Vlindertje van het jaar op Bernerhof was dit jaar ongetwijfeld het scheefbloemwitje. Tot 2 jaar geleden een nobele onbekende. vorig jaar. Vorig jaar dook dit beestje voor de eerste keer op in Bernerhof. Dit jaar kwamen ze zo'n 30 keren op de foto, vermoedelijk waren ze er dus nog veel frequenter. Dit is een mooi voorbeeld van hoe een vlindertje jaar na jaar naar het noorden opschuift om zijn leefgebied te vergroten! Ze doen het goed in ondertussen meerdere provincies in België (Antw/ Vl. Brab/ Lim) en ze steken nu ook al de Schelde over richting O-Vlaanderen. In Nederland zijn ze ook reeds uitgezwermd van Limburg naar Gelderland. Nog steeds niet overtuigd dat er iets aan de hand is meneer Trump ?
't Is weer voorbij, die mooie zomer. Als ik het goed heb was het Gerard Cox die dit ooit zong. Juist daarom is het nu het moment om, als ze er nog zijn, te genieten van hun gezelschap. Dan heb ik het over de fladderaars en zoemers die de bloemen extra opvrolijken. Want dra komen de herfststormen en de nachtvorsten er aan. En dan is het ook weer voor een ganse winter gedaan. Gedaan met het gefladder en gezoem van bloem naar bloem.
Wie zei ooit dat geel of oranje niet samengaan met lila of roze? Nu vind ik dat de onderstaande combinatie er toch best mag zijn. En de distelvlinder is het allemaal om het even, als er maar nectar te vinden is. Wie vindt dat dit echt niet kan heeft pech want ik verander er niets aan. Volgend jaar terug van hetzelfde en wie niet akkoord is kijkt maar naar de andere kant! En diegene die van de Helianthus niet vrolijk wordt heeft dringend hulp nodig!
Volgens de planning zou je op de bovenste foto een zicht-as moeten hebben vanaf het terras aan de veranda dwars over de vijver naar de tuinbank en omgekeerd. De Miscantus grassen houden daar zo hun eigen mening op na. Ze zaaien zichzelf kwistig uit en beginnen heel de oeverzone rond de vijver in te palmen. Nu zie ik graag Miscantus maar ik zou toch nog graag iets van de vijver zien ook. En dus staat in september een grote groene veldslag gepland om het landschap terug een beetje open te krijgen.
En zo is een mens constant bezig met allerlei geplande en ongeplande klusjes in de tuin. Gisteren heb ik een ganse namiddag staan hakselen in de oude bosborder en straks volgt er nog een ritje naar het containerpark om de te dikke takken en stronken af te voeren. Nu vind ik hakselen niet de meest sexy job die er is, anderzijds is zo'n hakselaar toch een mooie uitvinding!
En ken je nog een mooie uitvinding voor de tuin? Ik wel, de combinatie tuinzetel met een drankje!
Vandaag 32°, maar niet aan de oude bosborder. Onder de schaduw van enkele statige dennen, een moerascypres en de eikenboom blijft het daar heerlijk koel. De make-over van dit stukje tuin gaat verder. Vorige week heb ik mezelf echter een weekje verlof toegekend. Als bijna iedereen een week in Spanje of Turkije op zijn/haar luie krent gaan zitten mag ik dat ook. Ik vind het alleen veel prettiger om dat hier te doen. Geen stress met stakende luchtverkeersleiders of defecte transportbanden waardoor je ginder midden in de nacht aankomt zonder bagage. Nee hoor, met zulk weer als de afgelopen dagen is het hier ook best leuk! En de Berner pluchebollen vinden het ook goed zo.
Deze week gaan we d'r terug invliegen. Alhoewel, vandaag misschien nog niet. In mijn levendige fantasie is er een (fictieve) staking van de veerdiensten in Griekenland en geraken we niet op de luchthaven. Het verlof zal noodgedwongen een dagje langer moeten duren. Als dat niet erg is! Vergeet niet tijdig iets te drinken!
Zeggen dat er geen vlinders waren dit jaar is waarschijnlijk wat kort door de bocht maar sommige soorten schitterden door hun afwezigheid. Anderen deden het dan juist weer wel zeer goed. In onze buurt zijn bvb. de distelvlinders dit jaar bijzonder talrijk.
Sinds een goeie week evenwel is het hier terug een gefladder van jewelste. Langs alle kanten zie je atalanta's, koolwitjes en distelvlinders door de lucht dwarrelen. Het oranje zandoogje is nu over zijn hoogtepunt maar ik heb er nooit zoveel gezien als dit jaar. Idem voor het scheefbloemwitje dat nu wel echt aan het doorbreken is. Ik weet niet hoe het in Nederland gesteld is maar in Vlaanderen zijn ze vanuit Limburg momenteel Antwerpen en Oost Vlaanderen aan het koloniseren! En dan hebben we nog éénmalige bezoekers gehad zoals de kolibrievlinder of de kleine parelmoervlinder.
