ik schrijf in bed

ik schrijf in bed

ik schrijf op toilet

ik schrijf niet in bad

dan wordt alles te nat

niet onder de douche

dat is net iets te louche

ik schrijf met een ballpoint

en nu kom ik ‘to the point’:

ik schrijf dus haast overal

maar… dat wist je nu onderhand al!

Ludo, 2 maart 2020

31-10-2020 om 20:22 geschreven door Bisschops Ludo

Ik hou van rijm of een gedicht,

Ik hou van rijm of een gedicht,

dus van spelen met het woord.

Niet al te zwaar en ook niet te licht,

misschien gaat u daarmee akkoord?

We luisterden geboeid naar Hilde

’t zat ver vanachter in ons hersenpan.

We kregen wat we al zolang wilden

want we kenden er haast niks meer van.

Een werkwoord, ja, dát ging nog wel,

en persoonsvorm viel ook nog te begrijpen.

Dat lijdend voorwerp leek ik nu zélf soms wel

en bij substantieven begon ik ‘m te knijpen.

Grammatica was ooit m’n marteling,

nu gaat het allemaal veel vlotter.

Dat ik de ene na de andere fout beging

maakten m’n schrijfsels soms wat zotter.

Het eindeloos geduld van Hilde wil ik roemen,

haast  onverstoorbaar vervolgde zij haar pad.

Ik wil hier heus geen namen noemen

er zijn d’ er waar ze haar handen vol mee had.

Ons kofschip is weer opgepoetst,

zelfs de smurfenregel ging erin.

Met een dicteetje werd getoetst

hoeveel fouten maak je in één zin?

Dat leek al bij al nog wel te lukken ,

’t was slechts ‘n momentopname.

Nederlands heeft immers zo zijn nukken

dat zal eenieder hier beamen.

Onthou nu alles wat j’ hier hebt geleerd

voortaan zijn jullie schrijfsels wel okee.

Dan is er wel geen Hilde meer die scandeert:

“Lang leve de dt !”

Ludo Bisschops

Sint-Job-in-‘t-Goor, 16 december 2013

31-10-2020 om 20:21 geschreven door Bisschops Ludo

Honden

ik zeg je onomwonden:

ik hou van honden!

leer je ze jong manieren

dan worden het brave dieren

hier liggen ze overal op straat

en doen daar niemand kwaad

ze liggen gewoon te maffen

je hoort ze ook maar zelden blaffen

behalve dan soms ’s nachts

dan doe ze ’t al eens onverwachts

dan zeg je ook al eens luidop:

“ hou toch je stomme kop !! “

Ludo Bisschops,  India  14-3-2020

31-10-2020 om 20:19 geschreven door Bisschops Ludo

Het vrouwtje van mijn hart.

‘k was lange tijd niet meer verliefd

‘k voelde me al een hele tijd niet meer geliefd

geregeld ging ik wel op zoek

maar dat beviel niet als zoete koek

elk dametje had haar onzachte kantjes

ook ik waste niet in onschuld m’n handjes

elkeen moest blijf met haar verleden

sommigen hadden moeite met het heden

de tocht was kronkelig en steil

‘k vond in m’n geschrijf rust onderwijl

en plots… toen ik niet meer zocht

kwam er een einde aan die tocht

ze passeerde met haar fiets

haar glimlach deed me ‘iets’

m’n hart sloeg plots sneller

m’n bloed stroomde weer sneller

sedertdien blijft ze komen

z’is écht het vrouwtje van m’n dromen

ik verklaar nu zelfs wit op zwart:

zij is het vrouwtje van m’n hart

Ludo

31-10-2020 om 20:18 geschreven door Bisschops Ludo

Het paterke.

