Uit het paradijs begint met een visioen van  tekenaar David Berk die op een nacht denkt dat hij zijn overleden moeder heeft gezien.
Maar die is al dertig jaar dood.
Ze verschijnt hem op een zandpad in de duinen, het wankele paradijs van zijn jeugd en biedt hem een lift aan in een Dyna Panhard 1952.
Vanaf dat moment wordt Berk gekweld door herinneringen aan zijn moeder en de familie waarheen zij hem als negenjarige jongen voerde ; rijke Brusselse rubberfabrikanten bij wie ze niet welkom waren.
Dat hij juist op dat moment aan haar denkt is niet toevallig, want zijn halfbroer, diens vrouw en hun kind logeren bij hem. Zijn halfbroer doet hem denken aan de familie waar hij, nadat zijn moeder scheidde van haar eerste man,terechtkwam. Deze streng katholieke Vlaamse familie Vervaecke ziet niet graag dat een van haar zonen verslingerd raakt aan een Nederlandse, reeds gehuwde vrouw met kind.
 De familie komt dan ook in opstand tegen deze binnendringster en probeert haar langzaam, maar zeker het familiehuis uit te treiteren.
Het kind dat zij van Jef Vervaecke krijgt, is een troef  tegen de familie. De familie faalt helemaal in haar streven als de pater familias de vrouw van zijn zoon ook tot zijn bijzit maakt. Er komt een kindje van, dat weggemoffeld moet worden, naar de nonnen of anderszins.
Door de herinneringen aan zijn moeder gaat ook zijn halfbroer zijn geheugen oppoetsen. Daaruit blijkt dat beide zoons zeer verschillend naar het leven van hun moeder kijken
David Berk ziet vooral de taaie strijd die zijn moeder doormaakte om zich geaccepteerd te weten binnen de familie Vervaecke.
Dat het warme nest niet bestaat, ontdekt David Berk voor het eerst als zijn moeder zijn vader verlaat. Daardoor raakt hij letterlijk 'uit het paradijs'. Maar ook later in zijn leven komt het paradijs nooit meer terug.
Wat doe je als je weet dat het paradijs niet bestaat. Je kunt vluchten in cynisme, je kunt alle remmen losgooien en maar raak leven, maar je kunt ook de weg van David Berk bewandelen.
Relativerend en kritisch observerend neemt bij de wereld waar. Hij ziet de breukvlakken de beschaving. Hij ziet de onoprechtheid van mensen. Zijn leven is een spel, waarbij hij de rollen van anderen al doorziet. Dat is jammer, want zo blijf je altijd een buitenstaander.
In meeslepende en vaak geestige scénes schets Nelleke Noordervliet het tragische lot van een vrouw en de gevolgen daarvan voor haar zoons en kleindochters.