Elke dag lopen we hier eens met het fototoestel door de tuin. Steeds een verrassing wat er voor de lens komt en het leuke is dat je er niet voor in de file moet gaan staan!
Het ziet er een leuke dag uit vandaag. Het zonnetje schijnt, niet te warm en niet te koud en de wind is ook uitgeraast. Straks kunnen we waarschijnlijk nog eens genieten van de libellen en vlinders. Die arme beestjes hadden het gisteren niet gemakkelijk. Buiten een enkel moedig koolwitje was er dan ook niet veel te bewonderen op "Bernerhof international Airport".
Werk is er altijd in de tuin maar vandaag even niet. Straks komt er visite en vanavond gaat de BBQ aan. Een tuin dient ook om van te genieten en dat wordt soms al eens vergeten!
De kat van de buren lag nog eens te soezen in één van mijn borders toen onze jongste Berner passeerde. Geen Tom & Jerry taferelen hier! Onze woef wil met iedereen graag vriendjes worden en de kat in kwestie denkt dat hij een hond is! Dat leverde dit mooi toevals fotootje op.
Vanaf heden zal mevrouw Q. de meeste taken overnemen van haar voorgangster mevr. L. die in september 14 wordt en stilaan aan rentenieren begint te denken. Mevr. Q. zal zich bezig houden met de dagelijkse leiding van Bernerhof. Dat betekent bezoekers ontvangen, de kippetjes begeleiden van het dagpark naar het nachthok en omgekeerd, de grasrobot bijsturen, af en toe achter een duifje zitten en nog veel meer. Uiteraard zijn in deze drukke agenda een paar gaatjes voorzien om een dutje te doen. We wensen mevrouw Q. veel succes met haar nieuwe carrière!
De vlinderstruiken bloeien al heel de zomer. Tot nu toe mankeerde er echter iets in het plaatje: de atalanta. Normaal één van onze meest voorkomende zomergasten uit vlinderland. De hete zomer van vorig jaar was rampzalig voor hun rupsjes. De brandnetels waar ze normaal van leven verschrompelden bijna allemaal van de droogte waardoor de rupsjes de hongerdood stierven. En nu de kalender augustus aanduidt zijn ze er ineens toch nog. Ze fladderden gisteren vrolijk rond de vlinderstruiken samen met distelvlinders en koolwitjes. En ik heb nu een hoekje met brandnetels staan dat extra water krijgt indien nodig. Sommigen vinden me rijp voor psychiatrie. Ik weet wel beter, en jullie nu ook!
Tijd om even rond te kijken wat de grote hitte van vorige week met de tuin heeft aangericht. Op het eerste zicht valt het nogal mee maar toch is de tuin er niet ongeschonden uit gekomen. Het gazon heeft dorre plekken maar gelukkig niet zo erg als vorige zomer (toen duurde het wel veel langer). De lelieknoppen waren echt verbrand (zie 2 dagen geleden) maar waar ik echt moedeloos van word staat (of stond) in de voortuin. Tot vorig jaar stonden daar buxushaagjes naast het tuinpad maar die werden geteisterd door een Chinees motje. Weg buxus, welkom Ilex crenata ! Nu is die Ilex ook niet echt goedkoop en deze is nu voor twee derde verbrand en kaal geworden ondanks water bijgeven elke avond. Wat we nu gaan verzinnen weet ik nog niet, de goesting is effe over.
We moeten niet klagen van te koude dagen deze zomer. Of de temperatuur op zich correct is weet ik niet maar rond 4 uur deze namiddag stond de thermometer, in de schaduw, noordkant huis, op 45°. Diezelfde thermometer hangt hier reeds 25 jaar en ik heb het ding nooit boven 39.5° weten uitkomen. Rekord gebroken dus, en geen klein beetje.
Deze voormiddag was het een komen en gaan van libellen rond de vijver. Na de middag was er geen eentje meer te zien, libellen houden dus duidelijk ook een siesta ! Ook in vlinderland was het heel stil. Alleen de honingbijen wisten van geen ophouden en zoemden vrolijk tussen de Perovskia's.