't zal niemand verbazen

dat we op 't college in de catechismus lazen

toen ik de godsdienstles dierf te verstoren

mepte de pater ermee rond m'n oren

die pater had écht wel een pik op mij

en was met m'n attitude niet zo blij

toen ik in z'n les eens lag te dromen

mocht ik op strafstudie komen

en kon hij m'n getater niet meer aan

dan moest ik op de gang gaan staan

daar kwam de prefect mij zo eens tegen

die zat om een vraag niet gauw verlegen

mijn antwoord kwam hem niet van pas

en hij haalde ook de pater uit z'n klas

die somde een hele waslijst klachten op

en slingerde verwijten naar m'n kop

toen ik repliceerde dat hij slechts 'pater' en ik 'Bisschop' was

dirigeerde de prefect mij met een bulderlach weer naar de klas

het paterke luisterde gedwee naar de prefect

en had sindsdien voor mij wat meer respect

Ludo Bisschops, Felixtowe

23 augustus 2017

31-10-2020 om 20:17 geschreven door Bisschops Ludo

Het danserken,

Vroeger leek ik wel een hark

zoals die van den hovenier in ’t park.

Al stond ik in m’n mooiste hemd en broekske

ik kroop maar liefst van al in ’t hoekske.

Wie mij er uit wou krijgen

moest al bijna dreigen:

allée, vooruit één keer

of ik bezie je nooit ni meer!

Dat kon me al bij al toen weinig schelen

van dat ras waren er zovele.

Op een keertje gaf ik toe,

‘k was dat gezeur ook meer dan moe.

Men ruimde snel de baan voor mij

‘k schoot immers snel iedereen voorbij.

Die griet die stond echt paf,

ik kwam er toen nog goed van af.

Maar in de loop der jaren

kon ik niet meer van krommen aas gebaren.

En echt, da’s zonder zwanzen

‘k begon al beter te gaan dansen.

Nu staan de dames voor me in de rij

en maak ik ze om beurten blij.

‘ k trap zelden nog op tenen

‘k stamp nooit meer tegen schenen.

Neen, heus de tijd van knoeien is voorbij

en dat maakt vooral mijn liefje blij.

Nu staat ze vaak te kreunen en te smachten

maar moet zoals al d’ anderen mooi haar beurt afwachten.

Mij kan niemand nog iets leren,

’t is toch straf hoe het tij kan keren.

Ik ken nu zowat alle passen

en durf er zelfs iets gewaagd inlassen.

De vrouwen komen mij na afloop allen zoenen,

ik loop nu echt wel naast mijn schoenen.

Het is zo zot, zo gek, zo maf,

‘k wil van die dansvloer nooit meer af!

Luke, den overmoedige.

29/11/2010

31-10-2020 om 20:16 geschreven door Bisschops Ludo

Hersenspinsels

wanneer m’n hersenen tuten

schrijf ik een blad vol in twee minuten

alles komt er dan uit

zoals uit een slagroomspuit

’t geeft echter niks voor m’n lijn

het doet ook helemaal geen pijn

of toch… soms krijg ik kramp in m’n hand

maar desalniettemin: ik vind het plezant

wat moest ik doen als ik niet kon schrijven?

waar moet ik dan met m’n hersenspinsels blijven

en ja, ’t is omdat je ’t zegt:

‘k heb m’n pen alweer neergelegd 

Ludo, 24 februari 2020 

31-10-2020 om 20:15 geschreven door Bisschops Ludo

Grimassen,

men denkt gauw dat je enkel maar geniet

knagende pijn is immers iets wat ’n ander niet ziet

men begrijpt niet hoe moe iemand daardoor kan wezen

een enkele keer kan je het ‘s van diens gelaat aflezen

slijtage en afbraak is een aanslepend proces

maar soms snijdt men je plots met een mes

tot op heden vond men daartoe nog geen medicijn

dan onderga je maar stilletjes verder alle pijn

de jaren die echter op zulke wijze worden weggeknipt

heb ik vroeger nooit eerder aangestipt

en door dit alles denk ik dan ook maar zo:

ik geniet ondertussen verder aan dit tempo!

Ludo Bisschops,   Saint-Job-in-the-Swob,   28 augustus 2017

31-10-2020 om 20:14 geschreven door Bisschops Ludo

Grenzen verleggen.

voorbij iedere grens een andere taal

wat doet de mens toch allemaal?

andere gewoonten, andere zeden

van heel vroeger tot op heden

eeuwig vrede, nooit nog oorlog

dat wil uiteindelijk iedereen toch

waarom zouden we dan ’s niet proberen

een toverformule uit het hoofd te leren?

