Voorbeeld van een groot hotel in Dunedin, alleen in de steden vindt men hoogbouw.
Nieuw-Zeeland
land van de lage wolken
11-02-2007
Intermezzo: over het eten
Het eten? Dat is in één woord verrukkelijk! Zowel qua kwaliteit, als hoeveelheden en ook qua samenstelling absoluut superieur aan het eten in Europa. Natuurlijk kun je niet volledig vergelijken, maar het is toch zo dat je er alles kunt krijgen zoals bij ons en ze hebben ook nog andere specifieke groenten die ik hier nog nooit in de winkels gezien heb, zoals Silber beet, die als salade maar ook gestoofd gegeten kan worden. Laten we beginnen met het begin van de dag: het ontbijt. Zowel in de hotels als de motels en de café's kun je overal kiezen tussen gewoon ontbijt en stevig ontbijt. Wij wisselden om de dag af. Altijd wel fruitsap, dikwijls vele soorten, zoals bij een engels ontbijt, ook tomatensap ontbrak niet. Dit laatste was zoet in tegenstelling tot de zoute variant van hier en vond ik , eerlijk gezegd héél lekker. Bij een gewoon ontbijt hoorde er ook toast bij met boter en jam en/of marmelade ,verschillende soorten, zelfs in de kleinste gelegenheid. Je toast kon je zelf toasten of roosteren aan een buffet. Bij dit ontbijt hoorden ook diverse soorten flakes en muesli en andere bij, alsook vers fruit, gecondenseerd fruit, noten en melk of youghourt. Soms waren er ook piepkleine muffins bij of scones. Voor het andere ontbijt kon je kiezen, benevens toast met boter en jam, had je de keus tussen 2-3 gepocheerde eieren dikwijls met een garnituur van sla en tomaat, of worstjes en gebakken ham, of ook nog pannekoeken met maple siroop. Alles even lekker, de ham van veel betere kwaliteit als hier en de worstjes.......mmmm, erg lekker. Ik hoorde later dat ze daar nooit gemaakt zijn van varkensvlees (?) maar dat ze daar hun overschotten aan lams-schape-en rundsvlees in verwerken. Er is maar één tegenslag op gebied van eten en dat is hun onvermogen om straffe koffie te zetten (op het zuid eiland). Na een tijdje stapte ik op thee over en die was een stuk beter en sterker dan de koffie. Voor de lunch, als we die al nodig hadden na zulk festijn vroeg in de morgen, kochten we meestal broodjes voor onderweg. We dienden ons dan wel te haasten want alle lekkere dingen waren meteen uitverkocht zodat iets tegen de middag gaan zoeken alleen maar wat chips en nootjes opleverde. Overal kun je daar belegde broodjes kopen of warme of op te warmen broodjes, waar van alles tussen kan zitten. Zoals bvb in de tankstations, vooropgesteld dat die er waren, maar ook in andere soorten winkels die voeding verkochten. Zo heb ik er eens een heerlijk broodje gehad met spinazie en zalm tussen, werkelijk subliem. Het avondeten, zoals ik al eerder zei, begint vroeg nl zes uur tot negen uur en als je geluk hebt of in een meer toeristische stad(je) bent, dan kun je tot 9.30 nog bestellen. Na dat uur kun je alleen nog fish & chips krijgen, als er tenminste zulk een winkel in de buurt is. Op het zuid eiland zijn we toch twee maal terecht gekomen in een stadje waar niks meer open was iets na half tien. Ik moet er wel bijzeggen dat wij daar gedurende hun zomervakantie en ook nieuwjaarsweekend waren. In een hotel wordt je gewoon bediend, je krijgt een menu waaruit je kan kiezen, soep en voorgerechten, hoofdmenu en dessert. We kregen wel al eens vreemde reakties wanneer we, zoals thuis, een soep èn een hoofdgerecht bestelden ineens, maar alhoewel de porties behoorlijk groot waren, zagen we er geen graten in. Pas veel later ontdekten we dat het de gewoonte is, eerst het voorgerecht te bestellen en als je dan nog niet genoeg hebt een hoofdgerecht of dessert. Als je in een motel bent, heb je wel een eigen keukentje en kun je in principe je eigen kostje koken, maar dat was voor ons niet doenbaar omdat we overdag te veel te doen hadden. Daarenboven zijn er op de meeste plaatsen wel restaurants, waar dan meestal bijna de hele omgeving tesamen kwam. Het is hier dan de bedoeling je aan te bieden bij de " waitress" die ofwel direct een menu in je handen