In de voortuin zit een manneke rustig van zijn pijpje te genieten. Normaal gesproken heb ik het zo niet begrepen op dergelijke individuen maar voor deze maak ik een uitzondering. Hij is namelijk van ijzer en wat CO² uitstoot betreft valt dit allemaal nog goed mee. Hij zit wel steeds naar de vijver te kijken in plaats van eens achterom naar de warmste border van de tuin. Hij is ook een beetje mensensschuw en wou niet op de foto. Je ziet wel nog net zijn hoedje onderaan de foto.
Als er een scheefbloemwitje bestaat zal er ook wel zoiets als een scheefbloem bestaan zeker? En inderdaad, de Nederlandse naam voor Iberis is scheefbloem. Het scheefbloemwitje legt hier zijn eitjes die later rupsjes worden die van de bladeren van de plant leven. Ho maar hoor ik je roepen, wordt dit weer zo'n verhaal zoals de buxusmot ? Voorlopig alleszins niet, het scheefbloemwitje is nog redelijk zeldzaam en dat kan je van de buxusmot niet zeggen. En als meesjes eitjes van gewone koolwitjes eten zullen ze deze ook wel lusten. En als wij dan niet met vergif spuiten gaan de meesjes niet dood en is er niets aan de hand ! Simpel toch ?
En als je goed kijkt zit er midden op de foto een totaal verhakkeld koolwitje tussen de bloemen.
Vandaag is het zover. We trekken de stekker eruit! Na 1 jaar het reilen en zeilen op Bernerhof gevolgd te hebben is het nu tijd om in schoonheid afscheid te nemen. Of toch niet helemaal, zoals reeds verteld, gaan we door op "bernerhofmacro" maar dan met een iets anders concept. Je kan ons nog steeds terugvinden op seniorennet maar dan wel onder de rubriek "fotografie". We gaan nog steeds fotootjes op het blog zetten over plantjes en beestjes die hier passeren maar we gaan geen planten meer bespreken zoals nu soms wel gebeurde. We gaan het verder proberen het luchtig te houden door korte tekstjes bij sommige foto's te zetten, enfin kom maar eens kijken zou ik zeggen.
Bedankt voor jullie gezelschap en ik hoop dat jullie mee de overstap maken.
O ja nog even iets over de actuele tuin! Gisteren schreef ik over het einde van de bloeitijd van mijn daglelies, alsof het geprogrammeerd was zijn nu de echte lelies (Lilium) in bloei gekomen, niet de eerste dit jaar, wel een soort die je zelfs in het pikdonker terugvindt door je neus te volgen, hemels! Die wou ik jullie niet onthouden, de geur kan ik er helaas niet bijdoen!
Ik heb gisteren de statistieken eens bekeken. Voor alle duidelijkheid, ik maak die niet zelf, dat doet de site "waarnemingen.be" voor mij. Alle diersoorten die ik afgelopen jaar heb gezien op Bernerhof zijn hier terug te vinden, bijna allemaal met één of meerdere foto's. Totaal aantal is 138 + de "Berners" want die zijn niet doorgegeven. Natuurlijk zijn het niet allemaal "wilde dieren" zoals op safari in Kenia of Tanzania maar toch ! Sommige waren echte juweeltjes !
De reden dat er zoveel soorten hier langs komen? Biodiversiteit, dit toont aan dat zelfs een klein lapje grond met wat water en zoveel mogelijk soorten planten als een magneet werkt op de dieren uit de wijde omgeving.
Een "echte" natuurliefhebber gaat waarschijnlijk z'n neus ophalen voor lelies en phloxen & co maar het bewijst wel dat een natuurlijke tuin geen wildernis hoeft te zijn. De boorden van de vijver laat ik grotendeels door moeder natuur opvullen, ik help en stuur weliswaar wat bij maar zo te zien zijn de kikkers en de libellen dik tevreden.
De laatste spriet onkruid krijg ik hier toch nooit weg ! Daar is +-2000m² iets te groot voor. Ik ben ook geen 20 meer en het moet nog leuk blijven ook. Maar toevallig binnengewaaid St Jacobskruid (bovenste foto) staat bij de meeste mensen op de onkruidlijst en vliegt er direct uit terwijl ik (en de vlinders) het een leuk bloemetje vinden dat bovendien nog lang bloeit ook.
Momenteel heb ik een soort witte Phlox in bloei staan die je overdag bijna niet, maar 's avonds van ver, kan ruiken. Gevolg, een hele resem nachtvlinders waarvan sommige best mooi zijn. Al eens gehoord van "groot avondrood"?
En de alpenwatersalamander was slechts één van de 3 soorten salamanders die we hier gezien hebben. En dan is er bij de insecten nog heel veel spul dat niet direct op naam te brengen is. en bijgevolg ook niet mee in de statistieken zit. Da's voor later, als we eens niets te doen hebben. Wanneer zou dat zijn ?
