Een goed boek moet ons niets geven,doch iets afnemen : één van onze zekerheden .
De dood kan men zich niet indenken omdat hij afwezigheid van gedachte is. Dus komen we er niet onderuit te leven of we eeuwig waren
.
Elisabeth George
Zoals de akker bedorven wordt door onkruid zo de mens door zijn begeerten.
JUST LOOKING
Met mensen die nooit denken , is het moeilijk méédenken..
Stel dat de avond niet zou vallen en dat het moeizame gedoe dat wij bedrijven met ons allen zou doorgaan tot oneindig toe
A fine is a tax for doing wrong A tax is a fine for doing well
Ik was een kind Ik kreeg een horloge Maar ik kon niet klokkijken Ik was een man Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik voort moest maken Ik was een vrouw Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik achter liep Ik was oud Ik keek op mijn horloge En ik zag dat het stilstond Ik was god ik wist al lang hoe laat het was
Liefde is soms als dag en nacht, voor altijd samen, altijd gescheiden.
Sue Grafton
'Deze plaats is bezet' zeggen we uitsluitend als er niemand op zit
Laat Amsterdam je noit verlokken Mijdt grote steden als de pokken Ik weet de lichtstroom trekt ons aan Ofschoon w'erin ten onder gaan Hoevelen zijn niet door dat leven Vernietigd, in het slijk gebleven 't Gevaar ligt oov'ral op de loer Nee jongenlief, blijf jij maar boer
Er staat een buizerd aan het mateloos verschiet. 'De vogel bidt', verklaren ons de biologen, Maar elke sukkel die omhoog kan blikken ziet Dat hier de goegemeente deerlijk wordt bedrogen.
Want bidden, heren, is dit ongetwijfeld niet: Onder het bidden sluit men altijd nog zijn ogen. Wat zulk een vogel doet is daarom hypocriet, En uw verhaaltjes acht ik weinig overwogen.
De doorn krijgt water omwille van de roos.
Wie zichzelf hartstochtelijk bemint, mag er zeker van zijn dat de liefde wederzijds is .
Net als een plant kan een kinderziel onmogelijk groeien zonder warmte ( Carl Jung )
"Geluk is het enige wat zich verdubbelt als men het deelt "
Enkele mooie streekbeelden
Schildpadden kunnen meer over de weg vertellen dan hazen.
Secundaire analfabeten noemt men mensen die hebben leren lezen , maar het nooit meer doen.
Wie van hoop leeft, zal nooit dik worden
A careless word may kindle strife. A cruel word may wreck a life. A timely word may level stress. A loving word may heal and bless.
"Het leven is een soep met vier troostende mergpijpen erin: de drank, de liefde, de tabak en de kunst."
"Een tong: een uiterst fatsoenlijk ding zolang hij niet van een vrouw is."
"Zoek niet de schuld, maar de oplossing, in jezelf."
EXCELLENCE can be obtained if you Care more than others think is wise Risk more than others think is safe Dream more than others think is practical Expect more than others think is possible .
.
Hij dacht. En vond een uitkomst evenmin, maar raakte bijster in het eigen hart. Want wie de ganse kluwen heeft ontward, die weifelt tussen einde en begin
Een kinderlied had me erheen bewogen; ik stond onder een al te schelle zon en zag hoe ik als kind was voorgelogen - geen mens danst op de brug van Avignon.
Je moet geen vraagteken zetten waar God een punt heeft geplaatst.
Wie iets wil doen, vindt een middel. Wie niets wil doen een excuus
LIEFDE KOST NIETS OM TE KRIJGEN MAAR IS ONBETAALBAAR ALS JE HET HEBT.
Salman Rushdie
"Elke deugd heeft onechte zusters, die de familie schande aandoen."
Vergiffenis is de geur die het viooltje afgeeft aan de hiel die het vertrapt heeft . ( Mark Twain)
"Dit jaar gaan we met het vliegtuig op vakantie en ik neem mijn kanarie mee. Ik hoop maar dat hij niet ziek wordt, want dat beest heeft nog nooit gevlogen."