“ wees steeds vrolijk en gastvrij

maak je vrienden en je naasten blij

schuif eens je zorgen aan de kant

verken geregeld ook een ander land

leer die mooie taal van je gebuur

lach wat vaker en kijk nooit zuur “

je zal al héél gauw merken

dat die formule écht zal werken!

Ludo B.           Roros, Noorwegen, 24 juni 2017

31-10-2020 om 20:13 geschreven door Bisschops Ludo

Goeiendag

overal, op reis, zag ik lieve mensen

op straat elkaar een goeie dag toewensen

soms kwam daar een kus bij te pas

waardoor je echte vriendschap in de ogen las

een keertje, bij iemand al wat ouder,

gaf die een jongere een klopje op diens schouder

dan weer, in een zonnig zuiders land,

deed men het met een opgestoken hand

en dan zie ik dat verschil bij ons:

een groet krijgt amper respons

zeg toch simpelweg tegen iedereen ‘goeiedag’

wees gerust, geloof me vrij, dat mag !!

Ludo Bisschops, 1 april 2020

31-10-2020 om 20:12 geschreven door Bisschops Ludo

Gelukkige meneer.

in vele verre landen zag ik armoe

toch wou ik er alsmaar weer naartoe

kennis maken met die mensen

is wat ik me mocht wensen

ik kreeg daarvan ruimschoots m’n deel

dat ervaren mocht ik heus wel veel

sjofele mensen verkopen er geen streken

worden er door niemand nagekeken

ze leiden hun eenvoudig leven

gelukkig zijn is hun streven

we kunnen van die volkeren leren:

minder eisen, minder begeren

geluk tover je niet uit je portemonnee

waarom zijn zovelen hier niet tevree ?

we liepen school en zijn gezond,

overvloedig voedsel in de mond

als ik aan tal van die reizen memoreer

dan voel ik me toch… een heel gelukkige meneer

Ludo Bisschops, 24 maart 2020 ( India )

31-10-2020 om 20:08 geschreven door Bisschops Ludo

Gedraag je waardig

ook in moeilijke tijden gaat het leven voort

we hebben nu vele klachten al gehoord

duizenden hebben een dierbare verloren

maar roepen ’t niet van de ‘social-media’ toren

denk aan hen! gedraag je waardig!

bij de meesten lukt dat wél aardig

kan je niks verrichten? niemand helpen?

neem ’s een boek om je verveling te stelpen 

misschien zo eentje met gedichten

tovert een lach op vele gezichten

oh ja, ook op het internet

hebben ze ‘r daarvan nu veel op gezet

Ludo Bisschops, 25 maart 2020

31-10-2020 om 20:04 geschreven door Bisschops Ludo

Evenwicht

breng je gaarne alles in balans

of waag je een zoveelste kans?

weeg je ieder ingrediëntje af

of deed je wat het toeval aangaf?

ben je van gesternte een Weegschaal

of een Leeuw met veel kabaal?

je karakter kreeg je mee van ’t eerste uur

je leerde er mee leven op den duur

ook die gezel moet alles tolereren

of gaat je na een tijd de rug toekeren

geduld en humor doen dan ook vaak wonderen

zo niet begint na ‘t bliksemen ook… het donderen!

Ludo Bisschops, 1 september 2017

31-10-2020 om 20:02 geschreven door Bisschops Ludo

Eéntje.

soms is ’t water en vuur

dan weer zoet en zuur

of is het hard tegen zacht

geeneen die dan nog lacht

woorden hoog, woorden laag

niemand heeft dat graag

zij die ogenschijnlijk bij malkander pasten

belanden in een wereld vol contrasten

je zoekt er eentje die je leven tint,

de dag steeds met een lach begint

die je troost bij pijn of verdriet,

die met je reist en zalig geniet

de hemel heeft zo eentje gezonden

en ik… ik heb haar gevonden!

Ludo Bisschops        Tintagel,  14 augustus 2017

31-10-2020 om 20:01 geschreven door Bisschops Ludo

Een visser op z’n boot

een visser op z’n boot

niet te klein, niet al te groot

vele manden vol met vis

d’as wat voor hem ‘het leven’ is

mankracht wordt aan wal geboden

men heeft hier immers tijd te doden

op ’t einde kan zo’n visser niet meer mee

kijkt steeds met weemoed over zee

dáár heeft hij zijn hart verloren

geen vrouw kon hem ooit zó bekoren

niets of niemand die hem zó geriefde

de zee! dát was zijn grote liefde!