Kermit heeft het door! De lavendel wordt druk bezocht door allerlei vliegend lekkers. Rustig even de kans afwachten en dan plotseling toeslaan. Eens iets anders op het menu dan jonge waterjuffers.
Niet dat die niet lekker zijn of zo, maar jij eet toch ook niet elke dag hetzelfde? Enfin de bezoekers aan “Lavendel airport” zijn met deze gewaarschuwd!
En wat heeft het wereldkampioenschap voetbal met de tuin te maken? Wel, meer dan je op het eerste zicht zou vermoeden.
Gisterenavond ging ik na etenstijd nog een uurtje op het terras zitten met een drankje en een tuintijdschrift. Normaal duurt het geen 10 minuten of ik hoor een grasmaaier starten (liefst op benzine, dat maakt meer lawaai). Eerst eentje achter mij, dan eentje links en om in evenwicht te blijven nog eentje rechts. Niet dus gisteren, het bleef verdacht stil. Met dank aan de Portugezen en de Spanjaarden. Heerlijk toch, ik kon zelfs de vogeltjes horen fluiten!
En dan is België nog niet eens bezig. Ik verwacht wel veel lawaai op maandagnamiddag. Veel volk dat een half dagje verlof zal nemen om de Rode Duivels te zien spelen. En waarschijnlijk vooraf het gras gaan afrijden! 't Is niet omdat er een WK is dat het gras stopt met groeien!
En de avondspits gaat maandag ook heel goed meevallen. Zo heeft het WK zelfs invloed op onze luchtkwaliteit. Dat daar nog niemand een doctoraatstudie aan gewijd heeft?
In dit geval klopt het niet helemaal. In het gazon beginnen her en der bruine plekken te verschijnen, ook bij de buren. De zware onweders van vorige week hebben ons telkens links of rechts laten liggen. Nu sta ik ook niet te springen voor een plensbui die alles platlegt of hagelbollen als duiveneieren maar een mals buitje zou niet slecht zijn. Van duiven gesproken : de duiven die aan de vijver komen drinken moeten zich elke dag een ietsie pietsie meer bukken. In mijn gedachten zie ik er al eentje overkop gaan en in de vijver belanden! De duif in kwestie zou het wel overleven want op die plek is het water met moeite 10 cm diep !
Alleszins zit ik nu met het jaarlijks dilemma van gaan we nu sproeien of niet. Niet sproeien betekent een dorre vlakte die in september wel terug groen wordt maar dan zijn de honden 2 maanden hun relatief propere speelweide kwijt. Wel sproeien is natuurlijk niet zo ecologisch!
En toch heb ik gekozen voor scenario 2. Ik troost me maar met de gedachte dat het grondwater is en geen leidingwater. Die pomp die staat te draaien doet dat weliswaar ook niet gratis maar zijn CO2 afdruk is beperkt want ik maak de stroom met zonnepanelen. Flauw excuus, ik weet het. Maar ik kijk wel liever op een groene speelweide dan op een dorre vlakte.
Onze jongste Berner vond het alleszins heel leuk want die liep vrolijk rond onder de sproeier. Wat er gebeurde toe ze iets later naar binnen kwam laat ik aan jullie fantasie over!
Soms wou ik dat sommige dingen anders waren. Neem nu de tuin,elke maand word ik jaloers als ik in mijn tuintijdschrift naar de foto's kijk van de quasi perfecte tuinen die daar gepresenteerd worden. Blijkbaar bestaat er ergens een land waar geen onkruid bestaat, geen slakken en leliehaantjes die gaten in de bladeren vreten. Waar dat dan juist zou gesitueerd zijn word er nergens bij verteld.
Zelf heb ik het al lang opgegeven om de perfectie na te streven, het is toch een utopie. Zeker als je nog enkele viervoeters hebt rondlopen mag je al blij zijn dat je 's avonds nog een gazon overhoudt. Wat mij wel opvalt is, dat als je een foto van je eigen tuin bekijkt, er minder onkruid op staat dan er in werkelijkheid te vinden is. Ik ga niet zover te beweren dat er een soort automatische fotoshop op mijn toestel staat maar het effect is wel mooi meegenomen. Als je dan volgende winter die foto's nog eens bekijkt ben je de realiteit toch al lang vergeten en kan je nog eens nagenieten.
Dus daarom, laat die laatste spriet onkruid voor wat het is, neem je fototoestel en trek de tuin in.
Ik ben Roger
Ik ben een man en woon in de Kempen (België) en mijn beroep is jong gepensioneerde.
Ik ben geboren op 29/05/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tuinieren, fotografie, zeewateraquarium, modelbouw, ....
Bernerhof