Woorden zijn de kleuren van de gedachte. ( Hugo Claus )
Auteurs en hun boeken
korte beschrijvingen
11-09-2006
*Niemands Meester -Niemands Knecht ,Leve Mij: van Brigitte Raskin
Johan Anthierens
Niemands meester, niemands knecht Leve mij-Autobiografische teksten bezorgd door BRIGITTE RASKIN in samenwerking met Karel Anthierens
paperback 15 x 23 cm 720 paginas ISBN 90 5018 735 8 verschenen i.s.m. Uitgeverij :Van Halewyck-Leuven
***
Johan Anthierens (1937-2000) is een journalistiek en literair fenomeen met een lange, gevarieerde en indrukwekkende staat van dienst. Niemands meester, niemands knecht is een bloemlezing uit zijn even indrukwekkende maar hopeloos verspreide nalatenschap. Johan Anthierens was berucht en beroemd om zijn scherpe pen, zijn vranke en vrije uitspraken. In zijn eigen stijl schopte Anthierens tegen alle heilige huisjes: de monarchie, de Kerk, het Vlaams-nationalisme, het gezag enz. Uit de verschillende honderden artikelen, reportages, interviews, columns en kronieken die Johan Anthierens van 1959 tot 1999 voor tientallen Vlaamse en Nederlandse dag-, week- en maandbladen schreef, maakte Brigitte Raskin, in samenspraak met Karel Anthierens, een selectie van de beste en belangrijkste teksten, ongepubliceerde brieven en schetsen. Met dit groots opgezette project willen de samenstellers van Niemands meester, niemands knecht het monument oprichten dat Johan Anthierens verdient. Dit boek laat de lezer kennismaken met de uitzonderlijke schrijver die Anthierens was, bij momenten groots of grappig, scherp of spichtig, maar altijd literair, origineel, onafhankelijk en eerlijk.
Johan Anthierens- (1937-2000)
Hij was een Vlaams journalist, publicist, satiricus,schrijver en 'dwarsdrijver'.geboren in Machelen. Als jongste van vijf broers en zeven zussen wordt Johan verwend. Hij verdoet zijn tijd met 'ventjes tekenen' en brengt er ook op de afdeling Sierkunsten van Sint-Lucas niet veel van terecht. Johan dweept met Pablo Picasso en droomt van een bohémienleven. Gelukkig is er Jef Anthierens, zijn twaalf jaar oudere broer die al carrière maakt in de pers. Hij smokkelt Johan binnen in de journalistiek.Door Jef krijgt Johan ook smaak in het Franse chanson De teksten van de anarchistische Leo Ferré, Georges Brassens en Jacques Brel laten hem niet meer los. De BRT-radio geeft hem de mogelijkheid om in de 'Charme van het chanson' die Franse chansonniers in Vlaanderen te introduceren, later volgen de Vlaamse en de Nederlandse kleinkunst Anthierens gaat ook zelf radioprogramma's presenteren. Hij publiceerde enkele bevlogen boeken over zijn idolen Willem Elsschot en Jacques Brel, maar was vooral bekend als de man die in radio- en tv-programma's en in columns en essays trachtte de mensen een geweten te schoppen. Ook de koloniale inmenging in Congo en het verzet van het Congolese volk droeg zijn bijzondere belangstelling weg. In de jaren zeventig maakte hij furore in het weekblad Knack met zijn kroniek Ooggetuige. Hij was ook een tijdlang een controversiële televisievedette, richtte een eigen satirisch weekblad (De Zwijger) op; schreef een smaadschrift over België. Johan Anthierens was een fenomeen in de Vlaamse journalistiek Hij was berucht en beroemd om zijn scherpe pen en zijn vrank en vrije uitspraken. Daarom werd hij vaak het enfant terrible van Vlaanderen genoemd. Tot hij zich zó aan dat woord ging ergeren. Ergernis is mijn eerste natuurwas het devies van Anthierens. Meer zelfs, ergernis was zijn inspiratiebron. Johan Anthierens was een 'zwerfkei'. Hij schreef voor veel bladen (De Morgen, Knack) en telkens weer was hij een gevreesd en geprezen chroniqueur.In een barokke stijl schopte Anthierens genadeloos tegen alle heilige huisjes: de monarchie, de Kerk kortom het gezag. Met De Zwijger, een nieuw satirisch weekblad, kreeg Johan Anthierens dé kans van zijn leven, maar het werd zijn grootste mislukking. Het blad ging na twee jaar ter ziele. Het grote publiek kent Johan Anthierens vooral van zijn televisiebijdragen (Noord-Zuid). Maar ook op het scherm blijft hij de eeuwige rebel. Achter de blije vriendelijkheid van Johans brieven zat een verwachting. "Nu Kritak en Dedalus versmachten in hun Hollandse korset, kan EPO zich als dé progressieve Vlaamse uitgever installeren. Inventiviteit is daarbij van doorslaggevend belang." Dat schreef hij op 19 november '93. En in die logica, dat EPO het moest maken, stond hij ook op zijn strepen: "Liever een uitwisseling van geknars van tanden en een titel die aanslaat, dan zachte eieren onder mekaar met een lege dop als boekresultaat. Bij deze dank aan iedereen van EPO, heel oprecht. (...) Ik bewaar een slechte nasmaak aan boeken waarbij de professionele inzet het liet afweten. Met een gevoel van gesmeerde samenwerking, getekend Johan Anthierens."