Ludo Bisschops

Corsica, 13 mei 2017

31-10-2020 om 20:00 geschreven door Bisschops Ludo

Een scheetje

een scheetje zat eens in mijn darmen

dat ding, dat wou eruit ocharme

’t zei tegen mijn appendicite:

‘adieu en vergeet me toch maar niet’

‘geen probleem’ zei m’n maag

‘k rook je toch niet graag,

‘vertrek maar zonder te veel zever’

zei m’n opgespannen lever

‘je liedje is hier uitgezongen’

bulderden m’n longen

‘je zou ons zeer plezieren’

zeiden m’n beide nieren

‘als je bij ’t passeren van het bekken

de deur achter je dicht zou trekken…’

Ludo Bisschops, 12 mei 2017

31-10-2020 om 19:59 geschreven door Bisschops Ludo

Een geschikt model.

‘k zocht lang naar een geschikt model

en uiteindelijk vond ik dat ook wel

’t hoefde geen al te slanke

nee, daar zou ik voor bedanken

de grootte van de oren

was ook niets wat me zou storen

de haren mochten niet te lang

daarvoor was ik wel wat bang

eindelijk kwam ik m’n model dan tegen

’t had al die tijd naast mij gelegen

het model was dan ook heel blij

dat het werd gemaakt in klei

’t lijkt wel niet zo energiek

zo’n Jack Russell in keramiek

Ludo, 19 februari 2020

31-10-2020 om 19:57 geschreven door Bisschops Ludo

Een échte Potter ??

hop! daar gaat ze weer… m’n schijf

‘k vlieg erin met heel m’n lijf

nog niet lang geleden was er die eerste les

‘k ging aan de slag toen zonder stress

algauw was ik iets minder blij

de eerste veldslag verloor ik van die klei!

dat kneedbaar goedje vloog gezwind in ’t rond

tegen de wand én op de grond!

maar ‘k liet de moed niet zakken

en ik kreeg ‘de slag’ te pakken

het draaien gaat nu iedere keer wat vlotter

straks word ik nog een échte ‘Potter’!

weldra zit ook m’n ganse oven vol

daarna begint pas écht de lol

dan besteed ik gewis nog vele uren

aan het experimenteel glazuren

tot slot: met al dat draaien en boetseren

draag ik nog zelden… propere kleren…

Ludo Bisschops, 25 augustus 2020

31-10-2020 om 19:56 geschreven door Bisschops Ludo

“ Draaienissen “

Weet je met je creativiteit geen blijf?

En heb je handen aan je lijf?

Heb je in klei ‘het licht’ gezien?

Of wil je ‘r even tussenuit misschien?

Hoor je ook zo graag die mooie Franse taal?

Wel… in Vannecourt daar vind je ’t allemaal !

‘k Verklaar hier dan ook onomwonden:

“ ik heb hier écht m’n draai gevonden! “

Bo expliceerde alles met hand en tand:

‘ plaats zó je vingers en zó je hand! ‘

Annetje stilde onze honger en dorst

en zong met Ruby zelfs uit volle borst.

Goh, waar ik maanden zó naar uitkeek

werd een ongelooflijk mooie week!

Bedankt ook aan alle andere mensen,

ik had het heus niet mooier kunnen wensen!

Ludo Bisschops

Vannecourt, 7 augustus 2020

31-10-2020 om 19:55 geschreven door Bisschops Ludo

De bank

'k slenter hier in Engeland

haast dagelijks langs de waterkant

de wind verjaagt de regen

de zon dat is een zegen

ieder stadje heeft z'n charme

en plekjes om je op te warmen

soms is er iets wat plots je aandacht trekt

iets wat je interesse wekt

drie ruikers bloemen aan een mooie bank

dat zegt zoveel, zelfs zonder klank

je voelt die zweem van treurnis

dat eindeloos gemis

'k hoop dat later ook 'mijn' vrienden

zulk een fraaie bank gaan vinden...

Ludo Bisschops      

Torquay, 7 augustus 2017

31-10-2020 om 19:54 geschreven door Bisschops Ludo