duwt, je bestelling opneemt en afrekent en je dan met een nummertje op een staander naar een tafel stuurt waar je dan op je eten wacht, ofwel je direct een nummertje geeft en je naar een tafel stuurt, waar je dan wacht tot de keuken ver genoeg is om je bestelling op te nemen. Het leuke is dat je op die manier al eens met vreemden aan tafel terecht komt, te weinig tafels en te veel volk voor de wachttijd, waar je dan een gezellig babbeltje mee kunt doen. Zo zaten wij in Haast aan tafel met een italiaans koppel waarvan de man perfect engels sprak en de vrouw frans en onze tongen sloegen bijna in de knoop met al die verschillende klanken en woorden. Intussen probeerde ik ook iets van het italiaans dat ze onderling uitwisselden te begrijpen. Wij kregen eerder eten dan zij, maar we boden hen aan mee te doen en zij deelden hun bier met ons. Echt plezierig, we zijn hen zelfs later nog drie keren tegengekomen bij de volgende bezienswaardigheden in dat gebied. Als soep kun je meestal "chowder" krijgen, dat is een hele dikke soep meestal met flink wat brood, maar andere soorten soep heb ik nauwelijks gezien. Toen ik thuis kwam, is het eerste dat ik gemaakt heb, groentenbouillon met ballekes en vermicelli, dat had ik echt gemist. Het hoofdmenu bestaat uit vlees of vis, groenten gestoofd of salade, en chips of soms rijst. Je bord is meestal bomvol, groenten en chips onderaan, bovenop liggen dan minimum twee enorme stukken vlees of visfilet. Het vlees kan runds- varkens-lams of schapevlees zijn, altijd zijn de hoeveelheden zeer groot en de kwaliteit perfect. Ik schat de hoeveelheid vlees in een gemiddelde portie op 400 gram per persoon. Ook in de winkels zie je hetzelfde, de hoeveelheid die verkocht wordt is minimum twee maal zoveel als bij ons en dan nog aan de helft van de prijs die wij moeten betalen. Voor de vis is het ongeveer hetzelfde, maar de soorten zijn anders dan hier, ik heb geen kabeljauw gezien bvb, maar meestal de vangst van de dag en dit zowel aan de zee als in het binnenland (aan een meer). In het algemeen vond ik het vlees beter dan de vis, maar mijn echtgenoot bestelde ook geregeld mossels, oesters of St Jacobsschelpen die daar ook veel goedkoper zijn. De mossels bvb zijn hun plaatselijke variëteit , veel groter als de onze en met bijna fluorescerend groene schelp. Naar het schijnt zijn ze ook veel lekkerder (zegt mijn man als mosselliefhebber).
Op gebied van drank kunnen we niet zo veel zeggen. Er is overal wijn te krijgen, maar we hebben er geen gedronken. In NZ verbouwen ze zelf wijn , onder andere in het gebied rond Blenheim (zuid eiland) maar andere soorten zijn ook te koop. Wij hebben meestal bier gedronken. We hadden gehoord dat de belgische bieren er niet te krijgen waren en dat hun eigen bier op niet veel trok. Wij hadden echter een andere indruk, hun bier Max Gold is een heel behoorlijk biertje en we vonden ook Heinken, Hoegaarden en Duvel op hun menukaarten en in de winkels. Bij het eten krijg je altijd gratis een grote kan plat water met ijsblokken of anders staat er wel ergens een theepot waarvan je kan tappen. Je kunt er ook alle frisdranken krijgen met uitzondering van spuitwater. Ze hebben er wel "water with bubbels" maar dan altijd met een vruchtensmaakje erbij en mierezoet . Van hun desserten ken ik vooral Pavlova. Dit is een gerecht gemaakt met eiwit en suiker, dat heel veel geduld vraagt om het te maken en dat dan in een zeer licht opgewarmde oven gezet wordt om te bakken, op te stijven eerder. Het wordt meestal opgediend met geklopte slagroom en vers fruit, werkelijk "delicious". Pavlova was een Russische ballerina die zich alleen door haar minnaar liet verleiden met dit gebak. Misschien een idee voor Valentijn, heren?
PAVLOVA (wie interesse heeft in het recept, vraag maar)
Zilvervaren: wordt beschouwd als symbool van NZ- wordt verwerkt in allerlei gadgets.
De foto's hierboven geven de acht eerste sites van de geotoer weer. Ook de boulders behoren tot de geologische eigenaardigheden van deze streek, zie afbeeldingen bij de vierde dag.