Hij behoorde tot die mensen in wie de geest van '68 is blijven leven. Daarom misschien is hij altijd jong gebleven. Johan stond aan de kant van het volk dat strijdt tegen uitbuiting en verdrukking. En hij wou `in de huid kruipen' van al diegene die in deze wereld durven opstaan tegen kapitalisme en imperialisme. Maar met de `vrijheid' is het in onze landen tegenwoordig zo erg gesteld dat je als gerenommeerd intellectueel deze woorden bijna niet in de mond kan nemen. Maar Johan wist bijzonder goed wat ze betekenen. Hij was kritisch tegenover alles en iedereen. Vrienden en kennissen konden er af en toe ook van lusten. Zijn ideeën waren gebaseerd op de bevrijding van de mens. Johan Anthierens was de eerste laureaat van de Geuzenprijs in 1979 uitgereikt door de oudste studentenvereniging van België 't Zal Wel Gaan Hij ontving de prijs omwille van 'de onafhankelijkheid waarmee hij als journalist en auteur dogma's en bekrompenheid aanviel'. Eind jaren 70 werd Anthierens bekend bij het grote publiek in Vlaanderen als panellid van de Wies Andersen show.Zijn droom om ooit in Vlaanderen een satirisch weekblad uit te geven gaat voor Johan Anthierens in 1982 in vervulling. Een sterke reclamecompagne gedragen door Anthierens zelf maakt Vlaanderen nieuwsgierig. De inschrijvingen stromen binnen. Naar het voorbeeld van het Franse Le Canard Enchainé moet De Zwijger op een eigenzinnige manier de actualiteit onder de loep nemen. Maar de droom van Anthierens wordt een nachtmerrie. Is Vlaanderen niet rijp voor zijn scherpe satire? Zijn de verwachtingen van de lezers te groot? Krijgt het blad niet de tijd om te groeien? Of was Johan Anthierens te veel colummist en te weinig ploegleider? Na meer dan twee jaar kan ook een kunstgreep overname door uitgeverij Kritak - geen hulp meer bieden. De Zwijger gaat ter ziele. Na het debacle van De Zwijger gaat Anthierens boeken schrijven. Het zijn veeleer pamfletten waarin Anthierens zijn ergernissen nog beter kwijt kan: de onverschilligheid van de modale Vlaming voor zijn taal, de macht en het ondemocratische van de monarchie, de invloed van de Kerk in Vlaanderen, de commercialisering van radio en televisie Anthierens jaagt ook de traditionele Vlaamse beweging op stang met een boek over Irma Laplasse en de IJzertoren.Voor de Nederlandse media is Anthierens de rebelse waarnemer van België. Net voor het einde van de twintigste eeuw wordt Johan Anthierens ernstig ziek.Op 20 maart 2000 overlijdt Johan Anthierens in zijn woning op 62-jarige leeftijd aan de gevolgen van lymfeklierkanker. Hij laat een vrouw, Elisabeth, en twee kinderen, Eva en Benjamin,uit zijn eerste huwelijk, achter.
Citaten :
"Ik zou niemand nawijzen die in een verward moment op de foute trein springt, maar ik snap niet hoe je op die verkeerde rails kunt doorsporen. De collaboratie is ziekelijk."
"Een behoedzame opstelling kun je aanrekenen als de slepende ziekte van de democratie."
"Sommigen zijn linkshandig, anderen rechtshandig, ik onhandig."
"Gelukkig is er een keerzijde aan de keerzijde van de medaille."
