,
gisteren moet je lezen als eergisteren
Belle
& co
Familiebezoek
volgens de Cartouche & Lennaert familie.
Een
bewogen dag, deel 2.
Gisteren was een bewogen, belangrijke, historische en heftige dag, en
dan om verschillende redenen. Het complete kennel Aent Grotenhoutbosch,
nummer 12111, FCI nr.: 111/2012 kwam op bezoek, om zoals dat zo
mooi heet de banden te verstevigen. Eerst verschenen Jago en Tante
Hadise. De rest van het roedel liet een tijdje op zich wachten omdat ome Faes
met zijn snelle, Mitscha..Mitsibitsi uhh rood gevaarte op 4 wielen, de snelste
route via Hasselt, terug naar Vosselaar, naar Roosteren had gekozen. De oorzaak
hiervan was niet zo leuk en ik zag toch wat bezorgde blikken. Uiteindelijk zag
ik mams Hera, oma Belle en ome Heros terug. Het was een gefriemel en gesnuffel
van jewelste en JP maakte een onhandige manoeuvre met het hek en met zn allen
stormde we de straat op. Dat was harstikke leuk, maar niet echt de
bedoeling. Na wat stemverheffingen van de verschillende baasjes werd het roedel
toch tot de orde geroepen en gingen we daarna eens flink door de tuin
rausjen. Vrouwtje had angstvallig haar tulpjes beschermd met 2 zware stoelen
en vanmorgen constateerde ze tevreden dat nog alle tulpen rechtop stonden.
Zusje Lucy was er niet bij en de oorzaak hebben jullie in Een bewogen dag,
deel 1
kunnen lezen. Persoonlijk vind ik dat heel jammer, want het is me nog nooit
echt gelukt om eens een momentje met haar alleen door te brengen en te ravotte.
De ene keer zat paps dr steeds met zijn dikke neus tussen, en de andere keer
had zij meer oog voor mijn broer Lando. Ik weet niet of mams me nog
herkende maar ik deed heel erg mijn best om indruk te maken op haar. Hoewel
mijn kop groter en breder is dan die van haar zie je toch wel dat zij echt mijn
moeder is. Paps en ome Heros zullen nooit goeie vrienden worden, maar
behalve een flinke scheld- en grommelpartij is er niets gebeurd. Steeds als Ome
Faes in de buurt komt van die Holländers heeft hij bloed aan zijn handen,
niet figuurlijk maar letterlijk. Onduidelijk is wat er gebeurd is, maar er is
niet gebeten. Ome Faes en tante Simonne hadden tomate Russe en stokrozen uit
Frankrijk meegebracht voor vrouwtje. De stokrozen hingen een beetje slap, maar
vrouwtje dacht dat de lange reis in de auto vanuit Frankrijk, met 4 drenten en
een koebeest misschien daarvan de oorzaak was. Vanmorgen ging ze weg voor een
boodschap en zag ze een lang spoor aarde op de weg liggen, en bij nadere
inspectie ontdekte ze stukjes blad van de stokroos! Stja, misschien verklaart
dat het bloed, de luide GVD, en de ogen van JP die alle kanten oprolde ..we
zullen het nooit weten.
Paps die ouwe gek, had maar voor één hond oog, en dat was mijn mooie oma
Belle, de naam zegt het al. Maar hij had dikke pech, er viel niets te vrijen
gisteren.
Na een tijdje kwam het bevrijdende telefoontje over Lucy en is ome Faes
haar snel gaan halen. Gelukkig viel het nog allemaal mee, maar moet ze toch een
paar dagen flink aan de dope.
Moe maar voldaan is weer iedereen naar het belgenland vertrokken en goed
thuis aangekomen. Wat voor mij is achtergebleven in de tuin zijn de vele
geurtjes en spoortjes van mijn grote familie.
We hebben
een bewogen dag achter de rug gisteren. Nu zullen er zo wel meer geweest zijn,
zoals ene Willem Alexander die er een koningschap aanoverhoudt en ene Beatrix die terug een
prinses(je) wordt. Maar wij hielden er alleen achteraf de zekerheid aan over
dat we gepast hebben gehandeld want het was erger dan het leek met het
linkeroog van Lucy.
Gisterenochtend
merkte het vrouwtje dat het wit van het linkeroog van Lucy rood was. In eerste
instantie was de conclusie och weer een adertje gesprongen door haar wild
spelen of ergens tegenop te knallen Dat hebben we enkele maanden geleden nog
eens gehad toen we in Frankrijk waren en de dierenarts heeft haar toen
terramycine oogzalf meegegeven wat dus geen lap hielp omdat dat rood uit zichzelf
wegtrekt. Maar het baasje was toen weeral gerust in dat klein ding.
Ditmaal
was het toch niet zo, omdat er nogal wat prut in het oog zat en ze het oog niet
volledig opende zoals anders. Dus telefoontje naar Hoogstraten en om tien uur
dertig hadden wij afspraak.
Na
onderzoek daar door Sarah en Aline werden we doorverwezen naar dr Capiau omdat
onze dierenarts waar we normaal voor PRA-onderzoek gaan met verlof was. Dus
trokken ons baasje en Lucy naar Hasselt naar de fonkelnieuwe dierenkliniek
Sanimalia waar ook onze dr Nelly werkt.
Màààààr
wij hadden ook in de namiddag afspraak in Roosteren bij Cartouche en Lennaert
en dat was eventjes aanpassen met deze onvoorziene omstandigheden.
Omdat dr.
Capiau nog aan het opereren was is Lucy dan daar gebleven en is het baasje
ondertussen t vrouwtje en Belle, Hera en Heros gaan ophalen om toch nog maar,
hetzij laat, naar Roosteren te trekken.
Het
weerzien met de familieleden Hera/Cartouche en Hera/Lennaert was weer al een
tijdje geleden en was best plezant. Dat genegenheid tussen Heros en zijn
schoonbroer Cartouche zal nooit hartelijk zijn, en de baasjes hebben hen dan
ook wijselijk uit elkaar gehouden.
Rond zeven
uur s avonds kwam dan het telefoontje uiyt Hasselt dat we Lucy terug konden
komen ophalen. Nu is de afstand Roosteren/Hasselt veel korter dan
Vosselaar/Hasselt en achteraf zijn t baasje en Lucy terug de rest van de
familie gaan ophalen in Nederlands Limburg.
Maar het
is zoals we gisterenavond al schreven, een geluk dat we gepast gereageerd
hebben en dat we de gepaste dierenartsen bij de hand hadden want onschuldig is
de ontsteking op Lucys oog helemaal niet.
Het baasje
heeft in de dierenkliniek wat hij noemt nog een winkelkarreke medicijnen
meegekregen waar Lucy binnen enkele dagen weer de oude gaat zijn.
Met Lucy
alles zo goed als mogelijk kan, dank zij de goede zorgen van dr. Dierenartsen
Aline Verschueren in Hoogstraten en Dr. Nelly Mols en dokter dierenarts
Oogspecialist Valerie Capiau in de dierenkliniek Sanimalia in Diepenbeek.
Na het
onderzoek bij Aline bleek er meer aan de hand dan een gesprongen adertje.
Ik ben dan
met bekwame spoed (hopelijk heeft de GPS alle flitsers aangegeven) richting
Hasselt gereden waar Lucy is opgenomen. Dr. Capiau was bezig aan een operatie
en heeft Lucy dan later behandelt, vooraf heeft Nelly wel de eerste
vaststellingen gedaan en de eerste noodzakelijke zorgen toegediend.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
