Beste blogvrienden, het rijmverhaal dat ik schreef van het dagboek van een kennis zijn voettocht naar Santiago de Compostella begint op datum van 28/03/2008.
Echte vrienden zijn speciale mensen die je alleen maar goeds toewensen. Waarmee je kunt lachen en huilen en als het even wat minder gaat een plek vindt om te schuilen.
Echte vrienden zijn eerlijk en oprecht doen niet aan geroddel, maken je niet slecht. Ze geven eerlijk hun mening, zonder je te kwetsen stellen geen gemene vragen, om je te testen.
Echte vrienden zijn er voor je, dag en nacht zonder dat er iets voor terug wordt verwacht. Ze laten je niet vallen bij de eerste tegenslag maar helpen je door een zware dag.
Jong of oud, dat is om het even een echte vriend, is 'n vriend voor het leven....
Als een vervolg op een boek.., Doen we ook aan recycling in het Leven. Verbrand geen oude delen.., Maar bewaar ze , heel je leven. Opnieuw creëeren en verbeteren.., Hergebruiken wat is geweest. Ervaring geeft de kennis.., Zodat het vervolg nog boeiender leest. Als je een hoofdstuk heb afgesloten.., En aan het nieuwe weer begint.., Is er altijd een *Rode* Draad.., Die ze aan elkaar verbindt. Er is een Basis .., Dat geldt voor ieder verhaal. Dat geldt precies zo voor het leven.., Als je het boek uit hebt.., Kan je hem weg leggen.., Voor lange tijd , of voor heel even..!! Je kan eindeloos blijven vervolgen.., Maar het vorige deel blijft bestaan. Het was de Basis..!! Het was het Eerste Deel.., En van daaruit ben je verder gegaan.....!!!
Begroet de mensen met een lach Geniet optimaal van elke dag Wees de persoon die andermans leven kleurt Blijf altijd jezelf wat er ook gebeurt Neem de tijd om na te denken Gebruik je hart om liefde te schenken Maak de juiste keuzes in je leven En plannen die je na kunt streven Leef je leven zoals je hart dat ingeeft Alleen dan kun je pas zeggen dat je leeft!
Ik heb een bericht geschreven Een bericht geschreven in een fles Die heb ik in de zee geworpen Met daarin een grote wens Ik zag hem nog een tijdje dobberen Meegaand met de golven mee En na een hele tijd staan kijken Zag ik hem niet meer Dat hij heel ver mag dobberen Langs alle landen heen Met die wens van vrede Liefde en vriendschap voor iedereen Met de wens op hoop Van een beter bestaan En met de wens van hoop Dat het ooit beter zal gaan En heb je zelf nog een wens Kijk dan goed uit naar die fles Zodat je er ook snel in kan doen Je eigen grootste liefste wens ...
Indien ik je dragen kon, over de diepe grachten van je gesukkel en je angsten heen, dan droeg ik je, uren en dagen lang.
Indien ik de woorden kende om antwoord te geven op je duizend vragen over het leven, over jezelf, over lief hebben en gelukkig worden, dan praatte ik met je, uren en dagen lang.
Indien ik vrede in je hart kon planten door geduldig te wachten en te hopen tot het zaad van vrede in je open brak, dan wachtte ik, uren en dagen lang.
Indien ik genezen kon wat omgaat in je hart aan onrecht, ontevredenheid en onverwerkt verdriet, dan bleef ik naast je staan, uren en dagen lang.
Maar ik ben niet groter, niet sterker dan jij, en ik weet niet alles en ik kan niet zoveel, ik ben maar een vriend op je weg, al uren en dagen lang.
En ik kan alleen maar hopen, dat je dit weet: je hoeft nooit alleen te vechten of te huilen, als je een vriend hebt voor uren en dagen lang.
Lieve Blogvrienden, Ik krijg al een paar dagen verrassingsmailtjes aan, Blijkbaar is er onder de bloggers een mooi initiatief ontstaan, En mijn verbazing is groot, Ik ben al meer dan één keer uitgeloot, Als een van de vele toffe vrienden, Dus vond ik dat jullie eigenlijk wel een mooie verrassing verdienden, Al bijna een jaar plaats ik dagelijks een gedicht, Maar tot nu toe had mijn blogje nog altijd geen gezicht, En voor jullie trouwe vriendschap en vele lieve woorden, wil ik jullie nu belonen, En mijn ware ik voor één keer tonen, Hopelijk doe ik velen van U hiermee een plezier, Want toeval of niet, dit is mijn foto nummer vier! Op mijn beurt heb ik vier nieuwe fijne bloggertjes uitgeloot, En wie komt er uit de boot .
Krikie Femke Marianne Jeske
Iedereen beslist natuurlijk zelf of het vriendschapstokje verder gaat, Maar persoonlijk vind ik het wel een mooie vriendendaad. Lieve blogvrienden allemaal, Nogmaals dank voor jullie vriendschap en vertrouwen, En dat we dit nog lang zo mogen houwen!
wat zonneschijn, dat zou er altijd toch moeten zijn ....
Doe een beetje liefde in de koffie die je schenkt. Laat een zieke weten dat je heel veel aan hem denkt. Stop een beetje tederheid in alles wat je doet. "t Zijn hele kleine dingen maar ze doen een mens zo goed. Als je iemand helpen kan doe dat dan meteen. Probeer iets toe te voegen aan de wereld om je heen.
Durf te leven Je warmte en liefde te geven Stralen als de zon Het leven is mooi Ook al is het vaak treurig En zie je niet alles altijd even kleurig En heb je soms pijn en verdriet Maar zorg dat je de zonnige kant nog ziet Ellende maakt je ook weer sterker Het geeft je later weer kracht Zodat je weer overeind krabbelt en lacht Durf te leven Mooie momenten beleven Genieten van de kleine dingen Luisteren naar de vogeltjes die zingen Genieten van een ijsje op een terras Vooruit kijkend en niet naar wat eens was Genieten van een klein gebaar: Wat jouw even laat weten Dat je niet wordt vergeten Genieten van de vrienden om je heen Niemand staat in deze wereld alleen Als je maar iemand bij jou toe laat En er zelf voor open staat Genieten van alle wonderlijke pracht En het leven dat naar je lacht Het is maar wat je er zelf van maakt Wat jij toelaat, wat jou raakt Probeer positief te blijven denken Dan zal die kracht jou weer een glimlach schenken Durf te leven En een ieder een stukje liefde te geven! schrijver anoniem