REVIEWS :
Johan was een mens die heel zijn leven tegen onrechtvaardigheid heeft gestreden. Elke `kerk' was voor hem uit den boze. Hij was een Einzelgänger, maar solidair met de onderdrukten -Gerald Alsteens
Een goed man, scherp in woorden maar met een gave van luisteren die niemand je nadoet. -Bertje Palma Ulreel
Onze pers zal er een stuk saaier en minder boeiend op worden. Het is misschien een cliché, maar Johan heeft op het einde van zijn leven ook moeten vaststellen dat sommige clichés waar zijn. -Karel Anthierens
Bibliografie :
1976De flauwgevallen priester op mijn tong: vijftien op prijs gestelde Ooggetuige-kronieken, Knack - jaargang 1975, Walter Soethoudt, Antwerpen. 1986Het Belgische domdenken: smaadschrift, Kritak, Leuven. 1987De Vlaamssche Kronijken (met bijdragen van J. Anthierens, Hugo Gijsels), EPO, Berchem. 1990Brief aan een postzegel: kritisch koningsboek, Kritak, Leuven (Over zijn visie op de hofhouding). 1992 Willem Elsschot. Het Ridderspoor, Kritak, Leuven.
1993Tricolore tranen: Boudewijn en het augustusverdriet, EPO, Berchem. 1995Vaarwel, mijn 1995, EPO, Berchem. 1995Zonder vlagvertoon, Van Halewijck, Leuven (Over de weerstand tegen het verzet). 1996De overspannen jaren. Opgetekend van 1960 tot 1996 (met Gerard Alsteens), EPO, Berchem. 1996De IJzertoren Onze trots en onze schande, Van Halewijck, Leuven. 1998 Jacques Brel De passie en de pijn, L.J. Veen, Amsterdam.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
"Oorlog: een laffe vlucht uit de problemen van de vrede."
De vrouw is het enige geschenk dat zichzelf verpakt.
Hondenleven
Lekker slapen, heerlijk zacht, stilletjes liggen, weinig gapen. op tijd je eten, wat had je gedacht? Een wandeling elke dag Poezen pakken als het mag. Boze dieven buiten gooien, altijd weg met vlooien. Vertroeteld worden door de baas, konijntjes vangen en soms een haas. Nooit in de kou een beentje kluiven, rollebollen en springen naar de duiven. Putten graven, liefst heel diep en hopen dat 't baasje ze niet ziet. En heel soms in 't bedje slapen, Zachtjes dromen van mijn vriendjes en alle lieve kindjes. Wat is het fijn, hier een hond te zijn.
ZO - heb het weer eens gelapt zé ! ruitenlappen , zooitje van niets
Tezamen aan de dis gezeten zijn wij verzoend met ons bestaan , zolang wij niet bij ons geweten en bij ons hart te rade gaan.
Heere Heeresma
Paul Auster
James Patterson
John Le Carré
Lezen vrijwaart je van gekooide gedachten .
"Bij processen van terroristen zit de zaal bomvol."
Ervaring is eenvoudig de naam die we aan onze fouten geven.
Dankbaarheid is een bloemke , dat in weinig hoven bloeit. -Guido Gezelle.
Emoties, ach,mevrouw, emoties Zijn zo vies ; vis die niet kan zwemmen In mijn uitgekookte zee van ironie .
Armoede brengt volkeren tot revoluties en revoluties brengen het volk weer tot armoede .
Je kunt wel roepen dat je op het juiste spoor zit, maar daar schiet je niks mee op, als de trein stil staat.
Neem eens afstand, dat geeft meer zicht.
Sommige mensen worden zozeer bewierookt dat ze de verstikkingsdood sterven.
Humor is de zwemgordel op de rivier van het leven
Alleen een gek voelt
met beide voeten
hoe diep het water is
Als iemand bij me aanbelt, doe ik altijd mijn jas aan voordat ik de deur open doe. Minder leuk gezelschap zeg ik: "Sorry, ik moet juist weg." Wel leuk gezelschap: "Wat leuk, ik kom net thuis."
"Een bibliothecaris is een boekhouder."
Want men moet nooit te lang verwijlen In den warmen schoot van 't geluk : De schoonste illusies verijlen Onder een voortdurenden druk.
Moeilijker dan leven zonder toekomst is leven zonder verleden. .
Wie twijfelt aan zijn eigen eerlijkheid begint eerlijk te zijn
John Grisham
Er is iets dat de voortijden ons leren En ook de zon die net is opgegaan . Het eeuwige lot der mensen is ontberen, Je hebt alleen wat je kunt laten staan.
Door al wat je bezit laat je je leiden, En waar je meester bent, en je ook knecht, Behoefte ziet zich van genot gescheiden, En plicht hecht zich meteen aan ieder recht.
Als men de taal met een handschoen vergelijkt, die om een inhoud getrokken is, dan past de Duitse, Franse en Italiaanse te ruim, de Nederlandse te strak, terwijl de Engelse als gegoten zit.
